Σάββατο, Φεβρουαρίου 22, 2020

Η Θοδωρα της μοναξιας

Γερασα και δεν εγινα ποτε πρωθυπουργος
λες και δεν ημουν ικανη κι εγω να ξεπουλησω
κι εμεινα απαρηγορητη σαν ανοστος λαγος
σε ενα τραπεζι αδειανο κλαιω να ηρεμησω

Δεν το ηθελε η μοιρα μου,δεν ημουν για μεγαλα
οσο και να προσπαθησα εμεινα στα μικρα
κι ετσι απομεινα εδω,σαν μυγα μες το γαλα
να εχω για ολα αποψη και να ειναι ολα πικρά

Πότε με την χρυση αυγη,πότε με την Τουρκια
ηθελα να μοιρασω γη,να κανω συμφωνια
τιποτα δεν λειτουργησε,ολα μια μαλακια
και ζω στην μαυρη ερημια και στην αισχρη ανια

Με πιανουν νευρα οταν σκεφτω τον Κουλη στο Μαξιμου
εκει θα επρεπε εγω να κανω περατζαδα
αντι αυτου θα πεταχτω στον καδο καποιου Δημου
η σ ενα σκατατζιδικο σαν βρωμικη κουραδα.




Δεν υπάρχουν σχόλια: