Τετάρτη, Ιουλίου 23, 2008

Ποτε θα χιονισει

Και ενω η καθοδος των αγριων συνεχιζετε και εγω αναρωτιεμε αν υπαρχει κατι καλυτερο να κανει καποιος εκτος του να περιφερετε απο το πρωι εως και το βραδυ μεσα σε ενα πολυκαταστημα ταχα μου ψωνιζοντας και απλα ταλαιπωρωντας τους υπαλληλους.

Το δε καρα-κιτς του ντυσιματος το βλεπω καθε ημερα μπροστα μου ολη μερα απο αυτους που κυκλοφορουν εκει.

Δεν γνωριζουν λετε οτι δεν ειναι αναγκη να βαλει κανεις επανω του οτι αχρηστο υπαρχει στην ντουλαπα του για να δειξει οτι εχει ρουχα να φορεσει.

Το αλλο που με τρελλαινει ειναι η απορια γιατι οσες ψαχνουν για παπουτσια πρεπει να κουνησουν και να αναποδογυρισουν οτι βρουν μπροστα τους και κυριως για ποοιο λογο κοιταζουν την σολα των παπουτσιων.
Το τι εχω δει τοσα χρονια δεν περιγραφονται,παπουτσια που δοκιμαζονται στο χερι λες και θα φορεθουν εκει,παπουτσια που τα μυριζουν,τα κτυπανε,τα ζουλανε,τα γρατζουνανε.
Ρε παιδια παπουτσια ειναι δεν ειναι διαμερισμα απαπαπα.
Και μετα η γνωστη ατακα "Α δεν ειναι οπως τα φανταζομουν"
και πως τα φανταζοσουν καλη μου?
Και απο ποτε το παπουτσι ειναι μερος της φαντασιας μας?
Εχουμε χαλασει σαν λαος απλα και τα ασημαντα τα εχουμε κανει σημαντικα,λες και αν ειναι καποια σαν αναποδο γαμοτο στην εμφανιση και παρει τα πιο ακριβα παπουτσια θα βρει γκομενο να την πηδηξει.
Ειχα καποια στιγμη αναρρωτηθει γιατι οσοι μπαινουν στα πολυκαταστηματα που φως ηλιου δεν βλεπουμε ποτε,γιατι φορανε τα μαυρα γυαλια τους.
Η απαντηση ηταν αποστομοτικη απο εναν απο τους φιλους που διαβασαν το σχολιο αυτο.
¨Για να κρυβουν την θλιψη απο τα ματια τους¨

Καλο ε?
Αντε να χιονισει να κυλιστουμε στο λευκο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: