Tαξιδια του νου

Περασα ενα ησυχο ΣαββατοΚυριακο δηλαδη απο τις επτα το βραδυ του Σαββατου εως και αποψε το βραδυ που δεν το κουνησα ρουπι απο το σπιτι.
Κατεβασα ολα τα Εγκληματα και εβαλα πλωρη να κατεβασω και το Ντολτσε Βιτα αλλα βαρεθηκα και το παρατησα.
Μου λειπει το μωρουλι μου και οι βολτες μας στην πολη και η προετοιμασια του πρωινου την Κυριακη.
Σκεπτομαι ταξιδια διαφορα οταν ειμαι ηρεμος,ταξιδια σε μερη που εχω παει παλαιοτερα αλλα και σε νεα μερη,Αιγυπτο,Κωνσταντινουπολη,και στις χωρες του Βορρα.
Ταξιδια ακομη και σε μερη που οταν πηγα δεν μου αρεσε καθολου,παραξενο που θελω να παω παλι και αναρωτιεμε για ποιο λογο συμβαινει αυτο.
Και ναμαι να ψαχνω τιμες εισητηριων και ξενοδοχειων για να ανακαλυψω ταχα ξαφνικα πως τουλαχιστον για φετος και μετα το ταξιδι που θα κανουμε στο Παρισι δεν εχω αλλη αδεια οποτε οτι ταξιδι και να ονειρευτω δεν εχω ημερες κενες για να το πραγματοποιησω.
Και εκει το χαζο μυαλο μου συνεχιζει να ονειρευεται και αλλα ταξιδια,παντα ειχα αυτη την ταση να θελω να φευγω για αλλου και θυμαμαι που μικρος ηθελα να γινω ναυτικος αλλα δυο ημερες σε ενα γκαζαδικο στους Αγιους Θεοδωρους με εξαντλησε τοσο πολυ που αλλαξα γνωμη και τελικα εμεινα στη στερια.
Και καλυτερα ισως γιατι μετα απο λιγους μηνες ειχα διαβασει οτι βυθιστηκε αυτανδρο.
Και οπως λεει και το ποιημα που εγω φυσικα το εμαθα απο το τραγουδι"Κι εγω που τοσο εποθησα μια μερα να ταφω,σε καποια θαλασσα βαθεια στις μακρυνες Ινδιες,θα'χω ενα θανατο κοινο και θλιβερο πολυ,και μια κηδεια σαν των πολλων ανθρωπων τις κηδειες.
Ταξιδια του νου.