Εκει που ελεγα δοξα σοι ο Θεος να τα παλι τα καινουργια τερτιπια του μυαλου της μητερας μου.
Ειχε πει ο γιατρος οτι μπορει να εφυγαν οι εμμονες με τις κατσαριδες αλλα δεν αποκλειετε να της ερθουν αλλες.
Και τωρα που επιασα δουλεια και κουτσα-κουτσα ειπα θα τα βγαζουμε περα χωρις αγχος,τωρα θελει να κραταει την μικρη συνταξη του ΟΓΑ για να πηγαινει στους γιατρους λεει,και για να παιρνει βαφες μαλλιων και κολωνιες.
ΑΧ ο ερημος τι εχω να τραβηξω,καποια στιγμη νομιζω θα τα βροντηξω ολα κατω και θα σηκωθω να φυγω και ας κανει οτι θελει.Δεν αντεχω αλλο ενα χρονο κοντευει αυτη η κατασταση και δεν ξερω που θα βγαλει.
Οχι οτι ηταν πιο ευκολο να ζησω μαζι της πριν απο ολα αυτα,ιδια ξεροκεφαλη και εγωιστρια ηταν παντα......βαρεθηκα ειλικρινα βαρεθηκα.
κουράγιο φίλε μου... δύσκολα όλα αυτά που ζεις... κουράγιο. οι προσευχές μου είναι και για σένα. τα έχω περάσει και είναι βαριά.
ΑπάντησηΔιαγραφήμπεεε :-)
Ειπαμε προβατε χιουμορ να εχουμε ολα καλα θα πανε ,,,,,,,,πιστευω,Ευχαριστω παντως.
ΑπάντησηΔιαγραφή