Ωρες ωρες σκεφτομαι το μελλον,σε συσχετισμο με το παρον μου.
Ειμαι λεει γυρω στα 60 περιμενοντας να παω 65 για να παρω την συνταξη μου,και εργαζομαι ακομη στις πωλησεις λιανικης οπως και σημερα.
Ενα γεροντακι με χιλιαδες προβληματα απο την πολυωρη ορθοστασια,να προσπαθω να εξυπηρετησω τους πελατες οπως-οπως,να μην μπορω να σκυψω να μην εχω δυναμη να σταθω ορθιος για ενα οκταωρο συνεχομενο.
Να πηγαινω με φιλους βολτες κοντινες στο Θησειο για μια μπυρα,και να χαζευω με αισιοδοξια το μελλον.Ποιο?
Το μελλον βρε παιδια,που θα ειμαι συνταξιουχος και θα καααααθομαι και θα παιρνω την συνταξη μου και δεν θα μπορω να επιβιωσω με αυτη.
Λες να αρχισω να πουλαω λαχεια απο τωρα να εχω προυπηρεσια?
Μπα μαλλον αξιοπρεπως θα λιμοκτονω οπως πολλοι αλλοι σε αυτη την χωρα,ισως κανω και πορειες με τους συνομιλικους μου ζητωντας μια μικρη αυξηση.
Το σεξ δεν θα ειναι ζητημα πια για μενα μονο ονειρα θα βλεπω και αναμνησεις απο βραδυες εντονες με ιδρωτα και ηδονη.
Αν τα καταφερνω ισως να πηγαινω και κανενα ταξιδι,ελπιζω οχι στα Μεθανα για λουτρα,να στην Ευρωπη ποτε-ποτε και ισως και στην Αυστραλια να θυμαμαι τα νειατα μου.
Με φανταζομαι και τρομαζω,αλλα αισιοδοξω.
Ολοι εχουν δικαιωμα στον οργασμο βρε παιδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου