Χωρις διαθεση

Αν και το Σαββατοκυριακο που περασε δεν ηταν απο τα χειροτερα μου απο χθες το βραδυ η διαθεση μου εχει πεσει στο ναδιρ.
Τι κι αν κοντευει το ταξιδι,τι κι αν τελειωνουμε με το διαμερισμα,τι κι αν στη δουλεια ολα πανε καλα,τι κι αν τελειωσε το δικαστικο θεμα η διαθεση μου εκει,,,,,,στο πατωμα.
Ακομη και το να γραψω κατι εδω με χαλαει και με δυσκολια καθησα να εξομολογηθω το προβλημα.
Οχι δεν επεσαν οι μετοχες μου στο χρηματηστηριο,ουτε ερχομαι δευτερος στην επιλογη"Ποιος ειναι καταλληλοτερος για πρωθυπουργος"ουτε μου αυξησαν το ενοικιο γιατι μενω σε ιδιοκτητο διαμερισμα ουτε ουτε ουτε.
Χαλια τα νευρα μου παω να δω τηλεορασεις και ενισχυτες στο ιντερνετ να ξεχαστω ,αντε αλλη φορα με περισσοτερη ορεξη.

Eφορια

Και ενω η δικαστικη διαμαχη τελειωσε με συμβιβασμο,οχι φυσικα με το ποσον που εδινε η μεγαλη και γνωστη εταιρεια υποδηματων,και ενω τους εστειλα μυνημα με τον δικηγορο τους οτι αυτο λυνει μονο το θεμα της αγωγης μου και οχι της παρανομης απολυσης μου που εχει κριθει απο το εφετειο η του τραυματισμου μου,και οτι θα πρεπει να ευχονται να ειμαι καλα και να εργαζομαι γιατι αλλοιως θα επανελθω και πολυ πιο δυναμικα.

Αρχισα να αναρωτιεμε για ποιο λογο η επιστροφη απο την εφορια δεν μου εχει ερθει ακομη.

Ζουμε σε τετοιο μπαχαλο που αν χρωστας ενα σεντς στην εφορια σε κυνηγαει σαν κοινο κλεφτη ενω αν σου χρωσταει εκεινη ειναι απολυτα φυσικο και νομιμο.

Επι 7 μηνες λοιπον περιμενω να λαβω επιστροφη 800 ευρω και ακομη περιμενω και περιμενω.

Πηρα λοιπον τηλεφωνο το υπουργειο οικονομικων και τους τα ειπα ενα χερακι.

Τελικα η υποσχεση ηταν οτι στο τελος του μηνα θα μου τα δωσουν.

Δεν τους φτανει που καλυπτουν τις μεγαλες εταιρειες που κατακλεβουν τα ποσα που πρεπει να πληρωσουν,δεν αρκει που οταν πανε για ελεγχο απλα τα παιρνουν και φευγουν,δεν τους αρκει που για καθε ανασα μας πληρωνουμε φορο και δεν τους φτανουν ουτε αυτα,αλλα παρακρατουν και την επιστροφη φορου χωρις λογο και την πληρωνουν μετα απο μηνες.

Η μυνηση για την ψευδορκια συνεχιζεται φυσικα,η μανα μου συνεχιζει κι εκεινη το βιολι της,εγω προσπαθω να βρω μια ακρη και δεν βρισκω,και ολα πανε κατ'ευχην.

Υπομονη ερχεται το ταξιδι που θα με ηρεμησει λιγο,πως να μην ηρεμησω οταν θα καθομαι στο τροκαντερο και θα ατενιζω τον πυργο του Αιφελ καθως βραδυαζει?
Υπομονη.

Οι Αλλοι

Κι'ενω εγω εγκλωβισμενος στα προβληματα ψαχνω να βρω λυσεις,εχω σχεδον ξεχασει τι συμβαινει γυρω μου.
Ξεχασα οτι κει που ημουν εγω περισυ στο ταμειο ανεργιας δηλαδη,υπαρχουν σημερα και καθε ημερα χιλιαδες αλλοι με προβλημα επιβιωσης που ψαχνουν απεγνωσμενα εργασια και καταληγουν να εργαζονται ωρομισθιοι η με περιορισμενο ωραριο και παλι να μην τα βγαζουν περα.
Ξεχασα οτι πολλοι Αλλοι σαν εμενα περνανε το ιδιο η και χειροτερο προβλημα με ατομα δικα τους που εχουν αναγκη φροντιδας και υποστηρηξης.
Ξεχασα οτι χιλιαδες αλλοι,ελευθεροι επαγγελματιες θα μεινουν ανεργοι λογω των νεων φορων.
Ξεχασα οτι περισυ εγραφα συνεχεια για τους πυροπαθεις στην Ηλεια και μαζι με ολους τους αλλους και εγω πολυ λιγο νοιαζομαι αν σημερα εχουν καπου να κοιμηθουν αυτοι οι αλλοι.
Δεν ξεχναω ομως εγω οτι μετα απο 4 καταγγελιες στην ΥΕΕΑ
κανεις απο οσους φοροδιαφευγουν δεν εχει πληρωσει τιποτα ενω πιανουν τους μικρους για μη εκδοση αποδειξης ελαχιστου ποσου.
Αυτο το κρατος ειναι ενα κρατος ακρατειας και ολοι πληρωνουμε την ανοργανωσια και την κακομοιρια του.
Και για ολους αυτους που λενε οτι εμεις ειμαστε αυτο το κρατος εγω απαντω.
Οχι φιλοι μου,εγω δεν εχω κλεψει την εφορια,δεν εχω λαδωσει γιατρο,δεν εχω γλυψει κατουρημενες ποδιες,δεν εχω επισκεφτει βουλευτη,δεν εχω καταπατησει γη,δεν πεταω αποβλητα και σκουπιδια σε βουνα και πλαγιες.Και το κυριωτερο.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΨΗΦΙΣΕΙ ΠΟΤΕ!!!!!

Η Μαρια

Μου αρεσει που πηγαινω στην δουλεια,ας κουραζομαι,ας με ποναει η μεση μου απο την ορθοστασια,ας βαριεμαι αφορητα.
Μου αρεσει γιατι εκει ειναι και η Μαρια το πιο ομορφο χαμογελο στον κοσμο.
Την αγαπαω την Μαρια γιατι ειναι καλη μητερα,και καλη συζυγος και καλη νοικοκυρα.
Ειναι ομως και καλη φιλη για μενα,μετα απο την πτωχευση της εταιρειας που εργαζομουν περισυ,με σκεφτηκε που ημουν στην πεινα και την απογοητευση και με πηρε κοντα της οταν χρειαστηκε ατομο.
Την αγαπαω την Μαρια γιατι ολο και κανενα γλυκο μου φερνει η και μουσακα που μ'αρεσει τοσο η ακομη και παξιμαδια απο την Κρητη που παει διακοπες.
Οταν την πρωτοειδα σε διαφορετικο χωρο εργασιας της ειπα"ειναι σαν καπου να σε ξερω"δεν ξερω αν σας εχει συμβει αλλα μου θυμιζε κατι το προσωπο της που ηταν σαν να την ηξερα απο παλια,απο αλλη ζωη ισως.
Γελαμε πολυ μαζι οπως και με ολα τα παιδια εκει,κανουμε πλακες πινουμε κρασακι τις γιορτες στην αποθηκη,της λεω τα προβληματα μου και την βοηθαω σε οτι χρειαστει σε οτι μπορω φυσικα.
Η Μαρια αγαπαει τοσο πολυ την κορη της που με κανει να ζηλευω με την καλη εννοια φυσικα,ολα ειναι ικανη να τα κανει για την μικρη της,που εγινε κοπελλα και παει γυμνασιο τωρα.
Να ειναι καλα παντα η Μαρια οπου και να ειναι οπου και να ειμαι εγω,να ειναι καλα ολοι οι καλοι ανθρωποι στις ζωες μας.

Ραντεβου στα τυφλα

Αυριο ειναι τελικα το ραντεβου με τον δικηγορο μου για το θεμα του δικαστηριου και του συμβιβασμου που ζηταει η γνωστη και μεγαλη εταιρεια.
Τηλεφωνικα αλλα και με e-mail εχω κανει ηδη γνωστο οτι δεν εχω διαθεση να συζητησω για συμβιβασμο μετα ειδικα απο τετοια ταλαιπωρια που εχω υποστει απο τους κυριους αυτους.
Χωρις λοιπον να εχω ιδεα του τι εχει συμβει απο την παρασκευη εως σημερα και τι συνομιλιες εχουν γινει μεταξυ των δικηγορων παω να ενημερωθω λιγο ομως ενοχλημενος απο την φραστικη ατακα του Δικηγορου μου"Για μενα αυτη η υποθεση πρεπει να κλεισει τωρα"
Απο την μια εχω κουραστει τρια χρονια απο δικη σε δικη ασε τα εξοδα που μου στερουν αλλες απολαυσεις,απο την αλλη λεω για το γαμοτο να παω εως τον Αρειο Παγο να δω τι θα πουν οι κυριοι που οταν με απελυαν τραυματισμενο εδειχναν τοσο σιγουροι για το οτι δεν προκειται να ενοχληθουν καθολου απο εμενα.
Βαρια θα παρω τα ποδια μου και θα ανηφορησω στο Κολωνακι λοιπον αυριο να ακουσω τι θα μου πουν .
Λιγη μουσικη ας ακουσω τωρα...........

Η Γυναικα στο Διπλανο δωματιο

Υπαρχει μια Γυναικα στο διπλανο δωματιο,δεν την γνωρισα ποτε τοσο καλα ισως φταιω και εγω,η ιστορια της δεν εχει τιτλο δεν εχει ωραιο τελος οπως οι παλιες ελληνικες ταινιες.
Πολλα απο τα γεγονοτα τα ξερω απο πρωτο χερι,αλλα τα εχω φανταστει απο την πορεια των γεγονοτων και αλλα μου τα εχει πει η ιδια.
Γεννηθηκε σε δυσκολες εποχες απο μια φτωχη οικογενεια,ο πατερας της ειχε πεθανει απο πεινα στην κατοχη και η μανα της την μεγαλωσε μαζι με τα 4 αδελφια της με στερησεις αλλα στερησεις ειχε ολος ο κοσμος στο νησι τοτε.
Μεγαλωσε δουλευοντας στο σφουγγαρι δεν ξερω τι εκανε αλλα εβγαζε καποια χρηματα να μπορει να βοηθαει την οικογενεια της,και γυρω στα 20 γνωρισε τον αντρα της.
Ηταν πολυ ομορφη παρα πολυ και του τραβηξε την προσοχη,κι ετσι αυτος την εκλεψε μια νυχτα,παντρευτηκαν ενω οι δικοι του δεν ηθελαν και εκαναν το πρωτο τους παιδι 2 χρονια μετα ενα αγορι.
Εκεινος ηταν ναυτικος και ελειπε πολλους μηνες απο το νησι,εκεινη βρηκε την ευκαιρια και γνωρισε φιλες να περναει η ωρα της,γνωρισε ομως και καποιον που την ξεμυαλισε.
Στο νησι εκεινα τα χρονια ολα μαθευοντουσαν γρηγορα,οι δικοι του το εμαθαν και του το εγραψαν,εκεινος ειχε πηδηξει απο το πλοιο και ειχε μεινει μεταναστης στην Αυστραλια.
Για κακη της τυχη αυτο εγινε η αιτια του διαζυγιου της και της ακυρωσης της προσκλησης που ειχε κανει ο αντρας της να την παρει μαζι του εκει.
Το νησι δεν τα σηκωνε αυτα επρεπε να φυγει γρηγορα,αφησε το παιδι στην μανα της και πηρε τα πραγματα της για την Αθηνα,ειχε ομως και κατι αλλο μαζι της.Ηταν εγγυος στο παιδι αυτου που την ειχε ξελογιασει.
Περασε δυσκολες μερες μενοντας σε σπιτια ανθρωπων που δεν γνωριζε,κανοντας δουλεις που δεν ηξερε και σιγα σιγα εφυγε και εμεινε μονη της σε ενα ιμιυπογειο στον Ν.Κοσμο.
Ειπε στην μανα της να στειλει το παιδι μετα απο καποια χρονια αλλα το παιδι εχοντας ακουσει πολλα κακα δεν εμενε αλλα με τα ποδια γυρνουσε στον Πειραια και απο εκει λαθρεπιβατης πισω στο νησι εκει που ειχε ζησει,μια ηταν η λυση λοιπον να μπει σε ιδρυμα το ειχε αποφασισει.
Το πηρε απο το χερι και χωρις εξηγησεις το πηγε με το τραινο στην Κηφησια εκει κοντα στο Κεφαλαρι,εκει το αφησε δεν ξερω αν πονεσε φευγοντας η ενοιωσε ανακουφιση εξαλλου θα το επαιρνε παλι σπιτι τα καλοκαιρια και θα το εβλεπε καθε μηνα.
Καποιους μηνες δεν μπορεσε να παει,απο την ζωη της ειχε φυγει αυτος που την ξελογιασε και προσπαθουσε να βρει τον δρομο της δουλευοντας σε σπιτια καθαριζοντας και γνωριζοντας αλλους αντρες προσμενοντας την αγαπη τους που ισως ποτε δεν πηρε.
Ενω η ζωη της συνεχιζοταν ετσι γνωρισε τον μεγαλο ερωτα της ζωης της και αρχισαν να ζουν μαζι , μαθαινοντας για το ποσο ξυλο ετρωγε το παιδι της στο ιδρυμα αποφασισαν να το παρουν απο εκει,κριμα ποσο αργα πηραν πισω ενα αγριμι που δεν ακουγε,δεν αγαπουσε και δεν υπακουε σε τιποτα.
Δεν μπηκε σε πολυ κοπο να το κατανοησει και συνεχισε την ζωη της εξαλλου ειχε και το αλλο παιδι που την ενοιαζε περισσοτερο,ηθελε να παντρευτει τον ερωτα της μα ποιος παντρευεται μια γυναικα με δυο παιδια και χωρις οικονομικη ανεση?
Μετα απο πολλες υποσχεσεις γαμου,αρκετες εκτρωσεις και τον θανατο που κοντευε να την βρει μονη στο νοσοκομειο ο ερωτας την την αφησε και παντρευτηκε καποια με ακινητο στο Περιστερι.
Η ζωη της τρανταχτηκε απο τα θεμελια δεν υπηρχε πια ελπιδα,συνεχισε παλι να δουλευει σε σπιτια η να κραταει παιδια
και εστειλε το πρωτο της παιδι να εργασθει για να βοηθαει στο σπιτι.Το ιδιο εκανε και το μικροτερο.
Τα χρονια περνουσαν με δυσκολιες εως οτου συναντησε καποιον που εμελλε να ειναι το τελευταιο λιθαρι στην απελπισια και την αγωνια της.
Τον εφερε στο σπιτι να μενει μαζι της αποσκοπωντας στην οικονομικη του βοηθεια,τα παιδια ειχαν εντονες αντιρησεις δεν ενδιαφερθηκε για οτι και να της ειπαν, 4 ατομα σε μια γκαρσονιερα στην Λιοσιων αρκει να επιτυχει τον σκοπο της.
Το μεγαλο της παιδι εφυγε για την Αυστραλια στον πατερα του και ο μικροτερος παντρευτηκε και εφυγε και εκεινος,εμεινε με τον ταξιτζη που με την συμπεριφορα του την εκανε να νοιωθει ασημαντη και αχρηστη.
Ειχε μαζεψει καποια χρηματα και ετσι καταφερε να αγορασει ενα μικρο δυαρι στον Κολωνο τουλαχιστον θα ειχε καπου να μεινει.
Απο την Αυστραλια ερχοντουσαν χρηματα οποτε ηταν εφικτο και ο γιος της ερχοταν καθε τοσο απο μακρυα να την δει,της εφερνε δωρα και τηλεορασεις και βιντεο που δεν ειχε, αλλα εκεινη ελεγε στους γειτονες οτι της τα εφεραν αλλοι το γιατι δεν το γνωριζω.
Ο μικροτερος απο την μερα που παντρευτηκε και της πηρε και ολα τα επιπλα δεν εδινε καμμια βοηθεια εκτος απο ενα τηλεφωνο ποτε-ποτε και αυτο την εθλιβε γιατι εκεινον τον ειχε παντα κοντα της και ενα πιατο φαγητο του το εδινε και ας το στερουσε απο τον μεγαλυτερο.
Η συμπεριφορα του ταξιτζη γινοταν χειροτερη καθε μερα 15 χρονια δεν την ειχε παει ουτε εως το παρκο της γειτονιας και πολλες φορες της εφερνε φαγητο που ειχε μαζεψει απο τα απορριματα του κοντινου σουπερ μαρκετ.
Αναγκαζοταν να του κλεβει χρηματα απο το πορτοφολι οταν κοιμοταν δεν ειχε αλλο τροπο για να ζησει.
Μετα απο χρονια ο γιος της γυρισε πισω στην Ελλαδα να μεινει και ευτυχως με τον μισθο του την βοηθουσε,τα χρονια περνουσαν συνταξη δεν ειχε δικαιωμα να παρει τι θα γινοταν?
Ο γιος της την προετρεπε να διωξει αυτον τον αχρηστο ανθρωπο απο το σπιτι της και με την δικη του βοηθεια θα μπορουσε να ζησει δεν τον ακουγε δεν ξερω τι κενο μεσα της συμπληρωνε αυτη η κακομεταχειρηση,εως οτου μια ημερα ο γιος της πουλησε το σπιτι που ειχε και εμενε και μετακομισε μαζι της.
Αυτος ο ανθρωπος πρεπει να φυγει μανα ειπε,τιποτα.....πολλες οι προσπαθειες και τελικα μετα απο εναν καυγα τον εδιωξε για παντα.
Εμειναν οι δυο τους,ο καθενας με τα δικα του προβληματα,βγηκαν στην επιφανεια ο θυμος του γιου για τα παιδικα του χρονια,η οργη της μανας για οσα ειχε ζησει στην ζωη της αλλα η ζωη συνεχιζοταν.
Γιατι ο αδελφος σου δεν μου δινει μια δραχμη?ελεγε συνεχεια,τι την χρειαζεσαι μανα θα κοιταξω να σου βγαλω μια συνταξη ελεγε το παιδι και με κοπο της εβγαλε μια συνταξη αναπηριας και την βοηθαγε και ο ιδιος με τον μισθο του.
Αρχισε να τρεμει το σαγονι της πριν χρονια μανα να παμε στον γιατρο ελεγε το παιδι,ειμαι μια χαρα απαντουσε εκεινη και πηγαινε η κατασταση ετσι.
Μια ειχε δουλεια το παιδι μια οχι,επαιρνε τον αδερφο του...βοηθησε την μητερα να περναει σε παρακαλω....ουτε δραχμη ηταν η απαντηση και παλι τα ιδια.
Εκει καταλαβε οτι η μητερα του περνει χαπια που δεν της κανουν καλο,ηρεμιστικα απο χρονια πολλα...κοψτα μανα δεν ειναι καλα αυτα,να κοιτας την δουλεια σου του ελεγε.
Πηγε στον γιατρο της τι ειναι αυτα τα χαπια γιατι τα παιρνει?
Εμενα μου λεει οτι τα παιρνει για καποιον ηλικιωμενο ειπε ο γιατρος εξαλλου με το βιβλιαριο του ερχεται εδω.
Ναι ελεγε ψεμματα στον γιατρο και με το βιβλιαριο που ειχε κλεψει απο τον ηδη συνταξιουχο ταξιτζη επαιρνε αυτα τα χαπια.
Δυομιση χρονια πριν αρχισε να της μυριζει το νερο της βρυσης και επινε νερο μονο απο την βρυση της διπλανης,μανα το ιδιο νερο ειναι ελεγε το παιδι αλλα δεν φανταζοταν τι θα ακολουθησει.
Επειτα ηρθε η μυρωδια του κατσαριδοκτονου,μου ριχνεις φαρμακι να με σκοτωσεις ελεγε,μανα εγω?,,,,,,ναι εσυ σε παρακαλω μην το ριχνεις θα πεθανω.
Και σηκωνοταν καθε λιγο να σφουγγαρισει να φυγει η μυρωδια και παλι και παλι και παλι μερα και νυχτα,ντυμενη η γυμνη.
Αδερφε μου βοηθει ειπε ο μεγαλος στον μικρο ελα να δεις τι γινετε να μου πεις τι να κανω.
Κατι της κανεις εσυ και το νοιωθει αυτο ειπε ο μικρος και την πηρε δυο-τρεις φορες να μεινει στο σπιτι του.
Δεν αλλαξε ομως κατι αρχισαν οι καταρες οι μουτζες οι απειλες αδερφε μου βοηθησε με λιγο ελεγε ο μεγαλος τα ιδια ο αλλος.
Στον γιατρο δεν ηθελε να παει, εκλαιγε ο μεγαλος οταν με εντολη εισαγγελεα την πηγε στο νοσοκομειο,ηρθε αργοτερα ο μικρος να τον κατηγορησει οσπου εμαθε απο τους γιατρους οτι ηταν να μαθει.
Παρκινσον με ψυχωσικες τασεις ειπαν οι γιατροι σε ενα νοσοκομειο μονο κατ'ονομα κανεις δεν ενδιαφερθηκε και ετρεχε ο γιος της να την πλυνει να την ηρεμησει να την ταισει.
Εστειλε ο γιος επιστολες σε υπουργεια στον πρωθυπουργο για τα χαλια της περιθαλψης κανεις δεν απαντησε και τι να πουν?
Εν'τω μεταξυ νωριτερα της ειχε βγαλει και μια συνταξη απο τον ογα να γυρισει σπιτι να περασει τα τελευταια της χρονια ηρεμα και ησυχα μονο αυτο ηθελε.
Και ομως τα χειροτερα αρχισαν απο εκει,ανεργος αυτος παλι δεν μπορουσαν να ζησουν με τοσο λιγα ετρεξε παντου τιποτα δεν υπαρχει βοηθει σε αυτη την χωρα,εδω ειναι
"Η Ελλαδα η χωρα του τιποτα"
Η μια ψυχωση ακολουθει την επομενη,βοηθεια στο σπιτι δεν υπαρχει και μονη της τις περισσοτερες ωρες της ημερας καθεται και σκεφτεται τι ομως δεν γνωριζω.
Ο γιος της πια ειναι αυτος που την πηγε στο τρελλοκομειο οπως λεει και εκει αρρωστησε,εκι την εδειραν και εκεινος γελαγε,αυτος φταιει για ολα.
Και δεν τον αγαπαει θα τον τρελανει λεει και ομως μερικες φορες τον λεει παιδι μου και εκεινος ακουει κατι που θελει να ακουσει και μετανοιωνει που μεσα στα νευρα του της μιλαει αποτομα και μερικες φορες σκληρα σαμπως ξερει κι εκεινος πως να φερθει?
Δεν θελω να σου δινω χρηματα να μου ψωνιζεις του ειπε,τα τρως αλλου η τα βαζεις στην τραπεζα,300 ευρω ειναι μανα τι να φτασουν?
Μπα οχι τα βαζεις στην τραπεζα εσυ και τρεχει η γειτονισα να της φερνει ψωμι και διαφορα μικροπραγματα και το ψυγειο ειναι αδειο τι τρωει δεν ξερω.
Και παλι ο μεγαλος στον μικρο,βοηθεια σου ζηταω και εκεινος ουτε ενα τηλεφωνο να παρει δεν βαριεσε βλεπει ο θεος και πραττει αναλογα για τον καθενα.
Γραφω για την ιστορια της γυναικας στο διπλανο δωματιο,μανα μου ειναι και θελω πολλες φορες να κλαψω εγω για την ζωη της αλλα δεν εχω δακρυα πια,το μονο που ηθελα ειναι οσα κακα περασε στα νιατα της να τα σβησει η ηρεμια και η ασφαλεια που θα εχει στα τελευταια χρονια της ζωης της.Ο θεος δεν το ηθελε ετσι.
Η δυναμη μου δεν ειναι πια αρκετη για να το αντεξω ολο αυτο.

Μπανιο τωρα,συλλογισμος αργοτερα

Ολοι βουρ στη θαλασσα σημερα φιλοι και φιλες μου τα προβληματα και τα αγχη τα αφηνουμε για αργοτερα,αντε καλο μπανιο.

Εβδομαδα αποφασεων

Την εβδομαδα που ερχεται οι αποφασεις που πρεπει να παρω ειναι σημαντικες και εχει και πανσεληνο γαμοτο.
Κατ'αρχην το θεμα του δικαστηριου ειναι το πρωτο που πρεπει να λυθει.
Εγω ειπα στον δικηγορο μου οτι αρνουμαι να υπογραψω την αισχρη προταση της μεγαλης εταιρειας για συμβιβασμο,εκεινος επιμενει οτι το θεμα πρεπει να κλεισει εδω.
Το παραξενο ειναι οτι εχοντας κερδισει τα δυο προηγουμενα δικαστηρια λογικα εγω θα επρεπε να αποφασισω αν θελω να συνεχισω και κανενας αλλος λιγο παραξενα συμβαινουν τα πραγματα τωρα.
Το επομενο θεμα ειναι με την μητερα μου,εδω και 15 ημερες της επεστρεψα τα χρηματα που μου δινει να της ψωνιζω αφου με βριζει συνεχως και λεει οτι τα βαζω στην τραπεζα η τα τρωω απο εδω και απο εκει.
Το θεαμα του ψυγειου μου προξενει θλιψη μια και ειναι συνεχεια αδειο και το χειροτερο αποδικνυει οτι δεν μπορει πλεον να συνηδητοποιησει οτι δεν τρεφεται σωστα και η επιμονη της να κραταει τα χρηματα της δεν διορθωνει την κατασταση και μαλλον αργα-αργα θα χειροτερεψει την ηδη βεβαρημενη κατασταση της.
Καποια στιγμη πρεπει να αποφασισω τι ειναι να γινει για το καλο της και η υποχωρηση μου καλο δεν της κανει.
Δυο αποφασεις δυσκολες αλλα εγω μονο πρεπει να τις παρω.

Αξιοπρεπεια σε τιμη 20.000 ευρω

Λοιπον τα νεωτερα ειναι οτι η γνωστη και μεγαλη εταιρεια μεσω του γνωστου και μεγαλου δικηγορου της εκανε προταση στον δικηγορο μου για συμβιβασμο με ανταμοιβη το αστρονομικο ποσον των 20.000 ευρω!!!

Ναι τοσα πολλα για να αποσυρθω απο την δικαστικη διαμαχη που αρχισε εδω και τρια χρονια,να αποδεχθω οτι τα ψεμματα τους,οι εκβιασμοι τους,οι μαρτυρες που με συκοφαντησαν στην δικη,οι 3 σπασμενοι δισκοι στην μεση μου,η ταλαιπωρια μου,η πεινα που περασα τοσους μηνες ανεργος και τι αλλο να πω ειναι τοσα πολλα,κοστολογουνται για αυτους τους κυριους με αυτο το ποσον.

Με αυτο το ποσον εξαγοραζεται η αληθεια οι κυριοι παραμενουν ατιμωρητοι να ταλαιπωρουν και αλλους εργαζομενους σαν εμενα να προσλαμβανουν στελεχη πωλησεων και να τους χρησιμοποιουν για μεταφορεις,αχθοφορους,καθαριστριες και πολλα αλλα.

Αυτο το ποσον εξαγοραζει την σιωπη,την αποδοχη,τον ωχαδερφισμο,την κακομοιρια και το μιζερο του Ελληνα.

Δεν εχω πεινασει και τοτε ακομη που ανεργος ετρωγα μονο πατατες,τοτε που με το επιδομα ανεργιας δεν ειχα να ψωνισω μετα τις 15 του μηνα.

Αληθεια να τα παρω και να τους στερησω λιγο απο το χαβιαρι η το πατε τους?

Μπορει καποιος να μου πει ποσο κοστιζει σημερα η αξιοπρεπεια και η ηθικη?

Ωρα για αληθειες

Αυτος ο μηνας θα ειναι γεματος.
Αρχη την επομενη εβδομαδα που θα κλεισει απο μερους μου η μυνηση που εχω κανει στις δυο κυριες που ψευδομαρτυρησαν οταν εγινε η δικη κατα της εταιρειας που με απελυσε.
Και αυτο θα γινει με την καταθεση του μαρτυρα που εχω προτεινει και θα ειναι ενας μαρτυρας που δεν θα μπορουν να αμφισβητησουν.
Στις 24 ειναι η μεγαλη μερα,μετα απο 2 δικες που ηδη εχει χασει η γνωστη και μεγαλη εταιρεια καλειται να απαντησει σε ερωτηματα που δυσκολα θα καταφερει να το κανει.
Θα μου πειτε περιμενω να ερθει στο δικαστηριο ειλικρινα και να απαντησει για οσα εχει κανει?Για οσες αδικιες επραξε σε βαρος μου?
Οχι δεν το πιστευω,παλι με ψεμματα και εκβιασμους θα ερθει να δικαιολογησει τα αδικαιολογητα,και εκει θα υπαρχει μαρτυρας που δεν αμφισβητειται.
Το σπιτι θα ειναι ετοιμο ως το τελος του μηνα πιστευω,ηδη εχουν ερθει τα ηλεκτρικα και η τραπεζαρια και περιμενουμε τα υπολοιπα αντε να εχουμε τουλαχιστον δυο ημερες ησυχια απο την μιζερια του δικου μου σπιτιου και την απιστετυη γκρινια της μανας μου.
Στη δουλεια ολα ειναι νεκρα μονο παραλαβες και επιστροφες και χασμουρητο απιστευτο.
Φυσικα δεν σταματω να ενδιαφερομαι για το μαυρο χαλι αυτης της χωρας και φετος με νεα επεισοδεια θα το ζησουμε ολοι στο πετσι μας.
Ηδη σημερα με τα ποδια πηγα στη δουλεια γιατι το κεντρο ηταν κλειστο απο πορεια,φανταστειτε τι θα γινει αργοτερα.
Εχουμε καιρο να τα λεμε.

Βρωμαει ο τοπος

Απο που να πιασει κανεις και τι να αφησει,απο παντου βρωμαει το συμπαν.
Εχει γινει η μιζα πλεον δεδομενη,η διαφθορα αρχιζει αλλα δεν τελειωνει πουθενα.
Ολοι ειναι φυσικα αθωοι και παμπλουτοι και τα εχουν κερδισει ολα με ιδρωτα και αιμα.Το δικο μας αιμα.
Εχουν καταλαβει αυτη την χωρα σαν εισβολεις οι εξουσιες,πολιτικη και θρησκευτικη,τους ανηκουν ολα πια.
Και πουλανε και αγοραζουν και ανταλλασουν γη και χρημα.
Και για αυτους δυστυχως δεν ισχυουν τα τεκμηρια που θα ισχυσουν για ολους τους υπολοιπους.
Αναρωτιεμε αν εμεις οι υπολοιποι μια μερα αποφασισουμε να ξυπνησουμε και να τους πουμε ενα μεγαλο οχι.
Τοσο πολυ εχουμε αναισθητοποιηθει πια?

Πληρες μπαχαλο

Οταν αποτυχημενοι ανθρωποι ασχολουνται με την πολιτικη,και οταν για κακη μας τυχη αυτοι οι ανθρωποι καταφερουν με τον εναν η τον αλλον τροπο να εκλεγουν βουλευτες,και οταν ο πιο αποτυχημενος απο ολους μαζεψει τους 40 κορυφαιους της αποτυχιας και φτιαξει κατι που λεγεται κυβερνηση,τοτε εχουμε το αποτελεσμα που εχουμε σημερα.

Το πληρες μπαχαλο.
Ποσα φορολογικα νομοσχεδια χρειαζεται ενα κρατος για να ορθοποδησει?
Ποσα ακομη θα κατακλεψει απο την τσεπη μας?
Γιατι ενω ο κοσμος δυσκολευεται να επιβιωσει οι πολιτικοι και οι φιλοι τους μεγαλοεπιχειρηματιες γινονται ολο και πιο πλουσιοι?
Γιατι σε αυτη την χωρα δεν υπαρχει ουτε ενας ανικανος τουλαχιστον ικανος να καταλαβει την ανικανοτητα του και να παραιτηθει?
Ποσα ακομη νομοσχεδια φοροκλοπης θα φερει στην βουλη ο ανικανοτατος αυτος ωστε να καταλαβει ο ανωτερος ολων ανικανος οτι δεν εχει ιδεα του τι κανει?
Δεν εχουν καταλαβει οτι δεν παιζουν με τα ψιλα του κουμπαρα που ειχαν μικροι?
Δεν εχουν καταλαβει οτι οσο ο κοσμος βλεπει την κλεψια τους και τις παρανομιες τους δεν προκειται να συμβιβαστει με οσα κανουν?
Δεν καταλαβαινουν οτι οσα ιδρυματα και να φτιαξουν μετα θανατον κανεις δεν θα τους θυμαται γιατι κανενα καλο δεν εχουν κανει σε αυτην την χωρα?
Αλοιμονο σε τι χωρα πεσαμε .....

Παμε για την επομενη

Εχει περασει η μιση εβδομαδα της αδειας μου και ειναι σαν μα μην εκανα τιποτα.
Εφυγα για τρεις ημερες στην Αιγινα για να αποφυγω το συνηθισμενο και μηνιαιο ξεσπασμα της μητερας μου που οποτε παιρνει την συνταξη της αρχιζει να κατηγορει οτι την παιρνω και την τρωω απο εδω και απο εκει.
Μιλαμε για ποσο 300 ευρω το οποιο ξοδευεται ολοκληρο σε ψωνια για να τρωει ολη μερα μια και τιποτα αλλο δεν κανει.
Της το αφησα λοιπον το ποσο να το διαχειριστει η ιδια και την εκανα με ελαφρα πηδηματακια.
Η ζωη εκει σε αλλους ρυθμους ο κοσμος ησυχος οι τουριστες γυρισαν στα σπιτια τους και εχει ησυχασει ο τοπος λιγο.
Με το Βαγγελη τον ξαδελφο μου ασχοληθηκαμε με τον υπολογιστη του επισκεφτηκαμε αλλους συγγενεις,φαγαμε,κοιμηθηκαμε ηπιαμε πολλους καφεδες και γενικα δεν καναμε τιποτα.
Πηγαμε και στα γενεθλια του Βασιλη που ειναι γιος της ξαδερφης της Ρουλας και εκει συνηδητοποιησα οτι τα μωρα μεγαλωνουν κι εμεις το ιδιο.
Ωχ

ωχ

και παλι ωχ

Το να με παρει ο υπνος ηταν δυσκολο το βραδυ,μια τα κοκορια που κοκοριζαν απο τις 4 το πρωι,μια το σκυλι του Βαγγελη που γαυγιζε απο τις 3 το πρωι,μια ο Βαγγελης που οταν τον επαιρνε ο υπνος ελεγες οτι εφευγε το Καμελια και πηγαινε για Πειραια.
Ειδα και αλλα στο νησι που με στεναχωρησαν δεν ειναι για να τα αναλυσω εδω αλλα καταλαβα πως τα αθωα παιδικα μας χρονια εχουν περασει πια χωρις επιστροφη.
Περασα απο τα παληα μερη που εμενα με τα ξαδερφια μου μικρος,απο την περιοχη που ηταν το σπιτι της γιαγιας μου,οσο σκεφτομαι οτι αυτο το σπιτι πουληθηκε για να αγορασει καποιος ενα Χιουνται με πιανει πυρετος.
Δεν ξερω πολλους πια απο την Αιγινα μονο τους δικους μου,τα μωρα που χαιδευα εγιναν ενηλικες και πολλοι παντρευονται η φλερταρουν με συνομιλικους τους.
Ειμαι ενας ξενος για το μερος μου και νοιωθω ακομη πιο ξενος οταν βλεπω ποσο εχουν απομακρυνθει για λογους που δεν θελω να καταλαβω οι δικοι μου εκει.
Λιγες ημερες ξεκουραση ακομη και μετα παλι πισω στην δουλεια.
Παρισι σου ερχομαι,πως νοιωθω οτι ανηκω πιο πολυ εκει........