ΕΔΕ με την απουσια του καταγγελοντος

Τελικα σημερα μετα απο 7 μηνες πηρα στα χερια μου την αποφαση απο την ερευνα που εκανε το ΨΝΑ για τις συνθηκες θανατου της μητερας μου,δεν ενοιωσα καμια εκπληξη διαβαζοντας τοσες πολλες ανοησιες μαζι,εκπληξη ενοιωσα οταν διαβασα οτι εγινε ΕΔΕ και δεν με καλεσαν να καταθεσω παρ'ολο που εγω εκανα την καταγγελια.

Φυσικα το πορισμα βεβαιωνει τους παντες οτι το νοσοκομειο εκανε αριστη νοσηλεια,για γελια και για κλαμματα μαζι ειμαστε σαν χωρα,θα με ρωτησετε...τι περιμενες?

Περιμενες να κανει σωστη ερευνα ατομο που εργαζεται εκει μεσα,μεσα στην συμμορια των γιατρων και των διοικητικων υπαλληλων του αισχρου αυτου μερους που αποκαλειται και νοσοκομειο?
Περιμενες να βρει τι εκαναν λαθος και να το πιστοποιησει κιολας?

Ποια απο οσες εδε εχουν γινει ειχε αποτελεσμα?
Ποια καταδικη γιατρου εγινε απο καταγγελια συναδελφου του?

Ο Κυριος αυτος που ανοητα και προχειρα διαπιστωσε οτι ολα εγιναν καλα ηταν εκει καθε μερα?
Ηταν εκει οταν οι νοσηλευτριες ξαπλωμενες βαριοντουσαν να δωσουν τροφη στις ασθενεις?
Ο ασθενης και η ασθενεια του φταιει παντα,φυσιολογικο ειναι αυτο.
Ηταν εκει οταν οι αποκλειστικες που λυμαινινται τον χωρο με την βοηθεια των μονιμων επλεναν τα αυτοκινητα τους στο προαυλιο αντι να καθονται με τους ασθενεις?
Ξερει απο γερη βαση οτι τα φαρμακα που της χορηγησε η δολοφονος γιατρος ηταν τα ενδεδειγμενα?
Ξερει οτι ο διευθυντης της κλινικης δεν ηξερε καν την ασθενη?

Τιποτα δεν ξερει,απλα γραφει οτι μαλακια του κατεβει στο κεφαλι για να δικαιολογησει την ανεπαρκεια,ανικανοτητα και τεμπελια τους.

ΕΔΕν θελουν να βρουν τους ενοχους,αλλα αυτοι υπαρχουν και πληρωνονται απο τους δικους μας φορους,δεν ενδιαφερεται να λυσει το προβλημα αλλοιως θα εδιωχνε τις απαραδεκτες και παρανομες αποκλειστικες νοσοκομες που υπαρχουν εκει.

Αποτελεσμα και συμβουλη:Μην αρρωστησετε,και αν καποιος ασθενης σας χρειαστει νοσηλεια μην τον αφησετε εκει,καλυτερα να πεθανει σπιτι του.
Φυσικα ο Λοβερδος θα ειναι υπερηφανος για την υγεια που προσφερει το κρατος στον πολιτη.
Αλλα ανικανος δεν ειναι κι'αυτος?

Aρχιδια Μιντια

GREEK DEBT EXCLUSIVE: DEFAULT PLANNERS ‘FALLING OUT OVER FIREWALL’ – Sources

More pieces of timetable jigsaw falling into place

Astonishing details of a Greek default plot hatched by Wall Street and the White House (with the knowledge of both Barack Obama and Hillary Clinton) have been backed up by growing evidence of an undercover US Fed ‘swap’ deal to bankroll Mario Draghi’s eurobank liquidity programme . As a quid pro quo for this disguised loan, the US demanded a ‘leper’ default for Greece – with a much bigger European-funded contagion firewall than currently exists. But the plans may be derailed by intransigence in Berlin.

US President Barack Obama spent last Martin Luther King Day with wife Michelle and daughter Malia. They joined fellow volunteers at Browne Education Center in Washington. During his brief remarks, on arrival, the President said there was no better way to honour King “than to do something on behalf of others”.

MLKD is a public holiday in the US. On that day this year – January 16th – Presidential staff and Fed advisers were in a conveniently empty office block with a dozen or more top Wall Street bankers. The meeting was called to brief a select band on the White House and Geithner approved operation to amputate the eurozone’s obviously gangrenous Greek leg.

Just 24 hours later, a remarkable undercover bailout slush fund was set up for the use of the ECB under Mario Draghi. On that day, the financial website Wealth Wire posted a piece suggesting the Fed was ‘up to something mysterious’ , and Jonathon Trugman of the New York Post’s financial desk wrote this: ‘Essentially, we just bailed out Europe’s banking system with the full faith and credit of the United States’.

Subsequently, a former Fed official told the Wall Street Journal that the Reserve was indeed bailing out Europe by operating in the shadows – aka a loan masquerading as a currency swap.

Former Vice President of the Federal Reserve bank of Dallas, Gerald O’Driscoll told the Journal:

“The Fed is using what is termed a “temporary U.S. dollar liquidity swap arrangement” with the European Central Bank (ECB).  Simply put, the Fed trades or “swaps” dollars for euros. The Fed is compensated by payment of an interest rate (currently 50 basis points, or one-half of 1%) above the overnight index swap rate. The ECB, which guarantees to return the dollars at an exchange rate fixed at the time the original swap is made, then lends the dollars to European banks of its choosing.

The two central banks [ECB and US] are engaging in this roundabout procedure because each needs a fig leaf. The Fed was embarrassed by the revelations of its prior largess with foreign banks. It does not want the debt of foreign banks on its books. A currency swap with the ECB is not technically a loan.”

Well, swap or loan, it all went into the eurobank prop-up operation initiated by Mario Draghi. During the period following that transfer, the ECB lent $483bn in various amounts to just over 500 banks in the eurozone. Says a eurozone insider:

“Mario then leveraged the amount he’d been given as collateral. Given his position and influence, it wasn’t hard. Without pulling this scam  [to avoid the amount appearing on the ECB's market intervention charts or in its books] the Central Bank couldn’t have splashed out the liquidity it did.”

I am told that the operation is continuing – and will be used to fund the next round of voracious private eurobank appetite for liquidity.

But what nobody has yet reported in the MSM is that the operation was part of a pre-agreed quid pro quo.

That deal was outlined to the key Wall St players on January 16th. In a nutshell, it was “We bale out the eurobanks for Mario, and in return they [the EU States] build a firewall around Greece”. It was the start of what became known as ‘amputate and cauterise’. And I can confirm that Goldman Sachs played a pivotal role in the session.

The American view is this: Greece must default outside the euro, and become a leper. Secretary Geithner thinks the Europeans don’t have the money to make the banks ultra-safe…and that means an immediate contagion blowback to the US, with disastrous consequences. So we, the US, must covertly help the ECB render the eurobanks safe – and in return, they need to step up to the plate by leveraging whatever firepower they need to ensure the whole mess stops at Greece.

Astonishingly – The Slog has learned – the key players at this point were Timothy Geithner, Goldman Sachs, a tight group of White House Obamites, Ben Bernanke (at “a safe distance”), Mario Draghi, IMF boss Christine Lagarde….and an influential group of German bankers based alongside Draghi in Frankfurt. Both the President and Hillary Clinton are aware of the arrangement and its goals. As far as I can ascertain, it now looks likely that Merkel and Schauble were not involved at all; but whether they’ve become party to it since is unclear. I do know there was a major diplomatic flap on in Berlin last Tuesday (21st February) about the potential leak of papers somehow incriminating the German Chancellor and her Finance Minister…but that has never developed, or been confirmed by any source of which I’m aware.

As a consequence, from this point onwards Christine Lagarde began to play serious hardball about the need for a massive firewall investment by EU member States. Concurrently, Secretary Clinton applied every ounce of available pressure to the Sino-Japanese credit line as a potential further source of bricks in the wall. As we have seen in the last week, unlike the Three Stooges Regler, van Rompuy and Barroso, Clinton’s State Department seems to have had some degree of success. Less so Lagarde: she has come up hard against Berlin’s refusal to expose Germany further. I am told:

“The view in the Fed and Washington is that the Europeans are welching on the deal. This strikes me as kind of dumb, in that I don’t think they ever had Berlin on board in the first place. And while Draghi is a genius, not even he can pull that one round on his own. Just how up to speed Berlin is, I don’t know. I assume they know roughly what the deal was, and I assume that Bankfurt has been applying pressure on the basis of that. I suspect the problem is that Schauble thinks, first off, there’s a lot more in this for the US than there is for Germany…and second, privately he thinks the amputation analogy is unrealistic. He’s more of a pop-corn guy. But some of that is guesswork.”

The pop-corn reference is based on an influential term used by former Bush staffer Edward Lazear. He suggested that Greek debt is really a cooking piece of pop-corn in a pan…once it pops, you can’t stop the other seeds from doing the same. It’s a view shared by The Slog: the leveraging and insurance fire-storm that could potentially follow default is impossible to calculate, because the arrangements of individual banking firms remain a closely-guarded secret.

But on the other hand, it beats the Brussels strategy of writing Japanese poetry and making false promises about action. And in the meantime, the behaviour of some players continues to support the deal’s existence:

* The Greek consitutional change demanded by the Troika (to hierachise debt before other expenditure) will not be possible by the Greek bailout closure date. And they knew that all along.

*European creditor countries are demanding 38 specific changes in Greek tax, spending and wage policies by the end of this month and have laid out extra reforms that amount to micromanaging the country’s government for two years, according to documents obtained by the Financial Times. There is no way the Greeks will stand for that either. Says Mujtaba Rahman, Europe analyst at the Eurasia Group risk consultancy, “The programme is being set up to fail, as many of these conditions will be impossible to achieve”.

*In an interview with the Wall Street Journal, Mario Draghi’s support for the deal remains understated bordering on tepid: he suggested that the sceptical market response to Tuesday’s rescue deal suggested many doubted Athens would follow through on a promised austerity cure. “It’s hard to say if the crisis is over,” he warned.

*Commerzbank AG Chief Executive Martin Blessing yesterday said of the Brussels deal, “The participation in the haircut is as voluntary as a confession during the Spanish Inquisition”. For the Bankfurt pro-default team, this is bang on message.

Nor are these people making it up: the bondholders must give more than 50% approval before the swap – and they need to deliver that on a two-thirds quorum. Hedge Funds in particular remain tight-lipped.

As I keep saying: this deal will not make it to the tape. It was set up to fail: but even that plot may now unravel if the firewall doesn’t materialise at a level satisfactory to the Americans.

This piece was compiled and written based on confidential interviews with New York, Washington, German and Brussels sources

http://hat4uk.wordpress.com/2012/02/24/greek-debt-exclusive-default-planners-falling-out-over-firewall-sources/

Financial Times: Η τρόικα επανιδρύει το ελληνικό κράτος!

Oι Financial Times αναφέρουν ότι οι εταίροι μας έχουν προωθήσει την«ίδρυση του κράτους από την τρόικα» ξεσκεπάζοντας το δρόμο,όπου ο Γιώργος μας οδήγησε για να μην αναλάβει εκείνος ως Πρωθυπουργός την πολιτική ευθύνη της διόρθωσης του χάους, που δημιούργησε ο πατέρας του.
* - ''Σύμφωνα με έγγραφα που εξασφαλίσαμε η Ευρώπη ανέλαβε τη κυβέρνηση της Ελλάδας για δύο χρόνια''
* - Δεν κρύβει το δημοσίευμα τις βρετανικές επιδιώξεις ευρω-καταστροφής : 

''Οι δύσπιστοι ηγέτες της ευρωζώνης ετοιμάζουν ελληνική κατάρρευση μέσα στον επόμενο χρόνο''
* - ''Το πρόγραμμα είναι σχεδιασμένο ώστε να αποτύχει, γιατί πολλοί από τους στόχους είναι αδύνατον να επιτευχθούν''
* - ''Είναι το τίμημα της διάσωσης από στάση πληρωμών και κοινωνική αναταραχή''
Όσο και εαν οι Άγγλοι και συνεπώς και οι...
Financial Times ονειρεύονται ή επιδιώκουν την κατεδάφιση της Ε.Ε, κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει το σημερινό δημοσίευμα που ουσιαστικά συμπεραίνει πως ''το πρόγραμμα είναι σχεδιασμένο ώστε να αποτύχει, γιατί πολλοί από τους στόχους είναι αδύνατον να επιτευχθούν''. Η αιτία, σύμφωνα με...
την εφημερίδα,είναι πως απαιτούνται μέσα σε λίγες ημέρες ανέφικτα πολλές δράσεις που''αντιστοιχούν σε μικροδιαχείριση της κυβέρνησης της χώρας για δύο χρόνια''.
Οι απαιτήσεις της τρόικας, όπως γράφεται χαρακτηριστικά, ξεπερνούν τις 38 αλλαγές σε δαπάνες, φόρους και μισθούς μέχρι το τέλος του μήνα, που σημαίνει πως ξαφνικά πρέπει να γίνουν όλα όπως:
- σαρωτικές αλλαγές στις δικαστικές διαδικασίες
- συγκέντρωση της ασφάλισης υγείας
- ολοκλήρωση ακριβούς κτηματολογίου
- εξαγορά νέου ηλεκτρονικού συστήματος για την φοροείσπραξη
- αλλαγή του τρόπου συνταγολόγησης φαρμάκων
- καθορισμό ελάχιστων αποθεμάτων αργού πετρελαίου
Αναλυτές της αγοράς σχολιάζουν στους Financial Times πως ουσιαστικά μιλάμε για ίδρυση κράτους!
ιαβάστε όλο το δημοσίευμα με τον χαρακτηριστικό τίτλο :

Η τρόικα …επανιδρύει το ελληνικό κράτος
''Οι πιστώτριες χώρες της Ευρώπης απαιτούν 38 συγκεκριμένες αλλαγές στα ελληνικά προγράμματα δαπανών, φόρων και μισθών μέχρι το τέλος του μήνα κι έχουν απαριθμήσει επιπλέον μεταρρυθμίσεις που αντιστοιχούν σε μικροδιαχείριση της κυβέρνησης της χώρας για δύο χρόνια, σύμφωνα με έγγραφα που εξασφάλισαν οι Financial Times.

Οι μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται σε τρία ξεχωριστά μνημόνια συνόλου 90 σελίδων, είναι το τίμημα που δέχτηκε να πληρώσει η Ελλάδα για να εξασφαλίσει την δεύτερη συμφωνία διάσωσης 130 δισ. ευρώ και να αποφύγει την στάση πληρωμών, που η κυβέρνηση φοβάται ότι θα ρίξει την ελληνική κοινωνία στην αναταραχή. 

Τα μέτρα ποικίλουν από σαρωτικές αλλαγές στις δικαστικές διαδικασίες, συγκέντρωση της ασφάλισης υγείας και ολοκλήρωση ακριβούς κτηματολογίου, μέχρι την εξαγορά νέου ηλεκτρονικού συστήματος για την φοροείσπραξη, την αλλαγή του τρόπου συνταγολόγησης φαρμάκων και τον καθορισμό ελάχιστων αποθεμάτων αργού πετρελαίου. 

«Το πρόγραμμα είναι πολύ, πολύ πιο φιλόδοξο από μια οικονομική μεταρρύθμιση. Πρόκειται για ίδρυση κράτους, όπως το εννοούμε κατά κανόνα σε παραδοσιακές χαμηλού εισοδήματος περιπτώσεις» δήλωσε ο κ. Mujtaba Rahman, ευρωπαϊκός αναλυτής της Eurasia Group. 

Στις πιο επείγουσες κινήσεις περιλαμβάνεται σε 10σέλιδη λίστα με «προκαταβολικές κινήσεις» που πρέπει να ολοκληρωθούν ως την Τετάρτη προκειμένου οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης να δώσουν το τελικό «πράσινο φως» στην έκτακτη συνεδρίαση της Πέμπτης. 

Τα 38 μέτρα είναι ένα μίγμα από νόμους που πρέπει να εγκρίνει η βουλή, υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα, που επηρεάζουν όλο το δίχτυ της ελληνικής οικονομικής δραστηριότητας, από τις δαπάνες υγείας μέχρι την τοπική αυτοδιοίκηση και την είσπραξη φόρων. 

Λίγα μόνο από τα μέτρα καταγράφονται ως ολοκληρωμένα ή στην διαδικασία της εφαρμογής, μεταξύ των οποίων η πολυσυζητημένη μείωση των συντάξεων 300 εκατ. ευρώ και τα 325 ευρώ σε άλλες περικοπές δαπανών. Οι υπόλοιπες μεταρρυθμίσεις εμπίπτουν σε έξι κατηγορίες, με τις περισσότερες αλλαγές στις περικοπές δαπανών, τις τραπεζικές ρυθμίσεις και τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις. 

Ανάμεσα στα μέτρα που πρέπει να ολοκληρωθούν στις επόμενες επτά ημέρες, είναι μειώσεις φαρμακευτικών κρατικών δαπανών κατά 1,1 δισ. ευρώ, ολοκλήρωση 75 καθολικών ελέγχων και 225 ελέγχων ΦΠΑ μεγαλο-οφειλετών, καθώς και απελευθέρωση επαγγελμάτων όπως τα σαλόνια ομορφιάς, οι ξεναγοί και τα κέντρα αδυνατίσματος. 

Ακόμη και οι πιο μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσεις πρέπει να ολοκληρωθούν ταχέως. Στο προσχέδιο του 49σέλιδου «συμφώνου κατανόησης για συγκεκριμένες προϋποθέσεις οικονομικής πολιτικής» με ημερομηνία 9 Φεβρουαρίου, περιλαμβάνονται δεκάδες μέτρα που πρέπει να ολοκληρωθούν στο πρώτο μισό του έτους. 

Πολλά από τα διαρθρωτικά μέτρα είχαν συμφωνηθεί το 2010 στο πλαίσιο του πρώτου πακέτου διάσωσης, αλλά είχαν μπλοκαριστεί από ομάδες συμφερόντων με επιρροή, εργατικά σωματεία και ορισμένους υφυπουργούς στα οικονομικά υπουργεία. 

Ο κ. Rahman τονίζει ότι η κλίμακα και η ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται, δημιουργεί το ερώτημα μήπως οι δύσπιστοι ηγέτες της ευρωζώνης ετοιμάζουν την Ελλάδα για να καταρρεύσει μέσα στον επόμενο χρόνο. 

«Ακόμη κι αν κατανοήσουμε την επιτακτική πολιτική ανάγκη, το πρόγραμμα είναι σχεδιασμένο ώστε να αποτύχει, γιατί πολλοί από τους στόχους είναι αδύνατον να επιτευχθούν,»συμπεραίνει''. 

http://emprosdrama.blogspot.com/2012/02/financial-times.html

"Έβγαλαν κι άλλοι πολιτικοί και συγγενείς λεφτά έξω"...

Μόνο η αρχή ήταν αυτή που έκανε ο προϊστάμενος της Αρχής για την καταπολέμηση του «μαύρου χρήματος» Παναγιώτης Νικολούδης ο οποίος είπε ότι έλληνας βουλευτής έβγαλε στο εξωτερικό 1 εκατομμύριο ευρώ τον Μάιο του 2011.

Όπως δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος η υπηρεσία πληροφοριακών συστημάτων του υπουργείου του έχει εντοπίσει «πολιτικά πρόσωπα και συγγενείς τους που έστειλαν εμβάσματα ανω των 100.000 ευρώ το 2011» και συμπλήρωσε ότι εντός της ημέρας θα οριστικοποιηθεί ο κατάλογος και θα αποσταλεί στην Βουλή.

Ειδικότερα, ο κ. Βενιζέλος εξήγησε ότι την περασμένη Τετάρτη το τραπεζικό σύστημα ΔΙΑΣ «μας διαβίβασε τα στοιχεία του 2011 – δηλαδή τα εμβάσματα άνω των 100.000 ευρώ στο εξωτερικό – που είναι πολύ μεγάλα σε όγκο. Αυτή την στιγμή τρέχουν οι έρευνες και αυτό που μπορώ να πω είναι ότι υπάρχουν πολιτικά πρόσωπα και συγγενείς τους». 

Ο συγκεκριμένος κατάλογος θα «κλείσει» σήμερα και θα σταλεί στην επιτροπή ελέγχου «πόθεν έσχες» της Βουλής προκειμένου να διασταυρωθεί εάν τα χρήματα αυτά είναι καταγεγραμμένα στις δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης.
http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=179328

Μισθοι και αγοραστικη δυναμη

Η συγκριση ειναι του 2003,σημερα οι διαφορες ειναι ακομα μεγαλυτερες,δειτε ποσες ωρες εργασιας χρειαζομαστε εμεις και ποσες οι υπολοιποι για να αγορασουμε τα ιδια προιοντα.

Ο Γιάννης Αγγελάκας έγραψε ένα κείμενο-απάντηση στην "απολογία" του Πέτρου Κωστόπουλου για το κλείσιμο της IMAKO.

Ο Γιάννης Αγγελάκας έγραψε ένα κείμενο-απάντηση στην "απολογία" του Πέτρου Κωστόπουλου για το κλείσιμο της IMAKO.

Το κείμενο έχει ως εξής:

"Διαβάζοντας την επιστολή απάντηση απολογία του κυρίου Πέτρου Κωστόπουλου για το κλείσιμο της ΙΜΑΚΟ  έκανα μερικες σκέψεις ψύχραιμες χωρίς ίχνος χαιρεκακίας , μερικες στιγμες μάλιστα ένοιωσα μια βαθειά θλίψη για τις στενοχώριες τις  έννοιες και τα δυσβάσταχτα βάσανα που περνά κάποιος άνθρωπος που  υπήρξε μέχρι πρότινος ο γκουρού της ανεμελιάς και της ελαφράδας για ένα μεγάλο κομμάτι της νεοελληνικής μας κοινωνίας.

Ωστόσο η έκπληξη ή η αποκορύφωση αν θέλετε της κατάθλιψης που τραγικά διαπερνά όλο το κείμενο έρχεται τη τελευταία στιγμή στο τελευταίο υστερόγραφο:

''ΥΓ.4: Πάτησα σχεδόν τα 60 αλλά επιμένω: Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή. Θα τα ξαναπούμε…"

Δεν λέω , μπορεί και να'ναι ηρωικό να βλέπεις τον καπετάνιο να βουλιάζει με το πλοίο του, μέσα στα τοξικά απόβλητα που ο ίδιος δημιουργούσε όλα αυτά τα χρόνια, φωνασκώντας 'δεν μετανοιώνω', αλλά πείτε μου αν υπάρχει ένας στοιχειωδώς σκεπτόμενος και ευαίσθητος Έλληνας που να μη γνωρίζει έστω και εκ τω υστέρων ότι το εν λόγω απόφθεγμα υπήρξε ένα απο τα βασικά συνθήματα με τα οποία η πασοκική πανούκλα έπεσε πάνω στη παραζαλισμένη μεταπολιτευτική ελληνική κοινωνία τότε στα μέσα της δεκαετίας 80 για να αποπλανήσει και να μυήσει σχεδόν τους πάντες δεξιούς αριστερούς στις ιερές αξίες του σταρχιδισμού, του κωλαρπαξισμού, του τομαρισμού, της απενοχοποίησης του κυνηγιού του κέρδους και της εφήμερης δόξας και να μας βάλει όλους να τρέχουμε κακόγουστοι χωρίς μνήμη λαχανιασμένοι και χαζοχαρούμενοι προς τον όλεθρο. Κρίμα που 60 χρόνια ζωής δεν άφησαν ούτε ένα τόσο δα ίχνος γνώσης μέσα στην ύπαρξη του κυρίου Κωστόπουλου.

Του αφιερώνω ένα τετράστιχο που σε κάποιους θα θυμίσει κάτι:

Η ζωή είναι μεγάλη

κι αν την κάνεις καρναβάλι

Θα'ρθει η ώρα να χτυπήσεις

το ξερό σου (τ'αδειανό σου;) το κεφάλι"

http://www.cosmo.gr

Oι επιτυχιες της συγκυβερνησης

Την ωρα που αυτοι ψηφιζουν στην Βουλη την πληρη καταργηση ολων των δικαιωματων των εργαζομενων με απωτερο στοχο την μονιμη φτωχοποιηση του λαου αυτες οι εικονες θα πυκνωνουν στους δρομους των πολεων μας.

Οι σωτηρες της χωρας που υπερηφανα μετα την παραδοση της στους δανειστες της βγαινουν και πανηγυριζουν στα μεσα που τους υποστηριζουν θα πρεπει να θυμουνται οτι:
Ροδα ειναι και γυριζει,θα ερθει η σειρα τους αργα η γρηγορα.

Και τοτε θα δουν τι σημαινει να αφηνεις εναν λαο στην τυχη του.

Ακομα δινει συνεντευξεις

Ο οραματιστης της 79ης θεσης.

Tα ελεγε περυσι,ποιος ακουγε?

Φετος ομως βλεπουμε οτι το σχεδιο τους το οργανωσαν και το εκτελουν με μεγαλη προσοχη.

Σ. Κούλογλου : ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ....ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ !!!

Η απόφαση του eurogroup για το κούρεμα και το νέο δάνειο προς την Ελλάδα είναι πράγματι ιστορική, αλλά για διαφορετικούς λόγους απ αυτούς που επικαλείται η κυβέρνηση.  Η απόφαση επισφραγίζει την συνέχιση ενός κοινωνικού πειράματος χωρίς ιστορικό προηγούμενο, που έχει δύο στόχους: την εφαρμογή μιας βίαιης εσωτερικής υποτίμησης στην ευρωζώνη και την μελέτη των αντοχών μιας κοινωνίας, η οποία,  εδώ και 2 χρόνια, δέχεται διαδοχικά ηλεκτροσόκ και οδηγείται σε εξαθλίωση. Αν το πείραμα πετύχει, θα εφαρμοστεί σε άλλες χώρες, ξεκινώντας από τον ευρωπαϊκό νότο και φτάνοντας, μέσω Ιταλίας, στη Γαλλία.

Η  απόφαση για το νέο πακέτο δεν λύνει κανένα πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας.  Το κούρεμα του 53,5%  γίνεται μόνο στο τμήμα του  που αφορά τους ιδιώτες και δεν αρκεί για να βγάλει τη χώρα από το βούρκο των χρεών.

Αντίθετα τα μέτρα που συνοδεύουν την συμφωνία, η μείωση του βασικού μισθού, των συντάξεων και του επιδόματος ανεργίας  καθώς και η περιστολή των όποιων δημοσίων δαπανών, προμηνύουν μια πολύ πιο δραματική ύφεση, απομακρύνοντας ακόμα περισσότερο την επίτευξη του στόχου, στο οποίο υποτίθεται ότι θυσιάζουμε τα πάντα: την μείωση του χρέους στο 120, 5 του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος, το –ζήσε Μάη να φας τριφύλλι- σωτήριο έτος 2020.

Στην στοιχειοθέτηση του 120,5(sic) για 8 χρόνια μετά, δεν συνυπολογίζεται τίποτα απ όσα μπορούν να συμβούν στα τόσα χρόνια που μεσολαβούν, από κύκλους ύφεσης της διεθνούς οικονομίας μέχρι διεθνή γεωπολιτικά επεισόδια. Αρκεί η επιδείνωση της κρίσης με το Ιράν ή μια  επίθεση εναντίον του, για να πέσει έξω ολόκληρος ο σχεδιασμός.

Βέβαια οι δανειστές ξέρουν τι κάνουν. Στους σημερινούς Financial Times δημοσιεύεται «αυστηρά εμπιστευτική» έκθεση η οποία προετοιμάστηκε για τα υπουργεία οικονομικών της ευρωζώνης. Σύμφωνα «με το πιο αισιόδοξο σενάριο» της έκθεσης, τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται στην Αθήνα ενέχουν το κίνδυνο ύφεσης που θα είναι τόσο μεγάλη, ώστε η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του χρέους και ίσως χρειαστεί και τρίτο δάνειο.

Με την νέα όμως συμφωνία και την δημιουργία του κλειστού λογαριασμού που θα εξυπηρετεί κατά προτεραιότητα την αποπληρωμή των δανείων, μετατίθεται το πρόβλημα της «εξωτερικής» χρεοκοπίας σε «εσωτερική» χρεοκοπία, όπως σωστά σημειώνει ο καθηγητής Γιάννης Τσαμουργκέλης στη συνέντευξη του στο tvxs.gr. Αν τα λεφτά δεν θα επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους, θα περιορισθούν και άλλο οι κοινωνικές. δαπάνες . «Μετατίθεται ένα τεράστιο βάρος της διαχείρισης της κρίσης στην ελληνική πλευρά». Καταδικασμένη να μην τα καταφέρει ποτέ, η ελληνική πλευρά θα εκβιάζεται συνεχώς και θα τεστάρεται με νέα μέτρα για το πείραμα, μέτρα τα οποία φέρνουν και επιπλέον κέρδη στους δανειστές.

Σήμερα  το πρωί, η  αυστριακή εφημερίδα Der Standard δημοσίευσε μια αποκαλυπτική μελέτη του γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών. Σύμφωνα με την μελέτη αυτή, τα κράτη με τριπλό Α, αυτά δηλαδή που έχουν την υψηλότερη αξιολόγηση όσον αφορά την πιστοληπτική τους ικανότητα, όπως είναι και η Αυστρία, έχουν αποκομίσει μεγάλα κέρδη από την όλη υπόθεση με την οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα.

Τα κέρδη αυτά επιτυγχάνονται , πρώτον λόγω της πληρωμής των τόκων, από την Ελλάδα και τις άλλες χώρες που έχουν πάρει δάνεια, όπως πχ η Πορτογαλία, και δεύτερον λόγω των πολύ χαμηλών επιτοκίων που πετυχαίνουν όταν τα ίδια τα κράτη ΑΑΑ δανείζονται, εξαιτίας ακριβώς της κρίσης που πλήττει τις νοτιοευρωπαϊκές χώρες. Η Γερμανία, παραδείγματος χάριν, εκτιμούσε η γερμανική μελέτη, έχει κερδίσει 45 δις ευρώ «μόνο μέσω των αγορών», χωρίς δηλαδή να κουνήσει ούτε το δαχτυλάκι της.

Το πρωί, μετά την ανακοίνωση της «ιστορικής» απόφασης για την σωτηρία της Ελλάδας, η υπουργός Οικονομικών της Αυστρίας εμφανίστηκε ικανοποιημένη, αν και υπήρχαν ορισμένα.,.. σκοτεινά σημεία.  «Μέχρι στιγμής η Ελλάδα έχει καταβάλει έγκαιρα τους τόκους, αλλά από εδώ και στο εξής το κέρδος για την Αυστρία θα είναι μικρότερο, καθώς αποφασίστηκε μείωση του επιτοκίου δανεισμού της Ελλάδας»!

Με την συμφωνία, τα κέρδη των μνημονιακών τοκογλυφικών δανείων - που στην διεθνή κοινή γνώμη παρουσιάζονται ως βοήθεια προς τους τεμπέληδες Έλληνες χωρίς καμιά αντίδραση από τις  ελληνικές κυβερνήσεις - , τα κέρδη λοιπόν αυτά μόνο θα διατηρηθούν, έστω και με μικρότερο επιτόκιο, αλλά διασφαλίζονται κιόλας: θα πρέπει να ψάξει κανείς στην ιστορία της αποικιοκρατίας για να βρει συμφωνία η οποία να προβλέπει τη δημιουργία ειδικού κλειστού λογαριασμού, για την κατά προτεραιότητα εξυπηρέτηση του χρέους. Με την δημιουργία του ειδικού λογαριασμού, εξηγούσε ο υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας,  «η Ελλάδα θα δαπανά για αυτά που πρέπει».

Οι υπέρμαχοι της νέας συμφωνίας θα πουν, βεβαίως, βεβαίως, ότι μπορεί όλα τα παραπάνω να ισχύουν, τα κράτη πιστωτές να κερδίζουν, ο ειδικός λογαριασμός να είναι ταπεινωτικός κλπ, αλλά τουλάχιστον αποφύγαμε τη χρεοκοπία, την επιστροφή στη δραχμή και τα άδεια ράφια των super markets όπου δεν θα υπάρχει παρά οδοντόκρεμα, όπως στη Πολωνία επί πραξικοπήματος Γιαρουζέλσκι(το άκουσα και αυτό στην ελληνική τηλεόραση της οποίας οι υπεύθυνοι, αν λειτουργούσαν οι νόμοι στην Ελλάδα, θα έπρεπε να είχαν συλληφθεί για κατ εξακολούθηση παραβίαση του αντιτρομοκρατικού νόμου).

Αν πράγματι αποφεύγουμε τη χρεοκοπία, ας δεχθούμε την αυξημένη επιτήρηση που επίσης προβλέπει η συμφωνία. Αν είναι να μείνουν στα ράφια μόνο οδοντόκρεμες, ας παίρνει η τρόικα κάθε τρίμηνο και χίλια γυναικόπαιδα για σκλάβους, όπως τις παλιές καλές εποχές. Σωθήκαμε όμως;

«Δεν διασώσαμε την Ελλάδα, η Ελλάδα αυτή τη στιγμή βυθίζεται στο χάος», συμπέραινε ο Γερμανός  καθηγητής οικονομικών Μαξ Οττε, μιλώντας σήμερα στην γερμανική ραδιοφωνία. «Εδώ και δύο χρόνια διασφαλίζουμε ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει υπάκουα να καταβάλει τα επιτόκια της στα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα».  
http://patrinaki.blogspot.com/2012/02/blog-post_9746.html

€130bn plaster leaves Greece independent in name only

A woman begs as shoppers walk by in central Athens as Greeks resigned themselves to the €130bn bailout. Photograph: Yannis Behrakis/Reuters

Bailout not the end of country's troubles. It simply postpones the inevitable: more financial strife and an exit from the euro

A stay of execution. The most expensive sticking plaster in the world. A rescue deal with shallow foundations. That was the snap assessment of the markets on Tuesday about the 4am deal struck in Brussels to spareGreece the indignity of going bust and to keep alive the myth that theeuro is working.

The pundits could be wrong. It is possible that the €130bn (£110bn) bailout will mark a turning point and in a decade's time Greeks will be looking back on the dark days of 2012 in the way that the newly prosperous Germans looked back in the 1960s to their war-ravaged economy in 1945.

It is all so simple: for a new wonder economy to arise in the Aegean what has to happen is for Greece's recession to end immediately, for the economy to have six consecutive years of strong growth from 2014 onwards; for the Greeks to submit to their eurozone partners' humiliating terms; for the bailout to be given the thumbs-up by the sceptical parliaments in Germany, Finland and the Netherlands, and for the assorted hedge funds, banks and insurers that make up Greece's private-sector creditors to accept a 53% "haircut" on their investments.

This is theoretically possible, although it does suggest that whatever eurozone finance ministers were smoking in their all-night marathon talks it must have been something strong.

There is, in truth, scant hope that this second bailout will work. The International Monetary Fund knows that, and virtually admitted as much in the briefing note it prepared for the Eurogroup meeting. The Greek politicians who pledged to support the deal before, during and after this spring's election know it also, but feel they had no choice but to agree to a programme they know will cause an even deeper recession, higher unemployment and, almost certainly, further civil unrest. The rest of the eurozone knows it too, deep down.

Even if, by some miracle, all the preconditions for success were met, Greece's national debt would still be equivalent to 120% of its national output in 2020, putting it on a par with where Italy is today. Greece's biggest problem in the years ahead will be its dismal economic prospects, which will be made still more dismal by the destruction of demand being ordered by the European Union, the European Central Bank and the IMF.

The so-called troika is assuming that the Greek economy shrinks by 4.3% this year and holds steady in 2013, before growing at more than 2% a year thereafter. These projections are for the birds; Greece is currently contracting at an annual rate of 7% and for the troika's forecasts to be met the economy would have to stabilise immediately.

Against a backdrop of wage cuts, spending cuts, pension cuts, collapsing consumer confidence, capital flight and an investment strike, that looks a tad improbable. The IMF admits that there is a risk of a deeper recession; what it doesn't say is that the risk is exceptionally high.

A second problem identified by the IMF is whether Greece really has the stomach for the pain that lies ahead. A nation already suffering from austerity fatigue now has to accept more pain plus two fresh conditions: the bailout money is to be put into an escrow account that will ensure it is used for debt repayments, and there is to be a permanent troika mission in Athens to monitor the reform programme.

In effect, Greece is being stripped of its sovereignty; it will be an independent country in name only. A further condition – that Greece pass legislation making debt repayment the top priority of government spending – may be the moment the worm turns.

From the perspective of Germany or the Netherlands, these safeguards are the bare minimum necessary to convince the sceptical taxpayers of northern Europe that Greece won't simply pocket the cash and then – as in the past – soft pedal on economic reforms. The Dutch government, in particular, has taken a particularly hard line and has hinted that it would withhold approval of the deal unless there is strong evidence that the Greeks are keeping to their side of the bargain.

Finally, there's the little matter of Greece's private-sector creditors. Here, there are two issues: will investors accept losses of more than 50% on their Greek holdings while the central banks walk away scot-free? And given that the endgame for Greece is supposed to be that it gradually weans itself off support from official sources and returns to the capital markets, will any private investor want to touch the country with the proverbial bargepole? The likely answer is no on both counts.

In short, this is not the end of the Greek saga. The economy will continue to contract, the debt dynamics will get worse and before long there will be talk of a third bailout. That, though, will not arrive. Next time, Greece will jump or be gently shown the way to the exit.

http://www.guardian.co.uk/world/2012/feb/22/plaster-leaves-greece-independent-name

Ειστε Μαλακες.

Σε λιγο καιρο θα γινεται παρελαση μουτζας.

Aμαχητι

Η Ελλαδα του οραματιστη Γιωργακη

Αυτη την Ελλαδα οραματιστηκε το ανικανο κανώ.

Παγκόσμιο σούργελο

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Στην Αθήνα οι συναποτελούντες τη συγκυβέρνηση υπό τον Παπαδήμο πανηγυρίζουν. Κανείς σοβαρός άνθρωπος στον κόσμο, ωστόσο, δεν θα μπορούσε να συμμερίζεται τις θριαμβολογίες των μόνιμων καρναβαλιστών της πολιτικής μας ζωής. Ούτε θα ήταν δυνατόν μια συμφωνία χρεοκοπίας, όπως αυτή του τελευταίου Eurogroup, να θεωρείται με κάποιον τρόπο «βιώσιμη». Με εξαίρεση αυτούς που την επέβαλαν...

Τι ακριβώς αποφάσισαν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης για την Ελλάδα:

● «Κούρεμα» των ομολόγων εις χείρας ιδιωτών ώστε αυτό να φτάσει το 2020, υποτίθεται, στο 120,5% του τότε ΑΕΠ. Το ύψος των απωλειών θα φτάσει σε σύνολο το 75% της πραγματικής αξίας των ομολόγων. Βεβαίως η διαπραγμάτευση έγινε με τους ξένους κατόχους ομολόγων, παρότι το μεγαλύτερο κόστος θα υπάρξει στο... εσωτερικό.

● Έτσι οι χασούρηδες θα είναι ελληνικές τράπεζες (που θα αποζημιωθούν), ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία και Έλληνες αποταμιευτές και επιχειρήσεις (που δεν θα αποζημιωθούν), την ώρα που οι Ευρωπαίοι και η κυβέρνηση Παπαδήμου πανηγυρίζουν προκαταβολικά ότι επέβαλαν «κούρεμα» στους ξένους δανειστές.

● Εν συνόλω η ΕΚΤ και οι άλλες κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης θα χάσουν μόλις 3,2 δισ. ευρώ, όταν τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία π.χ. θα χάσουν πολλαπλάσια, με τρομακτικές επιπτώσεις στις συντάξεις, χωρίς επί της ουσίας να αποζημιωθούν.

● Ο επιπλέον δανεισμός της Ελλάδας θα είναι 130 δισ. ευρώ – τμηματική καταβολή έως το 2014. Δηλαδή η μείωση του χρέους – σε μεγάλο βαθμό εσωτερικού και στο ελληνικό δίκαιο – θα αντικατασταθεί με νέο χρέος, ακόμη μεγαλύτερο από το προηγούμενο και στο δίκαιο των δανειστών: το αγγλικό.

Ως... αντάλλαγμα για την υποτιθέμενη «σωτηρία» της, η Ελλάδα έδωσε, πέρα από όλα όσα έχει ήδη δώσει σε επίπεδο λιτότητας, ύφεσης, χαμένων δικαιωμάτων και θέσεων εργασίας, συνολικής εξαθλίωσης των Ελλήνων και όσα άλλα γνωρίζουμε:

● Τη δημιουργία ειδικού ταμείου για την κατά προτεραιότητα – έναντι όλων των άλλων υποχρεώσεων του ελληνικού κράτους – αποπληρωμή του ελληνικού δημόσιου χρέους, υπό τη διαχείριση της τρόικας.

● Τη συμπερίληψη σε αυτό το ταμείο, εκτός των νέων δανεικών, και εσόδων προερχόμενων από τηφορολογία και από το ξεπούλημα της περιουσίας. Άλλωστε μπορεί ο νυν επικεφαλής του ταμείου Κ. Μητρόπουλος να γκρινιάζει ότι δεν μπορεί να προχωρήσει με τους επιθυμητούς ρυθμούς το ξεπούλημα, ωστόσο το ταμείο είναι ήδη εδώ...

● Την ακόμη πιο ασφυκτική εποπτεία της τρόικας – με μόνιμη παρουσία της στην Αθήνα, με τοποθέτησηεπιτρόπων σε κάθε υπουργείο, για άγνωστο χρονικό διάστημα – ώστε να διασφαλίζεται πως, σε επίπεδο κυβέρνησης και υπουργείων, δεν θα γίνεται καμία δαπάνη πριν συγκεντρωθούν τα απαραίτητα κεφάλαια για το «ταμείο χρέους».

● Τη νομική κατοχύρωση της προτεραιότητας αποπληρωμής του χρέους με νόμο και, εν συνεχεία, με συνταγματική αναθεώρηση, η οποία θα μπορεί να γίνει από τον Μάιο του 2013 και ύστερα.

Ο χαρακτηρισμός της Ελλάδας, προχθές, από τον Βόλφγκανγκ Μίνχαου των Financial Times ως της«πρώτης αποικίας της ευρωζώνης» είναι μάλλον επιεικής, αφού στο οικονομικό επίπεδο η Ελλάδα επιστρέφει στη δεκαετία του 1940, αλλά στο πολιτικό πηγαίνει μέχρι τον 19ο αιώνα, όταν οι ξένες δυνάμεις επέβαλλαν τη μορφή του πολιτεύματος και το πρόσωπο του μονάρχη.

Αυτά όμως είναι απλώς λεπτομέρειες και για τον Παπαδήμο και για τον Βενιζέλο και για τον Παπανδρέου και για τον Σαμαρά.

Σιγά τα ωά όταν πρόκειται, ακόμη μια φορά, να... σωθεί η χώρα. Η οποία βεβαίως από τον περασμένο Ιούνιο διαρκώς «διασώζεται» «μειώνοντας το χρέος της» και πληρώνοντας βαρύτατο τίμημα σε επίπεδο οικονομίας, πολιτικής και κοινωνίας, χωρίς ακόμη να έχει... σωθεί.

Και πώς να σωθεί όταν ακόμη και ο... Στέφανος Μάνος, ο νεοφιλελεύθερος «δεινόσαυρος» της πολιτικής μας σκηνής, εξίσταται λέγοντας μια απλούστατη... αλήθεια: το χρέος στο 120% του ΑΕΠ, το οποίο υποτίθεται ότι προσπαθούν να επιτύχουν οι Βενιζελοπαπαδήμοι, δεν έχει καμιά πιθανότητα να είναι βιώσιμο. «Μας κοροϊδεύουν» λέει ο Μάνος.

Πολιτική αμφισβήτηση

Η εμπιστοσύνη στην όποια αποτελεσματικότητα της νέας συμφωνίας είναι σχεδόν μηδενική καταρχάς σε πολιτικό επίπεδο:

1. Το ΔΝΤ – αν και στο πρώτο δάνειο, όπως και στη στήριξη Ιρλανδίας και Πορτογαλίας – είχε συμμετάσχει με το 30%, τώρα περιορίζεται σε μόλις 10% (13 δισ. ευρώ). Λογικό, αν συνυπολογίσουμε ότι το Ταμείο δεν θεωρεί πως η ευρωπαϊκή συμφωνία είναι ποτέ δυνατόν να καταστήσει το ελληνικό δημόσιο χρέος «βιώσιμο».

2. Η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ: «Υπάρχουν πτωτικοί κίνδυνοι. Αυτό είναι σαφές. (...) Η ελληνική οικονομία πρέπει να γίνει πιο ανταγωνιστική, με ευρείες μειώσεις μισθών, ώστε να αυξηθούν οι εξαγωγές για να ανακάμψει. Η ανάπτυξη μέσω των εξαγωγών, όμως, μπορεί να υλοποιηθεί σε αρκετά χρόνια. Εν τω μεταξύ, οι μειώσεις των μισθών θα εμβαθύνουν την ύφεση, καθιστώντας το βάρος των χρεών ακόμη πιο δύσκολο».

3. Η τρόικα επίσης αμφισβητεί τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους σύμφωνα με έκθεσή της, η οποία περιλαμβάνει το απολύτως λογικό σενάριο να αποτύχει και αυτό – όπως και το πρώτο – πρόγραμμα λιτότητας και τελικά το χρέος της Ελλάδας, αντί να μειωθεί στο 120,5% του ΑΕΠ το 2020, να βρίσκεται κάπου στη... στρατόσφαιρα του 160%. Ως εκ τούτου κάνει λόγο για πρόσθετη χρηματοδότηση κατά 50 δισ. ευρώ, ενώ το ΔΝΤ ανεβάζει την «αναγκαία στήριξη» έως και το σύνολο των... 245 δισ.

Αν λοιπόν οι ίδιοι οι επιτηρητές, δανειστές κ.λπ. βλέπουν από αυτή τη σκοπιά και με τέτοια σενάρια την εξέλιξη του χρέους, τότε μπορεί κάποιος να καταλάβει την αξία των διακηρύξεων και δεσμεύσεων Παπαδήμου, Βενιζέλου κ.λπ.

Σε αυτή την περίπτωση μάλλον ο ειλικρινέστερος ήταν ο... Σαμαράς, ο οποίος από όλη τη συμφωνία βρήκε να τονίσει ότι ανοίγει τον δρόμο σε εκλογές. «Καθένας με τον πόνο του» θα πείτε. Και θα έχετε δίκιο...

Αμφισβήτηση από τα ΜΜΕ

Αλλά και σε επίπεδο ΜΜΕ το άρωμα που έμεινε από τη συμφωνία είναι αρνητικό ως προς το όποιο αποτέλεσμα θα μπορούσε να έχει, αφού δεν υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που να δίνει την ελάχιστη σημασία στους ψοφοδεείς πανηγυρισμούς της συγκυβέρνησης.

Άλλωστε κανείς δεν πιστεύει ούτε στη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους ούτε στην πιθανότητα να εφαρμοστεί ανεμπόδιστα και αδιαμαρτύρητα το φονικό κράμα λιτότητας, πλήρους απώλειας της εθνικής κυριαρχίας και εξαθλίωσης ενός ολόκληρου λαού. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

● Η γερμανική εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung θεωρεί ότι η Ελλάδα, πληρώνοντας ακριβά το δάνειο των 130 δισ., «έχασε την κυριαρχία της ως ανεξάρτητο κράτος».

● Η γαλλική εφημερίδα Monde αμφισβητεί τόσο την αξιοπιστία της συμφωνίας όσο και το ότι η συμμετοχή των ιδιωτών στο PSI θα φθάσει τελικά τα ζητούμενα 107 δισ. ευρώ, αλλά και το αν το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Ινστιτούτο (IIF) του Νταλάρα θα εκπροσωπήσει τελικά τους ιδιώτες πιστωτές που διατείνεται ότι εκπροσωπεί.

[Άλλωστε σημαντικά κερδοσκοπικά κεφάλαια του εξωτερικού ήδη έχουν φύγει από τη διαπραγμάτευση και αρκετοί εκφράζουν αμφιβολία για το αν θα συγκεντρωθεί η συμμετοχή του 75% των πιστωτών ώστε να συμφωνήσουν στην ενεργοποίηση των ρητρών αναγκαστικής συμμετοχής που νομοθετεί η συγκυβέρνηση ώστε να προκύψει η... αναγκαστική χρεοκοπία με την οποία απειλεί...].

● Η γαλλική εφημερίδα Les Echos θεωρεί επίσης ότι «το δεύτερο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας δεν αίρει τις αμφιβολίες για τη βιωσιμότητά του».

● Το αμερικανικό πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg μεταδίδει ότι «η διάσωση της Ελλάδας αφήνει υπαρκτό τον κίνδυνο χρεοκοπίας όχι μόνο της Ελλάδας αλλά ολόκληρης της Ευρώπης, καθώς βαθαίνει η ύφεση».

● Πάλι το Bloomberg: «Ακόμη ωστόσο η Ελλάδα εξακολουθεί να κουβαλά το βάρος του χρέους, υπογραμμίστηκε από την ανάλυση ειδικών της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, οι οποίοι επεσήμαναν όλα όσα θα μπορούσαν να πάνε εκτός προβλέψεων δεδομένου ότι η χώρα δεν μπορεί να βγει από τα δημοσιονομικά δεινά μέσω ανάπτυξης που θα μπορούσε να προκληθεί από την υποτίμηση του νομίσματος. Δεδομένων των κινδύνων, η επιτυχία του προγράμματος εξακολουθεί να είναι αμφισβητήσιμη».

● Το αμερικανικό πρακτορείο ειδήσεων Reuters θεωρεί ότι το σχεδιασθέν σύστημα διάσωσης «δύσκολα θα δουλέψει και θα αποφέρει τα προσδοκώμενα».

● Το βρετανικό κανάλι BBC μιλά για «επαμφοτερίζουσες αντιδράσεις των αγορών στη συμφωνία για την Ελλάδα».

● Η αμερικανική εφημερίδα New York Times επισημαίνει πως «οι αμφιβολίες για την ικανότητα της Ελλάδας να εξυπηρετεί σε βάθος χρόνου το χρέος της παραμένουν, σε σημείο που αναρωτιέται κανείς αν θα απαιτηθεί και νέο πακέτο διάσωσης».

● Η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal εκτιμά: «Η συμφωνία διάσωσης της Ελλάδας και απομείωσης του χρέους της θα αφήσουν τη χώρα με τεράστιες δανειακές υποχρεώσεις, ενώ η εφαρμογή των μέτρων που αποφασίστηκαν συνιστούν προκλήσεις που πιθανώς θα εκτροχιάσουν το πρόγραμμα και θα εμποδίσουν την επάνοδο της ελληνικής οικονομίας στο δρόμο της ανάπτυξης».

● Η Wall Street Journal και πάλι: «Εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες ως προς το εάν η Ελλάδα θα μπορέσει να ανταποκριθεί στους φιλόδοξους στόχους της συμφωνίας. Οικονομικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι υπάρχουν μακροπρόθεσμα ερωτήματα για την ικανότητα της Ελλάδας να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις της ακόμη και μετά τη μείωση του χρέους».

● Η βρετανική εφημερίδα The Telegraph γράφει: «Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να εξαρτάται από τους χορηγούς της στην Ευρωζώνη, με αντάλλαγμα υποσχέσεις για λιτότητα και μεταρρυθμίσεις τις οποίες δεν μπορεί να πραγματοποιήσει».

● Το γερμανικό περιοδικό Spiegel σημειώνει ότι τις επόμενες εβδομάδες θα φανεί εάν η συμφωνία θα αποδώσει, καθώς μέχρι τις αρχές Μαρτίου θα γίνει γνωστό εάν θα συμμετάσχει επαρκής αριθμός ιδιωτών στο συμφωνηθέν κούρεμα του ελληνικού χρέους.

● Η βρετανική εφημερίδα Financial Times ενισχύει τον προβληματισμό του Spiegel, καθώς μιλάει για αιφνιδιασμό των ιδιωτών κατόχων ελληνικών ομολόγων: «Οι διαπραγματευτές πίστευαν ότι είχαν καταλήξει σε συμφωνία με τους αξιωματούχους τον προηγούμενο μήνα, βάσει της οποίας η μακροπρόθεσμη αξία των ομολόγων τους θα μειωνόταν κατά 72%. Τώρα, όμως, αποφασίστηκε εκτός από την ανταλλαγή των ομολόγων και σημαντικά χαμηλότερο επιτόκιο που περιγράφεται ως σημαντικά κατώτερο των τιμών της αγοράς».

● Το βρετανικό περιοδικό Economist (στήλη «Καρλομάγνος»): «Η ευρωζώνη υποστηρίζει ότι έχει ένα ευρύ σχέδιο για να επανέλθει η ελληνική οικονομία σε σωστή πορεία. Η διαρροή της ανάλυσης βιωσιμότητας του χρέους από την τρόικα καθιστά σαφές ότι και το δεύτερο πακέτο στήριξης μπορεί να αποτύχει. Βάσει του απαισιόδοξου σεναρίου, εάν δηλαδή η Ελλάδα δεν εφαρμόσει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ο λόγος χρέους θα παραμείνει στο 160% του ΑΕΠ το 2020. Η πολιτική της επιβολής ενός νέου προτεκτοράτου στην Ελλάδα μπορεί να γίνει ακόμη πιο επικίνδυνη».

Αμφισβήτηση από τις αγορές

Στο ίδιο μήκος κύματος, δηλαδή των επιφυλάξεων για την απόφαση του Eurogroup για την Ελλάδα, κινούνται και πολλοί... κατ’ εξοχήν ενδιαφερόμενοι – και βεβαίως... ειδικοί – της αγοράς.

1. Ο Γερμανός καθηγητής Οικονομικών Μαξ Ότε θεωρεί πως «η Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη και θα παραμείνει χρεοκοπημένη και αυτά τα 100 δισ., που δεν αποτελούν το 50% του συνολικού ελληνικού κρατικού χρέους, αλλά στην καλύτερη περίπτωση το 25% ή 30%, δεν επαρκεί. Θα χρειαζόμασταν ένα κούρεμα 200 δισ. επί του συνολικού ελληνικού κρατικού χρέους, που σημαίνει το 60% ή 70% και τότε η Ελλάδα θα είχε μια πιθανότητα να εξέλθει από την κρίση».

«Δεν διασώσαμε την Ελλάδα – η Ελλάδα αυτή τη στιγμή βυθίζεται στο χάος – αλλά εδώ και δύο χρόνια διασφαλίζουμε ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει υπάκουα να καταβάλλει τα επιτόκιά της στα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα».

2. Οι άνθρωποι της Barclays Capital, ανησυχώντας για την εφαρμογή του PSI και το ποσοστό συμμετοχής, το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιστωτικό γεγονός, θεωρούν πως το ενδεχόμενο ελεγχόμενης χρεοκοπίας της Ελλάδας δεν μπορεί να αποκλειστεί τελείως.

3. Στην Deutsche Bank είναι βέβαιοι ότι το επόμενο διάστημα – έως την 20ή Μαρτίου – ενδεχόμενο χρεοκοπίας δεν υπάρχει, αλλά χαρακτηρίζουν «βραχυπρόθεσμη επιτυχία» τη συμφωνία του Eurogroup.

4. Η ING εκτιμά πως η ανακούφιση δεν αναμένεται να κρατήσει πολύ, αφού ο συνδυασμός περαιτέρω λιτότητας, κοινωνικής αναταραχής και ευρωπαϊκής ανυπομονησίας μπορεί να γίνει εκρηκτικός.

5. Κατά τη Morgan Stanley, εξακολουθούν να υπάρχουν κίνδυνοι και για την εφαρμογή του προγράμματος και για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα εν όψει των εκλογών.

Συμπέρασμα

Ολόκληρος ο πλανήτης βοά για την ποιότητα και το είδος της συμφωνίας στο τελευταίο Eurogroup. Στην Ελλάδα Βενιζέλος και Παπαδήμος πανηγυρίζουν επειδή προσέφεραν στους ισχυρούς ξένους δανειστές της χώρας το τεράστιο μπόνους της πλήρους απαλλαγής από το κόστος της αναδιάρθρωσης. Παρότι όμως επέλεξαν την πλήρη εσωτερική πτώχευση και την πλήρη διάσωση των εκτός Ελλάδος πατρώνων της χώρας, δεν κατάφεραν να πάρουν ούτε το ελάχιστο αντάλλαγμα.

Παρότι καταργούν την ίδια τη χώρα μας και εξανδραποδίζουν τον ελληνικό λαό, δεν κατάφεραν ούτε καν να την ασφαλίσουν από το ενδεχόμενο χρεοκοπίας. Ή, ακριβέστερα, απέτρεψαν την ανεξέλεγκτη, αλλά άφησαν ορθάνοιχτη την πόρτα για την – ακόμη χειρότερη – ελεγχόμενη, η οποία κινδυνεύουμε ακόμη και τώρα να σκάσει στα κεφάλια μας...

[ΥΓ.: Στην παρουσίαση αυτή αντλήθηκαν στοιχεία από τις εφημερίδες Το Βήμα και Αυγή και από την ιστοσελίδα Euro2day...]

 http://topontiki.gr/article/30727