έχει εισέλθει ανεπιστρεπτί στο τελευταίο στάδιο της πτώσης της, τότε εμφανίζονται, όπως έχει ιστορικά επιβεβαιωθεί, δύο βασικά «συμπτώματα»:
Το ένα αφορά στην εκδήλωση ενός έντονου αυταρχισμού, τόσο με την ενεργοποίηση των μηχανισμών καταστολής όσο και με τη φίμωση και την απαγόρευση της αντίθετης γνώμης... Ο πολιτικός λόγος και το πολιτικό επιχείρημα δίνουν τη θέση τους στην τρομοκράτηση, στον εκβιασμό των πολιτών, στην ανενδοίαστη χρησιμοποίηση των μηχανισμών προπαγάνδας των ΜΜΕ.
Παρά ταύτα, όμως, σ’ αυτό το αυταρχικό - αντιδημοκρατικό πλαίσιο εκδηλώνεται μια αντίρροπη διαδικασία: «Τα στόματα ανοίγουν» και αρχίζουν να έρχονται, με επίσημο και έγκυρο τρόπο, τα στοιχεία που συνθέτουν την εγκληματική μεθόδευση, την εθνική προδοσία, που οδήγησαν τη χώρα στην εθνική ταπείνωση και την υποδούλωση και την κοινωνία στην απόγνωση και τη διάλυση.
Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, η επίσημη μαρτυρία της καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κυρίας Ζωής Γεωργαντά έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που πολλοί υποψιάζονταν και λιγότεροι ισχυρίζονταν: Ότι, δηλαδή, η ένταξή μας στο ΔΝΤ και στους «μηχανισμούς στήριξης» υπήρξε μια καλά προετοιμασμένη, οργανωμένη και μεθοδευμένη ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ από την πλευρά του Γ. Παπανδρέου και του επιτελείου του.
Ήδη στα «Επίκαιρα» της 24ης Φεβρουαρίου 2011, υπό τον τίτλο «Εθνικό έγκλημα εκ προμελέτης», είχαμε επισημάνει ότι η τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος, όπως και η άρνηση της κυβέρνησης να δανειστεί με συμφέροντες όρους ακόμα και στις αρχές του 2010 ποσά επαρκή προκειμένου να αντιμετωπίσει την κρίση αποτελούσαν ΣΥΝΕΙΔΗΤΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΜΕ ΣΙΔΗΡΟΔΕΣΜΙΟΙ ΣΤΟ ΔΝΤ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ.
Η πολιτική αιτιολόγηση, η «νομιμοποίηση» αυτού του εθνικού εγκλήματος, απαιτούσε την αριθμητική του αιτιολόγηση: Η αλλοίωση, η εξόφθαλμη διόγκωση του ελλείμματος συνιστά ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ, στην οποία προέβησαν ο Γ. Παπακωνσταντίνου και ο υπεύθυνος πρωθυπουργός, προκειμένου να οδηγήσουν την κοινωνία όχι απλώς σε εκβιαστικά διλήμματα, αλλά σ’ ένα πλήρες αδιέξοδο, όπου δεν υπάρχουν απαντήσεις...
Πιστός στη στρατηγική που χάραζε από το καλοκαίρι του 2009, ο Γ. Παπανδρέου «τα έδωσε όλα». Ως και τη διακυβέρνηση της χώρας παραχώρησε τόσο σε επίπεδο αποφάσεων στην τρόικα όσο και σε εκτελεστικό - εφαρμοστικό επίπεδο σε μια φάλαγγα πραιτοριανών-«ειδημόνων», οι οποίοι θα εγκατασταθούν στα υπουργεία. Όσο για τον επικεφαλής τους, κ. Χορστ Ράιχενμπαχ, αυτός θα διαδραματίσει –σε ιστορική αναλογία– το ρόλο του «αντιβασιλέως» του Όθωνος, Ιωσήφ-Λουδοβίκου Άρμανσμπεργκ...
Δεν θα πρέπει να περιπέσουμε στο λάθος να θεωρήσουμε ότι ο Γ. Παπανδρέου απέτυχε. Απεναντίας, διεκπεραίωσε με επιτυχία το ρόλο που του ανετέθη από το ΔΝΤ και τους δανειστές μας.
Στο νεοφιλελεύθερο - μνημονιακό πρόγραμμα, όμως, όποιος πετυχαίνει «καίγεται» πολιτικά, καταναλώνει σε σύντομο χρόνο το πολιτικό του κεφάλαιο, χάνει ραγδαία την όποια κοινωνική του νομιμοποίηση.
Σε αυτό το στάδιο έφτασε τώρα ο πρωθυπουργός. Δεν τον θέλει κανείς... Για τους προστάτες και δανειστές μας είναι πια αναποτελεσματικός, επιζήμιος... Όσο για την ελληνική κοινωνία, φρόντισε ο ίδιος να την καταστήσει εχθρό και αντίπαλό του τόσο με τα εξοντωτικά μέτρα που έλαβε όσο και με την επιχείρηση εξαχρείωσης και απαξίωσης των Ελλήνων πολιτών που εξαπέλυσε...
Τώρα έφτασε το τέλος. Οι δανειστές μας απαιτούν συνεχώς νέα πρόσθετα μέτρα. Ο δε φόρος ακινήτων εμφανίζει δυσχέρειες. Γι’ αυτό προετοιμάζονται νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας...
Ποιος θα λάβει, ποιος θα εφαρμόσει τις αποφάσεις αυτές; Οι απαντήσεις, οι λύσεις που διαθέτει πλέον ο Γ. Παπανδρέου είναι στην πραγματικότητα «μη λύσεις»: Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας ή εκλογές και καταποντισμός του ΠΑΣΟΚ.
Το ταξίδι στις ΗΠΑ ματαιώθηκε. Το άλλο ταξίδι, στην «Ιθάκη», που επικαλέστηκε επανειλημμένα ο κ. Παπανδρέου, φαίνεται να τελειώνει κι αυτό σύντομα και άδοξα... Άλλωστε, οι... «Λαιστρυγόνες και οι Κύκλωπες» αποτελούν δική του επιλογή· είναι τα νεοφιλελεύθερα - μνημονιακά «τέρατα» που ο ίδιος εξέθρεψε με τις επιλογές του... «Απέλιπεν», τώρα πια, «ο Θεός Αντώνιον»....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου