Εν τούτω νίλα

Ο Στάθης στον eniko

Πού είναι τα 3 δισ. (ω, ναι, 3 δισ.) πλεόνασμα που θα μοίραζε ο κ. Πρωθυπουργός σε ορισμένα (μην ξεχνιόμαστε) απ’ τα θύματα της πολιτικής του; Πεντακόσια εκατομμύρια του τα έκαμαν οι Τροϊκανοί (ή μήπως 400;) - κι αν τα μοιράσει κι αυτά!

Διότι, αν είναι για καλό, συμβαίνει το 10% όσων ανακοινώνει κάθε φορά η κυβέρνηση, αλλά αν είναι για κακό συμβαίνει το 1.000% και

το 10.000% όσων δεν ανακοινώνει.

Επί μακρόν το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος ανεβοκατέβαινε όπως ο υδράργυρος στο θερμόμετρο που μετράει τα ψέματα, μια κακόγουστη κολοκυθιά, είναι 600 εκατ., όχι 870 εκατ., αλλά αν είναι 1,5 δισ., μήπως είναι 3 δισ.; Κακόγουστο, θλιβερό

και θανάσιμο, αλλά τοιαύτα έχομεν ανδρείκελα.

Εν τέλει, μετά βαΐων (της δεκάρας) και κλάδων (της κατάρας) ο κ. Πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι το κράτος θα πληρώσει 1 δισ. απ’ τα πολλά δισ.που χρωστάει - ίδωμεν πόσα, πότε και σε ποιους,

ενώ σε ελάχιστους απ’ όσους ξεπάτωσε τη ζωή, θα τους πετάξει ένα ξεροκόμματο κάποιων δεκάδων ευρώ (αν το κάνει) για να τους εξαγοράσει, φθάνοντας έτσι στο

τελευταίο σκαλί του εξευτελισμού όλων μας. Περάστε, κόσμε, η κυβέρνηση δίνει 10 ευρώ για τη δουλειά που σας έκλεψε, τον μισθό που σαςπετσόκοψε

και θα σας πετσοκόψει κι άλλο,

για τους φόρους, για τα μαγαζιά που κλείνουν, για τα σπίτια που θα κατασχεθούν, πάρτε 10 ευρώ, όχι όλοι, μη σκοτώνεστε, οι ετοιμοθάνατοι.

Πανηγύριζε χθες στο «διάγγελμά του» ο κ. Σαμαράς σαν βρεγμένη γάτα και απευθυνόταν στους δυσπραγούντες απ’ την πολιτική του με πονηριές

κουτοπονηριές

και βεγγαλικά που έσκαγαν στους χάσκοντες απ’ την αηδία τους ουρανούς σαν μικρές πορδίτσες.

Ετσι θα απευθύνεται στο εξής στα θύματά της η κυβέρνηση έως τις εκλογές, με κακομοιριές φανταχτερά τυλιγμένες στις ψευτιές των καθεστωτικών ΜΜΕ, με τον Διάβολο κρυμμένον στις λεπτομέρειες όσων έχει συμφωνήσει, με

αποκρύψεις, αστερίσκους, παγίδες και ψιλά γράμματα, όλα συσκευασμένα στην εντέλεια της προπαγάνδας. Οι απολύσεις, το ξέσχισμα (ακόμα περισσότερο) του κατώτατου μισθού, όλα έχουν συμφωνηθεί, αλλά θα ανακοινωθούν μετά τις εκλογές αν η Διαπλοκοδιαφθορά ξαναπιάσει κορόιδο το αναγκαίο εκείνο ποσοστό των πολιτών που θα κρατήσει τη χώρα χειροπόδαρα δεμένη στον τάφο της.

Τις επόμενες μέρες θα πλημμυρίσουν τα πάνελ από Νεοδημοκράτες και Πασόκιους που θα λένε όλοι μαζί το ποίημά τους με ξεδιάντροπη επιμονή:

πετύχαμε πλεόνασμα

βγαίνουμε στις αγορές

δεν έρχεται τρίτο μνημόνιο.

Καμμιά σημασία δεν θα έχει ότι το ποίημα αυτό το έχουν ξαναπεί πολλές φορές. Ούτε ότι η διάψευσή τους κάθε φορά άφηνε πίσω της περισσότερες εκατόμβες (επί χιλιάδες) θυμάτων. Καμμιά σημασία δεν θα έχει ότι θαξεσχίσουν πάλι το Σύνταγμα για να περάσουν όλον αυτόν τον οχετό υποτέλειας με ένα νομοσχέδιο του ενός άρθρου, όλα θα γίνουν όπως γίνονται απ’ το 2010

με ψέματα, εκβιασμούς, διλήμματα, απειλές, τρομοκρατία, καταστολή.

Λες και απευθύνονται σε λοβοτομημένους ή λωτοφάγους.

Σε δέκα μέρες, λέει, θα ξέρουμε τι συμφωνήθηκε χθες! Γιατί σε δέκα μέρες; Και θα τα μάθουμε όλα; Ετσι, με μικρές απατεωνιές θα προσπαθήσουν να φθάσουν ώς τις εκλογές, για να συνεχίσουν, αν δεν συντριβούν, ύστερα τις μεγάλες.

Και είναι δύσκολο να συντριβούν.

Διότι τους υποστηρίζουν θεοί και δαίμονες.

Είναι πολλά τα λεφτά, αξίζει πολλά η Ελλάδα, δεν θα την αφήσουν εύκολα τα κοράκια που έχουν χώσει τα νύχια τους στο σώμα της. Τα ΜΜΕ της διαπλοκής τα δίνουν όλα: «ανεξάρτητοι» δημοσιογράφοι που παθαίνουν 40 πυρετό απ’ την αγωνία τους που ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν έχει ξεκάθαρες θέσεις», καθώς λένε, χαϊδεύουν με στοργή το Ποτάμι του Σταύρου μπας και αποκτήσει. Οχι

μόνον θέσεις, αλλά ιδεολογία, πρόγραμμα. (Με την ευκαιρία, πρώτη φορά βλέπω κόμμα με Πολιτικό Γραφείο τον αρχηγό του. Με Κεντρική Επιτροπή τοναρχηγό του. Με καταστατικό, μέλη, οργανώσεις βάσης τον αρχηγό του. Μόνο στα οικονομικά, αν πιστέψουμε τον κ. Δήμου [οπαδό του αρχηγού του], αυτό το κόμμα διαθέτει κι άλλα πρόσωπα, κάποιους «ξένους χρηματοδότες». Σε όλα τα υπόλοιπα, το εν λόγω κόμμα είναι ο αρχηγός του και οι δύο κάμερες που τον ακολουθούν).

Εχει ξεπέσει πολύ το πράγμα. Ακόμα και αυτός ο ίδιος ο εκφυλισμός της δημοκρατίας γίνεται αυτοεκπληρούμενη προφητεία: η ΔΗΜΑΡ, απ’ τις πολλές κωλοτούμπες του κυρ Φώτη πάει για ποσοστά Καρατζαφέρη. Οι μεταμορφώσεις του ΠΑΣΟΚ σε ελιά, 58 και δεν συμμαζεύεται αποτυγχάνουν, όπως αποτύγχανε η λαίδη Μάκβεθ να πλύνει το αίμα απ’ τα χέρια της. Το ΚΚΕ έχει υποβαθμίσει τον εαυτόν του στον ρόλο του κεκράκτη εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, που, όπως λέει, εξαπατά τον λαό, είναι ο δεύτερος πόλος του συστήματος, και λοιπάανάξια για κομμουνιστές.

Σ’ αυτές τις εκλογές οι πολίτες πρέπει να σκεφτούν καλά. Ψηφίζουν για τη ζωή τους.

Αυτά τα κόμματα που υποστήριξαν τις πολιτικές που έφεραν τηνκαταστροφή

τώρα υποστηρίζουν την καταστροφή.

Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.

Ποια είναι τα κόμματα αυτά; Η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και όλες οι μεταμορφώσεις του, Ελιά, 58, Ποτάμι (διότι και ο Σταύρος Σημιτογιωργάκηδεςυποστήριζε και μνημόνια υποστηρίζει) συν η ΔΗΜΑΡ. Διότι την κρίσιμη στιγμή, έβαλε πλάτη στο έγκλημα κι ας μην τραυλίζει τώρα φούμαρα.

Ποια κόμματα είναι αθώα του αίματος; ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, οι ΑΝΕΛ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πόσοι καλοί άνθρωποι υποστηρίζουν αυτά τα κόμματα και θέλουν μια Ελλάδα ελεύθερη και δημοκρατική; Εκατομμύρια! Που θα μετρηθούν στις εκλογές. Εχουν μεταξύ τους ιδεολογικές διαφορές; Τεράστιες, μεγάλες ή πιο μικρές. Τι τους ενώνει; Το σταμάτημα της καταστροφής. Κατ’ αρχήν, και βλέπουμε. Απ’ αυτά τα εκατομμύρια των καλών ανθρώπων μπορεί να σχηματισθεί ηκυβέρνηση εθνικής κοινωνικής και λαϊκής σωτηρίας που έχει ανάγκη η Ελλάδα. Και η Ευρώπη. Για να αλλάξει ή να διαλυθεί. Αν τώρα μέσα στα εκατομμύρια των καλών ανθρώπων υπάρχουν κι ορισμένοι επίσης καλοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι έτσι δεν σταματάει η καταστροφή, ας μη συμμετάσχουν. Φθάνουν και περισσεύουν όλοι οι άλλοι. Αυτοί που θα πάρουν την ευθύνη να αγωνισθούν. Και μάλιστα όχι για να πέσουν, αλλά για να νικήσουν.

Διότι ο καλός πολίτης μπορεί να ’χει στη σημαία του εκείνους που φύλαξαν Θερμοπύλες, αλλά στη μάχη πάει για να νικήσει επιτέλους η Αχαϊκή Συμπολιτεία κι όχι για να ηττηθεί.

Και σ’ αυτό ακριβώς βρίσκεται η αχίλλειος πτέρνα του καλού πολίτη,των εκατομμυρίων καλών ανθρώπων που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα. Εδώ βαράνε όλα τα σφυριά των κομμάτων της διαπλοκής και της υποτέλειας, εδώ βαράνε τα καθεστωτικά ΜΜΕ: στο να μας αποστερήσουν τον ενθουσιασμό, την ελπίδα, στο να φθάσουμε στην κάλπη με κρύα καρδιά.

Αυτά είναι τα όπλα τους: η εξαπάτηση και η αποθάρρυνση.Εξαπάτηση για όλα τα μέτρα που έχουν πάρει έως τώρα, αποθάρρυνση ότι μπορούμε να τα ανατρέψουμε.

Αν όμως ο λαός πεισθεί απ’ τα κόμματα που σέβονται τη ζωή του ότι μπορεί να πάρει ο ίδιος τη ζωή του στα χέρια του, όλα θα αλλάξουν. Κι αυτό δεν είναι μόνον ένα ιστορικό στοίχημα, αλλά μια ανάγκη. Διότι

δεν γίνεται ένας στους πέντε Ελληνες να μην τρώει ή να υποσιτίζεται, ένας στους τρεις να ’ναι άνεργος, ένα στα δύο μαγαζιά που έχουν απομείνει να πηγαίνει για λουκέτο, δεν γίνεται να χρηματοδοτούμε τις τράπεζες και (με τα λεφτά μας) να μας παίρνουν τα σπίτια, δεν γίνεται να πληρώνουμε τους φόρους των φοροφυγάδων, δεν γίνεται να βουτάνε οι Δυνατοί, ντόπιοι και ξένοι, ενέργεια, πόρους, υποδομές, γη, πλούτο, δεν γίνεται η Ελλάδα να μην έχει μέλλον, να φεύγουν οι νέοι της στα ξένα και να μην κάνουν παιδιά οι ερωτευμένοι. Δεν

γίνεται να μας κυβερνούν κλόουν και ανδρείκελα, που πανηγυρίζουν κάθε φορά το όλο και πιο βαθύ σκλάβωμα της πατρίδας, δεν γίνεται! Δεν μας αξίζει.

Η Μεγάλη Υφεση του 1929 κράτησε έως το 1933. Εδώ, αρχής γενομένης το 2010 (χωρίς τα προεόρτια) πάμε για το 2018 ή το 2030. Ως τότε πολλοί από μας θα έχουν πεθάνει και η Ελλάδα θα έχει γίνει βόθρος. Τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν τώρα και η Αριστερά πρέπει να τα καταφέρει τώρα. Πρέπει να βγάλει τον λαό απ’ την παγίδα της απελπισίας, που εντέχνως δημιουργούν γύρω του τα καθεστωτικά κόμματα και τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης με τον πιο απλό και ισχυρό τρόπο: το Πρόγραμμα και τη συμπεριφορά της.

 http://www.enikos.gr/stathis/221612,En_toytw_nila.html

Και πρωτογενές πλεόνασμα και καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς!

Γράφει ο Διογένης ο Κυνικός 

Γιούπι για για γιούπι γιούπι για, γιούπι για για γιούπι γιούπι για… Συγγνώμη για την χαρούμενη, πανηγυρική εισαγωγή, για τα τραγούδια και τους χορούς, αλλά σήμερα είναι ημέρα χαράς… Από σήμερα δεν θα ξαναχρειαστεί να πάνε άνθρωποι σε σπίτια συγγενών τους για να φάνε μεσημεριανό ή βραδινό. Ξέρετε επειδή οι ίδιοι δεν έχουν φαγητό στο σπίτι τους επειδή είναι άνεργοι… Και μιλάμε...

για τους τυχερούς Έλληνες (!), αυτούς που έχουν τουλάχιστον ένα συγγενικό σπίτι με γεμάτη κατσαρόλα, γιατί οι άτυχοι τρώνε στα συσσίτια της Εκκλησίας, των δήμων, των φιλανθρωπικών οργανώσεων…

Όταν ακούς τον πρωθυπουργό «σου», τον Αντώνη τον Σαμαρά, αυτόν που ήταν Νέα Δημοκρατία, που έγινε Πολιτική Άνοιξη, που έκατσε στην πολιτική απομόνωση από τις επιλογές του, που επέστρεψε στην Νέα Δημοκρατία, που τον έκαναν Ευρωβουλευτή, για να μπορέσουν να χωνέψουν όλοι την επιστροφή του στο κόμμα…  Που ήταν αντιμνημονιακός, που έκατσε πάλι στην διεθνή πολιτική απομόνωση εξ αιτίας αυτής της επιλογής του, που αναγκάστηκε να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ επί πρωθυπουργίας Λ.Παπαδήμου, και που τελικά συγκυβέρνησε με το ΠΑΣΟΚ επειδή το ήθελε μετά από τις εκλογές που προκάλεσε για να γίνει πρωθυπουργός.  Και που τελικά έγινε και ο καλύτερος «μαθητής» της Μέρκελ, ξεχνώντας Ζάππεια και την αρίθμηση τους (πόσα ήταν; θυμάται κανένας μας;), να κάνει δηλώσεις περί πρωτογενούς πλεονάσματος και πως θα μοιραστεί και πως θα γίνουμε σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος,μπορεί να μην ηρεμήσει ο καθένας από εμάς;

Μπορεί;  Αχ μην μας το χαλάτε…  Όνειρο ζω… Πωπω τι γρουσούζηδες υπάρχουν σε αυτή την χώρα.  Εντάξει, δεν θα μοιράσει το 70% του πρωτογενούς πλεονάσματος στις ευπαθείς ομάδες όπως υποσχόταν, αλλά θα μοιράσει το 17% περίπου… Κάτι είναι και αυτό!!!  Τώρα ποιος θα πρωτοπάρει και τι θα πρωτοπάρει ας μην το γράψουμε καλύτερα.  Κάτι ξέρουμε και εμείς… Γιατί αν διαιρέσεις τα 500.000.000 € με το 1.000.000 πολίτες που θα ωφεληθούν βγαίνει 500 € το άτομο.  Και τι έγινε;  Τόσα χρήματα έχασαν 4 χρόνια τώρα οι άστεγοι;  Αυτοί που έχασαν τα πάντα… Οι άνεργοι; Τίποτα, ούτε για κουλούρι κάποια ενίσχυση; Οι ένστολοι που έχασαν μέχρι και το 40-45% των εισοδημάτων τους, τώρα θα τους δώσει φιλοδώρημα… Γιατί η συμφωνία προβλέπει ότι αν δικαιωθούν ένστολοι και δικαστικοί θα πρέπει να ληφθούν ισοδύναμα μέτρα!!!  Περαστικά μας…. Και οι υπόλοιποι Έλληνες, αυτοί που απλά επιβιώνουν; Και το πιο ωραίο; Ότι με «μεγάλη ικανοποίηση» τα ανακοίνωσε αυτά ο κ. Σαμαράς…. Πώς να ονομάζεται αυτό άραγε;

«Η κυβέρνηση εκτέλεσε το έργο της», μας είπε ακόμη ο πρωθυπουργός… Μήπως εννοούσε τους πολίτες…  Τους 4 χιλιάδες και πλέον συνανθρώπους μας που έχουν αυτοκτονήσει… Αυτούς που δεν έχουν την παραμικρή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και πεθαίνουν γιατί δεν μπορούν να νοσηλευτούν, να πάρουν τα φάρμακα τους και φυσικά δεν καταμετρούνται σε καμία στατιστική… Και μάλιστα πότε «εκτελούσε» η κυβέρνηση; «Όταν άλλοι αμφισβητούσαν τα επιτεύγματα της οικονομίας…», όπως είπε. Λέτε τον ΟΟΣΑ να εννοούσε ο κύριος Πρωθυπουργός;  Αλλά δεν μπορεί, γιατί από αυτόν αγόρασε η κυβέρνηση με σχεδόν ένα εκατομμύρια ευρώ την περίφημη έκθεση με τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν λόγω στρεβλώσεων και έχει ανάψει φωτιά.  Και άναψε φωτιά γιατί τώρα δεν θέλει η κυβέρνηση να την εφαρμόσει ως έχει…. Αλλά από μια νέα Έκθεση-σοκ του ΟΟΣΑ, μάθαμε και επισήμως, από ένα διεθνή οργανισμό, για την φτώχεια στην Ελλάδα.  Το 18% των Ελλήνων δεν έχει χρήματα ούτε για τρόφιμα…  Κάτι που δεν παρατηρείται ούτε στις χώρες με χαμηλό κατά κεφαλήν εισόδημα, όπως η Βραζιλία και η Κίνα! Είναι ενδεικτικό ότι η μέση απώλεια ανά Έλληνα στο  διάστημα 2007- 2012 υπολογίζεται στις 4.400 ευρώ, απώλεια που είναι η μεγαλύτερη μεταξύ των χωρών των ΟΟΣΑ και 4 φορές μεγαλύτερη από τα μέσα επίπεδα των χωρών της Ευρωζώνης! Κατά τα άλλα ο πολύ γαλαντόμος ο κ. Σαμαράς μοιράζει σε κάποιους συνανθρώπους μας κατά μέσο όρο 500€!!!

Πάντως ήταν τόσο δύσκολη η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τη Τρόικα όπου από τις 16 Μαρτίουδιαβάσαμε σε εφημερίδα ότι: «Στην κυβέρνηση κρατούν τώρα «μικρό καλάθι», καθώς θεωρούν ότιμπορεί τελικώς να μην ξεπεράσει καν τα 500 εκατ. ευρώ το «κοινωνικό πακέτο» που θα ανακοινώσει η κυβέρνηση.  «Ακόμα δεν το είδαμε, πλεόνασμα το βαπτίσαμε» έλεγαν με νόημα έμπειρα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου, που διευκρίνιζαν πάντως ότι «πρωτογενές πλεόνασμα ασφαλώς υπάρχει και το δέχεται και η Τρόικα, αλλά δεν μας λέει πόσο». Για αυτό τι έχει να πει ο κ. Σαμαράς;  Τόσο ήρωας είναι;

Και κάτι τελευταίο.  Αυτός που φωνάζει ότι επιθυμεί την ανάπτυξη και έχει δίκαιο, ο κ. Σαμαράς δηλαδή, όταν σκεπτόταν ότι θα μοίραζε το 70% του πλεονάσματος στις ευπαθείς ομάδες δεν είχε σκεφθεί ότι θα έπρεπε να έβαζε και ένα ποσόν για την ανάπτυξη όπως γίνεται τώρα; Ότι θα έπρεπε να εξοφλήσει καμιά ληξιπρόθεσμη οφειλή του δημοσίου…  Αλλά τι λέμε τώρα;  Ναι, η χώρα χρειάζεται ανάπτυξη, αλλά χρειάζεται ακόμη πιο πολύ ο κ. Σαμαράς να διασώσει το κόμμα του στις επερχόμενες εκλογές!!!! Οπότε τι έχει προτεραιότητα; Η χώρα ή το ένστικτο της αυτοσυντήρησης;

http://greki-gr.blogspot.gr/2014/03/blog-post_6350.html#more

ΓΚΑΛΟΠ

Ψοφο

Μια τρελη,τρελη υπουργινα

Τoν φτυνουν τoν αστειο φασιστακο  και νομιζει οτι ψιχαλιζει

Δεν εχει διαψευστει εως σημερα

Λετε να συμβει τωρα? 

Ελπιδα......

Ετσι.......

Καλαματιανος τρομοκρατης

ΣΑΜΑΡΆΣ: ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΊΩ ΈΞΟΔΟ ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΑΣ ΑΠΌ ΤΗΝ Ε.Ε.

Image

Με μία αιφνιδιαστική και καθόλου απειλητική δήλωση, επανήλθε ο Αντώνης Σαμαράς. Δεν απέκλεισε έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, συνδέοντας την απόφαση αυτή με το αποτέλεσμα των Εκλογών (Αυτοδιοικητικών & Ευρωεκλογών).

Η δήλωση του πρωθυπουργού εκτός του ότι φανερώνει την απόγνωση στην οποία έχει περιέλθει, είναι και μία απάντηση στους δανειστές, τους οποίους παρακαλάει τελευταία να τον στηρίξουν με μια δήλωση ή ένα “δωράκι” προ των εκλογών.

http://jodigraphics.wordpress.com/2014/03/12.

Ευρωπαικη Ενωση πνιγμενων

Τέλος το ΠΑΣΟΚ, τέλος και η ακροδεξιά κυβέρνηση Σαμαρά

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος

“ Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν τελειώνει και μαζί του τελειώνει και η ακροδεξιά συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Ο υπόνομος της ιστορίας του περιμένει... Πολύ γρήγορα μάλιστα. ”

Δεν υπάρχει αμφιβολία πλέον ότι το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν καταφέρει να εκλέξει ευρωβουλευτή στις επικείμενες ευρωεκλογές, αλλά και ότι δεν θα καταφέρει να εισέλθει στη βουλή στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. 

 

 

Οι νομοτέλειες αυτές έχουν προκαλέσει ήδη νευρική κρίση στα μαυσωλεία της διαπλοκής, αναγκάζοντας τα γερασμένα σάψαλα των δομημένων συμφερόντων να συντονίζουν την κοσμογονία του φυτρώματος της "Ελιάς" και του ξεχειλίσματος του "Ποταμιού". Στόχος της διαπλοκής δεν είναι άλλος εξάλλου από την ανακοπή της δυναμικής αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ.

 

 

Το κόμμα Βενιζέλου, το κόμμα δηλαδή ενός ανυπόληπτου πολιτικού, με μηδενικά ερείσματα στην ελληνική κοινωνία είχε εξαρχής μία αποστολή: Να στηρίξει την ακροδεξιά λαομίσητη κυβέρνηση του υποτακτικού της Άνγκελας Μέρκελ, Αντώνη Σαμαρά. Στις επικείμενες ευρωεκλογές, η ακροδεξιά ΝΔ του Σαμαρά θα συντριβεί και το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου θα εξαφανιστεί από τον πολιτικό χάρτη. Στην επόμενη δε βουλή, καθώς μετά τις ευρωεκλογές δεν θα αργήσουν να διενεργηθούν εθνικές εκλογές μιας και η κυβέρνηση δεν θα μπορεί να σταθεί ούτε μία ημέρα, η συρρικνωμένη ΝΔ θα είναι η μοναδική μνημονιακή δύναμη στο ελληνικό κοινοβούλιο, το μοναδικό εργαλείο της διαπλοκής, η οποία θα ψυχορραγεί. Δεν αποκλείεται λοιπόν η κρίση στο ΠΑΣΟΚ να προκαλέσει τελικά πρόωρες εκλογές... Άλλωστε ήδη το κυβερνητικό σχήμα με την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν είναι και τόσο ευσταθές. 

 

 

Μετά την άρνηση του Γ. Παπανδρέου να παραστεί στην πανελλήνια συνδιάσκεψη που πραγματοποιείται το Σαββατοκύριακο, οι εξελίξεις αναμένεται να είναι ραγδαίες. Ο Γ. Παπανδρέου ουσιαστικά θέτει εαυτόν εκτός του κόμματος Βενιζέλου και είναι γνωστό ότι οι Παπανδρεϊκοί είναι ακόμη πλειοψηφία στο ΠΑΣΟΚ. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος πλέον παραμένει στην πολιτική ζωή του τόπου ως η ουρά του ακροδεξιού Αντώνη Σαμαρά.

 

Από την άλλη η "Ελιά", ένα αστείο δημιούργημα του ξενόδουλου εκσυγχρονισταριού που δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς στη συλλογική συνείδηση του λαού μας, δεν φαίνεται ότι θα έχει μέλλον, ενώ το "Ποτάμι", παρά το προμόσιον της διαπλοκής, το μοναδικό που θα καταφέρει θα είναι να λεηλατήσει την συρρικνωμένη έτσι κι αλλιώς βάση του ΠΑΣΟΚ. 

 

 

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν τελειώνει και μαζί του τελειώνει και η ακροδεξιά συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Ο υπόνομος της ιστορίας του περιμένει... Πολύ γρήγορα μάλιστα.

 http://www.periodista.gr/greece/item/9959.htm

Το Ποταμι

H έξοδος της Γερμανίας από την ευρωζώνη

του Κώστα Κόλμερ
Δεν είναι η Ελλάς η πρώτη χώρα που θα εξέλθει από το ευρώ, αλλά μάλλον η Γερμανία. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν έγκυροι αναλυτές, όπως ο οικονομολόγος Πέτερ Μπόφινγκερ, ο καθηγητής Πωλ Κρούγκμαν και οι διαβόητοι Ράινχαρτ και Ρογκόφ, που οδήγησαν την Ευρωζώνη στην «ενάρετη λιτότητα», με τα γνωστά καταστρεπτικά αποτελέσματα. Άλλωστε στη Γερμανία προοδεύει το Εναλλακτικό Κόμμα (ΑfD), που επιχειρηματολογεί πειστικά υπέρ της επαναφοράς του μάρκου. Οι μεν καθηγητές υποστηρίζουν ότι η επάνοδος της Γερμανίας στο μάρκο οφείλεται στη λανθασμένη αρχιτεκτονική του ευρώ [Σ.Σ.: που με μερεμέτια διορθώνεται], οι άλλοι δε στην κόπωση της Γερμανίας να πληρώνει «τα σπασμένα» της Ευρωζώνης, δηλαδή τα τεράστια ελλείμματα του ευρω-νότου (που συνεχώς διευρύνονται).
Εν τούτοις, η πραγματική αιτία που συνηγορεί στην έγκαιρη έξοδο της Γερμανίας είναι άλλη: τα τεράστια πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών [Σ.Σ.: το αλγεβρικόν άθροισμα του εμπορικού πλεονάσματος συν των αδήλων πληρωμών].
Η γερμανική οικονομία συσσωρεύει τεράστιες απαιτήσεις ευρώ εις βάρος των άλλων της Ευρωζώνης τις οποίες αδυνατούν να εξυπηρετήσουν οι ελλειμματικές χώρες. Επιπροσθέτως, τα μεγάλα γερμανικά πλεονάσματα λειτουργούν αντιπληθωριστικά εις βάρος των δυνατοτήτων αναπτύξεως της γερμανικής οικονομίας και της βελτιώσεως του βιοτικού επιπέδου του γερμανικού λαού. Συγκεκριμένως, το πλεόνασμα των τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας ανήλθε στο δυσθεώρητο ποσόν των 260 δισ. δολαρίων το δωδεκάμηνο που έληξε τον περασμένο Νοέμβριο, όπου αντιπροσώπευε το 6,9% του γερμανικού ΑΕΠ της ιδίας περιόδου και το 96% του συνολικού πλεονάσματος τρεχουσών συναλλαγών της Ευρωζώνης. Η Γαλλία, αντιθέτως, παρουσίασε τρέχον έλλειμμα 42 δισ. δολαρίων, το Βέλγιο 13 και οι άλλες χώρες ανάλογα, πλην της Ολλανδίας και της Ισπανίας.
Η οικονομική ανάπτυξις της Γερμανίας υπήρξε αναιμική το περασμένο έτος
(μόλις 0,4%) εξ αιτίας της περιοριστικής εισοδηματικής και νομισματικής πολιτικής που εφήρμοσε η γερμανική κυβέρνησις. Αντιθέτως, χώρες που χαλάρωσαν την οικονομία των επέτυχαν άνοδο του ΑΕΠ, ως η Βρεταννία 1,5%, ο Καναδάς 1,7%, οι ΗΠΑ 1,8% και η Ελβετία 1,9%. Ως εκ τούτου μείωσαν και την ανεργία των.
Η επιβράδυνσις της γερμανικής οικονομίας ναι μεν χαλιναγώγησε τον πληθωρισμό (1,5%), αλλά διατήρησε την ανεργία πολύ υψηλά (6,9% του ενεργού πληθυσμού).
Ήδη η Γερμανία απώλεσε ένα σοβαρό ποσοστό δυνητικού εισοδήματος που θα μπορούσε να βοηθήσει τους Γερμανούς αλλά και τους υπολοίπους Ευρωπαίους που μαστίζονται από ανεργία να βελτιώσουν την οικονομική των κατάσταση.
Η σφικτή νομισματική πολιτική που υπαγορεύει η Γερμανία στην ΕΚΤ προκάλεσε εκτεταμένη ανεργία στην Ευρωζώνη, η οποία ανήλθε πέρυσι στο 12,1% του ενεργού πληθυσμού, έναντι 6,7% των ΗΠΑ, όπου η Κεντρική Τράπεζα, η ΦΕΝΤ, εφήρμοσε χαλαρά νομισματική πολιτική, μ’ αποτέλεσμα την αύξησή της απασχολήσεως και τον περιορισμό του δημοσίου ελλείμματος.
Δεν τελειώνουν όμως εδώ οι παρενέργειες του λανθασμένου μείγματος οικονομικής πολιτικής της Γερμανίας: το 2012, για το οποίο υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, μετανάστευσαν στη χώρα αυτή 1,1 εκατομμύρια εργαζόμενοι απ’ τις άλλες χώρες, οι οποίοι κατά τα 2/3 προήρχοντο από την ΕΕ.
Το ίδιο έτος εγκατέλειψαν τη Γερμανία 712.000 Γερμανοί, άνθρωποι υψηλής καταρτίσεως (γιατροί, μηχανικοί, στελέχη επιχειρήσεων κ.λπ.), λόγω κυρίως της υψηλής φορολογίας στη χώρα τους.
Η Γερμανία έχει συσσώρευση πλεονάσματα στο ισοζύγιον τρεχουσών συναλλαγών της τάξεως των 1,5 τρις ευρώ απ’ το 1999 έως το 2013. Εάν τα πλεονάσματα αυτά είχαν δαπανηθεί για δημόσιες επενδύσεις είτε υπό τη μορφή ιδιωτικής δαπάνης, η ανεργία θα είχε εξαλειφθεί από τη Γερμανία και ίσως απ’ την «ηνωμένη Ευρώπη».
Η Ευρώπη έχει πέσει θύμα της μερκαντιλιστικής αντιλήψεως των Γερμανών πολιτικών, που ηδονίζονται με τα πλεονάσματα συναλλάγματος και δεν αντιλαμβάνονται ότι μέσα σε μια νομισματική ένωση τα πλεονάσματα αυτά έχουν νόημα μόνον όταν χρηματοδοτούν τ’ αντίστοιχα ελλείμματα των άλλων χωρών της όχι τόσον μέσω μεταβιβάσεως πληρωμών (χρεών όπως τώρα), όσον δια της «ενεργού ζητήσεως», που αυξάνει την απασχόληση και την παραγωγικότητα της εργασίας.
Αυτό είναι κυρίως το ζητούμενο στην Ευρώπη που υποφέρει (πλην Γερμανίας) από υποχώρηση της ανταγωνιστικότητος του ευρωπαϊκού προϊόντος στις διεθνείς αγορές.
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εάν συνεχισθεί η παρούσα πολιτική περιστολής των εργατικών εισοδημάτων και της εν γένει λιτότητας, τότε η ποιότης ζωής στην Ευρωζώνη θα υστερήσει κατά πολύ των ΗΠΑ το 2023, εν αντιθέσει προς τις δεκαετίες 1980 και 1990, που ήταν περίπου ιδία στις δύο νομισματικές ενώσεις, των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Η Γερμανία θα μπορούσε να διορθώσει τις ανισοσκέλειες της οικονομίας της και δι’ άλλου τρόπου: να φύγει για ένα χρονικό διάστημα από την Ευρωζώνη και ν’ ανατιμήσει το μάρκο από 2 εις 1,5 ανά ευρώ (25% ανατίμησις) ούτως ώστε να μειώσει τα πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών, ν’ ανασχέσει την ύφεση της οικονομίας και ν’ αυξήσει την ιδιωτική δαπάνη και την κοινωνική περίθαλψη μέσα στη χώρα της.
Το μόνον εμφανές μειονέκτημα της πολιτικής αυτής θα ήταν ότι θα προκαλούσε άνοδο του πληθωρισμού στη Γερμανία, που τον φοβούνται οι Γερμανοί ως ο διάολος το λιβάνι. Αλλά η τυχόν ταχύτερα άνοδος του γενικού επιπέδου των τιμών είναι προτιμωτέρα από του να μένουν εκατομμύρια εργαζομένων άνεργοι και να χάνεται το δυνητικό εισόδημα.
Ερώτημα στην περίπτωση αυτή γεννάται για τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης – αν θα αντέξουν την αποχώρηση της Γερμανίας από το ευρώ. Αλλά αν αυτό δεν γίνει, τότε θα επισπευσθεί μια διεργασία που ούτως ή άλλως εμφανίζεται αναπόφευκτη.
ΕΠΙΚΑΙΡΑ
http://skandalistis.blogspot.gr/2014/02/h.html

Δ.Καζάκης: «Η Ευρώπη θα διαλυθεί και μάλιστα με πόλεμο...»

Και μετα θα ερθει η αναπτυξη,η απογειωση και το πρωκτογενες πεοκλασμα του Αοματου ικετη.

Το ποταμι,το Ρυακι και το Καμμενο βουρλο

Ξυπνατε ρε!!!
Η ιδια χουντα ειναι...με αλλο ονομα. 

Η Καβλαντα

Αυτο το πραμα στην Ελλαδα λεγεται δημοσιογραφος,αλλου θα καθαριζε καμπινεδες.

Το διεθνες δικαιο....

Ειναι το δικαιο των ΗΠΑ και της ναζιστικης Γερμανιας  

Η Χουντα εχει την τηλεοραση που της αξιζει

Δειτε τους ταχα δημοκρατες δημοσιογραφους της συγχρονης Υενεδ.

CRIMEA AND PUNISHMENT

by Colin Liddell

What seems to be happening now in the Ukraine is one of the worst outcomes possible. Russia seems poised to take very risky action merely to maintain its dignity and status as a great power. This situation has come about frankly because Putin misread the situation and ended up investing his political capital in Yanukovych, who turned out to be the worst type of corrupt oligarch. 

Perhaps it was impossible to find a virgin in the whorehouse of Ukrainian politics, which ties Nigeria for corruption, but perhaps something more could have been done. 

The other mistake was alienating the ultra-nationalist and traditionalist forces in the Ukraine, as these provided the revolution with its spearhead. With them on his side, or at least neutral, Yanukovych would still be installing his gold toilets and diamond chandeliers in his latest palace. 

But here too, Putin faced problems as there seems to be a considerable amount of bad blood between the Ukrainian ultra-nationalists and the Russians, based on a lot of rather brutal history. 

One of the features of Putin's Russia is a positive embrace of all of its history, including the dark deeds enacted under Lenin and Stalin. For Russia to turn its back on this period would be to weaken the "Grand Historical Narrative" that the likes of Putin and his wise man, Alexandr Dugin, believe is necessary for any strong and assertive country. But, of course, this creates animosity with those who suffered under Soviet Communism, and the Ukraine, we must remember was the site of the Holodomor, perhaps the worst crime of the 20th century, although it wasn't just Russians who carried this out.

For these reasons, the Ukraine has slipped out of Putin's grasp, despite the considerable economic and demographic leverage that Russia has in the country. In short, to end the game here would signify an enormous defeat. For Putin to stop now would be like a bitcoin investor selling all his bitcoin just because Mt. Gox has collapsed. 

Putin, of course, is not about to end the game. He is going to stay in it and get something out of it, even if it is just the Crimea. 

The Crimea, however, is important for two main reasons. Firstly, it is the lynch pin of a strong Russian naval presence in the Black Sea, something which helps link Russia to its civilizational roots in the old Byzantine Empire. The Third Rome (Moscow) draws much spiritual energy from its connection to the Second Rome (Istanbul/Constantinople). This is also a means of connecting it to its fellow Slavs or co-religionists in the Balkans (mainly the Serbs and Bulgarians, but also the Greeks). 

The second reason is connected to the Eurasianist doctrine which posits Russia as the great telluric (land) power as the counterpoint to the great thalassocratic power (sea empire), America. 

The sea power has its tentacles wrapped around some of the most 'telluric' pieces of the Eurasian continent – Germany for example – so, it is vital that its telluric rival finds some way to retaliate by finding places where it can at least dip its paws in the ocean. For the Russians to lose their interests in the Crimea, where they have a major naval base by treaty, to an EU and NATO-oriented Ukraine would be a significant setback in the Eurasianist viewpoint. 

As the recent actions of the pro-Russian forces in the Crimea show, Putin is not about to let that happen. The Crimea is however a relatively simple problem to solve, even if the solving is done brutally and violently. Around 60% of the population is Russian and will support Russian action, and the territory is clearly defined as it is a peninsula with a narrow neck. It could be compared to a ripe apple waiting to be twisted off the bough. Historically it was never part of the Ukraine, only being added in the 1950s for administrative convenience. 

A much more serious question is about the other predominantly Russian parts of the Ukraine. These have no clear border to separate them from the rest of the Ukraine and making one would doubtless require a war, a war that would also sit across Russia’s all-important pipelines to Europe and thus incur, in Obama's words, "a cost." 

Double-barreled approach

Putin seems to be investing in two different strategies, one involvinglimited, definite gains and the other involving wider, less definite gains.

The second of these is the leading position, with the first one being a kind of back-up.

By supporting the breakaway of the Crimea, Putin is creating a mood of ethnic tension that is also infecting the Russian population in other parts of the Ukraine. This raises a threat of civil war and the breakup of the Ukrainian state. It is also calculated to concentrate minds and lead to a potential compromise solution with the new regime in Kiev, possibly even involving the return of President Yanukovych to serve out the rest of his term until new elections, as agreed before the Kiev mob took a hand. This may seem unlikely at the moment, but, in view of the alternatives, reason might suddenly start to prevail. 

The danger, however, is that Slavic emotions will run out of control and override the many common interests between Russians and Ukrainians and lead to a rejection of such compromise, in which case Putin risks alienating the Ukraine even more. This could lead to a very messy situation in which Putin's choices would be either to ignore the calls of Russians within Ukraine for Russian intervention or else intervention that would involve seizing parts of the Eastern Ukraine in the face of the Ukrainian army. 

This would precipitate a major world crisis, and would allow the West to paint Russia as an "evil aggressor." This would then be used to unite the NATO and EU-Blocs more strongly, and lead to more aggressive forms of economic and diplomatic warfare. 

For this reason, Putin is unlikely to tread this path. This is where his fallback strategy of cutting off the Crimea comes into action. Whether the territory is annexed to Russia or simply becomes a Russian client state like South Ossetia or Abkhazia, it allows him a relatively easy way to preserve Russian mojo and status. The Ukraine will be punished for its "Atlanticism" by ironically having its most maritime province amputated, but because of the demographics and topography the operation will be relatively painless – a gentle spanking. A seizure of the Eastern Ukrainian would be a different story, and would turn into an open sore in so many ways. 

Even though I believe the Crimea is a fallback position, it might even be a better main option for Putin than seeking wider, less definite gains, such as a return to the consensus worked out the day before Yanukovych fled. Given the various emotions stirred up in the Ukraine over recent months, such a spirit of compromise could be wiped out at the first elections, with the result that Sebastopol could then be on its way to becoming a NATO base. 

In the long run, the Russians will have to rethink how they can better transcend such border-based squabbles, as they play into the hands of their worst enemies, based far, far away, beyond the wheat fields of the Ukraine. 

http://alternative-right.blogspot.gr/2014/03/crimea-and-punishment.html

ο Ελληνας

Αυτη ειναι η πραγματικοτητα.

"Κάθε τίμημα" είναι έτοιμη να πληρώσει η Ρωσία για την Κριμαία! Οι Ευρωπαίοι στη γωνία!

Οι οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας είναι το “όπλο” που οι στριμωγμένοι από την κρίση στην Ουκρανία Ευρωπαίοι σκέφτονται να χρησιμοποιήσουν για να πιέσουν τον Πούτιν. Είναι προφανές ότι ούτε οι ίδιοι οι υπουργοί Εξωτερικών δεν πιστεύουν στα σοβαρά ότι θα μπορέσουν με τέτοια κόλπα να πείσουν τον Ρώσο πρόεδρο να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις από την Κριμαία. Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να καταλάβουν ,αν δεν το ΄χουν καταλάβει ήδη ένα πράγμα: Δεν υπάρχει τίμημα που η Ρωσία δεν θα ρισκάρει να πληρώσει για να διατηρήσει, την Κριμαία και την ναυτική της βάση. Τόσο απλά και τόσα ξεκάθαρα είναι τα πράγματα.

Αν χρειαστεί να κάνει πόλεμο ο Πούτιν θα τον κάνει. Και οι Ευρωπαίοι ακόμη και το NATO ξέρουν ότι δεν θα είναι καθόλου εύκολη η παραμικρή εμπλοκή τους σ΄ αυτόν. Όπως και η μεταβατική ουκρανική κυβέρνηση γνωρίζει ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει στρατιωτικά τους Ρώσους. Η κρίση στην Ουκρανία και η επίδειξη στρατιωτικής ισχύος από τη Μόσχα μ΄ ένα αποφασιστικό τρόπο απέδειξε ότι καλή και χρήσιμη η οικονομική δύναμη και επιβολή, αλλά η στρατιωτική ισχύς είναι πάντα αυτή που είχε, έχει και θα έχει την τελευταία κουβέντα.

Αν χρειαστεί να υποστεί οικονομικές κυρώσεις η Μόσχα θα τις υποστεί. Αλλά πόσο μπορούν πραγματικά να την πιέσουν όταν οι “κάνουλες” του φυσικού αερίου βρίσκονται στα χέρια της Μόσχας; Είναι ένα θέμα.

Οι Ευρωπαίοι απέδειξαν για μια ακόμη φορά ότι δεν είναι απλά ερασιτέχνες στη διαχείριση κρίσεων τέτοιου επιπέδου. Δεν απέδειξαν μόνο ότι η απληστία εκπλήρωσης οικονομικών στόχων τους τυφλώνει και δεν μπορούν να δουν αυτά που κι ένα μικρό παιδί μπορεί να διακρίνει. Απέδειξαν ότι είναι επικίνδυνοι!

Η κρίση στην Ουκρανία δεν είναι απλή υπόθεση. Η Ρωσία έχει επιβάλλει μέχρι στιγμής τους όρους του παιχνιδιού και περιμένει από την άλλη πλευρά να το αποδεχτεί και να συζητήσει σε πραγματική βάση τις πιθανές λύσεις του προβλήματος. Οι Ευρωπαίοι που συνεδριάζουν στις Βρυξέλλες θα πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά τι θα πράξουν από δω και πέρα. Μια καλή αρχή είναι να διαβάσουν λίγο ιστορία και να αποδεχτούν τα λάθη που έχουν κάνει μέχρι στιγμής στο θέμα Ουκρανία.


Η ανάλυση που ακολουθεί από την DW είναι ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί στις Βρυξέλλες:



Συνεδριάζουν σήμερα εκτάκτως στις Βρυξέλλες οι υπουργοί Εξωτερικών των χωρών-μελών της ΕΕ υπό την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάθριν Άστον. Η ίδια έχει ήδη καταδικάσει τη ρωσική εμπλοκή στην χερσόνησο της Κριμαίας, υπενθυμίζοντας στον ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν ότι η ανάπτυξη στρατευμάτων στην Κριμαία, στη βάση απόφασης του ρωσικού κοινοβουλίου, συνιστά παράβαση των κανόνων του διεθνούς δικαίου, και ειδικότερα των κανόνων που διέπουν τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην ΕΕ (OAΣΕ). H Κάθριν Άστον τόνισε επίσης ότι η κυριαρχία της Ουκρανίας θα πρέπει να γίνεται σεβαστή. Ωστόσο η ίδια μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει καμία αναφορά στο τι θα σήμαινε πρακτικά για την ΕΕ η ρωσική κατάληψη της Κριμαίας ή μια ενδεχόμενη πολεμική σύρραξη Ρωσίας-Oυκρανίας.
Η σημερινή συζήτηση στις Βρυξέλλες αναμένεται να επικεντρωθεί στο «τίμημα» που η Ρωσία θα πρέπει να πληρώσει σε περίπτωση εισβολής στην Κριμαία. Το κρίσιμο ζήτημα για τους ευρωπαίους υπ. Εξ είναι να πλαισιώσουν τις προειδοποιήσεις τους προς τη Ρωσία με μία αποτελεσματική στρατηγική επιβολής κυρώσεων. Θα πρέπει όμως πρώτα να αποφασίσουν ποια ακριβώς θα είναι αυτή η στρατηγική.


Σενάρια για κυρώσεις και περιορισμούς


Μία πιθανή κύρωση θα ήταν ο αποκλεισμός της Ρωσίας από μελλοντικά διεθνή fora, όπως το επόμενο G8 που αναμένεται να διεξαχθεί στο Σότσι της Ρωσίας. Η ΕΕ θα μπορούσε επίσης να "παγώσει" το χρονοδιάγραμμα των ενεργειακών συναλλαγών με τη Ρωσία, το οποία συμφωνήθηκε το 2013 και έχει προβλεφθεί να διαρκέσει μέχρι το 2050. Ένα άλλο μέτρο θα μπορούσε να είναι η επιβολή κυρώσεων σε άτομα. Ένα τέτοιο μέτρο θα ήταν η άρνηση εισόδου στις χώρες της ΕΕ για τον πρόεδρο Πούτιν όσο και για άλλους υψηλά ιστάμενους ρώσους πολιτικούς ή ακόμη και το πάγωμα των ξένων τραπεζικών τους λογαριασμών. Ας σημειωθεί ότι πολλοί πλούσιοι Ρώσοι διατηρούν τραπεζικούς λογαριασμούς σε χώρες της ΕΕ, όπως την Κύπρο. Όποια μέτρα, όμως, και τελικά ληφθούν δεν θα πρέπει να μείνουν μόνο στη θεωρία, αλλά να έχουν απτά αποτελέσματα.
Το εμπόδιο της ενεργειακής εξάρτησης


Σύμφωνα με την Κομισιόν, η Ρωσία είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της ΕΕ. Από την άλλη πλευρά, η ΕΕ είναι για τη Ρωσία ο μεγαλύτερος εμπορικός και επενδυτικός εταίρος. Και ενώ η επιβολή περιορισμών στις εμπορικές συναλλαγές θα μπορούσε να αποφέρει καρπούς, η επιλογή αυτής της οδού θα επηρέαζε και τις δύο πλευρές: οποιαδήποτε επιβολή εμπορικών κυρώσεων προς τη Ρωσία θα οδηγούσε σε μια αντίστοιχη ρωσική απάντηση προς την ΕΕ. Επίσης μια επιβολή εμπορικών περιορισμών δύσκολα θα μπορούσε να λειτουργήσει στην πράξη, αφού η Ρωσία, ως μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου προστατεύεται από πλέγμα σχετικών διατάξεων. Τόσο ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο όσο και η γερμανίδα ευρωβουλευτής των Πρασίνων Ρεμπέκα Χαρμς έχουν τονίσει, με πολλές αφορμές, ότι η ΕΕ εξαρτάται ενεργειακά από τη Ρωσία. Συγχρόνως όμως και η Ρωσία εξαρτάται από την ΕΕ, καθώς είναι ένας από τους σημαντικότερους «πελάτες». Σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Ενέργειας τα 2/3 των ρωσικών εξαγωγών ενέργειας έχουν προορισμό χώρες της ΕΕ. Αυτή ακριβώς η σχέση ενεργειακής εξάρτησης δεν αναμένεται να μεταβληθεί άμεσα.

Πιθανή η επιβολή διπλωματικών κυρώσεων
Σε κάθε περίπτωση μια στρατιωτική ανάμειξη από πλευράς ΕΕ και ΝΑΤΟ θεωρείται άνευ βάσης στην περίπτωση της κρίσης στην Κριμαία. Άλλωστε η Ουκρανία δεν είναι καν μέλος του ΝΑΤΟ. Το 2008, κατά τη διάρκεια της κρίσης μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ αντέδρασαν μόνο με τη λήψη διπλωματικών μέσων. Στην περίπτωση της Ουκρανίας, οι υπ. Εξωτερικών της ΕΕ αναμένεται να συζητήσουν την παροχή οικονομικής βοήθειας προς τη μεταβατική κυβέρνηση της χώρας. Η βοήθεια αυτή θα μπορούσε να ανέλθει σε δύο με τέσσερα δισ. ευρώ. Εάν η Ουκρανία -η οποία βρίσκεται σε φάση οικονομικής κατάρρευσης- θέλει να έχει ελπίδες απέναντι στις ρωσικές διεκδικήσεις, θα πρέπει να διαθέτει και τα απαραίτητα οικονομικά μέσα. Στο μεταξύ, ο ελβετός υπ. Εξωτερικών και επικεφαλής του OΑΣΕ, Ντιντιέ Μπουρκχάλτερ, προτείνει τη μεσολάβηση του Οργανισμού προκειμένου να λειτουργήσει ως «πλατφόρμα» για ένα γόνιμο διάλογο, με στόχο την αποφυγή μονομερών λύσεων. Τόσο η ΕΕ όσο και η Ουκρανία, η Ρωσία αλλά και οι ΗΠΑ είναι μέλη του OAΣΕ.

Βernd Riegert / Δήμητρα Κυρανούδη

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος
http://www.onalert.gr/stories/kathe-timima-einai-etoimi-na-plirosei-i-russia-gia-tin-krimaia