Mια Κυριακη στην σταση λεωφωρειου

Ξεκινησα και σημερα για το νοσοκομειο,δεν ειναι ευκολο ψυχολογικα να το κανω αλλα δεν εχω και αλλη επιλογη,ξερω οτι περιμενει,ξερω οτι ειναι μονη της,ξερω οτι δεν θα την βλεπω για πολλα χρονια,ξερω οτι θα γυρισω με ενα κουρασμενο βημα,ξερω οτι ....

Εφτασα στην σταση...και περιμενα,εχω χασει τοσο χρονο περιμενοντας να ερθει το λεωφωρειο,μηνες τωρα,οι συγκοινωνιες της μαυρης συμφορας,μετα λενε....προτιμηστε λεωφωρεια,προστατεψτε το περιβαλλον,δεν αδικω οσους αγοραζουν αυτοκινητο πλεον,ποια λεωφωρεια εννοουν?

Μετα απο μια ωρα εφτασα στο νοσοκομειο,μια διαδρομη δεκα λεπτων σε μια ωρα,ιδιαιτερα τις Κυριακες τα δρομολογια των αστικων λεωφωρειων....θυμιζουν εκεινα των υπεραστικων.

Η επιστροφη ηταν ακομη χειροτερη,χρειαστηκε να παρω ενα εως ενα σημειο,να κατεβω και να περιμενω αλλη μιση ωρα για εκεινο που θα με εφερνε κοντα στο σπιτι μου,ωραια το πηγαν το εισητηριο 1,40 και ξεχασαν να βγαλουν και μειωμενο για ανεργους και χαμηλοσυνταξιουχους.
Και ομως το ειχαν αναφερει,οκ και λεφτα υπηρχαν ειχαν αναφερει,τα ειδε κανεις?

Μικρο προβλημα σε σχεση με τα υπολοιπα που ζω,η αναμονη σε κανει και σκεφτεσαι.

Και κυριως αυτο θελω να αποφευγω.