Περασε και αυτη η μερα,ετσι την περμενα να περασει,μονος και χωρις διαθεση,ολες αυτες οι μερες ετσι περνουσαν τα τελευταια χρονια και ετσι δεν μου εκανε καμια διαφορα και αυτη την φορα.
Τα τελευταια δυο χρονια πριν απο το φετεινο τα περνουσα στο νοσοκομειο κανοντας συντροφια στην μητερα μου,τα 4 πριν απο αυτα στο σπιτι προσπαθωντας να κανω οτι μπορω για να θυμιζουν λιγο γιορτινες μερες οι μερες αυτες και σε εκεινην που λογω της καταθλιψης της δεν το καταλαβαινε.
Δεν εχω τιποτα να γιορτασω η αληθεια ειναι οτι προσπαθω να βρω αλλα δεν βρισκω,δεν με ενδιαφερει αν ειμαι μονος αν εχω παρεα,δεν ειναι κατι διαφορετικο αυτες οι μερες,απλα ισως τονιζουν περισσοτερο
τις περασμενες χρονιες,ανακυκλωνω τις αναμνησεις μου και συνεχιζω,μεχρι ποτε δεν ξερω.
Η πεποιθηση οτι τιποτα δεν θα καταληξει οπως το θελω,οπως το χρειαζομαι ειναι πλεον δεδομενη,αναγκαστικα θα παρω εναν δρομο που δεν μου αρεσει,μια φυγη που δεν θα με βοηθησει και θα καταληξω παλι με τις αναμνησεις να επιβιωνω,τις φετεινες.
Ωραιες οι ευχες,τα λογια,λιγα ηταν και αυτα.μετα τι?
Τα τελευταια δυο χρονια πριν απο το φετεινο τα περνουσα στο νοσοκομειο κανοντας συντροφια στην μητερα μου,τα 4 πριν απο αυτα στο σπιτι προσπαθωντας να κανω οτι μπορω για να θυμιζουν λιγο γιορτινες μερες οι μερες αυτες και σε εκεινην που λογω της καταθλιψης της δεν το καταλαβαινε.
Δεν εχω τιποτα να γιορτασω η αληθεια ειναι οτι προσπαθω να βρω αλλα δεν βρισκω,δεν με ενδιαφερει αν ειμαι μονος αν εχω παρεα,δεν ειναι κατι διαφορετικο αυτες οι μερες,απλα ισως τονιζουν περισσοτερο
τις περασμενες χρονιες,ανακυκλωνω τις αναμνησεις μου και συνεχιζω,μεχρι ποτε δεν ξερω.
Η πεποιθηση οτι τιποτα δεν θα καταληξει οπως το θελω,οπως το χρειαζομαι ειναι πλεον δεδομενη,αναγκαστικα θα παρω εναν δρομο που δεν μου αρεσει,μια φυγη που δεν θα με βοηθησει και θα καταληξω παλι με τις αναμνησεις να επιβιωνω,τις φετεινες.
Ωραιες οι ευχες,τα λογια,λιγα ηταν και αυτα.μετα τι?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου