Τετάρτη, Οκτωβρίου 20, 2010

Φευγουν ησυχα οι ησυχοι ανθρωποι

Μετα απο μια ανησυχη νυχτα ξημερωσε μια φωτεινη ημερα,ειχα στεναχωρεθει μαθαινοντας τα κακα νεα για τον θανατο ενος ανθρωπου που μπορει να μην τον ηξερα αλλα δεν ειναι δυσκολο να νοιωσω πως οταν ενας ανθρωπος φευγει μια οικογενεια θρηνει απο πισω τον χαμο του.

Και κυριως ξεροντας την ταλαιπωρια του μεσα στα νοσοκομεια που ειναι προθαλαμοι θανατου σε αυτη την χωρα δεν κρυβω οτι νευριασα πολυ,αν ειναι δυνατον να νοσηλευεται καποιος περυσι επι ενα μηνα,φετος επι δυο εβδομαδες και μονο την τελευταια φορα να βρουν οτι εχει τοσα προβληματα με αποτελεσμα τον θανατο του.

Μας φερνουν στην ζωη,πολεμανε να μας μεγαλωσουν,ξερω οτι πολλες φορες εχουμε αντιθετη πλευση απο τους δικους μας,πολλες φορες το ενδιαφερον τους μας ειναι ακομη και ενοχλητικο,πολλες φορες επειδη τους εχουμε συνεχεια κοντα μας δεν μας περναει απο το μυαλο οτι καποτε θα φυγουν,κι ομως ερχεται η ωρα που αυτο γινετε.

Και ειναι οδυνηρο να ξεκοβεις απο το ατομο που σε εφερε στην ζωη,καθε χαμος εχει οδυνη,αλλα και ελπιδα πως σε μια αλλη ζωη,αν υπαρχει θα βρει αυτος που φευγει ξεκουραση και γαληνη.

Φευγουν ησυχα οι ησυχοι ανθρωποι,αυτοι που δεν θελησαν να γινουν επωνυμοι,αυτοι που μεγαλωσαν φτωχικα,εκαναν παιδια,τα αναθρεψαν με σωστο τροπο,με ηθικη και αξιες,και απεμειναν μετα να τα κοιτουν να φευγουν μακρυα τους.
Φευγουν ησυχα οι ησυχοι ανθρωποι,με το μεροκαματο εκτισαν πετρα-πετρα ενα σπιτακι,να στεγασουν τις  μικρες ψυχες που μεγαλωναν στην αγκαλια τους,να τα στειλουν σχολειο,να τα δουν με παιδια,παντρεμενα.

Πολλες φορες ομως φευγουν αδικα οι ησυχοι ανθρωποι,απο την αδιαφορια των γιατρων,απο την ελλειψη φροντιδας.
Παντα ειχα την απορια γιατι οταν ενας ανθρωπος μεγαλος σε ηλικια εισαγετε σε νοσοκομειο δεν του κανουν ενα γενικο ελεγχο,απλα κοιτανε το συμπτωμα αλλα οχι την αιτια,πως ειναι δυνατον να αφηνουν τους ασθενεις χωρις εξετασεις?
Αλλη ηλιθιοτητα ειναι οταν καποιος μπαινει με προβλημα....εστω επιφανειακο καρδιας,δεν ψαχνουν ποτε τιποτα αλλο,καρδιολογικη κλινικη σου λενε ειναι εδω δεν κοιταμε τιποτα διαφορετικο.

Φευγουν ησυχα οι ησυχοι ανθρωποι,δεν θα παιξουν μπαντες,δεν θα εχουν αγηματα,δεν θα εχουν τηλεοπτικη καλυψη,κι'ομως αυτοι ειναι οι Ελληνες που μεγαλωσαν αλλες γεννιες Ελληνων.

Σαν ενα κυμα που σπαει στα βραχια και απομακρυνεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια: