Το editorial της γαλλικής εφημερίδας Μonde στις αρχές του 1968 ήταν “Η Γαλλία βαριέται, η νεολαία βαριέται, ο στρατηγός Ντε Γκολ βαριέται”.
Λίγο καιρό μετά η φαινομενική βαρεμάρα της γαλλικής κοινωνίας ανατράπηκε βίαια από τα μαζικά πολιτικά γεγονότα του Μάη του 68 που πυροδότησαν σημαντικές κοινωνικές μεταβολές και πολιτικές εξελίξεις παγκοσμίως. Μια τέτοια φαινομενικότητα κυριαρχεί και στην Ελλάδα του 2014, ή μήπως όχι?
Ενόψει της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου την Κυριακή 30-3-2014 που ρυθμίζει μια σειρά σημαντικών θεμάτων της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, η κοινωνία στην Ελλάδα φαίνεται παραδομένη στις ορέξεις μιας συμμορίας εξουσιαστών και διαπλεκόμενων οικονομικών ελίτ, εγχώριων και ξένων, που επιβάλλουν την κυριαρχία τους επί θεμάτων που είναι άσχετα με το δημοσιονομικό ζήτημα. Κορυφαία περίπτωση αυτή του γάλακτος και της συζήτησης που άνοιξε για να ευνοηθούν ξένες πολυεθνικές γάλακτος ώστε να μπούνε με καλύτερους όρους στην ελληνική αγορά.
Δεν είναι όμως μονάχα τα θέματα που κυριαρχούν στην ατζέντα που επιβάλλουν οι καναλάρχες φίλοι της σαμαρικής σέχτας εξουσιαστών, όπως το γάλα. Στο πολυνομοσχέδιο που έρχεται για ψήφιση με τη γνωστή μέθοδο των εκβιασμών και απειλών, στο πρώτο άρθρο περιλαμβάνονται οι διατάξεις για τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος και την «εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ». Στο δεύτερο οι διατάξεις για τις τράπεζες και το ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και στο τρίτο τα φορολογικά. Αναλυτικά οι αλλαγές στην οικονομική και κοινωνική ζωή περιλαμβάνονται εδώ.
Αξίζει τον κόπο να διαβάσει κανείς αναλυτικά σχετικά με την περίφημη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, τη μελέτη δηλαδή που παρήγγειλε η κυβέρνηση Σαμαρά στον ΟΟΣΑ και πώς αυτή συντάχθηκε από τον ΙΟΒΕ, που ήταν ο κύριος υπεργολάβος του ΟΟΣΑ καθώς και από κάποια δικηγορικά γραφεία-μεσάζοντες των συμφερόντων των κυρίαρχων οικονομικών ελίτ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Η μελέτη που συνέταξαν οι εκπρόσωποι των αφεντικών, αποτυπώνει μια δέσμη προτάσεων μέτρων που τσακίζουν το μικρομεσαίο επαγγελματία και φέρνουν καθεστώς ευνοϊκής λειτουργίας της οικονομίας για το μεγάλο κεφάλαιο.
Κάτω όμως από τον καπνό των αντιδράσεων για το γάλα, η κυβέρνηση Σαμαρά περνά μέτρα που παρέχουν ασυλία έναντι διώξεων σε στελέχη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) που υλοποιούν την πολιτική των μνημονίων στον τραπεζικό τομέα. Χαρακτηριστική περίπτωση, η πρόεδρος του (ΤΧΣ), Αναστασίας Σακελλαρίου, η οποία βρέθηκε μπλεγμένη στο τεράστιο σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Και η κοινωνία;
Νωχελικά και με ηττοπάθεια ατενίζει ένα βάρβαρο καπιταλιστικό μέλλον, γεμάτο ανεργία και φτώχεια. Γεμάτο ανασφάλεια και μισθούς πείνας για όσους καταφέρνουν να βρουν κάτι στην αγορά εργασίας. Με τα ασφαλιστικά ταμεία διαλυμένα από το διαχρονικό πλιάτσικο, της χρηματοδότησης των “έργων ανάπτυξης” από τη δεκαετία του 60 μέχρι και το Σημίτη, από τα δομημένα ομόλογα της κυβέρνησης Καραμανλή, από τη ληστεία των αποθεματικών μέσω του PSI του Παπανδρέου-Βενιζέλου-Σαμαρά-Παπαδήμου, από την ισοπέδωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και υπηρεσιών υγείας των Βρούτση-Γεωργιάδη, από τη διευκόλυνση του κεφαλαίου και πολυεθνικών να μην φορολογούνται και να μην αποδίδουν ασφαλιστικές εισφορές. Με ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας, ειδικά της μορφωμένης και υψηλά καταρτισμένης να έχει μεταναστεύσει στο εξωτερικό και το υπόλοιπο κομμάτι της να υποφέρει από ποσοστά ανεργίας στο επίπεδο άνω του 60%.
Νωχελικά και με ηττοπάθεια ατενίζει ένα βάρβαρο καπιταλιστικό μέλλον, γεμάτο ανεργία και φτώχεια. Γεμάτο ανασφάλεια και μισθούς πείνας για όσους καταφέρνουν να βρουν κάτι στην αγορά εργασίας. Με τα ασφαλιστικά ταμεία διαλυμένα από το διαχρονικό πλιάτσικο, της χρηματοδότησης των “έργων ανάπτυξης” από τη δεκαετία του 60 μέχρι και το Σημίτη, από τα δομημένα ομόλογα της κυβέρνησης Καραμανλή, από τη ληστεία των αποθεματικών μέσω του PSI του Παπανδρέου-Βενιζέλου-Σαμαρά-Παπαδήμου, από την ισοπέδωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και υπηρεσιών υγείας των Βρούτση-Γεωργιάδη, από τη διευκόλυνση του κεφαλαίου και πολυεθνικών να μην φορολογούνται και να μην αποδίδουν ασφαλιστικές εισφορές. Με ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας, ειδικά της μορφωμένης και υψηλά καταρτισμένης να έχει μεταναστεύσει στο εξωτερικό και το υπόλοιπο κομμάτι της να υποφέρει από ποσοστά ανεργίας στο επίπεδο άνω του 60%.
Δεν είναι ότι η κοινωνία, ο λαός, βαριούνται, είναι ότι συνήθισαν να βαριούνται, ότι η εξουσία του ακροδεξιού Σαμαρά έχει επιβάλλει μια γενικευμένη έκπτωση ακόμα και των αστικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, είναι που οι παράγοντες της εξουσίας αισθάνονται αρκετά βολικά για να δηλώνουν ότι δεν λογαριάζουν κανένα δικαίωμα (ανθρώπινο, εργασιακό,κτλ) και έχουν βάλει στο περιθώριο της πολιτικής τους όλους αυτούς που είναι τα θύματα των μνημονίων.
Μένει να φανεί αν όλα αυτά μπορούν να καλυφτούν κάτω από τη φλόγα της εξέγερσης που θα ζωντανέψει τις μορφές του λαού και θα ξεφορτωθεί μια για πάντα τους εξουσιαστές του…
freepen
freepen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου