Τρίτη, Ιουλίου 31, 2012

ΚΑΤΙ ΒΡΩΜΑΕΙ



Και ξαφνικά, ο υπέρμαχος του Μνημονίου, πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, δηλώνει πως «το Μνημόνιο θα έπρεπε να αντικατασταθεί με ένα νέο ευρύτερο εθνικό σχέδιο ανόρθωσης, ευρωπαϊκών προδιαγραφών» και συνεχίζει μεγαλώνοντας την έκπληξη, χαρακτηρίζοντας «αδιέξοδη την λογική των οριζόντιων περικοπών και της αύξησης φόρων», ενώ επισημαίνει και «την ανάγκη για εφαρμογή μεταρρυθμίσεων, αλλά και άμεσης αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής».
Και ξαφνικά, ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης «διαρρέουν» ότι βρίσκονται σε πόλεμο με την Τρόικα κι έχουν ανοίξει μέτωπο με την επιμονή του Σαμαρά να μη συζητά την επιμήκυνση του προγράμματος.
Και ξαφνικά, ο Αντώνης Σαμαράς ανοίγει βεντέτα με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Φίλιπ Ρέσλερ, ενώ επίσης ξαφνικά, ο επικεφαλής του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ τα βάζει με τη Γερμανία κατηγορώντας την ότι αντιμετωπίζει ως υποκατάστημά της την Ε.Ε., ενώ αφήνει να εννοηθεί ότι η Ελλάδα δεν ανήκει στις πραγματικές αιτίες της κρίσης.
Και ξαφνικά, πετάγεται κι ο σιωπηλός συνένοχος, αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, «ξεσπαθώνοντας» ηρωικά, ζητώντας από τους Ευρωπαίους «Να μας φέρουν πίσω τα κλεμμένα και ας κάνουμε τότε τους λογαριασμούς μας».
Αρχίζω να ζω σ’ ένα περιβάλλον όπου όλα με προετοιμάζουν ν’ ακούσω ότι στην ευρωζώνη μπήκαμε επί πρωθυπουργίας Τσίπρα κι ότι αυτοί που «πάση θυσία» ήθελαν να μείνουμε στο ευρώ είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι αντιεξουσιαστές και το black block.
Κάτι βρωμάει. Ή ξέρουν ότι επιστρέφουμε στη δραχμή νωρίτερα απ’ ότι προβλεπόταν, οπότε όλοι οι πρωταγωνιστές της καταστροφής θέλουν να βγάλουν την ουρά τους απ’ έξω και να διασωθούν υποστηρίζοντας ότι φύγαμε από την ευρωζώνη εθελοντικά και «εθνικά υπερήφανοι» ή η ευρωζώνη πάει κατά διαόλου και δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν την καταστροφή, οπότε ξεκίνησε ο διαγωνισμός αντι-γερμανίλας.
Το ζήτημα είναι ότι τα οικονομικά αποθέματα μισθωτών, ελεύθερων επαγγελματιών και μικροέμπορων στέρεψαν. Δεν υπάρχει ούτε σταγόνα στο «υπέδαφος» για να λεηλατηθεί από την εφορία. Οι φοροφυγάδες, μ’ ένα καταπληκτικό σπριντ προεκλογικά και με άλλοθι τον κίνδυνο εκλογής Τσίπρα, έβγαλαν ό,τι είχαν και δεν είχαν στους φορολογικούς παραδείσους. Κι έτσι, απέμειναν αμήχανοι στην κόλασή τους, οι πολιτικοί τους υπηρέτες.
Το Μνημόνιο δε μπορεί να εφαρμοστεί. Το γνωρίζουν όλοι αυτό, εντός κι εκτός Ελλάδας. Η νιρβάνα των ηλιθίων που κυριαρχεί, δε δείχνει ότι μπορεί να υπάρξει ένας γενικός ξεσηκωμός, αλλά οι δουλοπρεπείς κυβερνήτες μοιάζουν να φοβούνται και αυτό το ενδεχόμενο.
Η επίσημη ανακοίνωση της ελληνικής χρεωκοπίας και η επιστροφή στη δραχμή είναι πλέον ο νέος μονόδρομος. Ο Αύγουστος είναι ο μήνας που οι ντίλερς θα πουλήσουν όλη την πραμάτεια της Ελλάδας σε τιμές αστείες ή μπορεί και να την ξεφορτωθούν τζάμπα. Ταυτόχρονα, θα ξεπουλήσουν κάθε εργασιακό δικαίωμα και κάθε ίχνος αξιοπρέπειας.
Κάπου εδώ, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τελειώνει το πρώτος μέρος αυτής της τραγωδίας και ακολουθεί το δεύτερο, εκείνο της υποτέλειας και της πείνας. Ένα είναι το μόνο σίγουρο. Ότι πλέον το «ο σώζων εαυτώ σωθήτω» δε θα ισχύσει μόνο για τους απλούς πολίτες, αλλά για κάθε είδους ταγούς. Πολιτικούς, οικονομικούς και θρησκευτικούς. Το μπάχαλο έφτασε και χτυπάει την πόρτα μας, πριν τη ρίξει με κλωτσιά.

Δευτέρα, Ιουλίου 30, 2012

Το ανιαρό πανηγύρι των Βρετανών



Ξεχωρίζουν
Του Κωστή Γεωργίου

Χωράφια και πρασινάδες, χαρές και τραγούδια, ο Σαίξπηρ περιφερόμενος ως τελάλης επαρχιακού θιάσου να απαγγέλει  αποσπάσματα που ουδείς ήταν σε θέση να καταλάβει, καμινάδες και μπουλούκια τσιφλικάδων που περιφέρονταν  χαζοχαρούμενοι με τα ψηλά αποκριάτικα καπέλα τους εδώ και κει, παρατηρώντας αποχαυνωμένοι το “θαύμα” του Αγγλικού μεγαλείου και της κραταιάς αυτοκρατορίας.

Πιο κει κορίτσια-πολλά κορίτσια, μαζί με αγόρια-πολλά αγόρια, “σβουρλίζονταν”  σε τρελούς χορευτικούς ρυθμούς που μας έκαναν να αισθανόμαστε χαλαροί και άνετοι και σαν κομμάτι των γυρισμάτων της ταινίας “ Ο πυρετός του Σαββατόβραδου” με τον Τζον Τραβόλτα.
Όλοι ήταν εκεί , σε πλήρη ανάπτυξη και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό και ποσότητα που δεν χωρούσαν άλλοι, χαρακτηριστικό σημάδι έλλειψης μέτρου! 

Ο Μίστερ Μπίν, που με το περιώνυμο καυστικό αγγλικό του χιούμορ κατέγραψε με μια μόνο κίνηση του δαχτύλου του τη βαθιά ρηχότητα των συμπατριωτών του και την απαξίωση τους σε ό,τι δεν είναι αγγλικό, ενώ αστείες γριούλες με αμήχανες και ανούσιες κινήσεις των κεφαλών τους καταδείκνυαν με μοναδικό και αναμφισβήτητο τρόπο  την ανεπαρκή κινησιολογική διαχείριση του πλήθους των κομπάρσων.

Παρακάτω, δεκάδες Μαίρη Πόπινς προσγειώνονταν  από τον -μονίμως σκοτεινό και βροχερό- ουρανό του Λονδίνου, εμπλουτίζοντας την κιτς σαλάτα του Ολυμπιακού σόου.  Ο Χάρυ Πότερ, τα 101 σκυλιά της Δαλματίας, δεκάδες λευκά κρεβάτια με γαλακτερές και αφράτες θειούλες συνέχιζαν να ξετυλίγουν το μεγαλείο της πατρίδας, σκορπίζοντας απλόχερα την “ανωτερότητα”  και τη “μεγαλοσύνη” του πιο σνομπ λαού του  πλανήτη.

Εκεί που δάκρυσα από  τα γέλια, ήταν η εμφάνιση της βασίλισσας στο πλευρό του Τζέιμς Μπόντ. Εδώ το κιτς και η αμηχανία του μοναδικού και ανεκδιήγητου ΝΤΑΝΙ ΜΠΟΙΛ χτύπησε κόκκινα. Του αξίζει όντως ο τίτλος του Σερ και ίσως του βασιλιά του ΚΙΤΣ ακόμη περισσότερο.
Θεέ και κύριε, αναφωνούσα κάθε λεπτό, πόση ακόμη κακογουστιά; Αντικειμενικά η “τελετή” της έναρξης έμοιαζε με βαρέλι δίχως πάτο, γεγονός που μου θύμισε το δικό μας δράμα.  Επρόκειτο για ένα βαθιά ανιαρό και παιδαριώδες φαντασμαγορικό πανηγύρι, απευθυνόμενο αποκλειστικά και μόνο στο Βρετανικό κοινό. Μια “ωδή” στη ρηχότητα και την ξιπασιά ενός έθνους. Ένα σόου που έμοιαζε σαν προβολή βιντεοκλιπ  που είχε χάσει τελείως το κυρίως θέμα. 

Και πιο κει, ένας λαός χαμένος και “αλλήθωρος” να παραληρεί  μαζί με τις “έγκριτες” και διεθνούς κύρους Βρετανικές εφημερίδες, δοξάζοντας το τίποτα και κάνοντας φλάμπουρο το κενό, το ρηχό και το ανούσιο. Ένας λαός πάσχων από ομαδικό κοινωνικό “ΒΕΡΤΙΓΚΟ”, τη γνωστή ασθένεια των πιλότων που ενώ αισθάνονται ότι ανεβαίνουν στα ουράνια,  στην πραγματικότητα βυθίζονται στο κενό. Ένα “τσίρκο” χρηματοδοτούμενο από νεόπλουτους χασάπηδες, που όνειρο της ζωής τους είναι να μπουν στη σόου μπίζ. Ένα αργόσυρτο αμήχανο βιντεοκλίπ χωρίς όρια και ρυθμό, ένα    εσωστρεφές και σνομπίστικο EVENT που όμως, πιστεύω, θα επιστρέψει ως μπούμερανγκ  και θα καταλήξει βαριά στις κεφαλές τους στο πεδίο της ιστορίας. 

Η φιλοσοφία του FISH AND CHIPS οδηγεί την αισθητική του πλανήτη. Αυτοί θα ταίριαζε να είναι οι υπέρτιτλοι  των Βρετανικών εφημερίδων. Αυτή η   γκροτέσκα περηφάνια φουσκώνει τα στήθη των Άγγλων που καθοδηγούμενοι παράλληλα και από τις ¨έγκυρες” φυλλάδες τους πίστεψαν μαζί με αυτές ότι δημιούργησαν κάτι μοναδικό και ανεπανάληπτο. ΒΕΡΤΙΓΚΟ και πάλι ΒΕΡΤΙΓΚΟ και πιο κάτω περισσότερο  ΒΕΡΤΙΓΚΟ. Και ο κύριος Ρογκ, ναι εκείνος ο “ΕΦΚΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΛΛΑΝΤΑ  ΕΦΚΑΡΙΣΤΟΥΜΕ  ΑΤΙΝΑ”, μετά πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ξέχασε την γενέτειρα  και την ιδέα των Ολυμπιακών αγώνων,εκτός και αν πάσχει από αλτζχάιμερ, ή αν κάποιος, κάπου, κάποτε  του έδωσε λανθασμένες πληροφορίες. Μας οδήγησαν στη φωτιά και το χάος και τώρα απαιτούν να τα καταργήσουν όλα. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ, που δείχνει να τους πληγώνει και  τους κάνει να φαίνονται ΝΑΝΟΙ.
http://www.enikos.gr/specials/66306,To_aniaro_panhgyri_twn_Bretanwn.html

Κυριακή, Ιουλίου 29, 2012

Αναλωσιμα υλικα

Η αστειες υποσχεσεις του αοματου κυβερνητη αποδειχθηκαν φρουδες ελπιδες,και ηταν λογικο καποιος που ειναι εντολοδοχος την φτωχειας να μην εχει την δυναμη να αντισταθει στους εντολεις του,απο κοντα η αριστερια γωνια μπακλαβα της ΔΗΜΑΡ και το σαπιο και μολυσμενο πασοκ.
Τελικα συμφωνησαν οτι θα παρουν ολα τα μετρα τα οποια ελεγαν οτι θα αναδιαπραγματευθουν,υποκλιθηκαν οι υποδουλοι στους τραπεζιτες και την ελιτ που τους στηριζει και συνεχιζουν το αποτροπαιο εργο τους,το ξεπουλημα της χωρας και την εξαθλιωση του πληθυσμου της.

Αναλωσιμο υλικο ο λαος,η φιλοσοφια τους ειναι"οποιος ζησει...εζησε"τελειωνουν με την υγεια την κοινωνικη προνοια και θα συνεχισουν με την εκποιηση της δημοσιας περισουσιας και των αγαθων της χωρας.

Φυσικα πλεον ειναι πολυ αργα,οι περισσοτεροι μιλουν για μη αναστρεψιμη κατασταση για την οικονομια της χωρας,και οτι μονο η επιστροφη σε εθνικο νομισμα θα βοηθησει να ανακαμψει το κρατος.
Φυσικα αυτους δεν τους ενδιαφερει η χωρα,θα την ξεπουλησουν ετσι η αλλοιως,τους ενδιαφερει η παραμονη τους στην εξουσια με τον εναν τροπο η τον αλλον,με τρομοκρατια,ψευδος η απατη το μονο που επιδιωκουν ειναι ο αποπροσανατολισμος του κοσμου και η συνεχιση της ληστρικης τους επιδρομης.

Αναλωσιμα υλικα ολοι μας,με πλαφον νοσηλειας τα 1500 ευρω ανα ετος.

Αν δεν τιμωρηθουν οι υπαιτιοι της προδοσιας ας μην περιμενουμε τιποτα καλυτερο,και οπως ολοι ξερετε η συμμορια των τριων που κυβερναει η εχει συμφωνησει η δεν εχει κανεναν σκοπο να φερει αυτο το θεμα προς συζητηση. 

Παρασκευή, Ιουλίου 27, 2012

Νοσοκομειο Χιου η Ιατρεια Ικα Χιου


Αυτη η εικονα ειναι απο το νοσοκομειο Χιου,η το Ικα του Νησιου, αυτο το μελλον μας ετοιμαζει η τρικυβερνηση σε ολους,εκτος αν προλαβουμε να της κοψουμε το δικο της μελλον εμεις πρωτοι

Στειλτε κι εσεις ενα μεηλ στον υπουργο δεν υπαρχει υγειας,μπορειτε.

Πρόγραμμα 24 ημερών


του Γιάνη Βαρουφάκη
Στις 20 Αυγούστου η κυβέρνηση θα πάρει την πιο σημαντική - ίσως την τελευταία σημαντική - απόφασή της. Είναι η μέρα που λήγει ένα ομόλογο από εκείνα που δεν κουρεύτηκαν επειδή τα είχε αγοράσει η ΕΚΤ (η οποία, ως γνωστόν, θεωρεί ότι τα δικά της ομόλογα, αντίθετα με των μικρο-ομολογιούχων και των ασφαλιστικών ταμείων, είναι κάτι σαν ιερές αγελάδες). Για να το αποπληρώσει, το ελληνικό δημόσιο πρέπει να δανειστεί από κάπου 3,2 δις ώστε να αποπληρώσει στο 100% την ΕΚΤ η οποία, σημειωτέον, τα είχε αγοράσει πέρσι προς 2,3 δις - άρα, η ΕΚΤ έχει λαμβάνειν κι ένα ουκ ευκαταφρόνητον κέρδος της τάξης των 900 εκατομμυρίων (*).
Δεν είναι τυχαίο ότι η τρόικα έφυγε για να επιστρέψει με την αξιολόγησή της τον Σεπτέμβρη – δηλαδή μετά την 20ή Αυγούστου. Χρειάζονται τρεις μήνες για να αποφανθούν ότι το «πρόγραμμα» έχει βουλιάξει; Ότι τα χρήματα από τις ιδιωτικοποιήσεις θα ανέλθουν στο 5% των (ανοήτως) υπεσχημένων; Ότι η «ανάπτυξη» θα κείται στον πυθμένα, όπου και θα παραμείνει τα επόμενα χρόνια τινάζοντας στον αέρα το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμών των δανείων μας προς την τρόικα αρχικά και (μετά το 2020) στους τραπεζίτες του κ. Νταλάρα; Ότι η τραπεζική πίστη έχει εγκαταλείψει και τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις, εγγυούμενη έτσι την πλήρη κατάρρευση της αγοράς εργασίας, των δημοσίων εσόδων και των ασφαλιστικών ταμείων; Υπάρχει κάποιος στο ΔΝΤ ή στην ΕΚΤ ή στην ΕΕ που να χρειαζόταν πάνω από 2 ώρες για να γράψει το πολυπόθητο κείμενο αξιολόγησης; Ή μήπως ο κ. Τόμσεν καίγεται να πάει διακοπές και αποφάσιστε «Επιστροφή τον Σεπτέμβριο», μαζί με τους χειμερινούς κινηματογράφους;  
Όχι βέβαια. Η έκθεση της τρόικα είναι έτοιμη. Το ΔΝΤ έχει ήδη αποφασίσει ότι, στην βάση των τεχνοοικονομικών δεδομένων, το Μνημόνιο 2 «μας τελείωσε». Πως καμία επιμήκυνση δεν το σώζει. Απλά, μένει να ληφθεί η πολιτική απόφαση. Αντίστοιχα, η ΕΚΤ γνωρίζει άψογα ακριβώς τα ίδια και κατανοεί ότι, κάποια στιγμή, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αθετίσει τις υποχρεώσεις απέναντί της. Το ίδιο και τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ευρωζώνης: περιμένουν ότι μεγάλο μέρος των διμερών δανείων που παρείχαν στην Ελλάδα θα «κουρευτεί». Οπότε, το θέμα του «τι θα κάνουν με την Ελλάδα» δεν είναι τεχνο-οικονομικό και δεν βασίζεται ούτε στις όποιες περικοπές και μεταρρυθμίσεις κάνει η κυβέρνηση (έως το Σεπτέμβριο) ούτε και στις εκτιμήσεις του κ. Τόμσεν και της τρόικα. Από τι εξαρτάται; Εξαρτάται απλά από το εάν η Γερμανία, η Ολλανδία και η Φινλανδία συναποφασίσουν είτε να μας εκπαραθυρώσουν από το ευρώ, είτε να επιτρέψουν το κούρεμα του χρέους μας (κάτι που, όπως θα θυμάστε, είναι γνωστό με τον ευφημισμό «αναδιάρθρωση χρέους»).
Επιτρέψτε μου μια τοποθέτηση: Αν κρίνουν ότι μπορούν να μας εκπαραθυρώσουν διασώζοντας την Ισπανία και την Ιταλία, θα το κάνουν εκείνη την στιγμή! Ο λόγος είναι απλός: Το EFSF διαθέτει, μετά τα χρήματα που υποσχέθηκε στις ισπανικές τράπεζες, άλλα 80 με 90 δις. Όσο για το ESM, τον μόνιμο μηχανισμό που θα αντικαταστήσει το EFSF, έχει κολλήσει η ίδρυσή του στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας. Στο μεταξύ, το δημόσιο της Ισπανίας και το δημόσιο της Ιταλίας έχουν άμεση ανάγκη για 800 δις εντός του 2013. Είναι προφανές ότι αν η κυρία Μέρκελ πάει στην Ομοσπονδιακή Βουλή της και ζητήσει τέτοια ποσά για ενίσχυση του EFSF, δεν υπάρχει περίπτωση να τα πάρει – παρά μόνον αν στηριχθεί τόσο πολύ στην αντιπολίτευση του SPD που απωλέσει την κομματική της βάση. Πολύ απλά, δεν θα το πράξει, ιδίως ένα χρόνο πριν τις ομοσπονδιακές εκλογές. Από την άλλη, αν δεν το πράξει, θα πρέπει σύντομα να αρχίσει να τυπώνει μάρκα, καθώς η κατάρρευση της Ισπανίας και της Ιταλίας εντός της ευρωζώνης είναι πλέον κάτι παραπάνω από δεδομένη.
Μια σκέψη που περιτριγυρίζει την κα Μέρκελ σήμερα (την οποία της έχουν εμφυσήσει διάφοροι σύμβουλοι) είναι η εξής: Αν εκπαραθυρώσουν την Ελλάδα από το ευρώ, και ακολουθήσει μια τεράστια χρηματιστηριακή αναταραχή, οι γερμανοί ψηφοφόροι θα τα χρειαστούν. Θα φοβηθούν όταν θα δουν το όλον ευρωζωνικό οικοδόμημα, ακόμα και την ίδια την Φραγκφούρτη, να συγκλονίζονται. Υπό αυτό τον φόβο, σκέπτεται η κα Μέρκελ, ίσως είναι προετοιμασμένοι να αποδεχθούν την πρότασή της για διάσωση της Ισπανίας και της Ιταλίας με τεράστια ποσά. Έχοντας μάλιστα «γευθεί» ελληνικό αίμα (καθώς η Ελλάδα θα αιμορραγεί από μία άναρχη και καταστροφική επιστροφή στην δραχμή), η χώρα μας θα έχει παίξει στο ακέραιο τον ρόλο του εξιλαστήριου θύματος έτσι ώστε η κοινή γνώμη στην Γερμανία να είναι έτοιμη να αποδεχθεί μεγάλες τονωτικές και ακριβές ενέσεις υπέρ της Ισπανίας και της Ιταλίας.
Από την άλλη, βέβαια, η κα Μέρκελ εισακούει και αντίθετες γνώμες οι οποίες τις λένε πως είναι αδύνατον να προβλέψει κάποιος, και να διαχειριστεί, μια καθίζηση. Ότι μια ελληνική έξοδος από το ευρώ θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και δεν θα μείνει τίποτα όρθιο από την ευρωζώνη. Όταν όμως ρωτά αυτούς τους συμβούλους, η κα Μέρκελ, τι μπορεί να γίνει για να μην φύγει τελικά η Ελλάδα από το ευρώ, η απάντησή τους της μαυρίζει την καρδιά καθώς γνωρίζει ότι αυτά που πρέπει να γίνουν δεν είναι έτοιμη να τα ψελλίσει καν στην Ομοσπονδιακή Βουλή. Τι είναι αυτά; Μία λύση θα ήταν το κούρεμα του ελληνικού χρέους προς την τρόικα - στο οποίο ήδη αναφέρθηκα. Μια άλλη λύση θα ήταν ένα μορατόριουμ στις αποπληρωμές έτσι ώστε το ποσό χρέους να μείνει το ίδιο αλλά να παγώσουν οι αποπληρωμές έως ότου η ελληνική οικονομία παύει να συρρικνώνεται. Την πρώτη λύση δεν θα την αποδεχθεί η ΕΚΤ, καθώς ανατρέπει πλήρως το δόγμα της ότι τα χρέη προς εκείνη είναι ιερά. Την δεύτερη λύση την απορρίπτουν οι πλεονασματικές χώρες καθώς κάτι τέτοιο θα ακύρωνε την πολιτική επιβολής σκληρής λιτότητας στην Ισπανία και στην Ιταλία. Γιατί; Επειδή η λιτότητα αυτή φέρνει με μαθηματική ακρίβεια την ύφεση. Άρα, εάν το τέλος της ύφεσης ήταν προαπαιτούμενο για τις αποπληρωμές από της χώρες της Περιφέρειας προς την τρόικα (όπως θα έπρεπε να ισχύει σε μια νομισματική ένωση), τότε η επιβολή λιτότητας σε χώρες όπως η Ισπανία θα ισοδυναμούσε με το να τους επιτρέπεται να μην αποπληρώνουν τα χρέη τους!
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα λοιπόν για την κα Μέρκελ. Όπως και για τις κυβερνήσεις των υπόλοιπων πλεονασματικών χωρών. Το μέγα δίλημμα είναι: Πετάμε την Ελλάδα έξω από το ευρώ και κάνουμε για την Ιταλία και την Ισπανία αυτό που αρνούμαστε έως τώρα σε κάθε μία από τις πτωχευμένες χώρες; Ή αρχίζουμε την διαδικασία κουρέματος των χρεών όλων τους (καθώς δεν είναι δυνατόν να κουρέψουν το δικό μας αλλά όχι το ιρλανδικό, π.χ., χρέος);
Η ουσία είναι ότι, άλλη μια φορά, δεν έχουν αποφασίσει. Φοβούνται να μας πετάξουν έξω αλλά δεν είναι και διατεθειμένοι να μας δώσουν μια ευκαιρία να ορθοποδήσουμε ως προς το χρέος, ουσιαστικά οδηγώντας μας εκ των πραγμάτων στον γκρεμό και, συνεπώς, «εκτός». Η «Επιστροφή τον Σεπτέμβριο» μανούβρα της τρόικα αυτή την εξήγηση επιδέχεται: Να δοθεί άλλο ένα τρίμηνο στις πλεονασματικές χώρες να χαράξουν την στρατηγική τους. Επί πλέον, να αναγκαστεί η Ελλάδα, ελπίζοντας σε μια ακόμα αναβολή της «θανατικής ποινής», να δανειστεί εκ μέρους της ΕΚΤ την 20ή Αυγούστου ώστε να μην βρεθεί η ΕΚΤ στην θέση να απωλέσει την εικόνα της (απέναντι σε Ρώμη, Μαδρίτη και Δουβλίνο) του δανειστή-τιμωρού. Καθώς μάλιστα η έκθεση της τροίκα θεωρείται προαπαιτούμενο για να δοθεί η δόση, είναι προφανές ότι ασκείται πίεση στο ελληνικό κράτος να δανειστεί τα 3,2 δις στις... αγορές μέσω βραχυπρόθεσμων γραμματίων. Και ποιος θα τα αγοράσει αυτά; Μόνο οι ελληνικές τράπεζες θα προσφερθούν, δανειζόμενες οι ίδιες από την ΕΚΤ, ή και την Τράπεζα της Ελλάδος (μέσω του ELA). Αν ούτε αυτό καταφέρουν, τότε θα μας τα δώσει το EFSF, προσθέτωντάς τα στο δημόσιο χρέος μας. Όμως οι εταίροι μας προτιμούν την άντληση των χρημάτων αυτών από την ΕΚΤ μέσω των ελληνικών τραπεζών. Γιατί; Επειδή προτιμούν, σε περίπτωση που μας πετάξουν έξω και διαγράψουμε μονομερώς τα χρέη μας προς την Ευρώπη, να χρωστάμε αυτό το ποσόν στην ΕΚΤ (που αν χρειαστεί το τυπώνει) παρά να το αντλήσουμε από το μισοάδειο EFSF από το οποίο πρέπει, κουτσά-στραβά, να βολέψουν τις Ισπανία και Ιταλία.
Έχω κουραστεί να το λέω αλλά φοβάμαι ότι πρέπει να το ξαναπώ: Η λογική του «κερδίζουμε χρόνο δανειζόμενοι» είναι παντελώς παράλογη πλέον. Όχι γενικά. Αλλά υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες (που ισχύουν εδώ και αρκετό καιρό στην ελληνική οικονομία): Με την τραπεζική πίστη άφαντη, την «ανάπτυξη» στο -9%, τα φορολογικά έσοδα στο ναδίρ και τις επενδύσεις στο μείον, το να «κερδίσουμε περισσότερο χρόνο» ισοδυναμεί με το να αφήσουμε ό,τι έχει απομείνει να σβήσει. Δεδομένου μάλιστα ότι οι φωνές στο Βερολίνο που απαιτούν την εκδίωξη της Ελλάδας το φθινόπωρο από την ευρωζώνη εντείνονται, η τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης είναι η 20ή Αυγούστου. Της μένουν, δηλαδή, 24 μέρες.
Σκεφτείτε το. Αν την 20η Αυγούστου δανειστούμε άλλη μία φορά από την ΕΚΤ (μέσω τραπεζών) ή από το EFSF, ώστε να αποπληρώσουμε την ΕΚΤ και, έτσι, να επιτρέψουμε στην ΕΚΤ να συνεχίσει να προσποιείται ότι η νομισματική της πολιτική (η οποία έχει εδώ και καιρό ανατραπεί) παραμένει ανέπαφη, κατόπιν απλά θα περιμένουμε πότε οι πλεονασματικές χώρες θα αποφανθούν για το αν θα μας θυσιάσουν ή όχι. Κάθε μέρα που θα περνά, τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο, κλπ, η ελληνική οικονομία θα βουλιάζει κι άλλο (παρά την πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων) και οι φωνές που ζητούν την αποπομπή μας θα μεγαλώνουν. Το τέλος δεν θα αργήσει να έρθει όσο φιλότιμες προσπάθειες και να καταβάλει το υπουργείο οικονομικών.
Μπορεί να γίνει κάτι; Δεν είμαι σίγουρος, εδώ που φτάσαμε. Η μόνη μας ελπίδα πια είναι ένα Πρόγραμμα 24 Ημερών που να ξεκινά σήμερα. Τι θα περιλαμβάνει; Τα εξής απλά: Η κυβέρνηση να κρατήσει ανοικτή την Ολομέλεια της Βουλής και εντός αυτών των 24 ημερών να περάσει όσες μεταρυθμίσεις κρίνει ότι πρέπει να γίνουν. Όχι επειδή έχουν κάποια σημασία. Καμία δεν έχουν, καθώς δεν έχουν την παραμικρή ελπίδα να ανατρέψουν την εξελισσόμενη κατάρρευση που οφείλεται σε μια καθαρά μακροοικονομική τριπλή δίνη χρέους-ύφεσης-τραπεζών. Τότε γιατί προτείνω μια τέτοια κοινοβουλευτική υπερκινητικότητα; Για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους: Για να πούμε στην Ευρώπη: «Μεταρρυθμίσεις θέλατε; Νάτες!» Παράλληλα, κατά τις 5 με 10 Αυγούστου, η κυβέρνηση να ανακοινώσει ότι για λόγους ηθικής και ευθύνης απέναντι στους φορολογούμενους των πλεονασματικών χωρών, το ελληνικό κράτος δεν θα δανειστεί στις 20 Αυγούστου ούτε ένα ευρώ αν πρώτα δεν συμφωνηθεί, έστω και επί της αρχής, μια νέα συμφωνία που θα ανατρέπει την σημερινή καταστροφική πορεία η οποία μας οδηγεί τόσο στην πτώχευση όσο και εκτός ευρώ. Π.χ. να πούμε στον κ. Ρέσλερ τα εξής: «Αφού λέτε ότι θα μας διώξετε από το ευρώ, εμείς με ποιο δικαιώμα θα δανειστούμε από εσάς 3,2 δις σε ευρώ δεδομένου ότι, όταν μας διώξετε, δεν θα έχουμε ευρώ να σας ξεπληρώσουμε;»
Το εν λόγω Πρόγραμμα 24 Ημερών έχει δύο σκοπούς: Πρώτον, να κλείσει τα στόματα όσων συνεχίζουν να αναφέρονται στην αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να νομοθετεί «μεταρρυθμίσεις». Δεύτερον, να εξαναγκάσει την κα Μέρκελ και τους υπόλοιπους ηγέτες των πλεονασματικών χωρών να αποφασίσουν τι θα κάνουν με την Ελλάδα μια ώρα αρχίτερα. Αν η κυβέρνησή μας ανακοινώσει ότι τα 3,2 δις που χρωστάμε στην ΕΚΤ θα «αναδιαρθωθούν» μονομερώς, οι εταίροι μας θα αναγκαστούν εκείνη την στιγμή να αποφασίσουν είτε να ολοκληρώσουν την αναδιάρθωση τους χρέους μας (καθώς και της υπόλοιπης ευρωζώνης, σώζοντας έτσι το ευρώ) είτε να μας οδηγήσουν στην έξοδο (φέρνοντας, εν αγνοία τους, το τέλος του ευρώ). Αντίθετα με την επικρατούσα άποψη (που λέει πως όσο περισσότερο καθυστερεί αυτή η απόφαση τόσο καλύτερα), η πραγματικότητα είναι ότι όσο πιο πολύ αργούν να αποφασίσουν τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να αποφασίσουν την εκπαραθύρωσή μας.

(*) Η ΕΚΤ επισήμως ισχυρίζεται ότι αυτά τα κέρδη τα επιστρέφει στις Κεντρικές Τράπεζες που την απαρτίζουν και εκείνες πράττουν κατά βούληση. Πράγματι, κάποιες (π.χ. η Γαλλική) τα επιστρέφουν στην Ελλάδα. Άλλες όμως δεν το κάνουν. Μόνο και μόνο ότι το πτωχευμένο ελληνικό δημόσιο πρέπει να δανειστεί μέσα στο καλοκαίρι αυτά τα έξτρα 900 εκατομμύρια αποτελεί μομφή για τα περί ευρωπαϊκής αλληλλεγγύης.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστώνhttp://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=17117

Πέμπτη, Ιουλίου 26, 2012

Μείναμε με το ένστικτο της επιβίωσης, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό...


Η χώρα κατρακυλά καθημερινά από το κακό στο χειρότερο. Οι ελληνόφωνοι πολιτικοί επιδεικνύουν μοναδική (ίσως και παγκόσμια) αδιαφορία για την κατάρρευση της κοινωνίας. Μοναδικό μέλημα αυτών των ανθυπο-κυβερνώντων είναι η εξυπηρέτηση του χρέους που οι ίδιοι δημιούργησαν και που οι ίδιοι πέρυσι το καλοκαίρι αποφάσισαν και νομοθέτησαν για την μη διερεύνησή του…

Δυστυχώς ως χώρα βρισκόμαστε σε μία σταθερά καθοδική (και συνεχώς αυξανόμενη σε ταχύτητα) πορεία καταστροφής, εκτός και εάν συμβεί κάτι «απρόβλεπτο» που θα είναι ικανό να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση και να βγάλει την χώρα από το σπιράλ θανάτου στο οποίο την έχουν τοποθετήσει οι… «διασώστες» της.

Η σημερινή κυβέρνηση –η οποία αποτελεί την φυσική συνέχεια των προηγούμενων καταστροφικών για την χώρα μας κυβερνήσεων- θέλει να ξεκινήσει μία διαδικασία fast track, στην οποία θα τοποθετήσει πωλητήρια σε οτιδήποτε μπορεί να συνεισφέρει στην οικονομική ανάπτυξη, αλλά και στην οικονομική ανεξαρτησία, της χώρας. Επιτελεία ολόκληρα εργάζονται και σχεδιάζουν τους τρόπους ξεπουλήματος και ευαρέσκειας των «οικονομικών τρομοκρατών» μας, αλλά κανείς δεν έχει έστω και μία απάντηση για το τι θα σημάνει αυτή η γενική πώληση την επόμενη ημέρα για την χώρα, η οποία θα είναι εξαρτώμενη τόσο από το εξωτερικό, όσο και από τους «επιχειρηματίες» που θα έχουν πάρει «κοψοχρονιά» την ενέργεια, το νερό, τις μεταφορές, την είσπραξη φόρων κ.α.

Πώς θα ανταπεξέλθουν οι πολίτες (όσοι θα έχουν την «τύχη» να εργάζονται) με μισθούς κάτω από τα όρια της φτώχειας στην υπερφορολόγηση που δεν πρόκειται να σταματήσει έως ότου εξαφανιστεί και το τελευταίο ευρώ; Κανείς από τους Ελληνόφωνους κυβερνώντες (και εν γένει πολιτικούς) δεν ενδιαφέρεται για το αύριο της χώρας και των κατοίκων της.
Πώς θα ανταπεξέλθουν οι πολίτες στην συνεχώς αυξανόμενη εγκληματικότητα (η οποία σήμερα εκπορεύεται κυρίως από τους λαθρο-εποίκους, ενώ αύριο αναμένεται αλματώδης αύξησή της λόγω της φτώχειας που επιβάλλουν τα κυβερνητικά μέτρα) και πως θα μπορέσει η οικονομία να ανακάμψει μέσα σε ένα περιβάλλον που δεν θα υπάρχει καμία νομιμότητα και ασφάλεια;

Το ΔΝΤ σκοτώνει, ήταν η είδηση που πριν μερικές ημέρες «βγήκε» στο φως της δημοσιότητας. Μόνο που σκοτώνει τον αθώο πληθυσμό και όχι τα λαμόγια, τους μεγαλοκαρχαρίες, τους τραπεζίτες και τους πολιτικούς μαζί με τους παρακοιμώμενούς τους. Η κυβέρνηση αρνείται να κατανοήσει πως κάθε της ενέργεια βυθίζει την χώρα ακόμη περισσότερο, την καταστρέφει και την αποσυνθέτει και την παραδίδει σε συμφέροντα ξένων για βάθος δεκαετιών.

Υπάρχει λύση, μέσα σε αυτό το ζοφερό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον; Υπάρχει τρόπος μίας γρήγορης ανάκαμψης, παρά το ότι προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο; Μπορεί η χώρα να βρει τον βηματισμό εκείνο (που ίσως ποτέ δεν επέτρεψαν οι «φίλοι» της) που θα την οδηγήσει μακριά από τον καλο-σχεδιασμένο όλεθρό της και μακριά από την σύγχρονης μορφής υποδούλωσή της;

Οι πρόσφατες εκλογές, εκτός του ότι αποδείχθηκαν –για μία ακόμη φορά- ένα μεγάλο πολιτικό ψέμα κι ένα μεγάλο των πολιτών φιάσκο, κατέστησαν απολύτως σαφές πως με το υπάρχον πολιτικό προσωπικό η διέξοδος από το αδιέξοδο δεν είναι μόνο αδύνατη, αλλά είναι απαγορευτική, προκειμένου η Ελλάδα να καταστεί υπό πλήρη ομηρεία, χωρίς εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία, για να μπορέσουν οι εποφθαλμιώντες τον πλούτο της να αποκομίσουν τα μέγιστα δυνατά οφέλη-κέρδη.

Από όλα αυτά, εξάγεται ένα σαφέστατο συμπέρασμα: Η χώρα απαιτείται να ανακάμψει μέσα από μία σειρά αποφάσεων που θα λάβει ο Ελληνικός λαός, παρακάμπτοντας την σημερινή κυβέρνηση που δεν εξυπηρετεί τα Ελληνικά συμφέροντα, διαγράφοντας αποφάσεις, υποσχέσεις και υπογραφές που λήφθηκαν ερήμην του και κατά των συμφερόντων του και καταδικάζοντας πολιτικές και πολιτικούς που έδρασαν ακούσια ή εκούσια κατά της ίδιας της χώρας και του Συντάγματός της.

Μόνο ένα γενικό δημοψήφισμα, με μία σειρά ερωτήσεων που θα κληθεί να απαντήσει ο Ελληνικός λαός, μπορεί να δώσει τις κατάλληλες και υπεύθυνες απαντήσεις. Ένα δημοψήφισμα που θα γίνει με απουσία του παρόντος πολιτικού προσωπικού από τα θεσμικά όργανα και που θα μπορέσει να λειτουργήσει ως μία νέα αρχή έναντι όλων εκείνων που χαμογελώντας μας απειλούν με καταστροφή. Άραγε, τι θα συνέβαινε εάν αποφασίζαμε να… απομακρυνθούμε από τους δολοφόνους μας; Τι θα γινόταν εάν αποφασίζαμε να μην δεχθούμε να πληρώσουμε για ένα χρέος που εντέχνως δημιούργησαν και που μας φόρτωσαν; Τι θα γινόταν εάν αποφασίζαμε ως λαός να πούμε ένα νέο, σύγχρονο ΌΧΙ σε εκείνους που μας προσβάλουν και που (ήδη) μας μεταχειρίζονται ως υπανθρώπους; Τι χειρότερο θα συνέβαινε σε εμάς που μας έχουν δρομολογήσει να βιώσουμε την καταστροφή, τον εξευτελισμό, την φτώχεια, την πείνα και την ατίμωση; Και τι χειρότερο θα συνέβαινε σε εκείνους οι οποίοι μέχρι και σήμερα τολμούν να παίζουν με δηλώσεις κατά της Ελλάδας και των Ελλήνων και να κερδοσκοπούν από αυτές τις δηλώσεις στα διεθνή χρηματιστήρια και στις «αγορές»;

Ένα δημοψήφισμα επί όλων των θεμάτων, είναι η απάντηση, η μοναδική απάντηση σε όσα σήμερα ταλανίζουν την χώρα, σε όσα σήμερα συνθλίβουν την οικονομία και την κοινωνία, σε όσα σήμερα απειλούν την γεωγραφική ακεραιότητα της Ελλάδας. Ένα δημοψήφισμα που θα βάλει τον κάθε κατεργάρη στο… κελί του και που θα λειτουργήσει ως μοχλός ανάκαμψης. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε, αφού τον «πάτο» τον προσπεράσαμε ήδη και οι «διασώστες» μας έχουν βάλει να σκάβουμε για να πάμε ακόμη πιο βαθιά. Αυτοί που έχουν να φοβηθούνε, είναι εκείνοι που αποφάσισαν να μας εξοντώσουν εκ του ασφαλούς, κάνοντας μόνο δηλώσεις… Και είναι φοβερό για μία χώρα, για μία οποιαδήποτε χώρα, αλλά ιδιαίτερα για την Ελλάδα, να υποτάσσεται από δηλώσεις μαριονετών της Νέας Τάξης, η οποία έχει στοχοποιήσει την Ελλάδα ως το πειραματόζωο που θα πεθάνει για να φοβηθούν οι υπόλοιποι για να ακολουθήσουν τις «συμβουλές» της.

Απαιτείται, λοιπόν, ένα γενικό δημοψήφισμα, το οποίο θα λειτουργήσει ως εντολή για εκείνους που θα τολμήσουν να αναλάβουν το βάρος και την ευθύνη της υλοποίησής του. Αρκετά μας κορόιδεψαν οι ελληνόφωνοι μεγαλο-σπουδασμένοι βρυκόλακες και δεινόσαυροι, οι καρεκλοκένταυροι θηρευτές και βιαστές της Δημοκρατίας και της λογικής. Τα μίσθαρνα υπαλληλάκια του νεοταξισμού απαιτείται να βρεθούν εκεί που τους αξίζει. Η χώρα απαιτεί διοίκηση Ελληνική, με αίσθημα ευθύνης και αδίστακτη στην επιβολή των Δικαίων της χώρας.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ως λαός πως βαδίζουμε σε ένα τούνελ, σε έναν μονόδρομο θανάτου και πως απαιτείται να κάνουμε επιτόπια αναστροφή για να κινηθούμε προς την διάσωσή μας. Ο χρόνος που υπολείπεται δεν είναι αρκετός για περαιτέρω βαθυστόχαστες αναλύσεις. Οφείλουμε να κινηθούμε τώρα, να απαιτήσουμε την Ελλάδα στους Έλληνες και να επαναφέρουμε την Δημοκρατία στην χώρα. Εάν δεν κάνουμε αυτό που η λογική επιτάσσει, θα γίνουμε μάρτυρες μίας νέας εθνικής ταπείνωσης και αιχμάλωτοι των τιποτένιων ανθυποκυβερνώντων που σήμερα κυβερνούν για εμάς, χωρίς εμάς και εκτελούν εντολές εκείνων που αποφασίζουν υπέρ των δικών τους συμφερόντων και όχι των δικών μας. Ξεπεράσαμε προ πολλού το χρέος μας προς τους προγόνους και στην ιστορία. Σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον όλεθρό μας και το μόνο μας όπλο είναι το ένστικτο της επιβίωσής μας. Είτε θα ακολουθήσουμε το ένστικτό μας και υπάρχει περίπτωση (σοβαρή μάλιστα) να διασωθούμε, είτε θα μείνουμε υπάκουοι στις εντολές των εκτελεστών και των δημίων μας και θα προχωρήσουμε σιωπηλοί προς τον τόπο της εκτέλεσής μας.

Η επιλογή είναι δική μας. Πάντα ήταν δική μας. Πάντα έπρεπε να επιλέξουμε στο μοναδικό δίλημμα: Ή αυτοί, ή εμείς. Απλά, τα ερωτήματα που μας έθεταν δεν περιείχαν αυτή την επιλογή ή τα μικροσυμφέροντα που μας τεχνηέντως μας «εμβολίαζαν», λειτουργούσαν ως «αντιστάσεις» προς την εφαρμογή του λογικά και όχι του πολιτικά ορθού. Σήμερα είμαστε μηχανές παραγωγής χρήματος και αριθμοί στους οποίους χρεώνουν τα δικά τους χρέη. Μήπως, επιτέλους, πρέπει να αποφασίσουμε να γίνουμε άνθρωποι ελεύθεροι, να σταματήσουμε να ζούμε με τον τρόμο του αύριο και τις δικές τους αποφάσεις και να ορίσουμε την χώρα και τις ζωές μας εμείς οι ίδιοι, αφού αυτοί που ανέλαβαν αυτή την ευθύνη δεν είναι απλά ανερπαρκείς, αλλά είναι επικίνδυνοι, αφού δεν υπηρετούν εμάς, αλλά εξυπηρετούν τους μεγάλους "αφέντες" τους;
http://kostasxan.blogspot.gr/2012/07/blog-post_2759.html

Δήλωση-βόμβα του Ρουμελιώτη: "Το ΔΝΤ ήξερε ότι το πρόγραμμα θα αποτύγχανε"



Το ΔΝΤ γνώριζε ότι το ελληνικό πρόγραμμα δεν είχε πιθανότητες επιτυχίας, δήλωσε στους Νew York Times ο πρώην εκπρόσωπος της χώρας στο ΔΝΤ, Παναγιώτης Ρουμελιώτης.
"Γνωρίζαμε στο Ταμείο από την αρχή, ότι αυτό το πρόγραμμα ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί γιατί δεν είχαμε κανένα – κανένα – παράδειγμα επιτυχίας" σημείωσε ο κ. Ρουμελιώτης.
Όπως ανέφερε στους NYT, επειδή η Ελλάδα είναι μέλος της ευρωζώνης, δεν μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμα της για να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της, όπως κάνουν σχεδόν πάντα οι χώρες που εφαρμόζουν προγράμματα του ΔΝΤ.
Παράλληλα, ο κ. Ρουμελιώτης τόνισε ότι η τρόικα υποτίμησε τις παρενέργειες που θα είχε στην ελληνική οικονομία, το φάρμακο που της χορήγησε.
"Το επιχείρημα που χρησιμοποιείται συχνά από την τρόικα για να ασκήσει κριτική στην Ελλάδα – και να αγνοήσει τα λάθη της – είναι ότι η βαθιά ύφεση οφείλεται στο ότι δεν εφαρμόστηκαν οι δομικές μεταρρυθμίσεις" υποστήριξε ο κ. Ρουμελιώτης.
Αν και παραδέχτηκε ότι η Ελλάδα είχε αποτύχει σε αυτό το μέτωπο, υπογράμμισε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η επίπτωση που είχαν οι οριζόντιες περικοπές στη ζήτηση.
http://www.press-gr.blogspot.gr/2012/07/blog-post_5231.html

Τετάρτη, Ιουλίου 25, 2012

Εφέτης Πατρών Κωνσταντίνος Παππάς: "Έχει καταλυθεί το σύνταγμα" (video)




Τον περασμένο Απρίλιο όλοι οι δικηγορικοί σύλλογοι της Ελλάδας συνεδρίασαν σε ολομέλεια στα Γιάννενα προκειμένου να συζητήσουν σχετικά με την αναμόρφωση του κώδικα δικηγόρων που επεξεργαζόταν η κυβέρνηση κατ΄εντολήν φυσικά της «ανώτατης κατοχικής διοίκησης» δηλαδή της Τρόϊκας.

Την πρώτη μέρα της συνεδρίασης, στις 7 Απριλίου ανέβηκε στο βήμα ο εφέτης του Διοικητικού Εφετείου Πατρών Κωνσταντίνος Παππάς ο οποίος δεν μάσησε τα λόγια του, ούτε και «ψάρωσε» εξ αιτίας της παρουσίας των «ισχυρών» της δικαιοσύνης, ένας εκ των οποίων ήταν και ο πρόεδρος του ΣΤΕ και υπηρεσιακός πρωθυπουργός κ. Πικραμένος.

Ειδικά ο τελευταίος εξ αιτίας των λόγων αυτού του γενναίου εφέτη ένοιωσε τόσο «πικραμένος» που κάποια στιγμή έφυγε από την αίθουσα αφήνοντας πίσω του τον πρόεδρο του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών κ. Αδαμόπουλο να κάνει τη δουλειά του «αγανακτισμένου διακόπτη».

Ότι και να κάνουν οι προκατασκευασμένοι «εθνικοί σωτήρες» και οι κάθε είδους «αρμοστές» των ξένων φανερών και κρυφών διευθυντηρίων, δεν θα μπορέσουν να εξαφανίσουν από αυτόν τον τόπο εκείνους που πάλι θα αγωνιστούν και θα χύσουν ακόμα και το αίμα τους «δια την πίστιν του Χριστού την Αγίαν και της Πατρίδος της Ελευθερίαν».

Όσα ΜΑΤ και αν χρησιμοποιήσουν, όσους «ηλεκτρονικούς χαφιέδες» και αν βάλουν στη ζωή μας, όσες τρομοκρατικές επιθέσεις και αν κάνουν εναντίον του «καναπεδάτου» ψηφοφόρου, πάντα θα υπάρχουν φωνές που θα βάζουν μπουρλότο και θα ανάβουν ξανά και ξανά εκείνη τη φλόγα της ελευθερίας που μας κράτησε ζωντανούς χιλιάδες χρόνια.Εκείνη τη φλόγα που μπαζώνουν διαρκώς με περιττώματα και υποσχέσεις για ανάπτυξη όλοι οι αυτοί οι ψαλιδόκωλοι υπηρέτες της σύγχρονης «Ιεράς Συμμαχίας» και οι δωσίλογοι «αριστοκράτες».

Από το παρακάτω Video με την ιστορικής σημασίας ομιλία του εφέτη Πατρών Κ. Παππά, καθώς επίσης και από την εφημερίδα «Το Χωνί» ξεχωρίσαμε εκείνα τα σημεία που λέει ο γενναίος αυτός δικαστικός:
…Είμαστε όπως έλεγε ο Ηλιόπουλος σε μία ταινία, μία πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Βιώνουμε μια υπουργική δημοκρατία. Είναι κοινοβουλευτική; Δεν ξέρω. Διερωτώμαι αν η δημοκρατία που βιώνουμε είναι κοινοβουλευτική.
Το νομοθετικό σώμα έχει υποχωρήσει, Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΕΙ (χειροκροτήματα)...
Το νομοθετικό έργο του κοινοβουλευτικού σώματος έχει εκχωρηθεί. Η ελληνική Βουλή απλώς σφραγίζει και επικυρώνει.Όπως κάνετε εσείς οι δικηγόροι που βάζετε μια σφραγίδα πάνω σε ένα έγγραφο και λέτε «επικυρώνεται το γνήσιο της υπογραφής».
Αυτό είναι το έργο της ελληνικής βουλής σήμερα…
Ο υπουργός λοιπόν θα αποφασίσει ποιά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου είναι αυτά που θα τους πάρει την περιουσία και θα την αξιοποιήσει η ανώνυμη εταιρεία…
Πού είναι το Σύνταγμα;
Δεν ισχύει το Σύνταγμα σήμερα.
Με συγχωρείτε, το ξαναλέω.
Έχει καταλυθεί το Σύνταγμα σήμερα…

http://kostasxan.blogspot.gr/2012/07/video.html

Τρίτη, Ιουλίου 24, 2012

Νέα βόμβα από τον Στάθη Παναγούλη: Οι σφουγγοκωλάριοι των ξένων δυνάμεων, ΘΑ ΔΙΚΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ!


Ο αγωνιστής του αντιδικτατορικού αγώνα  1967 – 1974, και νυν βουλευτής Β’ Αθηνών ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ,  Στάθης Β. Παναγούλης για την επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στις 24 Ιουλίου 1974, έκανε την παρακάτω δήλωση :

ΤΡΙΑΝΤΑ ΟΚΤΩ ΧΡΟΝΙΑ , μετά την αποκατάσταση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ από την ξενοκίνητη χούντα των ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΩΝ, ο Ελληνικός λαός βρίσκεται σε πλήρη εξαθλίωση και απόγνωση, εξ αιτίας των επιλογών που έκαναν συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα.  Κατακτήσεις δεκαετιών που έγιναν με θυσίες και αγώνες, διαγράφηκαν με τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ και η χώρα μας παραδόθηκε ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ στους ξένους.

ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ να αγωνιστεί μαχητικά και ανυποχώρητα για να εκδιώξει τους ξένους και ντόπιους κατακτητές. Οι αγώνες του λαού μας θα είναι ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ , ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

   Θα πρέπει να γνωρίζουν καλά οι σφουγγοκωλάριοι των ξένων δυνάμεων, ότι θα έρθει η ώρα που ΘΑ ΔΙΚΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ.

Κυριακή, Ιουλίου 22, 2012

Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΜΕΓΑΣ ΠΡΟΩΘΗΤΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ



Δειτε τον τραγοπαπα..και καταλαβετε 

ΟΤΑΝ Ο «ΕΘΝΑΡΧΗΣ» ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΖΗΤΟΥΣΕ ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΣΙΩΝΙΣΤΗ ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ! ΟΛΟΚΛΗΡΟΙ ΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ!



Αφιερωμένο σε όσους ακόμα εθελοτυφλούν και ψάχνουν τους υπεύθυνους της κυπριακής τραγωδίας:


Η τηλεφωνική συνομιλία του Χένρι Κίσινγκερ με τον Ελληνα πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή έγινε στις 15 Αυγούστου 1974, 7.22 μ.μ. 


Κίσινγκερ: Ζητώ συγγνώμη που σας ενοχλώ μέσα στη νύχτα, κύριε πρωθυπουργέ. Πρώτα απ' όλα ήθελα να σας πω ότι σας στέλνω ένα μήνυμα αλλά μόλις είχα μία από πολλές συζητήσεις με τον Τούρκο πρωθυπουργό και μου είπε ότι πρόκειται να σταματήσουν τις πολεμικές επιχειρήσεις αύριο στις 12.00 το μεσημέρι, ώρα Ουάσιγκτον και ήθελα να σας πω ότι θα τους δεσμεύσουμε σε αυτή την υπόσχεση. 


Καραμανλής: Θα την ολοκληρώσουν στις 12.00 αύριο; 


Κίσινγκερ: Θα την έχουν ολοκληρώσει. 


Καραμανλής: Μέχρι αύριο θα έχουν ολοκληρώσει τα σχέδιά τους. 


Κίσινγκερ: Λοιπόν, αυτό δεν μπορώ να το κρίνω. Αλλά σε κάθε περίπτωση θα αναλάβουμε ενεργό ρόλο στις διαπραγματεύσεις από εδώ και στο εξής. 


Καραμανλής: Θα το σκεφτώ αυτό αλλά φοβάμαι ότι έπειτα από αυτό το τετελεσμένο γεγονός θα είναι λίγο δύσκολο. 


Κίσινγκερ: Προβήκαμε σε άλλη μία έντονη δήλωση σήμερα καταδικάζοντας την τουρκική πράξη... 


Καραμανλής: Το άκουσα. 


Κίσινγκερ: ...από τον Λευκό Οίκο και απλώς ήθελα να σας πω, κύριε πρωθυπουργέ, θα κάνουμε το παν ώστε να ενδυναμώσουμε τη θέση σας και να δείξουμε τη φιλία μας προς την Ελλάδα. 


Καραμανλής: Το εκτιμώ αλλά φοβάμαι πως θα είναι λίγο αργά. Οπως είπα, οι Τούρκοι έχουν δημιουργήσει ένα τετελεσμένο γεγονός. 


Κίσινγκερ: Το καταλαβαίνω και είμαστε αντίθετοι σε μία τακτική στρατιωτικής πίεσης. 


Καραμανλής: Γιατί; Οπως ξέρετε, η Τουρκία δεν καταλαβαίνει τις συμβουλές στην Ευρώπη και κατά τη γνώμη σας τι πρόκειται να κάνουν; 


Κίσινγκερ: Λοιπόν, έχουν προσφερθεί να διαπραγματευτούν. 


Καραμανλής: Μετά το τετελεσμένο γεγονός θέλουν να μιλήσουν. Αλλά είναι δύσκολο για μας να το κάνουμε αυτό. 


Κίσινγκερ: Λοιπόν, αφήστε με να δω αν μπορώ να σκεφθώ κάποια διαδικασία. Θα ήσασταν έτοιμος να επισκεφθείτε τις Ηνωμένες Πολιτείες; 


Καραμανλής: Δεν νομίζω, γιατί, ξέρετε, είναι δύσκολο για μένα να αφήσω τη χώρα. Εχουμε πολλά προβλήματα. Οι άνθρωποι είναι πολύ πικραμένοι, θυμωμένοι, ο στρατός είναι αναστατωμένος. Ισως λίγο αργότερα, αλλά τώρα είναι αδύνατον. 


Κίσινγκερ: Λοιπόν, είμαι σίγουρος ότι ίσως ο πρόεδρος Φορντ θα είναι σε επαφή μαζί σας αύριο με τηλεγράφημα. Και αφήστε μας να δούμε ίσως τι μπορεί να γίνει. 


Καραμανλής: Κύριε υπουργέ, πιστεύω πως πρέπει να βγάλετε έξω τους Τούρκους. Οι Τούρκοι... αν δεν ξεφορτωθούν αυτή την εμμονή, είναι πολύ δύσκολο να έχουμε μια συμφωνία. 


Κίσινγκερ: Θα το λάβουμε υπόψη μας πολύ σοβαρά. Δεν μπορούν να υπάρχουν περαιτέρω πιέσεις. 


Καραμανλής: Αλλά παρ' όλα αυτά οι Τούρκοι έχουν παραβιάσει τα πάντα. Χωρίς να δοθούν οδηγίες στο κοινό είναι πολύ, πολύ δύσκολο για μένα να αρχίσω ξανά συνομιλίες. 


Κίσινγκερ: Ναι, καταλαβαίνω. 


Καραμανλής: Κύριε υπουργέ, το κλίμα που επικρατεί είναι πολύ δύσκολο. 


Κίσινγκερ: Αφήστε με να το αναφέρω αυτό στον πρόεδρο και θα είμαστε σε επαφή μαζί σας αύριο. 


Καραμανλής: Ναι. Θα βρίσκομαι εδώ. Σας ευχαριστώ. 




Κίσινγκερ: Κύριε πρωθυπουργέ, αν έχετε κάποια πρόταση θα την κοιτάζαμε πολύ σοβαρά σχετικά με το τι πρέπει να γίνει. 


Καραμανλής: Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να κάνετε κάτι παραπάνω από το να δώσετε συμβουλές στους Τούρκους. 


Κίσινγκερ: Αν έχετε κάποια συγκεκριμένη πρόταση, θα ήμασταν έτοιμοι να την κοιτάξουμε πολύ σοβαρά. 


Καραμανλής: Θα απαντήσω στο μήνυμά σας σήμερα. 


Κίσινγκερ: Ωραία. Ανυπομονώ να ακούσω από εσάς κύριε πρωθυπουργέ. Καληνύχτα. 


Καραμανλής: Καληνύχτα.


ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ, Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, ΠΑΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ!!!


Γνήσιος πολιτικάντης, που τα μετράει όλα σε ψηφαλάκια! Είναι δε κωμικοτραγικό το γεγονός πως, ενώ συνομιλεί με τον Κίσινγκερ και γενικά τους Αμερικανούς, δεν θέλει να πάει στις Η.Π.Α "για να μην εξαγριωθεί ο λαός"!!! Βλέπετε, το πρώτο μέλημα της "μεταπολίτευσης" ήταν οι Εκλογές με τα γνωστά παλαιοκομματικά μαντριά, όχι η διάσωση της Κύπρου!

Αυτοί ήταν και είναι οι γραικύλοι πολιτικάντηδες: Φιλοτομαριστές, υποχείρια του κάθε Κίσινγκερ και πάνω απ' όλα καριερίστες, που ενδιαφέρονται μονάχα για τα κόμματά τους και όχι για την Πατρίδα.


http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2012/07/blog-post_7938.html 
 http://rizospastikhdexia.blogspot.gr/
http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/07/blog-post_8454.html

Σωτήρες (εξωτερικού)


thumb

Του Γιώργου Λοβέρδου
Δεν μας φτάνουν οι σωτήρες εσωτερικού, έχουμε και τους σωτήρες εξωτερικού.
Μιλάω για εκείνους τους υπουργούς που όλο και έναν καλό λόγο έχουν για την Ελλάδα. Αφού τσιμπήσουν λίγο χαβιάρι, πιουν ένα ποτήρι σαμπάνια, ρίχνουν και ένα εξάψαλμο για μας τους άχρηστους….
Τώρα ποιοι είμαστε εμείς;
Οι Έλληνες, γενικά!
Βέβαια οι ίδιοι δεν θα αρνηθούν μία κρουαζιέρα προσφορά ενός εφοπλιστή ή ένα δείπνο από έναν βιομήχανο…
Είναι οι ίδιοι που μας κατηγορούν για διαφθορά, αυτό όμως δεν ισχύει όταν πληρώνουν επίσημα μίζες για να προωθήσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες Siemens ή για να αγοράσει ο πρόεδρος ένα σπίτι χωρίς να το δηλώσει…
Έτσι λοιπόν με τον αέρα του βόρειου, αφού έχουν διαβάσει τους αρχαίους συγγραφείς, έχουν θαυμάσει την Ακρόπολη, έχουν απολαύσει τα ελληνικά νησιά, τους την σπάει το τσεμπέρι…
Το πέρα-δώθε στην μπυραρία με τα λουκάνικα και το ολαρία-ολαλά δεν τους πειράζει…
Έτσι λοιπόν μας προέκυψε μία νέα Φέκτερ. Τη Μαρία εννοώ, την υπουργό οικονομικών της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας!
Ε! λοιπόν, νευρίασε και αυτή με μας! Δεν κάνουμε ό,τι ακριβώς θέλει! Χάνουμε χρόνο, ο χρόνος είναι χρήμα! Δεν κάνουμε αρκετές μεταρρυθμίσεις. Δεν κάνουμε αρκετές ιδιωτικοποιήσεις(το ‘πε!). Πως θα πάει για ψώνια το Σ/Κ με τα αφεντικά της;
Είναι λοιπόν «οργισμένη». Ζητάμε –λέει- συνέχεια χρήματα, ενώ θα έπρεπε να ψοφήσουμε στην ύφεση, την ανεργία, να ‘χουμε μισθούς 250 ευρώ, να αγοράσουν όλα τα νησιά, το υπέδαφος, τη θάλασσα και να τους καθαρίζουμε τα σπίτια…
Επίσης πρέπει να μην έχουμε βιομηχανία και αγροτική παραγωγή… Γι αυτό έχουν φροντίσει αρκετά χρόνια πριν…
Και επίσης πρέπει να είμαστε στο ευρώ για να μας δανείζουν με μεγάλο επιτόκιο…
Γιατί δεν πήγε να χαστουκίσει τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη;
Αυτοί τους ήθελαν!
Δεν έλεγαν προ εκλογών πως πρέπει να ψηφίσουμε υπέρ του ευρώ, υπέρ της Ευρώπης, υπέρ της προόδου;
Δεν έλεγαν έμμεσα και άμεσα πόσο καταστροφή θα ήταν η ψήφος προς τους «άλλους», τους κακούς και απαίδευτους, τους ανίκανους, τους λαϊκιστές;
Δεν ξέρω τελικά πόση Παιδεία έχουν αυτές οι χώρες, και εννοώ τις κεντρικές και τις βόρειες.
Κάποτε τους θαυμάζαμε, ή τουλάχιστον μερικοί τους θαύμαζαν…
Ορθολογιστές και πρακτικοί… Αλλά για τις χώρες τους.
Ναι εκεί έχουν επιδόματα, έχουν κάποιο δίχτυ προστασίας…
Μόνον που κρύβουν το φασισμό μέσα τους. Αυτά ισχύουν για τους λευκούς… όσοι σκουραίνουν δεν έχουν και τόσα δικαιώματα…
Ναι, μπορεί να γινόμαστε απόλυτοι και προσβλητικοί… Πολύ λιγότερο όμως από την κυρία Φέκτερ που παρά την Παιδεία της δεν έχει πει ούτε ένα λόγο συμπόνιας για όσους δεν έχουν να φάνε…
Μερικοί θα πούνε ότι είμαστε αφελείς ή ανόητοι…
Όχι, ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Απλά είναι ανήθικοι, μεθοδικοί και απάνθρωποι...
Γ.Λ.

Φωτό: η κυρία Μαρία Φέκτερ, (Der Staatsterror bin Ich = Η κατάσταση τρόμου, είμαι εγώ!)

Σχετικές Φωτογραφίες
  • Σωτήρες (εξωτερικού)2