Σάββατο, Αυγούστου 09, 2014

Στάση Πληρωμών: Ο ΕΝΦΙΑ μπορεί να είναι η αρχή

1 εικόνα
Στο χτεσινό μου κείμενο (Στάση πληρωμών λοιπόν; Τώρα;*) στηρίχτηκα σε αυτό το πόστ από το fb του Ermippos Ermippiou που αφορούσε την στάση πληρωμών. Ο ίδιος έστειλε στα σχόλια της ανάρτησης μιαν ολοκληρωμένη «απάντηση» όπου διευκρινίζει με σαφήνεια τι είχε στο μυαλό του. Η «απάντησή» του αυτή είναι τόσο ενδιαφέρουσα ώστε την δημοσιεύουμε σήμερα στα «κεντρικά» μας θέματα (ο  τίτλος δικός μας).  Food for thought, με διαύγεια και καθαρές τοποθετήσεις. Τον ευχαριστούμε. (Άρης Δαβαράκης)
...
Μίλησα χθες για την ανάγκη να βρεθεί ένας πολιτικός οργανισμός που να καλέσει τους πολίτες σε στάση πληρωμών και να αναλάβει την ευθύνη της κάλυψης τους γι' αυτό. Ακούγεται βαρύ και πρέπει να εξηγηθεί.
Σε καμιά περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάψουμε να πληρώνουμε τις καθημερινές μας δαπάνες, για υπηρεσίες που προέρχονται από οργανισμούς κοινής ωφελείας, που ανήκουν στο κράτος ή συνδέονται στενά με αυτό. Κάτι τέτοιο θα ήταν παραλογισμός. Ή ακόμη περισσότερο να σταματήσουμε να πληρώνουμε φόρους, γενικά και αόριστα.
Είτε μας αρέσει είτε όχι το κράτος έχει έξοδα και δεν μπορεί ούτε να πάψει να υπάρχει ούτε να υποκατασταθεί με μαγικό τρόπο και αυτόματες διαδικασίες, επειδή έτσι μας βολεύει συγκυριακά. Ακόμη και αν είναι ένα κράτος κακό και αναποτελεσματικό. Σε μερικά μάλιστα πράγματα, όσο και αν το επιθυμούν οι αντικρατιστές, η υποκατάσταση του είναι αδύνατη και, πιθανόν, και μη σκόπιμη.

Η στάση πληρωμών πρέπει να αφορά σε απαιτήσεις της πολιτείας οι οποίες είναι πια από καιρό εμφανώς άδικες και παράλογες. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει επιτέλους να τολμήσουμε να αποφασίσουμε εμείς. Και μπορούμε να το κάνουμε μόνο μέσω ενός συλλογικού οργάνου.
Η αιτιολογία ότι ο πολίτης δεν μπορεί να κρίνει τον νόμο αλλά πρέπει να τον εφαρμόσει αδιαμαρτύρητα και να προσπαθήσει να τον αλλάξει με τον νόμιμα προβλεπόμενο τρόπο έχει προ πολλού καταστεί ανίσχυρη. Το κράτος μας έχει χάσει από καιρό την έξωθεν καλή μαρτυρία της δημοκρατικής νομιμοποίησης και είναι πλέον φανερό ότι νομοθετεί με τρόπο παράλογο και αυθαίρετο, με μια αντίληψη των αναγκών του που, ακόμη και για τους πλέον καλόπιστους, αφορά αποκλειστικά το ίδιο και αδιαφορεί για την κοινωνία. Και επιπλέον οι θεσμοί και οι μηχανισμοί άμυνας έχουν παραλύσει, στο όνομα ενός δημοσίου συμφέροντος, που δεν είναι καθόλου σαφές και κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να ερμηνεύσει με αριθμούς και στιβαρα στοιχεία. Έφτασε λοιπόν ο καιρός, που μπορούμε και πρέπει να αρχίζουμε να σταθμίζουμε την ισχύ και την ανάγκη εφαρμογής των "νόμων" και να αποφασίζουμε οι ίδιοι αν πρέπει να τους εφαρμόσουμε ή όχι.

Τα παραδείγματα είναι από καιρό άφθονα. Πριν λίγους μήνες ο πρωθυπουργός μας είπε ότι ένστολοι με εισόδημα κάτω των 1.500 € θεωρούνται φτωχοί και χρήζουν εκτάκτου βοηθήματος. Και για να βρεθεί αυτό το βοήθημα η βουλή ψηφίζει την φορολόγηση ανέργων και ανθρώπων που δεν διαθέτουν ούτε το μισό από το εισόδημα αυτό.
Με κρυφές τροπολογίες χαρίζονται πρόστιμα, διαγράφονται δάνεια σε τράπεζες, οι οποίες στην συνέχεια ανακεφαλοποιούνται με έξοδα της κοινωνίας ή απαλλάσσονται από την φορολογία μεγάλοι οφειλέτες και ειδικών κατηγοριών επιχειρήσεις, χωρίς να υπάρχει εμφανής αιτιολογία και χωρίς οι "νομοθετικές" προβλέψεις να διαθέτουν την από το σύνταγμα απιτούμενη αιτιολογική έκθεση. Για να υποκατασταθούν τα κενά που προκαλούνται, αυξάνονται δυσανάλογα οι φόροι που ζητούνται από συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών, με πλήρη αδιαφορία για την τήρηση της αρχής της αναλογικότητας.

Οι δικαστές βγάζουν καθημερινά και νέες αποφάσεις με τις οποίες ορίζουν τα όρια αξιοπρεπούς διαβίωσης. Οι αποφάσεις αυτές όμως αφορούν πάντα ειδικά επιλεγμένες κατηγορίες πολιτών που διακρίνονται από άλλες, που δεν υπάγονται σε αυτά τα όρια και που είναι αυτές που πρέπει, ανεξαρτήτως εισοδήματος να πληρώσουν τον λογαριασμό. Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου έχει πάψει να είναι κοινό δικαίωμα, αλλά εξαρτάται πλέον από την σχέση του καθενός με το κράτος.

Ένα κράτος που συνεχίζει να συντηρεί μεγάλες κατηγορίες οργανισμών και υπηρεσιών, που είναι πια κοινό μυστικό ότι δεν έχουν κανέναν λόγο ύπαρξης και που χρειάζονται όλο και περισσότερους φόρους για τον παραλογισμό της διατήρησης τους εν ζωή. Την ίδια στιγμή αδιαφορεί προκλητικά για την καλή λειτουργία αναντικατάστατων τομέων του, όπως η υγεία και ειδικά αυτή των άτυχων ανασφάλιστων, η δημόσια ασφάλεια, η πρόνοια, επειδή, για τις υπηρεσίες αυτές, τα χρήματα του δεν περισσεύουν.

Όλα αυτά και πολλά άλλα πρέπει επιτέλους να τύχουν απάντησης. Δεν ζούμε σε καιρούς κανονικότητας. Και πρέπει η πολιτική τάξη που αποφασίζει να αντιληφθεί, έστω και δια της βίας της απείθειας, ότι δεν μπορεί να το κάνει ερήμην της κοινωνίας και για ανάγκες που αφορούν την ίδια και τα ειδικά επιλεγμένα από αυτήν κομμάτια της κοινωνίας. Το κράτος υπάρχει για όλους και δεν είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός, που υφίσταται εξ ορισμού, χωρίς η λειτουργία του να συνδέεται με τις ανάγκες ακόμη και του τελευταίου πολίτη.

Για τον λόγο αυτό πρέπει να απαιτηθεί η πλήρης διαφάνεια σε σχέση με τις δαπάνες του δημοσίου. Και όπου αυτή δεν υπάρχει τα χρήματα που ζητούνται να μην καταβάλλονται.

Λαμπρό παράδειγμα ο ΕΝΦΙΑ. Τι είναι αυτό που έρχεται να καλύψει; Ζητείται αδιακρίτως από πολίτες, ακόμη και μηδενικού εισοδήματος, για να εξυπηρετήσει ποιες ανάγκες; Τα αναδρομικά των δικαστών, που η αξιοπρεπής διαβίωση τους διαφέρει από αυτήν των υπολοίπων; Τα επιδόματα των ενστόλων που είναι φτωχοί με 1.500 €, την στιγμή που για τον ιδιωτικό τομέα θεωρούνται αρκετά ακόμη και λιγότερα από τα μισά; Τα θαλασσοδάνεια των συγκροτημάτων του Τύπου. Τα χαρισμένα πρόστιμα των παράνομων διακινητών καυσίμων; Τα ειδικά μισθολόγια των εφοριακών και των υπαλλήλων της βουλής;

Ας αποφασίσουμε λοιπόν ότι οι δαπάνες αυτές είναι άδικες και καταχρηστικές. Και σίγουρα δεν είναι από αυτές που αξίζουν τις θυσίες μας. Το σύστημα μας έχει πάψει από καιρό να είναι αντιπροσωπευτικό και ελεγχόμενο, αυθαιρετεί βάναυσα και δεν θα το κάνει ποτέ μόνο του. Η πρωτοβουλία θα εκκινήσει από εμάς ή δεν θα εκκινήσει ποτέ.

Ας αφήσουμε να εννοηθεί ότι θα στηρίξουμε έναν πολιτικό οργανισμό ο οποίος δεν θα υποκριθεί ότι παίζει το παιχνίδι της νόθας δημοκρατίας μας, επειδή ξέρουμε από καιρό ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Έναν οργανισμό που θα διακηρύξει ότι μετά την ακριβή κοστολόγηση των αναγκών για υγεία, ασφάλεια, άμυνα και κοινωνική προστασία, με ένα κοινό κατώφλι αξιοπρέπειας για όλους και όχι μόνον για τους επιλεγμένους, κάθε άλλη απαίτηση του κράτους δεν είναι νόμιμη και δεν πρέπει να πληρωθεί. Και ότι η άσκηση της νόμιμης βίας για την πληρωμή της συνιστά πρόδηλη παράβαση του συντάγματος. Όλα αυτά με αριθμούς και όχι με συνθήματα και κραυγές στις πλατείες.

Ο ΕΝΦΙΑ μπορεί να είναι η αρχή.
- See more at: http://www.toportal.gr/?i=toportal.el.politismos&id=5100#sthash.7OepWaAG.2jJrk4yh.dpuf

Παρασκευή, Αυγούστου 08, 2014

Ε(Ν)ΦΙΑΛΤΗΣ

Οχι,η χουντα του Σαμαρα.

Surgeon Mads Gilbert Gives a Powerful Speech about Gaza after Returning Home to Norway

Mads Gilbert: "Nobody wants to be occupied!"
Mads Gilbert: "Nobody wants to be occupied!"
In a powerful 25 minute speech on his return home to Tromsø, Norway from 15 days treating the wounded in Gaza, the Norwegian emergency surgeon Dr Mads Gilbert said: “The heart of the Earth beats in Gaza now. It bleeds, but it beats.”
He went on to say: “The Palestinian people’s resistance in Gaza today is admirable, it is fair and it is a struggle for all of us. We do not want a world where raw power can be abused, to kill those who struggle for justice.”
Below is the first few minutes of the speech transcribed from the video which is subtitled in English. In an appeal to Norwegian citizens, he asks them to imagine what their country would be like today if they had not struggled for its liberation from German occupation.
I know you applaud for Gaza. I know you applaud for those who are there, the heroes of Gaza.
This will be no easy appeal to make, because I am now overcome by the mildness, the warmth, the safety, the absence of bombs, jets, blood and death. And then all that we’ve had to keep inside comes to the surface – so forgive me if sometimes I break.
I thought when I got home and met my daughters Siri and Torbjørn, my son-in-law and my grandkids Jenny and Torje, that it is such a mild country we live in.
It so good, with a kind of humanity in all relationships, because we actually built this country on respect for diversity, respect for the individual, respect for human dignity.
And imagine being back in 1945. And I beg to be understood when I say that I am not comparing the German Nazi regime with Israel. I do not.
But I compare occupation with occupation. Imagine that we in 1945 did not win the liberation struggle, did not throw out the occupier, could not see a bright future or believe our kids had a future. Imagine the occupier remaining in our country, taking it piece by piece, for decades upon decades. And banished us to the leanest areas. Took the fish in the sea, took the land, took the water, and we became more and more confined.
And here in Tromsø we were actually imprisoned, because here there was so much resistance to the occupation. So we are imprisoned for seven years, because in an election we had chosen the most resilient, those who would not accept the occupation.
Then after seven years of confinement in our city, Tromsø, the occupier began to bomb us. And they began to bomb us the day we made a political alliance with those in the other confined parts of occupied Norway, to say that we Norwegians would stand together against the occupier. Then they began to bomb us.
They bombed our university hospital, then the medical center, then killed our ambulance workers, they bombed schools where those who had lost their homes were trying to seek shelter. Then they cut the power and bombed our power plant. Then they shut off the water supply. What would we have done?
Would we have given up, waved the white flag? No. No, we would not. And this is the situation in Gaza.
This is not a battle between terrorism and democracy. Hamas is not the enemy Israel is fighting. Israel is waging a war against the Palestinian people’s will to resist. The unbending determination not to submit to the occupation!
It is the Palestinian people’s dignity and humanity that will not accept that they are treated as third, fourth, fifth-ranking people.
In 1938, the Nazis called the Jews “Untermenschen,” subhuman. Today, Palestinians in the West Bank, in Gaza, in the Diaspora are treated as Untermensch, as subhumans who can be bombed, killed, slaughtered by their thousands, without any of those in power reacting.
So I returned home to my free country – and this country is free because we had a resistance movement, because we said that occupied nations have the right to resist, even with weapons. It’s stated in international law.
You are permitted to fight the occupier even with weapons.
Nobody wants to be occupied!
http://tinyurl.com/lcj94zn

Πέμπτη, Αυγούστου 07, 2014

Να πώς θα χάσετε ακόμη και την πρώτη σας κατοικία


Θέλετε να μάθετε πώς θα χάσετε ότι ακίνητο διαθέτετε; Απλά ασχοληθείτε λίγο να καταλάβετε τι σημαίνει Ενιαίος Φόρος Ακινήτων (Εν.Φ.Α.). Ο συγκεκριμένος φόρος δεν επιβάλλεται στα ακίνητα, αλλά στο δικαίωμα ιδιοκτησίας. Ανεξάρτητα εισοδηματικής, ή άλλης κατάσταστης που καθορίζει την φοροδοτική του ικανότητα. Όποιος διαθέτει "ακίνητο", το οποίο κατά τους κυβερνώντες είναι οτιδήποτε αφορά σε εμπράγματη ιδιοκτησία γης, όπως οικόπεδο, χωράφι, αγροκήπιο, κτίσμα, οίκημα, οικοδομή και γενικά οποιαδήποτε μετρήσιμη επιφάνεια σε τετραγωνικά, οφείλει να πληρώνει φόρο.
Δεν έχει καμιά σημασία πώς απέκτησες το ακίνητο. Δεν έχει σημασία αν σου αποδίδει ή όχι εισόδημα. Έτσι ή αλλιώς η κατοχή ακινήτου αποτελεί από μόνη της τεκμήριο εισοδήματος. Δεν έχει σημασία σε τι κατάσταση, ή ποια είναι η χρήση του ακινήτου. Και μόνο το γεγονός ότι υπάρχει ακίνητο - κατά τον προσδιορισμό των κυβερνώντων - υποχρεούσε σε Εν.Φ.Α. Χώρια τα τεκμήρια και τα άλλα χαράτσια. Δηλαδή υποχρεούσε να πληρώνεις στο κράτος προκειμένου να το έχεις. Κάθε χρόνο. Έχεις, δεν έχεις.
Φανταστείτε μια οικογένεια από τις πολλές που έχει αγοράσει με δάνειο ένα σπίτι και το χρωστά ακόμη στην τράπεζα. Η οικογένεια αυτή υποχρεούτε να πληρώσει και Εν.Φ.Α.. Κι αν η οικογένεια αυτή, όπως οι περισσότερες, μόλις και μετά βίας βγάζει τη δόση προς την τράπεζα, που θα βρει να πληρώσει τον φόρο; Θα κόψει το λαιμό της. Κι αν δεν έχει, τότε απλά οι κυβερνώντες θα βγάλουν το ακίνητο στον πλειστηριασμό. Αρκεί να υπάρχει οφειλή άνω των 500 ευρώ προς την εφορία.
Και τι θα γίνει με τις οικογένειες που αδυνατούν να πληρώσουν τις τράπεζες για το οικιστικό τους δάνειο και μετά την προσφυγή τους στη δικαιοσύνη μπόρεσαν να πετύχουν κάποια οριακά ευνοϊκή ρύθμιση; Αν δεν έχουν να πληρώσουν τον Εν. Φ. Α., την πάτησαν χοντρά. Το ακίνητο θα βγει στο σφυρί με συνοπτικές διαδικασίες. Και να θυμάστε για το "δημόσιο" δεν ισχύει η προστασία της πρώτης κατοικίας. Δηλαδή μπορεί να βγάλει σε πλειστηριασμό ακόμη και την πρώτη κατοικία για οφειλή από 500 ευρώ και πάνω.
Και ξέρετε τι συμβαίνει όταν το ακίνητο που χρωστάτε στην τράπεζα το βγάζει το "δημόσιο" σε πλειστηριασμό; Πληρώνεται και η τράπεζα. Κρατά το "δημόσιο" την οφειλή και τα υπόλοιπα, αν περισσεύουν, εξοφλείται η τράπεζα. Είτε ο ιδιοκτήτης έχει πάρει δικαστικές αποφάσεις που τον προστατεύουν, είτε όχι. Και ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για πρώτη κατοικία, που κατά τ' άλλα προστατεύεται έναντι των τραπεζών.
Με άλλα λόγια οι κυβερνώντες με τον Εν.Φ.Α. δεν επιβάλλουν μόνο χαράτσι στο δικαίωμα ιδιοκτησίας ακινήτου, έχουν αναλάβει να κάνουν και την βρωμοδουλιά των τραπεζών. Θα βγάζουν στο σφυρί ακίνητα, ακόμη και πρώτες κατοικίες, για οφειλές προς την εφορία, έτσι ώστε να εισπράτουν και οι τράπεζες. Χωρίς τα εμπόδια των δικαστικών αποφάσεων και της προστασίας της πρώτης κατοικίας, που για τους τραπεζίτες και την τρόικα αποτελούν σοβαρό αγκάθι, όπως επανειλλημένα έχει πει και ο κ. Τόμσεν.
Κατά τ' άλλα οφείλουμε όλοι μας να είμαστε πανευτυχείς γιατί ο ανεκδιήγητος Γκίκας και ο Σαμαράς αναγνώρισε τα "λάθη" του Εν.Φ.Α. και μετά την σικέ "ανταρσία" των βουλευτών της συμπολίτευσης δεν πρόκειται να υπερκοστολογήσουν τον συγκεκριμένο φόρο. Ουρά! Στο ερώτημα βέβαια με ποιο δικαίωμα φορολογούν και μάλιστα παντελώς αυθαίρετα το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, αυτό το άφησαν να αιωρείται μιας και όπως λένε οι πιο ειλικρινείς αποτελεί "μνημονιακή υποχρέωση". Αποτελεί δηλαδή δέσμευση προς τους δανειστές να χάσει ο μέσος Έλληνας όχι μόνο τα όποια ακίνητα κατέχει, αλλά όλα τα εμπράγματα δικαιώματά του στη γη των πατέρων του.
Κι αυτό βιάζει. Γιατί άραγε οι κυβερνώντες ξεκίνησαν την είσπραξη του Εν. Φ. Α. μέσα στον Αύγουστο; Αναρωτηθήκατε γιατί; Ποιο νοικοκυριό έχει διαθέσιμο εισόδημα εν μέσω καλοκαιριού για να πληρώσει; Θα μου πείτε θα κάνει ρύθμιση. Και μόλις την κάνει θα του έρθει η επόμενη δόση για να εκτινάξει την οφειλή προς την εφορία ακόμη κι εκείνων των λίγων που δεν είχαν μέχρι σήμερα.
Ταυτόχρονα μέσα στον Αύγουστο πόσοι θα αντιληφθούν το μέγεθος του προβλήματος που δημιουργεί ο Εν.Φ.Α. ειδικά για εκείνους που έχουν δανειστεί για να αγοράσουν πρώτη κατοικία και σήμερα με τα χίλια ζόρια εξυπηρετούν τα τραπεζικά δάνεια; Οι κυβερνώντες επενδύουν στα "μπάνια του λαού". Κι όταν τα νοικοκυριά συνηδειτοποιήσουν τι τους έχει συμβεί θα είναι αργά να ασκήσουν ακόμη και προσφυγές στη δικαιοσύνη.
Όχι μόνο λόγω Αυγούστου, αλλά γιατί από τον Σεπτέμβριο - όπως μας πληροφορεί το ΔΝΤ - πρόκειται να κατατεθεί προς ψήφιση ο νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, που θα προβλέπει διαδικασίες αστραπής για κατασχέσεις και πληστιριασμούς, αλλά και θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο τα κόστη προσφυγής στη δικαιοσύνη. Όπως και να το δει κανείς ήρθε η ώρα της αλήθειας. Ο μέσος Έλληνας έχει ήδη υποβιβαστεί σε δουλοπάροικο των δανειστών και των τραπεζών με σέμπρο το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Και θα πρέπει να αποδεχθεί τη νέα κοινωνική του υποτέλεια, θέτοντας την όποια ιδιοκτησία του στη διάθεση των νέων αρχόντων, των κλεπτοβαρώνων του χρήματος.
Σχόλιο της Ημέρας, 7/8/2014, dimitriskazakis.blogspot.com

Τετάρτη, Αυγούστου 06, 2014

Ξανα-αρχισε η αναπτυξη

Συμφωνα με το ληγμενο φαρμακο Σαμαρινη,ποτε σταματαει δεν μας λεει.

«Κανείς δεν πιστεύει πια ότι δεν θέλετε να σκοτώνετε παιδιά»



Ο Ιρλανδός γερουσιαστής Ντέιβιντ Νόρις σε μια συγκλονιστική ομιλία για τη Γάζα και την ανάγκη απέλασης του Ισραηλινού πρέσβη.
Γνωστός για τη δράση του για τα ανθρώπινα δικαιώματα ο Νόρις ζητά επίσης από τον ΟΗΕ να αναλάβει την ανοικοδόμηση της Γάζας ακόμη και αν αυτό απαιτεί την αποστολή διεθνούς στρατιωτικής δύναμης που θα σταματήσει την ισραηλινή εθνοκάθαρση.


Αυτη ειναι η αληθεια,που η παραδουλευτρα της Μερκελ δεν εχει τολμησει να ξεστομισει,πλενει τις κυλοτες της Γερμανιδας πορνης στο υπογειο του Μαξιμου,δεν εχει πει ουτε μια λεξη για την σφαγη στην Γαζα. 

Δευτέρα, Αυγούστου 04, 2014

Γεροντικος ερωτας

Παραδουλευτρα της Μερκελ:Καλως ηρθες στην Αθηνα κουκλιτσα μου.
Μπεκρου απο τα γεννοφασκια της:Ηρθα να σου ξεσκισω το κολαν.
Παραδουλευτρα της Μερκελ:Δεν μου εμεινε κανενα μου τα ξεσκισε η Γερμανιδα πορνη.
Μπεκρου απο τα γεννοφασκια της:Αν δεν ηταν κι αυτη εσυ θα σουν ακομα στην Πολαν κι εγω σε κανενα καπηλειο στο Λουξεμβουργο.

When Genocide is Permissible

Judging by the numbers of casualties on both sides in this almost one-month old war one would be led to the conclusion that Israel has resorted to disproportionate means in fighting a far less- capable enemy. That is as far as what meets the eye. But, it’s now obvious that the US and the UN are completely out of touch with the nature of this foe and are therefore not qualified to dictate or enforce the rules of this war – because when it comes to terror there is much more than meets the eye.
I wasn’t aware of this, but it seems that the nature of warfare has undergone a major shift over the years. Where wars were usually waged to defeat the opposing side, today it seems – and judging by the number of foul calls it would indicate – that today’s wars are fought to a draw. I mean, whoever heard of a timeout in war? An NBA Basketball game allows six timeouts for each team during the course of a game, but last I checked this is a war! We are at war with an enemy whose charter calls for the annihilation of our people. Nothing, then, can be considered disproportionate when we are fighting for our very right to live.
The sad reality is that Israel gets it, but its hands are being tied by world leaders who over the past six years have insisted they are such good friends with the Jewish state, that they know more regarding its interests than even they do. But there’s going to have to come a time where Israel feels threatened enough where it has no other choice but to defy international warnings – because this is life or death.
Most of the reports coming from Gazan officials and leaders since the start of this operation have been either largely exaggerated or patently false. The truth is, it’s not their fault, falsehood and deceit is part of the very fabric of who they are and that will never change. Still however, despite their propensity to lie, when your enemy tells you that they are bent on your destruction you believe them. Similarly, when Khaled Meshal declares that no physical damage to Gaza will dampen their morale or weaken their resolve – they have to be believed. Our sage Gedalia the son of Achikam was given intelligence that Yishmael Ben Nesanyah was plotting to kill him. However, in his piety or rather naiveté Gedalia dismissed the report as a random act of gossip and paid no attention to it. To this day, the day following Rosh Hashana is commemorated as a fast day in the memory of Gedalia who was killed in cold blood on the second day of Rosh Hashana during the meal. They say the definition of insanity is repeating the same mistakes over and over. History is there to teach us lessons and the lesson here is that when your enemy swears to destroy you – you take him seriously.
Hamas has stated forthrightly that it idealizes death as much as Israel celebrates life. What other way then is there to deal with an enemy of this nature other than obliterate them completely?
News anchors such as those from CNN, BBC and Al-Jazeera have not missed an opportunity to point out the majority of innocent civilians who have lost their lives as a result of this war. But anyone who lives with rocket launchers installed or terror tunnels burrowed in or around the vicinity of their home cannot be considered an innocent civilian. If you’ll counter, that Hamas has been seen abusing civilians who have attempted to leave their homes in response to Israeli warnings to leave – well then, your beginning to come to terms with the nature of this enemy which should automatically cause the rules of standard warfare to be suspended.
Everyone agrees that Israel has the right to defend itself as well as the right to exercise that right. Secretary General Ban Ki Moon has declared it, Obama and Kerry have clearly stated that no one could be expected to sit idle as thousands of rockets rain down on the heads of its citizens, placing them in clear and present danger. It seems then that the only point of contention is regarding the measure of punishment meted out in this situation.
I will conclude with a question for all the humanitarians out there. Prime Minister Benjamin Netanyahu clearly stated at the outset of this incursion that his objective is to restore a sustainable quiet for the citizens of Israel. We have already established that it is the responsibility of every government to ensure the safety and security of its people. If political leaders and military experts determine that the only way to achieve its goal of sustaining quiet is through genocide is it thenpermissible to achieve those responsible goals?
BLOGGER
Yochanan Gordon
Yochanan GordonYochanan's father founded the Five Towns Jewish Times. Much of Yochana's inspiration in the field of writing stems from his [More]
ΑΥΤΟΣ Ο ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΕΓΡΑΨΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ'
ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΕΔΩ:
http://www.timesofisrael.com/
Φυσικα το κατεβασαν.

Η Αργεντινή και εμείς, ή τι συμβαίνει όταν μια χώρα πτωχεύει...


Ουρές για τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης που σπανίζουν, λεηλασίες στα καταστήματα, οι τράπεζες κλειστές και εξαφανισμένες οι καταθέσεις, αδυναμία πληρωμής μισθών και συντάξεων, οι επιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά την άλλη κι άλλα πολλά. Τα θυμάστε όλα αυτά; Αυτά δεν μας έλεγαν ότι θα συμβούν έτσι και πτωχεύσει μια χώρα; Δηλαδή έτσι κι αρνηθεί μια χώρα να πληρώσει τους δανειστές της;
Πόσες και πόσες φορές δεν τα έχουν επαναλάβει οι κυβερνώντες από την εποχή του Παπανδρέου και του Παπαδήμου, έως τους σημερινούς κλεφτοδήμους της κυβέρνησης των τοκογλύφων; Πόσες και πόσες φορές δεν τα έχουμε δει να γράφονται και να λέγονται από "αναλυτές" των τραπεζών, σούργελα καθηγητές της οικονομίας και γνωστούς "κολοσσούς" της δημοσιογραφίας; Τα ίδια δεν παπαγαλίζουν και οι οικονομικοί εγκέφαλοι τύπου Μηλιού, Σταθάκη και Σία της ομάδας Τσίπρα;
Φυσικά κανένας τους και ποτέ δεν δέχτηκε την ανοιχτή και δημόσια αναμέτρηση επιχειρημάτων. Πού τέτοια κότσια. Απλά όλοι τους είχαν και έχουν ως κοινό σκοπό να τρομοκρατήσουν τον κακομοίρη Έλληνα ώστε να αποδεχθεί το ξεπούλημα το δικό του και της πατρίδας του, ως κάτι το μοιραίο και το αναπόφευκτο.
Δεν τα βάζεις με τις αγορές και τα επιτελεία των δανειστών, γιατί θα σε συντρίψουν. Επικαλείσαι την καλή τους θέληση και διαπραγματεύεσαι με σκοπό να τους πείσεις να σε λυπηθούν. Όσο πιο καλός δούλος αποδεικνύεσαι, πιστός σαν σκύλος και χαμερπής σαν σκουλήκι, τόσο περισσότερο μπορείς να ελπίζεις στην επιείκια του αφέντη. Αυτό μας λένε και μας ξαναλένε επί της ουσίας όλοι οι δελφίνοι της εξουσίας. Δεξιοί και αριστεροί. Ποτέ ξανά στην Ελλάδα η εθελοδουλεία δεν βρισκόταν σε τέτοιο απόγειο.
Γιατί πτώχευσαν την Αργεντινή;
Και ξάφνου η Αργεντινή με δική της επιλογή κηρύσσεται από τις αγορές σε πτώχευση. Αρνείται να συμμορφωθεί με μια εξωφρενική απόφαση αμερικανικού δικαστηρίου που εξωμειώνει έναν κυρίαρχο λαό με τους ιδιώτες κερδοσκόπους που αγόρασαν τα κρατικά ομόλογα της χώρας πάμφθηνα μετά την χρεοκοπία της το 2001 και τώρα απαιτούν να πληρωθούν στο σύνολο της ονομαστικής τους αξίας. Από τον Νοέμβριο του 2012 η κυβέρνηση της Αργεντινής εκβιάζεται με όπλο τις αποφάσεις ενός υπέργηρου δικαστή της Νέας Υόρκης, οι οποίες έχουν σκοπό να γονατίσουν ένα κυρίαρχο κράτος και να το εξαναγκάσουν να γίνει ξανά υποχείριο της διεθνούς κερδοσκοπίας.
Ποιο είναι το πρόβλημα; Μετά την χρεοκοπία του 2001, η Αργεντινή, αφού πέρασε των παθών της τον τάραχο στα χέρια ενός πολιτικού και οικονομικού συστήματος που ήταν απόλυτα υποταγμένο στους διεθνείς δανειστές, αφού ο λαός της έφτασε στο έσχατο όριο της αθλιότητας, της πείνας και της μιζέριας επειδή οι κυβερνώντες του ξεπούλησαν μέτρο προς μέτρο ολόκληρη την χώρα κατ' εντολή και υπό την άμεση επίβλεψη του ΔΝΤ και αφού εκδίωξε κακήν κακώς το πολιτικό προσωπικό που είχε οδηγήσει την χώρα στην κατάρρευση, προχώρησε στην μονομερή διαγραφή του χρέους περίπου κατά 70% με δυο swap, το 2005 και το 2010.
Όμως το πιο σημαντικό δεν είναι αυτό. Το πιο σημαντικό είναι ότι όλα αυτά τα 13 χρόνια, η Αργεντινή αναπτύσσεται και μάλιστα με υψηλούς ρυθμούς χωρίς να έχει την ανάγκη να δανείζεται από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές. Και παρά τις κασσάνδρες ούτε καν έλλειψη ξένων επενδύσεων δεν εμφανίστηκε στην οικονομία της. Μάλιστα οι εισροές Άμεσων Ξένων Επενδύσεων στην Αργεντινή ανέκαμψαν μέσα σε δυο χρόνια μετά την χρεοκοπία του 2001, ενώ τα επόμενα χρόνια κορυφώθηκαν.
Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει και να αναπτύσσεται και μάλιστα τάχιστα μια χώρα που έχει διακηρύξει πώς δεν έχει ανάγκη τον δανεισμό από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές; Πώς είναι δυνατόν να πηγαίνει κόντρα στο επίσημο δόγμα της θεολογίας των αγορών και αντί για ιδιωτικοποιήσεις να προχωρά σε επανακρατικοποιήσεις, αντί για διάλυση του κοινωνικού κράτους, να προχωρά σε ενίσχυσή του, κοκ;
Άσε που χρεοκόπησε και ύστερα έκανε το ανήκουστο. Προχώρησε σε αναδιάρθρωση του χρέους της μονομερώς με σκοπό να σβήσει το 70%, χωρίς την επιβολή "προϋποθέσεων" από τους δανειστές και το ΔΝΤ. Χωρίς δηλαδή να δεχθεί λεόντειες δανειακές συμβάσεις, μνημόνια οικονομικής πολιτικής και επιτηρήσεις από το εξωτερικό. Κι όχι μόνο της πέρασε, αλλά η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης εξανάγκασε το 93% των ομολογιούχων της Αργεντινής να συμφωνήσουν με την ανταλλαγή αυτή.
Να λοιπόν γιατί η Αργεντινή μπήκε στο στόχαστρο. Να γιατί πρέπει να γονατίσει μπροστά στα πιο κερδοσκοπικά συμφέροντα της διεθνούς αγοράς. Σκοπός των δικαστικών ενεργειών, δεν είναι να εξαναγκάσουν απλά την Αργεντινή να πληρώσει λύτρα εκβιασμού στους κερδοσκόπους, αλλά να αναθεωρηθεί στην πράξη ολόκληρη η αναδιάρθωση του χρέους της. Κι έτσι η Αργεντινή, χωρίς να μπορεί να σηκώσει το βάρος της εξυπηρέτησής του, να αναγκαστεί να προσφύγει στο ΔΝΤ ώστε να αποκατασταθεί η "αξιοπιστία" της στις διεθνείς αγορές και να μπει σε νέο φαύλο κύκλο δανεισμού. Από κει και πέρα η χώρα και ο λαός της θα γίνουν και πάλι έρμαιο των κερδοσκόπων και της σύγχρονης αποικιοκρατίας.
Η πτώχευση ισοδυναμεί με καταστροφή μόνο αν έχεις ξεπουλημένες κυβερνήσεις
Πώς λοιπόν να μην περιμένουν πώς και τι την επίσημη πτώχευση της Αργεντινής, εκείνοι που την έστησαν. Όλοι οι πληρωμένοι καλαμαράδες διεθνώς βγήκαν και έσκουζαν ως μουνουχισμένοι χοίροι για την "καταστροφή" που απειλεί την Αργεντινή μόλις κηρυχθεί επίσημα από τις αγορές σε πτώχευση. Τι κραχ στο χρηματιστήριο της προέβλεπαν. Τι καταβαράθρωση του νομίσματός της. Τι υπερπληθωρισμούς. Τι καταρρεύσεις τραπεζών.
Μάλιστα τα "δικά μας" μέσα μαζικής εξαπάτησης έπαιζαν συνεχώς σκηνές από την Αργεντινή του 2001 με επιδρομές και λεηλασίες, κοκ. Ταυτόχρονα, ότι σούργελο υπάρχει στην πολιτική σκηνή της χώρας βγήκε για να προδικάσει το "τέλος" της Αργεντινής και να μεμφθεί όποιον "γραφικό" τολμά να μιλά για μονομερή διαγραφή του χρέους.
Τι συναίβει τελικά στην Αργεντινή; Οι οίκοι ανοχής (δηλαδή πιστοληπτική αξιολόγησης, όπως επίσημα ονομάζονται) της διεθνούς κεφαλαιαγοράς, έτρεξαν να ανακηρύξουν την Αργεντινή σε κατάσταση "επιλεκτικής" ή "περιορισμένης" πτώχευσης. Η ISDA που αποφασίζει για το αν υπήρξε "πιστωτικό γεγονός", αποφάνθηκε θετικά και έτσι άνοιξε ο δρόμος για την πληρωμή 1 δις δολαρίων CDS. Και λοιπόν;
Το χρηματιστήριο της Αργεντινής παρουσίασε μια κάμψη της τάξης του 8% την Πέμπτη, μετά από μια κερδοσκοπική άνοδο της τάξης του 7% την προηγούμενη ημέρα. Εκεί που οι γνωστοί "αναλυτές" προδίκαζαν κραχ, την Παρασκευή παρουσίασε άνοδο της τάξης του 1,7%. Άνθρακες οι προβλέψεις.
Το ίδιο και το νόμισμα. Παρά το γεγονός ότι από τις αρχές του χρόνου έχει υποστεί μια σοβαρή υποτίμηση, το αργεντίνικο πέσο διολίσθησε ελάχιστα λόγω της πτώχευσης. Από 8,22 πέσο ανά δολάριο την Τετάρτη σε 8,24 την Παρασκευή. Ακόμη και οι τιμές των ομολόγων της Αργεντινής στη δευτερογενή αγορά που κανονικά λόγω της επίσημης πτώχευσης θα έπρεπε να είχαν πέσει στο ναδίρ, εξακολουθούν και διατηρούν το ίδιο επίπεδο.
Προβλήματα στην τροφοδοσία της αγοράς μηδενικά. Προβλήματα στις διεθνείς εμπορικές και οικονομικές σχέσεις της χώρας το ίδιο. Λεηλασίες, επιδρομές σε τράπεζες και όλα τα υπόλοιπα φαινόμενα που χαρακτήριζαν την χρεοκοπία του 2001 επίσης ανύπαρκτα. Οι δουλειές συνεχίζουν όπως και πριν.
Που είναι λοιπόν η καταστροφή, ή η κατάρρευση της Αργεντινής; Που είναι όλα αυτά που δήθεν θα πάθαινε μια χώρα όταν οι αγορές θα την κήρυτταν σε πτώχευση;
Τι κρίμα πάντως για τους Αργεντίνους να έχουν μια τόσο "λαϊκίστικη" κυβέρνηση σαν της Φερνάντεζ, η οποία θεωρεί ως αδιαπραγμάτευτη αρχή της την υπεράσπιση της εθνικής της κυριαρχίας έναντι των ξένων επιβουλών. Τι μεγάλο δυστύχημα γι' αυτούς να έχουν κυβέρνηση που αρνείται να ενδώσει στους κερδοσκόπους.
Ενώ αν είχαν Έλληνες πολιτικούς στη διακυβέρνηση της χώρας, τα πράγματα θα ήταν εξαιρετικά πιο απλά. Η χώρα δεν θα πτώχευε επίσημα γιατί οι πολιτικοί μας θα είχαν φροντίσει εγκαίρως να κλείσουν συμφωνία με τους κερδοσκόπους για να ικανοποιήσουν ακόμη και τις πιο παράλογες απαιτήσεις τους. Και με το αζημίωτο για τα κομματικά τους ταμεία, αλλά και για τους ίδιους προσωπικά, θα είχαν κανονίσει να πληρώσει ο ελληνικός λαός όχι μόνο από το υστέρημά του, αλλά με το αίμα του και με την πατρίδα του. Όπως κάνει 4 χρόνια τώρα.
Βλέπετε πόσο απολίτιστοι είναι αυτοί οι Αργεντίνοι, που αντί να τρέμουν μπροστά στους εκβιασμούς και τις απειλές των αγορών και των μεγάλων, αυτοί διαδηλώνουν μαζικά με το σύνθημα "έχουμε πατρίδα κι όχι αποικία". Δεν είναι σαν τους Έλληνες που δεν τολμούν ούτε καν να σκεφτούν ότι μπορούμε ως χώρα να διαγράψουμε το χρέος μας μονομερώς χωρίς να πάθουμε τίποτε κακό. Αρκεί να πάρει ο λαός τις τύχες αυτής της χώρας στα χέρια του. Αρκεί να σκεφτούμε για μια φορά στη ζωή μας ως άνθρωποι με αξιοπρέπεια, ως πατριώτες που θέλουν μια δημοκρατικά ανεγγενημένη Ελλάδα κι όχι ως υποζύγια της κάθε ξενόδουλης εξουσίας. Δεξιάς ή αριστερής.
Σχόλιο της Ημέρας, 4/8/2014, dimitriskazakis.blogspot.com

Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ΠΡΟΔΟΤΗΣ, σύμφωνα με τον δικό του ορισμό...

http://harryklynn.blogspot.gr/2014/08/blog-post_4.html

Σάββατο, Αυγούστου 02, 2014

* Cry For Greece Argentina *

(τραγουδιστά, σαν σύνθημα):
"Δεν θα είσ' ελεύθερός ποτέεε,
ελληνάαα ουραγέεεε-ε-ε,
δεν θα είσ' ελεύθερός ποτέεεε"

http://wonderjlawwall.blogspot.gr/2014/08/cry-for-greece-argentina.html?spref=tw