Του Γιώργου Λοβέρδου
Δεν μας φτάνουν οι σωτήρες εσωτερικού, έχουμε και τους σωτήρες εξωτερικού.
Μιλάω για εκείνους τους υπουργούς που όλο και έναν καλό λόγο έχουν για την Ελλάδα. Αφού τσιμπήσουν λίγο χαβιάρι, πιουν ένα ποτήρι σαμπάνια, ρίχνουν και ένα εξάψαλμο για μας τους άχρηστους….
Τώρα ποιοι είμαστε εμείς;
Οι Έλληνες, γενικά!
Βέβαια οι ίδιοι δεν θα αρνηθούν μία κρουαζιέρα προσφορά ενός εφοπλιστή ή ένα δείπνο από έναν βιομήχανο…
Είναι οι ίδιοι που μας κατηγορούν για διαφθορά, αυτό όμως δεν ισχύει όταν πληρώνουν επίσημα μίζες για να προωθήσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες Siemens ή για να αγοράσει ο πρόεδρος ένα σπίτι χωρίς να το δηλώσει…
Έτσι λοιπόν με τον αέρα του βόρειου, αφού έχουν διαβάσει τους αρχαίους συγγραφείς, έχουν θαυμάσει την Ακρόπολη, έχουν απολαύσει τα ελληνικά νησιά, τους την σπάει το τσεμπέρι…
Το πέρα-δώθε στην μπυραρία με τα λουκάνικα και το ολαρία-ολαλά δεν τους πειράζει…
Έτσι λοιπόν μας προέκυψε μία νέα Φέκτερ. Τη Μαρία εννοώ, την υπουργό οικονομικών της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας!
Ε! λοιπόν, νευρίασε και αυτή με μας! Δεν κάνουμε ό,τι ακριβώς θέλει! Χάνουμε χρόνο, ο χρόνος είναι χρήμα! Δεν κάνουμε αρκετές μεταρρυθμίσεις. Δεν κάνουμε αρκετές ιδιωτικοποιήσεις(το ‘πε!). Πως θα πάει για ψώνια το Σ/Κ με τα αφεντικά της;
Είναι λοιπόν «οργισμένη». Ζητάμε –λέει- συνέχεια χρήματα, ενώ θα έπρεπε να ψοφήσουμε στην ύφεση, την ανεργία, να ‘χουμε μισθούς 250 ευρώ, να αγοράσουν όλα τα νησιά, το υπέδαφος, τη θάλασσα και να τους καθαρίζουμε τα σπίτια…
Επίσης πρέπει να μην έχουμε βιομηχανία και αγροτική παραγωγή… Γι αυτό έχουν φροντίσει αρκετά χρόνια πριν…
Και επίσης πρέπει να είμαστε στο ευρώ για να μας δανείζουν με μεγάλο επιτόκιο…
Γιατί δεν πήγε να χαστουκίσει τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη;
Αυτοί τους ήθελαν!
Δεν έλεγαν προ εκλογών πως πρέπει να ψηφίσουμε υπέρ του ευρώ, υπέρ της Ευρώπης, υπέρ της προόδου;
Δεν έλεγαν έμμεσα και άμεσα πόσο καταστροφή θα ήταν η ψήφος προς τους «άλλους», τους κακούς και απαίδευτους, τους ανίκανους, τους λαϊκιστές;
Δεν ξέρω τελικά πόση Παιδεία έχουν αυτές οι χώρες, και εννοώ τις κεντρικές και τις βόρειες.
Κάποτε τους θαυμάζαμε, ή τουλάχιστον μερικοί τους θαύμαζαν…
Ορθολογιστές και πρακτικοί… Αλλά για τις χώρες τους.
Ναι εκεί έχουν επιδόματα, έχουν κάποιο δίχτυ προστασίας…
Μόνον που κρύβουν το φασισμό μέσα τους. Αυτά ισχύουν για τους λευκούς… όσοι σκουραίνουν δεν έχουν και τόσα δικαιώματα…
Ναι, μπορεί να γινόμαστε απόλυτοι και προσβλητικοί… Πολύ λιγότερο όμως από την κυρία Φέκτερ που παρά την Παιδεία της δεν έχει πει ούτε ένα λόγο συμπόνιας για όσους δεν έχουν να φάνε…
Μερικοί θα πούνε ότι είμαστε αφελείς ή ανόητοι…
Όχι, ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Απλά είναι ανήθικοι, μεθοδικοί και απάνθρωποι...
Γ.Λ.
Φωτό: η κυρία Μαρία Φέκτερ, (Der Staatsterror bin Ich = Η κατάσταση τρόμου, είμαι εγώ!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου