Ετσι μας εσωσαν

Δειτε που πηγαν τα δανεια που μας εδωσαν ταχα για να μας σωσουν.
Και αυτο θα συνεχιστει αιωνια αν ψηφισουμε ναι στο δημοψηφισμα,αυτοι θα τα τρωνε και εμεις θα πληρωνουμε.

Η Ζωή Ξεφτιλίζει τον ΣΚΑΙ‬ και όλο το Μιντιακό Σύστημα!

38 λεπτα και κατι δευτερολεπτα απολυτης ηδονης,και για οσους λενε δεν επρεπε απαντω οτι ειμαστε σε πολεμο με ολη αυτη την συμμορια,και σε εναν πολεμο χρησιμοποιεις τα οπλα του αντιπαλου σου οταν μπορεις.

Do not blink Greece

DO NOT BLINK, GREECE

Alex Andreou . London and Athens . 27 June 2015

The international game of chicken, being played out for the last five years, is reaching its climax. Alexis Tsipras has played a very bad hand extremely well, despite what doomsayers suggest

Greek Prime Minister, Alexis Tsipras, seemed to take the world by surprise last night when he announced that he would move to give a referendum to the Greek people on the debt deal currently on offer by the EU/IMF, so that they could have their say. He made it clear that he was unhappy with the offer, which he described as "unbearable" and "humiliating", and minded to reject it.

Opposition parties in Greece have moved swiftly to condemn the move. These are largely the same people who have been, for weeks, criticising Tsipras for making too many concessions during negotiations and moving towards a deal that they said was terrible.

Some international commentators have, however, noted that Eurogroup discussions are in fact continuing today and that the "team Greece" has suddenly found itself in a position of pulling a rather large ace from its sleeve which nobody thought it had.

What is the truth?

As always, it is somewhere between those two positions. Earlier in the year, I wrote that the EU and especially the IMF had overreached. For shock doctrine to function, one has to leave a majority with something to lose. A tipping point can be reached and, I believe, has in Greece where the vast majority of people sneer at the threat of things like capital controls and savings being wiped out. Quite simply because they have no capital or savings. When that happens, a nation's reaction to humiliation can be unpredictable.

It is true that the referendum leaves Greek people with the choice of types of extreme misery. Will it be an externally imposed misery or a self-determined type? But it is utterly unfair to suggest that this is a position to which Syriza has brought us. It is a position to which forty years of corruption and incompetent government and five years of economically illiterate IMF hegemony have brought us. Faced with the choice of an ever-expanding abyss of austerity, of death by a thousand paper cuts, Tsipras has opted to act as a catalyst and bring things to a quick and decisive end.

There is no doubt in my mind that in twenty years Greece will still exist and most likely be thriving. I do not say this because of glories of the past and "cradle of democracy" arguments. I abhor romanticised nationalism. All that is in our distant past. I look instead at our present. I look at the solidarity grassroots movements, which have sprung up to provide medical care for people who can no longer afford it or shelter for the thousands of Syrian refugees coming through our borders. I look at the cooperative factories and restaurants which have been born to provide people with jobs. I look at how families have pulled together and at how relatively firm the fabric of our society has held in the face of five years of onslaught. These achievements are why I am hopeful about the future - not ancient history.

The real question is: Will the European Union survive? This depends on their handling of the situation over the next few days. Greeks are not alone among populations increasingly uncomfortable with micromanagement by unelected supranational bodies. The time has come for the Union to redefine itself as one which actively seeks to strike a balance between harmonisation and sovereignty or one which tries to bully its way to federalisation at the risk of perishing.

There has been much talk of this being an abdication of responsibility by the Greek government. I see it very differently. The brief which Tsipras was handed in January was a difficult one from the start. His mandate was clear: Greek people wanted a. an end to austerity; and b. to remain part of the Euro. There was always a chance, depending on how hard the stance of our partners was, that those two aims would be incompatible. Tsipras is a leader honestly saying: "It turns out that, despite our best efforts, we cannot deliver both a and b. So, we are coming back for further instructions."

It seems extraordinary how averse we have become to democracy. How alien an honest leader, who is unwilling to sell the country out in exchange for continuing power, appears. Take a breath. Allow your eyes to adjust. Tsipras is what all leaders should actually be like. We have simply become so accustomed to seeing things through the warped prism of political expedience, that democracy as it should be appears twisted.

I don't know what the people's answer to the referendum, if it goes ahead, will be. I marvel at the hysteria of opposition voices at even having a referendum. If you feel like that, vote "yes" and convince others to vote that way too. Tsipras has given you the power to do so. I do know that the question of whether we reclaim self-determination or are happy to be, in fact, governed by unelected, extraneous powers which feel they can dictate what the VAT rate on milk and bread should be, is a question which concerns all of us. 

https://www.byline.com/column/11/article/124

Απατεωνας και ψευτης

Aκομα και ο δημοσιογραφος των FT Peter Spiegel γραφει οτι λεει ψεματα  ο μπεκρης των Βρυξελλων.

Κατάληψη του Μαξίμου προκρίνει η κα Μπακογιάννη?

Η κλεφτοφαρα επιτιθεται,και τι δεν εχει πει,και τι απειλες δεν εχει εκστομισει,και τι δεν εχουν κανει σε αυτη την χωρα αυτη και το σκατοσογο της ολοκληρο,δεν φτανει που τους ταιζουμε επι δεκαετιες,που τους συντηρουμε οικονομικα,που εφευγαν οι μιζες και τις μαζευαν απο παντου.....

Μιλαει ακομα

Ο Μπροστα παει με τους πισω

Σκεφτειτε πριν ψηφισετε,διαβαστε,μαθετε ποια ειναι τα νεα μετρα που ζητουν,μετα αποφασιστε,οχι απο οσα σας λενε στην τηλεοραση,εκει σας ελεγαν οτι το μνημονιο ειναι ευλογια.
Σκεφτειτε εσας,την χωρα,τους δικους σας,οχι σημερα που σας τρομοκρατουν,δειτε πιο μακρυα.

Ελευθερος η σκλαβος?

Fuck off

Tο ρεζιλι των σκυλιων

Ελπιζω ολοι σας να καταλαβατε γιατι ολοι οι τοκογλυφοι στην Ευρωπη ελεγαν οτι προτιμουν το ποταμι για συγκυβερνηση με τον Συριζα.
Το ρεζιλι αυτο που επαιρνε χιλιαδες ευρω για μια εκπομπη του στην ΕΡΤ κατηγορησε τους υπολοιπους οτι δεν εχουν δουλεψει ποτε στην ζωη τους,αυτο το πραγμα...δεν ειναι πολιτικος,ενας τραμπουκος της μαυρης συμφορας ειναι,ενας πληρωμενος δολοφονος που ακολουθει οτι και οποιους του αναθετουν αποστολη.
Το προβλημα ειναι οτι βρηκε ηλιθιους και τον ψηφισαν.

Δημοψηφισμα

Σκεφτειτε....τι θελετε,αυτο που ζειτε απο το 2010 η μια νεα αρχη.
Σκεφτειτε....για τα παιδια σας,να μην μεγαλωσουν σαν δουλοι της ναζιστικης Γερμανιας.
Σκεφτειτε...ηρεμα,χωρις φοβο,μην ακουσετε τα ουρλιαχτα οσων σας εφεραν ως εδω.
Εγω θα το τολμησω.
Δεν εχω τιποτα να χασω.

OXI

Το τριο Σουργελο

Η Πολιτικη σκηνη του τοπου....σε αφηνει στον τοπο.

Μπομπολισταν

Ωρα να τελειωνουμε

Με την Ευρωπη των τραπεζων και των εκβιαστων,να τελειωνουμε.

Γαπ-Σαμαρας-Τσιπρας

Το τριο γκιταρα

Εκλογες τωρα

Ο Συριζα αθετησε ολες τις προεκλογικες και μετεκλογικες υποσχεσεις του προς τον λαο,αυτο εγω προσωπικα το θεωρω εγκλημα,ο λαος δεν περιμενε να εφαρμοσει στο 100%  το προγραμμα του,ποσο περισσοτερο το προγραμμα της Θεσσαλονικης.

Το κλημα ηταν στραβο απο την αρχη,η ηγετικη ομαδα γυρω απο τον Τσιπρα δεν ειχε κανεναν σκοπο να εφαρμοσει αυτο το προγραμμα,ειδικα οταν ανακοινωθηκε το νομοσχεδιο για την ανθρωπιστικη κριση....το οποιο ακομα δεν εχει εφαρμοστει,με τα αισχρα μετρα που περιειχε και την ελλειψη ενδιαφεροντος για οσους εχουν προβλημα επιβιωσης για να μην πω λοιδωρια ...ολοι καταλαβαμε το παραμυθι της ταχα αριστερας.

Γραφω εχοντας την προαισθηση παντα,ετσι και αυτη την φορα η προαισθηση μου μου ελεγε οτι τρωμε ενα παραμυθι χειροτερο απο τα Ζαππεια του Σαμαρα,οι νεοι ενοικοι του Μαξιμου δεν ειχαν ποτε την προθεση για ρηξη,και αν την ειχαν ρεζιλευτηκαν τελειως με την οικτρη υποταγη τους σε οτι ζητουσαν οι δανειστες.

Αλλη μια παρανομη κυβερνηση,δεν εχουν εντολη για οσα θελουν να ψηφισουν,δεν εχουν εντολη να μας ξεφτιλισουν ακομα περισσοτερο,δεν εχουν εντολη να συρουν την χωρα για μερικους ακομα μηνες.....γιατι τοσο θα κρατησουν, στον ολεθρο την πεινα και την λιτοτητα.

Δεν με πειθει η ξαφνικη αλλαγη λογω καθοδηγησης απο τα ηγετικα στελεχη,δεν με πειθει οτι παραδεχονται πως το μνημονιο 3 δεν ηταν μερος του προγραμματος τους, θεωρω οτι οπως ηταν ακυρες οι υποσχεσεις τους το ιδιο ακυρη ειναι και η ψηφος μου.

Εκλογες τωρα.

Σας δουλευουμε

Αυτο ηταν!!!
Σωθηκαμε και παλι,ηρθε η αριστερη κυβερνηση των χιλιαδων υποσχεσεων  και διαπραγματευτηκε,σκληρα οφειλω να πω,με δημιουργικη ασαφεια,και τελικα....

Οι ολιγαρχες θα πληρωσουν,για πρωτη φορα θα βαλουν το χερι στην τσεπη,και εμεις οι ανεργοι οι χαμηλοσυνταξιουχοι,οι χαμηλομισθοι θα ανασανουμε.'

Θα σκισουμε τον λαο με εναν νομο.

Ιστορια τρομου
Περιμενε κανεις τετοια υποχωρηση?
Ειναι κοινωνικα δικαιος ο Φπα στο 23% για τα τροφιμα?
Ειναι συνταγματικος ο ενφια που ο ιδιος ο Τσιπρας σαν αντιπολιτευση ελεγε να μην πληρωσουμε και τωρα τον φορτωνει παλι στους ωμους μας?
Ειναι αυτο αριστερη κυβερνηση?

Στην δικη μου περιπτωση με ανεργια  6 ετων συνεχιζουν να μου στελνουν μεηλ να πληρωσω Ετηδε και ενφια,ενω δεν εχω εισοδημα απο πουθενα,φυσικα θα παρουν το μακρυτερο,αλλα αυτη ειναι η φιλοσοφια τους,δεξιοι η ταχα αριστεροι το ιδιο πραγμα,μια σαπιλα που δεν τελειωνει.

Τα γραφω μηνες τωρα.

Κανενας απο αυτους με τα 8 χιλιαρικα μισθο δεν θα κοιταξει τον λαο,κανενας δεν θα βοηθησει την χωρα,τους εαυτους τους βοηθουν,στην εξουσια θελουν να μεινουν.

Ακομα μια παρανομη κυβερνηση,που αργα η γρηγορα θα πεσει οπως οι προηγουμενες,δεν μπορεις να σταθεις οταν λες αλλα και κανεις αλλα,δεν το καταλαβαινουν?

Η κυβερνηση κατελαβε την εξουσια με ψεμματα,το προγραμμα που ειχε εξαγγειλει ξεχαστηκε,ωραια λογια επικοινωνιακα για να σωθουν απο την συντριβη.

Ειναι στο χερι του λαου πλεον,αποχη απο πληρωμη φορων,μιας και μας κοροιδευουν να τους στειλουμε εμεις εκει που μας εχουν καταδικασει αυτοι.


Στην ανεργια

Μια πουτσα Συριζαικη

Θα ειναι η επομενη που θα φατε,και θα το φχαριστηθειτε,θα ειναι τοση με το συμπαθειο.

Τι ειχαμε τι χασαμε

Νεο μνημονιο,νεα αναπτυξη,νεος υποδουλος ικετης,μια χωρα στον γκρεμο της παραδοσης της στους δανειστες,περιμενετε μεχρι να μπειτε στο σουπερμαρκετ αγαπητοι"ΜενουμεΕυρωπη"με φπα 23% στα τροφιμα θα νοιωσετε πραγματικα Ευρωπαιοι.

Tουρκοσποροι

Και Φασιστας και ψευτης

Δυο σε ενα.

Revealed: The secret report that shows how the Nazis planned a Fourth Reich ...in the EU

The paper is aged and fragile, the typewritten letters slowly fading. But US Military Intelligence report EW-Pa 128 is as chilling now as the day it was written in November 1944.

The document, also known as the Red House Report, is a detailed account of a secret meeting at the Maison Rouge Hotel in Strasbourg on August 10, 1944. There, Nazi officials ordered an elite group of German industrialists to plan for Germany's post-war recovery, prepare for the Nazis' return to power and work for a 'strong German empire'. In other words: the Fourth Reich.

Plotters: SS chief Heinrich Himmler with Max Faust, engineer with Nazi-backed company I. G. Farben

The three-page, closely typed report, marked 'Secret', copied to British officials and sent by air pouch to Cordell Hull, the US Secretary of State, detailed how the industrialists were to work with the Nazi Party to rebuild Germany's economy by sending money through Switzerland.

They would set up a network of secret front companies abroad. They would wait until conditions were right. And then they would take over Germany again.

The industrialists included representatives of Volkswagen, Krupp and Messerschmitt. Officials from the Navy and Ministry of Armaments were also at the meeting and, with incredible foresight, they decided together that the Fourth German Reich, unlike its predecessor, would be an economic rather than a military empire - but not just German.

The Red House Report, which was unearthed from US intelligence files, was the inspiration for my thriller The Budapest Protocol.

The book opens in 1944 as the Red Army advances on the besieged city, then jumps to the present day, during the election campaign for the first president of Europe. The European Union superstate is revealed as a front for a sinister conspiracy, one rooted in the last days of the Second World War.

But as I researched and wrote the novel, I realised that some of the Red House Report had become fact.

Nazi Germany did export massive amounts of capital through neutral countries. German businesses did set up a network of front companies abroad. The German economy did soon recover after 1945.

The Third Reich was defeated militarily, but powerful Nazi-era bankers, industrialists and civil servants, reborn as democrats, soon prospered in the new West Germany. There they worked for a new cause: European economic and political integration.

Is it possible that the Fourth Reich those Nazi industrialists foresaw has, in some part at least, come to pass?

The Red House Report was written by a French spy who was at the meeting in Strasbourg in 1944 - and it paints an extraordinary picture.

The industrialists gathered at the Maison Rouge Hotel waited expectantly as SS Obergruppenfuhrer Dr Scheid began the meeting. Scheid held one of the highest ranks in the SS, equivalent to Lieutenant General. He cut an imposing figure in his tailored grey-green uniform and high, peaked cap with silver braiding. Guards were posted outside and the room had been searched for microphones.

Death camp: Auschwitz, where tens of thousands of slave labourers died working in a factory run by German firm I. G. Farben

There was a sharp intake of breath as he began to speak. German industry must realise that the war cannot be won, he declared. 'It must take steps in preparation for a post-war commercial campaign.' Such defeatist talk was treasonous - enough to earn a visit to the Gestapo's cellars, followed by a one-way trip to a concentration camp.

But Scheid had been given special licence to speak the truth – the future of the Reich was at stake. He ordered the industrialists to 'make contacts and alliances with foreign firms, but this must be done individually and without attracting any suspicion'.

The industrialists were to borrow substantial sums from foreign countries after the war.

They were especially to exploit the finances of those German firms that had already been used as fronts for economic penetration abroad, said Scheid, citing the American partners of the steel giant Krupp as well as Zeiss, Leica and the Hamburg-America Line shipping company.

But as most of the industrialists left the meeting, a handful were beckoned into another smaller gathering, presided over by Dr Bosse of the Armaments Ministry. There were secrets to be shared with the elite of the elite.

Bosse explained how, even though the Nazi Party had informed the industrialists that the war was lost, resistance against the Allies would continue until a guarantee of German unity could be obtained. He then laid out the secret three-stage strategy for the Fourth Reich.

In stage one, the industrialists were to 'prepare themselves to finance the Nazi Party, which would be forced to go underground as a Maquis', using the term for the French resistance.

Stage two would see the government allocating large sums to German industrialists to establish a 'secure post-war foundation in foreign countries', while 'existing financial reserves must be placed at the disposal of the party so that a strong German empire can be created after the defeat'.

In stage three, German businesses would set up a 'sleeper' network of agents abroad through front companies, which were to be covers for military research and intelligence, until the Nazis returned to power.

'The existence of these is to be known only by very few people in each industry and by chiefs of the Nazi Party,' Bosse announced.

'Each office will have a liaison agent with the party. As soon as the party becomes strong enough to re-establish its control over Germany, the industrialists will be paid for their effort and co-operation by concessions and orders.'

Enlarge  

Extraordinary revelations: The 1944 Red House Report, detailing 'plans of German industrialists to engage in underground activity'

The exported funds were to be channelled through two banks in Zurich, or via agencies in Switzerland which bought property in Switzerland for German concerns, for a five per cent commission.

The Nazis had been covertly sending funds through neutral countries for years.

Swiss banks, in particular the Swiss National Bank, accepted gold looted from the treasuries of Nazi-occupied countries. They accepted assets and property titles taken from Jewish businessmen in Germany and occupied countries, and supplied the foreign currency that the Nazis needed to buy vital war materials.

Swiss economic collaboration with the Nazis had been closely monitored by Allied intelligence.

The Red House Report's author notes: 'Previously, exports of capital by German industrialists to neutral countries had to be accomplished rather surreptitiously and by means of special influence.

'Now the Nazi Party stands behind the industrialists and urges them to save themselves by getting funds outside Germany and at the same time advance the party's plans for its post-war operations.'

The order to export foreign capital was technically illegal in Nazi Germany, but by the summer of 1944 the law did not matter.

More than two months after D-Day, the Nazis were being squeezed by the Allies from the west and the Soviets from the east. Hitler had been badly wounded in an assassination attempt. The Nazi leadership was nervous, fractious and quarrelling.

During the war years the SS had built up a gigantic economic empire, based on plunder and murder, and they planned to keep it.

A meeting such as that at the Maison Rouge would need the protection of the SS, according to Dr Adam Tooze of Cambridge University, author of Wages of Destruction: The Making And Breaking Of The Nazi Economy.

He says: 'By 1944 any discussion of post-war planning was banned. It was extremely dangerous to do that in public. But the SS was thinking in the long-term. If you are trying to establish a workable coalition after the war, the only safe place to do it is under the auspices of the apparatus of terror.'

Shrewd SS leaders such as Otto Ohlendorf were already thinking ahead.

As commander of Einsatzgruppe D, which operated on the Eastern Front between 1941 and 1942, Ohlendorf was responsible for the murder of 90,000 men, women and children.

A highly educated, intelligent lawyer and economist, Ohlendorf showed great concern for the psychological welfare of his extermination squad's gunmen: he ordered that several of them should fire simultaneously at their victims, so as to avoid any feelings of personal responsibility.

By the winter of 1943 he was transferred to the Ministry of Economics. Ohlendorf's ostensible job was focusing on export trade, but his real priority was preserving the SS's massive pan-European economic empire after Germany's defeat.

Ohlendorf, who was later hanged at Nuremberg, took particular interest in the work of a German economist called Ludwig Erhard. Erhard had written a lengthy manuscript on the transition to a post-war economy after Germany's defeat. This was dangerous, especially as his name had been mentioned in connection with resistance groups.

But Ohlendorf, who was also chief of the SD, the Nazi domestic security service, protected Erhard as he agreed with his views on stabilising the post-war German economy. Ohlendorf himself was protected by Heinrich Himmler, the chief of the SS.

Ohlendorf and Erhard feared a bout of hyper-inflation, such as the one that had destroyed the German economy in the Twenties. Such a catastrophe would render the SS's economic empire almost worthless.

The two men agreed that the post-war priority was rapid monetary stabilisation through a stable currency unit, but they realised this would have to be enforced by a friendly occupying power, as no post-war German state would have enough legitimacy to introduce a currency that would have any value.

That unit would become the Deutschmark, which was introduced in 1948. It was an astonishing success and it kick-started the German economy. With a stable currency, Germany was once again an attractive trading partner.

The German industrial conglomerates could rapidly rebuild their economic empires across Europe.

War had been extraordinarily profitable for the German economy. By 1948 - despite six years of conflict, Allied bombing and post-war reparations payments - the capital stock of assets such as equipment and buildings was larger than in 1936, thanks mainly to the armaments boom.

Erhard pondered how German industry could expand its reach across the shattered European continent. The answer was through supranationalism - the voluntary surrender of national sovereignty to an international body.

Germany and France were the drivers behind the European Coal and Steel Community (ECSC), the precursor to the European Union. The ECSC was the first supranational organisation, established in April 1951 by six European states. It created a common market for coal and steel which it regulated. This set a vital precedent for the steady erosion of national sovereignty, a process that continues today.

But before the common market could be set up, the Nazi industrialists had to be pardoned, and Nazi bankers and officials reintegrated. In 1957, John J. McCloy, the American High Commissioner for Germany, issued an amnesty for industrialists convicted of war crimes.

The two most powerful Nazi industrialists, Alfried Krupp of Krupp Industries and Friedrich Flick, whose Flick Group eventually owned a 40 per cent stake in Daimler-Benz, were released from prison after serving barely three years.

Krupp and Flick had been central figures in the Nazi economy. Their companies used slave labourers like cattle, to be worked to death.

The Krupp company soon became one of Europe's leading industrial combines.

The Flick Group also quickly built up a new pan-European business empire. Friedrich Flick remained unrepentant about his wartime record and refused to pay a single Deutschmark in compensation until his death in July 1972 at the age of 90, when he left a fortune of more than $1billion, the equivalent of £400million at the time.

'For many leading industrial figures close to the Nazi regime, Europe became a cover for pursuing German national interests after the defeat of Hitler,' says historian Dr Michael Pinto-Duschinsky, an adviser to Jewish former slave labourers.

'The continuity of the economy of Germany and the economies of post-war Europe is striking. Some of the leading figures in the Nazi economy became leading builders of the European Union.'

Numerous household names had exploited slave and forced labourers including BMW, Siemens and Volkswagen, which produced munitions and the V1 rocket.

Slave labour was an integral part of the Nazi war machine. Many concentration camps were attached to dedicated factories where company officials worked hand-in-hand with the SS officers overseeing the camps.

Like Krupp and Flick, Hermann Abs, post-war Germany's most powerful banker, had prospered in the Third Reich. Dapper, elegant and diplomatic, Abs joined the board of Deutsche Bank, Germany's biggest bank, in 1937. As the Nazi empire expanded, Deutsche Bank enthusiastically 'Aryanised' Austrian and Czechoslovak banks that were owned by Jews.

By 1942, Abs held 40 directorships, a quarter of which were in countries occupied by the Nazis. Many of these Aryanised companies used slave labour and by 1943 Deutsche Bank's wealth had quadrupled.

Abs also sat on the supervisory board of I.G. Farben, as Deutsche Bank's representative. I.G. Farben was one of Nazi Germany's most powerful companies, formed out of a union of BASF, Bayer, Hoechst and subsidiaries in the Twenties.

It was so deeply entwined with the SS and the Nazis that it ran its own slave labour camp at Auschwitz, known as Auschwitz III, where tens of thousands of Jews and other prisoners died producing artificial rubber.

When they could work no longer, or were verbraucht (used up) in the Nazis' chilling term, they were moved to Birkenau. There they were gassed using Zyklon B, the patent for which was owned by I.G. Farben.

But like all good businessmen, I.G. Farben's bosses hedged their bets.

During the war the company had financed Ludwig Erhard's research. After the war, 24 I.G. Farben executives were indicted for war crimes over Auschwitz III - but only twelve of the 24 were found guilty and sentenced to prison terms ranging from one-and-a-half to eight years. I.G. Farben got away with mass murder.

Abs was one of the most important figures in Germany's post-war reconstruction. It was largely thanks to him that, just as the Red House Report exhorted, a 'strong German empire' was indeed rebuilt, one which formed the basis of today's European Union.

Abs was put in charge of allocating Marshall Aid - reconstruction funds - to German industry. By 1948 he was effectively managing Germany's economic recovery.

Crucially, Abs was also a member of the European League for Economic Co-operation, an elite intellectual pressure group set up in 1946. The league was dedicated to the establishment of a common market, the precursor of the European Union.

Its members included industrialists and financiers and it developed policies that are strikingly familiar today - on monetary integration and common transport, energy and welfare systems.

When Konrad Adenauer, the first Chancellor of West Germany, took power in 1949, Abs was his most important financial adviser.

Behind the scenes Abs was working hard for Deutsche Bank to be allowed to reconstitute itself after decentralisation. In 1957 he succeeded and he returned to his former employer.

That same year the six members of the ECSC signed the Treaty of Rome, which set up the European Economic Community. The treaty further liberalised trade and established increasingly powerful supranational institutions including the European Parliament and European Commission.

Like Abs, Ludwig Erhard flourished in post-war Germany. Adenauer made Erhard Germany's first post-war economics minister. In 1963 Erhard succeeded Adenauer as Chancellor for three years.

But the German economic miracle – so vital to the idea of a new Europe - was built on mass murder. The number of slave and forced labourers who died while employed by German companies in the Nazi era was 2,700,000.

Some sporadic compensation payments were made but German industry agreed a conclusive, global settlement only in 2000, with a £3billion compensation fund. There was no admission of legal liability and the individual compensation was paltry.

A slave labourer would receive 15,000 Deutschmarks (about £5,000), a forced labourer 5,000 (about £1,600). Any claimant accepting the deal had to undertake not to launch any further legal action.

To put this sum of money into perspective, in 2001 Volkswagen alone made profits of £1.8billion.

Next month, 27 European Union member states vote in the biggest transnational election in history. Europe now enjoys peace and stability. Germany is a democracy, once again home to a substantial Jewish community. The Holocaust is seared into national memory.

But the Red House Report is a bridge from a sunny present to a dark past. Joseph Goebbels, Hitler's propaganda chief, once said: 'In 50 years' time nobody will think of nation states.'

For now, the nation state endures. But these three typewritten pages are a reminder that today's drive towards a European federal state is inexorably tangled up with the plans of the SS and German industrialists for a Fourth Reich - an economic rather than military imperium.

• The Budapest Protocol, Adam LeBor's thriller inspired by the Red House Report, is published by Reportage Press.

Read more: http://www.dailymail.co.uk/news/article-1179902/Revealed-The-secret-report-shows-Nazis-planned-Fourth-Reich--EU.html#ixzz3dcWdXU8J
Follow us: @MailOnline on Twitter | DailyMail on Facebook

Μενουμε Ευρω-πεη

Ενας απο τους συμμετεχοντες στην διαδηλωση για παραμονη στο ευρω,οι υπολοιποι ηταν,ο Αδωνις ο φασιστακος της πλακας,ο Μητσοτακης ο ανεπαγγελτος που απελυε οικογενειαρχες διχως αξιολογηση,κατι ρεμαλια που ειναι στην αυλη του αρχιφασιστα Σαμαρα και ηλιθιοι που νομιζουν οτι αν φυγουμε απο το ευρω θα παψουμε να ειμαστε Ευρωπαιοι,οταν τους ερθει η μειωση συνταξης και δεν εχουν να φανε θα τους φροντισει ο αστειος Βαρβιτσιωτης,εξ αλλου οτι τους νοιαζεται φαινεται και απο την δηλωση του να πουλουν τα σπιτια τους οσοι δεν εχουν να πληρωσουν ενφια.

Ιδανικο θα ηταν να υπηρχε μονο μια διαδηλωση,οτι θελουμε μια δημοκρατικη Ευρωπη,οχι αυτη που σχεδιαζει το τεταρτο ραιχ της Μερκελ.

Αλλα σε χωρα δοσιλογων περιμενετε εκπληξεις?

Σκονη και Θρυψαλα

Τι παραγει η Ελλας παιδια?

Η καλυτερη αναλυση για τους Ελληνες....

Mενουμε Ευρωπη

Την ιδια Ευρωπη του φασιστα Σαμαρα,του ανεπαγγελτου Μητσοτακη,του κομμωτηριου της Βουλτεψη,του αντισυνταγματολογου Βενιζελου,του εγκληματια Γαπ,του Χριστοφορακου και του Ακη,της Ενεργκα,της καταστροφης στις Σκουριες,του φασιστα Αδωνι,μαζι με το τσεκουρι του Βοριδη,της δημοσιευσης των στοιχειων των οροθετικων του Λοβερδου,της Ναζιστικης νοοτροπιας του Σοιμπλε και της Μερκελ.

Η Πενταμορφη και το Τερας

Δεξια το Τερας της ακροδεξιας.

Συγκεντρωση διχως λογο

Αν δεν ξερει ο Συριζα τι του γινεται γιατι ζηταει απο τον λαο συγκεντρωσεις,ετσι οπως τα εχει κανει ας τα φαει.

Εξαπατουν τον λαο

Επιτροπή Αλήθειας: ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΦΥΛΑΚΗ

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Για πρώτη φορά ο τ. εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ αποκάλυψε κρυφά ραντεβού Γάλλων και Γερμανών με το ΔΝΤ σε ξενοδοχεία, την ίδια στιγμή που ο Παπανδρέου έκανε τα κρυφά ραντεβού με τον Στρως Καν! Ο λόγος ήταν η καταστρατήγηση του καταστατικού του ΔΝΤ που απαιτούσε άμεση αναδιάρθρωση χρέους προκειμένου να εμπλακεί.

Το «πρόβλημα» όμως ήταν ότι 100 δις Ελληνικού χρέους ευρίσκοντο στα χέρια Γερμανικών και Γαλλικών τραπεζών! Άρα, ο απαράβατος όρος για συμμετοχή των ΙΔΙΩΤΩΝ ομολογιούχων στην αναδιάρθρωση, επαναλαμβάνουμε, ΙΔΙΩΤΩΝ, θα κατέστρεφε τις Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες.

Από αυτά τα μυστικά ραντεβού προέκυψε το έγκλημα του μνημονίου, στο οποίο αντέδρασε ως φαίνεται ο Στρως Καν και σήμερα εξηγείται η φράση του στον Παπανδρέου: «Εάν υλοποιήσεις αυτό το πρόγραμμα, θα καταστρέψεις το Έθνος σου»

Η συνέχεια είναι γνωστή: Ο Στρως Καν καρατομήθηκε, την θέση του ανέλαβε η διεφθαρμένη Λαγκάρντ που ελέω λίστας κρατούσε στο χέρι τον Παπανδρέου, τον Παπακωνσταντίνου και πολλούς ελληνόφωνους βαρώνους.

Όταν οι ξένες τράπεζες ξεφόρτωσαν, τότε έγινε το εγκληματικό PSI το οποίο βεβαίως αφορούσε κυρίως ΜΗ ΙΔΙΩΤΕΣ επενδυτές. Τα ασφαλιστικά ταμεία, τα ΝΠΔΔ, τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια, τα επιμελητήρια. Που αγόρασαν με το ζόρι τα ομόλογα κατόπιν εντολών Παπανδρέου – Βενιζέλου.

Ο Π. Ρουμελιώτης με αυτή του την αποκάλυψη, στέλνει Παπανδρέου και Βενιζέλο στην φυλακή.

[netakias.com]
http://www.triklopodia.gr/epitropi-alithias-vinteo-pou-stelni-ton-papandreou-filaki/

Ειμαστε ολοι Ελλαδα

Η Επιλογη

Ο Εφιαλτης ηταν γυναικα

Η Μαρία Σπυράκη και η ΝΔ καταγγέλουν την ελληνική κυβέρνηση αντί να τη στηρίζουν στη διαπραγμάτευση. Η Μαρία Σπυράκη και η ΝΔ επέλεξε να καταγγέλλει τον Π. Λαφαζάνη, ότι έχει ακραία αριστερή δικαιολογία και φλερτάρει με την Ρωσία και καλεί την Ευρώπη να τιμωρήσει την κυβέρνηση.

"Κατήγγειλα την ελληνική κυβέρνηση και τον αρμόδιο υπουργό Ενέργειας Π. Λαφαζάνη με παρέμβασή μου στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Τόνισα ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν υιοθετεί βασικές παραμέτρους της στρατηγικής για την ενιαία αγορά ενέργειας, όπως η μερική αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ, και η αύξηση της συμμετοχής ιδιωτών μέσω των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας."

Δωρακι,Πρωτη φορα Αριστερο-Στους τραπεζιτες

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*  

Η επιμελής ανάγνωση των «47 σελίδων» της κυβέρνησης αποτελεί την πιο σωστή μέθοδο για να καταλάβει κανείς πως «σκίζονται» και πως «καταργούνται» τα Μνημόνια στην Ελλάδα, είτε κυβερνά το δίδυμο Σαμαράς – Βενιζέλος, είτε κυβερνά η «πρώτη φορά Αριστερή» κυβέρνηση σε συνεργασία με τους ΑΝΕΛ.

Ο συνάδελφος δημοσιογράφος κ.Τάσος Κωστόπουλος μελετώντας τις περίφημες «47 σελίδες» διαπίστωσε ότι στις αράδες τους περιλαμβάνεται και μια ακόμα ακραία αντεργατική διάταξη, η οποία βρίσκεται κρυμμένη πίσω από τις προφανείς αντιλαϊκές διατάξεις που έχουν να κάνουν με τον ΦΠΑ, τον ΕΝΦΙΑ, τις ιδιωτικοποιήσεις κλπ.

Είναι μια διάταξη ενδεικτική ότι οι «αντιολιγαρχικές ρητορείες» της κυβέρνησης συνιστούν αέρα κοπανιστό. Βρίσκεται, δε, καμουφλαρισμένη πίσω από τον κωδικό περί αλλαγών στην πτωχευτική νομοθεσία. Αλλάγές που υποσχέθηκε ο κ.Τσίπρας σε δανειστές και «εταίρους».

Όπως καταγράφει ο κ.Κωστόπουλος και δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (6/6/2015)στις προτάσεις της κυβέρνησης έχει ενσωματωθεί δέσμευση προς την τρόικα (συγγνώμη: «θεσμούς»…) ότι όταν μια επιχείρηση πτωχεύει το καθεστώς των αποζημιώσεων αλλάζει και αντί των ανέργων,όπως ίσχυε μέχρι σήμερα, προηγούνται οι αποζημιώσεις των… τραπεζιτών!

Αυτό, δηλαδή, που λέει η «πρώτη φορά Αριστερή» κυβέρνηση, είναι ότι στην περίπτωση μιας πτωχευμένης επιχείρησης, πρώτα θα αποζημιώνονται οι τραπεζίτες και οι ενυπόθηκοι πιστωτές της και μετά (αν και εφόσον περισσέψει κάτι από την εκποίηση των περιουσιακών της στοιχείων) θα ακολουθούν οι εργαζόμενοι με τις αποζημιώσεις τους!

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα όσα αναφέρονται στις «47 σελίδες» του κ.Τσίπρα, διαβάζουμε:

«Το άρθρο 977 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας το οποίο ρυθμίζει την κατάταξη των πιστωτών θα τροποποιηθεί. Από τις απαιτήσεις που περιλαμβάνονται στις ρυθμίσεις του άρθρου 975, εκείνες που βασίζονται στην παροχή εξαρτημένης εργασίας και οι αναλογικές ασφαλιστικές εισφορές θα εκτελούνται προνομιακά (εξαιρουμένων των αποζημιώσεων). Από το εναπομείναν ποσό, οι εμπράγματα διασφαλισμένοι (ενυπόθηκοι) πιστωτές θα εξυπηρετούνται αναλογικά με το 70%, οι δε υπόλοιποι (μη εμπράγματα ενυπόθηκοι) και οι μη προνομιούχοι από το 30%».

Με δυο λόγια: Μέχρι τώρα ίσχυε ότι από την εκποίηση της περιουσίας της επιχείρησης καλύπτονταν κατά προτεραιότητα οι αποζημιώσεις των εργαζομένων.

Σύμφωνα με την δέσμευση της κυβέρνησης προς τους «εταίρους» αυτό αλλάζει. Τώρα πια προτεραιότητα αποζημίωσης δεν έχουν οι εργαζόμενοι, αλλά οι τράπεζες! Εκείνες είναι που θα εισπράττουν πρώτες και από το 70% της εκποιούμενης περιουσίας. Όσο για τους εργαζόμενους θα έπονται των τραπεζιτών και θα έχουν να μοιραστούν ό,τι θα έχει απομείνει από το υπόλοιπο 30%...

Αλήθεια: Το να βάζεις πρώτα τον τραπεζίτη και μετά τον εργαζόμενο που έμεινε άνεργος, αυτό σημαίνει άραγε κάτι για την κοινωνική ευαισθησία μιας κυβέρνησης; Ναι ή όχι;…

Αλήθεια: Σε μια χώρα λουκέτων και άνεργων, όταν πάνω από την αγωνία των ανθρώπων που έχασαν τη δουλειά τους και ελπίζουν στην έρμη την αποζημίωση να καλύψουν κάποια από τα χρέη τους η κυβέρνηση βάζει τους πιστωτές και τους τραπεζίτες, αυτό είναι «πρώτη φορά αριστερό»;

Αλήθεια: Το να θεωρείς πρωτεύον το χαρτοφυλάκιο του τραπεζίτη και δευτερεύον το «χαρτοφυλάκιο» του εργάτη που έμεινε άνεργος, αυτό είναι κάτι το αντιμνημονιακόν;…

Αλήθεια - και για να το θέσουμε όπως το έθεσε η «Εφημερίδα των Συντακτών» (μια εφημερίδα κάθε άλλο παρά «υπονομευτική» της κυβέρνησης): «Η κυβερνητική αυτή δέσμευση συνιστά μονομερή απαίτηση της τρόικας ή αποτελεί συναινετικό δωράκι των δυο πλευρών προς τους τραπεζίτες»;…    

http://www.iskra.gr/

Η περιφερομενη μαιμου

Δωστε κατι ....να φαι ενα πιατο φαγητο η μαιμου μας.Την βρηκαμε στο ποταμι αλλα εχει γυρισει ολα τα κωμματα.

Τι ειχες Γιαννη? Τι ειχα παντα.

Αποκάλυψη: Οι Βρυξέλλες ποτέ δεν πρότειναν αύξηση του ΦΠΑ -Είναι ελληνικές ιδέες

 

Reuters: To ΔΝΤ δεν ζήτησε ποτέ μείωση συντάξεων

Reuters: Το ΔΝΤ δε ζητάει κατάργηση του ΕΚΑΣ

Πιστευω να καταλαβαινετε τωρα ποιοι τα προωθουν και αποφασιζουν,η αριστερη του κωλου κυβερνηση Συριζα ακολουθει το ιδιο κολπο με την ΝΔ.

Αποφασιζει περικοπες συνταξεων,επικουρικων,εκας,αυξηση φπα και μετα τα ριχνει στις Βρυξελλες και το ΔΝΤ.

Τι ειχες Γιαννη?

Τι ειχα παντα.

Ακομα μια ανικανη κυβερνηση που θα πτωχευσει ακομα περισσοτερο τους ηδη πεινασμενους σε χαρη των ολιγαρχων που ταχα θα πληρωναν τους λογαριασμους οπως ελεγε.

Ξυπνατε ρεεεεεεεεεεεεεεεεεε

Δεν πληρωνω,δεν πληρωνω

Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω!

Ο Τσίπρας σε τριμερή με Ολάντ και Μέρκελ. Ο Γιούνγκερ διαμηνύει ότι του κρατά μούτρα. Με το χθεσινό τρισέλιδο υπόμνημά της η κυβέρνηση έκανε ένα βήμα πιο κοντά στις απαιτήσεις των δανειστών, διαμηνύουν οι Βρυξέλλες. Αλλά η απόσταση δεν έχει ακόμη καλυφθεί για να υπάρξει συμφωνία.

Εν τω μεταξύ η κυβέρνηση, για να δώσει δείγμα γραφής στους δανειστές, ενεργοποιεί το ΚΕΑΟ έτσι ώστε να υποθηκευθούν τα σπίτια και ακίνητα όσων χρωστούν στα ασφαλιστικά ταμεία. Στα ίδια ταμεία που η ίδια λεηλάτησε τα ταμειακά διαθέσιμα. Κι επειδή οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν την διέξοδο του άρθρου 99, στόχος αυτής της κίνησης είναι να εξοντωθούν τελειωτικά οι ελεύθεροι επαγγελματίες και μικρομεσαίοι. Ότι ξεκίνησαν οι προηγούμενοι, το τελειώνουν οι τωρινοί κυβερνώντες.

Στις βρυξέλλες ανακοινώθηκε με ευχαρίστηση ότι επήλθε συμφωνία κυβέρνησης και δανειστών για αύξηση του ΦΠΑ. Η αύξηση αυτή θα επιβληθεί κατά μεσής της καλοκαιρινής περιόδου, ώστε να εξοντωθεί ολοκληρωτικά η μόνη δραστηριότητα της ελληνικής οικονομίας αποφέρει ακόμη ένα πενιχρό εισόδημα.

Με την ελληνική οικονομία σε κατάσταση ολοκληρωτικού στραγγαλισμού, θα ξεκινήσουν το φθινόπωρο οι "διαπραγματεύσεις" για το νέο πακέτο "διάσωσης". Χρειάζεται να είσαι μάντης για να προβλέψεις το τι θα επακολουθήσει;

Τελικά όλοι αυτοί που μας έλεγαν περιμένετε, σε τι βοήθησαν; Τώρα μας λένε ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτε άλλο. Να δείτε ότι θα αποδειχθούν χειρότεροι από τον Άδωνη στην υπεράσπιση του μνημονίου και του ξεπουλήματος με αριστερό πρόσημο.

Μόνη λύση γενική παύση πληρωμών προς το τρισάθλιο αυτό κράτος που έχει μεταβληθεί σε βιτρίνα των δανειστών. Δεν πληρώνουμε σε κανέναν από δαύτους, τίποτε. Η επιβίωση η δική μας και των δικών μας αποτελεί πρώτη προτεραίοτητα. Δεν χρωστάμε σε κανέναν τοκογλύφο, ή κυβερνητικό του υπάλληλο. Δεν πληρώνουμε τίποτε.

Πρέπει να πέσει αυτή η άθλια κυβέρνηση το ταχύτερο δυνατό για να τελειώσουμε οριστικά με τα μνημόνια και τους τοκογλύφους. Για να ανοίξει ο δρόμος μιας νέας διακυβέρνησης υπέρ του λαού με ανατροπή της σημερινής κατοχής από τους δανειστές.

https://www.facebook.com/dimitris.kazakis.5?fref=nf

Αριστερα οπως ερχομαι η οπως φευγω?

Mικρό update για τον αλεξ-κωλοτούμπα και τους θεσμούς

Τις τελευταίες μέρες όλος ο κόσμος έχει ηλεκτριστεί μετά τις “νέες εξελίξεις” των διαπραγματεύσεων. Οι συριζαίοι (τουλάχιστον οι αριστεροί που γνωρίζω) έχουν αρχίσει να αναθαρρούν από εκεί που είχαν φορέσει τις πλερέζες, οι υπόλοιποι έχουν στήσει αφτί και περιμένουν τις εξελίξεις και γενικά όλοι ξανακαρφώνονται στις οθόνες τους.

Αφορμή για αυτή την αλλαγή, είναι δύο “δραματικά” γεγονότα τα όποια “διέρρευσαν” κι ένα το οποίο συνέβη. Αυτό που συνέβη ήταν η καθυστέρηση πληρωμής του ΔΝΤ για τον ιούνη. Αντί για 3 δόσεις θα έχουμε να δώσουμε μόνο μία στο τέλος. Αυτή η κίνηση ήταν τόσο προ-ανακοινωμένη που σχεδόν πέρασε στα ψιλά. Η ελληνική κυβέρνηση είχε παίξει το ίδιο χαρτί 2 φορές τους τελευταίους 2 μήνες και τις 2 φορές υποχώρησε και πλήρωσε το ΔΝΤ στην ώρα του. Τώρα λοιπόν αποφάσισε να μην πληρώσει και να αφήσει το ρολόι της στάσης των 30 ημερών να γυρίζει. Το θερμόμετρο ανεβαίνει.

Το ένα γεγονός που διέρρευσε είναι το τελεσίγραφο των θεσμών που τελικά δεν ήταν τελεσίγραφο αλλά μια μαλακία και μισή. Αυτό το αστείο κείμενο, που είναι κομμένο και ραμμένο για να κάνει τον τσίπρα να φαίνεται ήρωας στο κούγκι, δεν βγάζει καθόλου νόημα. Διότι θέλει να μας πει ότι ντράγκι, λαγκάρντ, μερκελ, ολαντ και λίου συναντήθηκαν την προηγούμενη δευτέρα και πήραν αυτή την απόφαση που δημοσιοποιήθηκε.

Γιατί είναι παράλογο? Διότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να συναντηθούν όλοι αυτοί για να δημοσιεύσουν αυτό το κείμενο. Άρα ή είναι εξαιρετικά ηλίθιοι (το όποιο όσοι με παρακολουθείτε γνωρίζετε πως πιστεύω), ή και κάτι άλλο παίζει που μας κρύβουν. Θα κρατήσω τη δεύτερη θέση για να συνεχίσει η συζήτηση.

Την ίδια στιγμή στο ελληνικό στρατόπεδο, το μαξίμου αποφασίζει μετά από καιρό να παίξει ξανά με “ανοιχτά χαρτιά”. Μετά από τόσους μήνες εντελώς κρυφών διαπραγματεύσεων, το μαξίμου άρχισε να ανεμίζει 2 χαρτιά (κι έναν υποτιθέμενο non-paper που το έχει η μισή ελλάδα στα χέρια της). Το ένα χαρτί -το παράλογο- των θεσμών και το άλλο της ελληνικής κυβέρνησης -που αποτελεί μοναδική βάση διαπραγμάτευσης. Το non-paper είναι ένα κείμενο από μισές αλήθειες που φωτίζει την ελληνική θέση ως λογική κι ελπιδοφόρα. Αυτό το γεγονός από μόνο του είναι εξαιρετικά ύποπτο. Γιατί?

Διότι όταν κάποιος διαπραγματεύεται τόσο κρυφά που ούτε τα μέλη του κόμματός του δεν ξέρουν τι ακριβώς γίνεται και ξαφνικά μια μέρα αποφασίζει να βγάλει κάτι στη φόρα, αυτήν την κίνηση δεν θα πρέπει να την πάρουμε ως ένδειξη δημοκρατικότητας, ή αλλαγή πλεύσης, αλλά ως μία ακόμα κίνηση στη σκακιέρα.

Η πρόταση των θεσμών ήταν ένα δωράκι προς τον τσίπρα, προκειμένου να φανεί λογικός. Και το λογικό κείμενο που παρουσίασε (η πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης) είναι λίγο πολύ η βάση του νέου μνημονίου που ψήνεται. Ο μόνος λόγος που δεν βλέπουμε την πρόταση του μαξίμου ως μνημόνιο, είναι το μασάζ από τους συριζαίους επικοινωνιολόγους και η “παράλλογη” πρόταση των θεσμών.

Το μασαζ είναι πολύ απλό. Στις ρεαλιστικές προτάσεις προσθέτει και μερικές πινελιές ανάπτυξης, μείωσης του χρέους και άλλα όμορφα soundbites. Και μόλις συγκρίνεις αυτά, με την πρόταση των θεσμών, παίρνεις μια βαθιά ανάσα ανακούφισης. Έτσι ώστε το όποιο μνημόνιο 3 να μπορεί να ψηφιστεί με λιγότερες αντιδράσεις.

Όμως το ερώτημα σε αυτό το σενάριο είναι γιατί οι θεσμοί να κάνουν ένα τέτοιο δώρο στον αλεξοκωλοτούμπα. Η μία απάντηση είναι γιατί μέρκελ και ολάντ έχουν αποφασίσει ότι ο τσίπρας είναι ο νέος deal maker της ελλάδας και έχουν πετάξει τον σαμαρά (επιτέλους) στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Υπό αυτή την άποψη το σχέδιο του μαξίμου στέφθηκε από επιτυχία και οι συριζαίοι που κατοικο-εδρεύουν είναι η νέα εξουσία. Τώρα πρέπει να δείξουν ότι είναι πραγματικοί deal maker και άρα να φέρουν μια συμφωνία προς ψήφιση. Όχι φυσικά αυτή των θεσμών, αλλά μια παρόμοια με την ελληνική πρόταση χωρίς φυσικά τα soundbites τύπου μείωση χρέους.

Η άλλη απάντηση είναι ότι οι θεσμοί την προηγούμενη δευτέρα αποφάσισαν να το διαλύσουν το μαγαζάκι μια και καλή. Αλλά αν ήθελαν σύγκρουση, τότε διάλεξαν λάθος τακτική. Διότι μια οριακά ανεκτή συμφωνία θα προκαλούσε περισσότερα προβλήματα στην ελληνική κυβέρνηση απ’ ότι η πρόταση που κατέθεσαν και την οποία ούτε ο θοδωράκης δεν θα μπορούσε να καταπιεί εύκολα (αν και προσπαθεί φιλότιμα).

Άρα ας πάμε να φτιάξουμε ένα σενάριο με τα υλικά που μας έχουν δώσει. Είναι βασικό όμως να θυμόμαστε πως είναι τα υλικά που προσεκτικά μας έχουν δώσει κι όχι υλικά που εμείς έχουμε διαλέξει. Γιατί το μαξίμου μέχρι στιγμής μας λέει jump, κι εμείς πηδάμε.

Μετά από μήνες διαπραγματεύσεων, η μέρκελα και αλεξο-κωλοτούμπας έχουν φτάσει σε κάποιου είδους συνεννόηση. Όμως η λύση που έχουν βρει, δεν είναι αποδεκτή από κάποιες δυνάμεις στο εσωτερικό τους. Έτσι δημιουργούν μια τεχνητή σύγκρουση προκειμένου να αρχίσει να τρέμει λίγο το φυλοκάρδι όλων. Οι θεσμοί δείχνουν το σκληρό πρόσωπο του τόμσεν και του σόιμπλε, η ελλάδα δεν πληρώνει το ΔΝΤ και το αφήνει για το τέλος του μήνα, ο τσίπρας βγαίνει στη βουλή και πρακτικά αποσπά την συμφωνία όλων (ακόμα και του σεβ) πλην ποταμιού, άδωνη κλπ ότι η πρόταση των θεσμών είναι απαράδεκτη κλπ. Σε όλο αυτό το χορό, το μαξίμου έχει πάντα την πρωτοβουλία των κινήσεων στο εσωτερικό. Μας λέει πήδα, κι εμείς πηδάμε.

Την ίδια στιγμή η μέρκελ προσπαθεί στο δικό της εσωτερικό να τραβήξει τους “ακραίους” της ή αν θέλετε καλύτερα τους χρήσιμους ηλιθίους της. Διάφορους μπουρτζόβλαχους τύπου CSU που νομίζουν ότι επιτέλους μπορούν να δείξουν πυγμή και αποφασιστικότητα θεωρώντας ότι οι υπόλοιποι στην ευρώπη θα υποταχθούν, έστω και χωρίς πάντσερ.

Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, η κατάσταση θα οξυνθεί κι άλλο όσο περνάνε οι μέρες. Όχι τόσο με γεγονότα αλλά περισσότερο με “γεγονότα”. Την ίδια στιγμή που είναι όλοι ετοιμοπόλεμοι, ο deal maker θα προσπαθεί να ψήσει τους δικούς του για τον έντιμο συμβιβασμο, για παράταση του προγράμματος ή τελοσπάντων γι’ αυτό που ήδη έχει συμφωνηθεί λίγο πολύ ανάμεσα στους “λογικούς” και φυσικά δεν μας έχουν ειδοποιήσει.

Πρόκειται για ένα παιχνίδι υψηλού ρίσκου για όλους εκτός από τις δύο βασίλισσες. Οι δύο βασίλισσες βάζουν τα πιόνια να πολεμάνε, όταν στην ουσία προσπαθούν να έρθουν σε συμφωνία. Αν στο ενδιάμεσο όμως συμβεί ένα ατύχημα, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τις δύο βασίλισσες για προδοσία.

Για εμάς τις υπόλοιπες χρειάζεται λίγη ψυχραιμία και υπομονή μέχρι να δούμε τους λαγούς να βγαίνουν από το καπέλο. Και να μην πηδάμε αυτόματα, όταν μας λένε να πηδήξουμε.

 http://www.techiechan.com/?p=2495

Σχολιο:ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ ΣΕ ΝΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΑΠΛΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΛΠΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.
ΠΑΕΙ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ,ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ.