Τα τελευταια οκτω χρονια ζω σε μια παραξενη συμβιωση,και εχοντας ζησει με την προηγουμενη μου σχεση μαζι σε ενα σπιτι αυτη η συμβιωση ειναι τελειως διαφορετικη.
Τα πρωτα χρονια βρισκομαστε λογω αντιρησεων της μητερας και λογω του οτι ειχα πουλησει εγω το σπιτι μου σε πολυ παραξενα μερη οπως,ακαλυπτους πολυκατοικιων,παραλιες,ξενοδοχεια και αποκεντρα μερη.
Σιγα=σιγα η μητερα ενεδωσε και πειστηκε οτι ηταν μια σοβαρη κατασταση και μας επετρεψε να μενουμε καποια Σαββατοκυριακα στο σπιτι αλλα ολο με γκρινιες και φασαριες,με λιγα λoγια μας χαλαγε την διαθεση και ακομη το κανει αλλα που να ξεραμε τοτε.
Μονες ημερες που βρισκομαστε τα Σαββατοκυριακα,μετα ηρθαν τα τριημερα,οι εκδρομες και τα ταξιδια μεγαλα και μικρα.
Ετσι συνηθισα σε μια σχεση που επρεπε να συμβιβασω τα θελω με τα πρεπει γιατι και λογω εργασιας και λογω αποστασης δεν επιτρεποταν να μενουμε μαζι.
Και καλο μας εκανε αν αναλογιστω την φθορα που υπηρχε στην προηγουμενη σχεση μου,τις ζηλειες και τους καυγαδες,την ελλειψη προσωπικου χρονου και ολα τα υπολοιπα.
Μια χαρα ειναι ετσι σκεφτομαι τωρα,και μαζι και μονος αν και πολλες φορες μου λειπει το μαζι,να ειμαστε καλα και να θελουμε να ειμαστε ετσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου