Τρίτη, Φεβρουαρίου 19, 2008

Μια αγαπη μικρη

Καθως σιγα-σιγα περνανε οι επιπτωσεις απο την αλλαγη του καιρου και επανερχομαστε στις καθημερινες μας ασχολιες,να παλι εγω με τα δικα μου,περι αγαπης.
Εχω την ταση να ειμαι λιγο ανασφαλης με τις σχεσεις μου το ξερω αλλα οταν λεω ανασφαλης δεν εννοω οτι καθε λιγο και λιγακι ψαχνω να βρω αιτιες η αφορμες για να κατηγορησω το ετερο μου μισο για απιστια.
Το αντιθετο ξεροντας πως αν καποιος θελει να κανει απιστια θα το κανει οτι και να λεμε εμεις μαλλον αδιαφορο με αφηνει το θεμα,αν ειναι να το κανει ας το κανει αρκει να μην το ξερω.
Εξ αλλου ποσοι απο εμας ειμαστε τοσο πιστοι οσο θελουμε να ειναι οι αλλοι προς εμας?
Αυτο που θελω ομως ειναι να ξερω τα συναισθηματα του αλλου προς εμενα,οκ ειμαστε μαζι μονο για το σεξ αλλα ψαχνομαι γενικα η σ' αγαπω οσο με βολευει κλπ.
Και αυτο τα τελευταια επτα χρονια δεν το ξερω,θα μου πεις τωρα και ποιος μενει μαζι με καποιον αλλον επτα χρονια αν δεν υπαρχει αγαπη?
Σωστο και αυτο,ελα ντε που εμενα δεν μου φτανει αυτη η απαντηση?
Και εκει τρωγωμαι με την σκεψη οτι δεν υπαρχει αγαπη αλλα συνηθεια η οτιδηποτε αλλο σε αυτη την σχεση και γινομαι χαλια.
Και να σου εγω καθε λιγο και λιγακι να ρωταω ταχα αδιαφορα αν μ'αγαπαει,και να που απαντηση δεν παιρνω παρα μουγρητα και χειροτερευω.
Παρακαλω βρειτε μου ενα μεντιουμ να το ρωτησω.
Χρειαζομαι μια αγαπη εστω και μικρη και γρηγορα ουφ!!!

2 σχόλια:

Dr Low είπε...

Ξεκίνα πρώτα να αγαπάς εσύ εσένα. Όλα τα άλλα θα έρθουν! Αλήθεια....

ΗarryTsopanos είπε...

Ισως εχεις δικιο εδω,αλλα παντα ετσι ημουν φτου γαμοτο.