Πολυτεχνειο 1973

Μικρο παιδι τοτε γεματο περιεργεια ακουγα τα βραδυα απο το ραδιοφωνακι που ειχα αγορασει απο το Μοναστηρακι την μεταδοση απο το Πολυτεχνειο...τα νεα που μαθαιναμε ηταν περιεργα,κατεβαινα μονος μου στο κεντρο και ειχα μια ιδεα απο τις διαδηλωσεις και οτι γινοταν,εβλεπα τους φοιτητες στην Αμαλιας που μοιραζαν προκυρηξεις σε αυτοκινητα και λεωφωρεια,ο κοσμος τους στηριζε αλλα καταλαβαινα...οσο μπορουσα να καταλαβω και τον κρυφο φοβο τους,αστυνομια παντου.

Μετα την Παρασκευη και την εισοδο του τανκς βρηκα μια δικαιολογια και κατεβηκα στο κεντρο,μεχρι Συνταγμα εφτανε το λεωφωρειο.
Απο εκει κατηφορησα προς Ομονοια,η μυρωδια απο τα δακρυγονα ηταν εντονη οσο πλησιαζα στην Αιολου,αγνοωντας τον κινδυνο συνεχιζα να περπαταω προς το Πολυτεχνειο,η δικη μου λογικη μου ελεγε οτι θα εφτανα ως εκει ανετα μιας και ολα ειχαν τελειωσει και ειχε αδειασει.

Εφτασα εξω απο το Μινιον,εκει ειδα να ερχεται προς τα μενα μια ομαδα αστυνομικων
Αδιαφορησα με την ηλιθια σκεψη οτι αφου εγω παω προς το Πολυτεχνειο και δεν τους αποφευγω δεν θα με πειραξουν.
Μαλακισμενο παιδι.Απο μικρο φαινομουν.

Ενας απο αυτους λοιπον με κτυπησε με το γκλομπ στα ποδια βριζοντας με ασχημα και προσπαθησε να με κλωτσησει με οση δυναμη ειχε στο ευαισθητο σημειο καθε παιδιου-αντρα αργοτερα.

Εκπληκτος και ηλιθιος εκανα μια κινηση και απεφυγα την κλωτσια και ευτυχως αυτο το τερας δεν συνεχισε την επιθεση του σε ενα παιδι...14 χρονων ημουν τοτε.

Αυτη ηταν η εμπειρια μου,γυρνωντας σπιτι καταλαβα τι ζημια κανει ενα κτυπημα με αυτα τα γκλομπ,που εγω νομιζα οτι ηταν μικρα ενω οταν το ειδα καταλαβα το μεγεθος του,πρηξιμο και μαυριλα που κρατησε αρκετο καιρο μεχρι να φυγει.

Αν λοιπον εγω εφυγα σχετικα αλωβητος αν και δεν ειχα παρει μερος στην εξεγερση αυτη φανταζομαι τι ειχαν παθει οσοι κτυπηθηκαν η συνεληφθησαν στην διαρκεια της απο την Χουντα,δεν μιλω για οσους σκοτωθηκαν,αιωνια τους η μνημη.

Ολα αυτα λοιπον εγιναν για να μας κυβερνουν αριστεροδεξιοι του κωλου επι 40+ χρονια και να βγαζουν λογους υμνωντας κατι που προδωσαν και προδιδουν καθημερινα.