Ο Λυκος

Πριν χρονια υποσχεθηκε τον λυκο να σκοτωσει
και τρεξαμε σαν βοηθοι,πριν το κοπαδι μας χαθει
μα σε εξι μηνες αλλαξε και ολα ειχαν τελειωσει
Ετσι περνουσε ο καιρος νομιζε οτι ειναι τυχερος
πως εχουμε ξεχασει,κοιτα που δεν ξεχασαμε
οτι ειχαμε το χασαμε κι αυτος ειχε πατωσει.

Δεν ηταν λυκος τελικα μα η εξουσια που νικα
κι αλλαζει την αληθεια,κι εγινε η αληθεια μια ψευτια
και κουραστηκανε τα αυτια να ακουνε υποσχεσεις
οι λυκοι που φοβομαστε ηρθαν οταν κοιμομαστε
κι ενω εμεις πεινουσαμε και στα κρυφα θρηνουσαμε
αυτοι ζουσαν υπεροχα με ολες τις ανεσεις

Μας μιλησαν για το αυριο,ποσα καλα θα φερει
καντε λιγακι υπομονη,λιγο ακομα θα φανει
γιατι ομως δεν φαινοτανε ενας θεος το ξερει
Οργη και απογοητευση πειναω εγω και τρως εσυ
και μου μιλας για το αυριο ενω αυτο δεν θαρθει
Λυκε μου σε αγαπησα αλλα κραταω μαχαιρι

Ηρθε η ωρα κι η στιγμη,ηταν η αιτια η αφορμη
και πηρα την αποφαση τον Λυκο να σκοτωσω
ξερω οτι ξαφνιαστηκε,πληγωθηκε,γελαστηκε
μα πρεπει οτι αρχισα να το αποτελειωσω
Οσο τρομαζω απο αυτους,τους λυκους τους αγριωπους
θα πρεπει απο το σωμα μου κομματια να τους δωσω.