ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΟΪΔΟΥ

«Στην Ελλάδα επιτρέπεται να μειώσει το χρέος της, όμως οι Ευρωπαίοι εξασφαλίζουν πως όποιο χρέος μείνει θα μπει σε προτεραιότητα, έναντι όποιας άλλης υποχρέωσης της χώρας” αναφέρει άρθρο του Φλόιντ Νόρις για τους NYT, με τίτλο «στη διάσωση της Ελλάδας προηγούνται οι τράπεζες».
Ο Φ. Νόρις υποστηρίζει ότι η Ευρώπη εξακολουθεί να στηρίζει την Ελλάδα, ζητώντας αυστηρά μέτρα λιτότητας, έτσι ώστε να μπορεί η χώρα να αποπληρώνει τα χρέη της στις τράπεζες μέχρις ότου αυτές σταθεροποιηθούν και ξεπεράσουν την τρέχουσα παγκόσμια οικονομική κρίση.
«Η Ευρώπη είναι προετοιμασμένη να πληρώσει ό,τι χρειάζεται ώστε να σώσει τις τράπεζες. Όχι όμως για να σώσει την Ελλάδα» προσθέτει.

Ορίστε, τα είπε ο άνθρωπος μέσα σε τρεις παραγράφους. Για ποιο λόγο να κάνεις πολυσέλιδες αναλύσεις, δήθεν διαπραγματεύσεις και εκβιασμούς ώστε να πετύχεις αυτό που θες, δηλαδή τη διάσωση των τραπεζών;

Σταράτες κουβέντες, από τη Μέκκα του καπιταλισμού και μάλιστα γραμμένες από τον επικεφαλής του οικονομικού ρεπορτάζ των New York Times. Αναφέρω την ιδιότητα του υπογράφοντα για να μην ορμήσουν πάλι τα μνημονιακά παπαγαλάκια να τον χαρακτηρίσουν γραφικό, κομμουνιστή, αναρχικό, πράκτορα των Ρώσων ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

Όταν, λοιπόν, ένας τεχνοκράτης από αυτούς που λατρεύει η αντιπαθής τάξη των «μνημονιακών» περιγράφει με τόση άνεση τον οικονομοκρατικό κυνισμό των Βρυξελλών, του Βερολίνου και του ΔΝΤ, για ποιο λόγο σκίζονται να μας πείσουν οι εδώ λάτρεις του Μνημονίου ότι όλα γίνονται για να σωθεί η χώρα;

Για ποιο λόγο επιμένουν να μας πείσουν ότι «επιτέλους ήρθε η ώρα να μάθουν οι Έλληνες να ζουν με όσα έχουν»; Μα, δεν έχουν οι Έλληνες. Κι όσοι είχαν τα χάνουν. Ή τουλάχιστον οι Έλληνες εργαζόμενοι και μικροεπαγγελματίες.

Για ποιο λόγο οι υπερασπιστές του Μνημονίου, που στην κυριολεξία ξεκωλώθηκαν τις τελευταίες ημέρες να κατηγορούν ως ανεύθυνους τους πολίτες που αντιδρούν στα μέτρα, δεν παραδέχονται ότι για κάποιο λόγο βολεύονται οι ίδιοι από τα μέτρα;

Ελεύθερη αγορά έχουμε, το συμφέρον δεν είναι απαγορευμένη έννοια. Οι εργαζόμενοι που αντιδρούν στα μέτρα δεν το κρύβουν ότι το κάνουν επειδή θίγονται τα δικά τους συμφέροντα και, κυρίως, ένα. Η επιβίωσή τους.

Όταν υπερασπίζεσαι κάτι, κάποιο λόγο έχεις. Δεν ξυπνάς ένα πρωί και πρέπει να επιλέξεις αν είσαι υπέρ ή κατά των μέτρων. Για τις μειώσεις των μισθών, ο λόγος είναι φανερός για κάποιον επιχειρηματία που πλέον δε θα «στραγγαλίζεται η κερδοφορία του από τις απαιτήσεις των κωλοεργαζομένων» του.

Οι απολύσεις επίσης τον βολεύουν επειδή η απειλή «Ξέρεις πόσοι περιμένουν στην ουρά να πάρουν τη θέση σου; Σκάσε και δούλευε για όσα σου δίνω» θα έχει στέρεα βάση.

Αυτά, τα καταλαβαίνω. Αυτό που δεν καταλαβαίνω, είναι με ποια λογική υπερασπίζονται την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας, την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας, την εκχώρηση εθνικών πόρων όπως επιβάλλει το νέο μνημόνιο.

Εκεί αρχίζουν οι υποψίες περί της όποιας «αγνότητας» των καλών προθέσεών τους. Βέβαια, αν τολμήσεις να τους πεις κάτι τέτοιο, αγανακτούν και παρεξηγούνται σε βαθμό χρυσαυγίτη. «Με λες προδότη, ρε;».

Όχι, εγώ δεν είπα κανέναν προδότη. Είπα απλώς ότι υπερασπίζονται «την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας, την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας, την εκχώρηση εθνικών πόρων» με το επιχείρημα ότι αυτά ΠΡΕΠΕΙ να γίνουν για να σωθεί η χώρα.

Μα ποια χώρα να σώσεις, αφού υπερασπίζεσαι την παράδοσή της; Ε, αν αυτό τώρα είναι ο ορισμός της προδοσίας, δε φταίω εγώ. Ας πάνε να μαλώσουν με τα λεξικά και ν’ αλλάξουν τον όρο.

Δεν καταλαβαίνω όμως και κάτι ακόμη από αυτά που λένε οι «φιλο-μνημονιακοί». Θα πρέπει, λένε, να αποκτήσουμε και πάλι την εμπιστοσύνη των διεθνών δανειστών, διότι δε μπορούμε να έχουμε την απαίτηση να δανειζόμαστε χωρίς να επιστρέφουμε τα δανεικά.

Σε αυτό το σημείο, μάλιστα, μας εγκαλούν για «ελληναρισμό» και «ψευτομαγκιά». Να το δούμε κι αυτό το θέμα, επειδή μου τη δίνει να με αποκαλούν «τζαμπατζή». Ας μου βρουν ΕΝΑ προεκλογικό πρόγραμμα κόμματος εξουσίας όπου μέσα αναφερόταν ότι στην περίπτωση που εκλεγούν θα δανειστούν με τοκογλυφικά επιτόκια κάποιο ποσό.

Δε θέλω πολλά τέτοια προεκλογικά προγράμματα, ένα μόνο θέλω. Αν υπάρχει, τότε είμαι τζαμπατζής. Αν δεν υπάρχει, τότε τζαμπατζήδες είναι οι ίδιοι οι μνημονιακοί που ενώ γνώριζαν ότι η χώρα δανείζεται από τοκογλύφους δεν έβγαιναν να το καταγγείλουν, αλλά απολάμβαναν τα δάνεια αυτά.

Θες να αποκαλέσεις «εξαπατημένους» τους πολίτες που ψήφιζαν χωρίς να ξέρουν τι γινόταν πίσω από την πλάτη τους; Αποκάλεσέ τους. Όχι, όμως, τζαμπατζήδες. Κι εδώ που τα λέμε, για να ρωτήσω και κάτι άλλο. Να πληρώσουμε τα δάνειά μας, να δείξουμε καλό πρόσωπο στους τοκογλύφους, εντάξει. Όμως γιατί οι ίδιοι οι τοκογλύφοι και οι εν Ελλάδι υπερασπιστές τους δαιμονίζονται όποτε ακούν για επιτροπή λογιστικού ελέγχου του δημόσιου χρέους μας;

Να μην ξέρουμε βρε καλοπροαίρετε αδελφέ πού σκατά πήγαν τα λεφτά που δανειστήκαμε; Έτσι, για την τιμή των όπλων. Σε ποια όπλα πήγαν; Σε ποιες μίζες; Σε ποιες προμήθειες; Ήρθαν αυτά τα δάνεια ή απλώς εγκρίθηκαν κι έμειναν στους ξένους λογαριασμούς για να αγοραστούν υποβρύχια που γέρνουν και τανκς που δεν τσουλάνε;

Επειδή οι Φίλοι του Μνημονίου (να κάνουν και σύλλογο, ωραίο ακούγεται) είναι ανοιχτοχέρηδες, λαρτζ τύποι και κιμπάρηδες, ας μου εξηγήσουν κάτι. Βγαίνουν παρέα σε μία ταβέρνα κι ο μαλάκας της παρέας λέει κρυφά στο σερβιτόρο «κέρνα όλο το μαγαζί». Άραγε, όταν έρθει ο λογαριασμός, θα δεχτούν χωρίς δεύτερη κουβέντα να τον πληρώσουν ρεφενέ;

Δε θα αναρωτηθούν γιατί ο λογαριασμός είναι τόσο μεγάλος ενώ έφαγαν μόνο μια μερίδα φαγητό και δυο τρία ορεκτικά; Σύμφωνα με τη λογική των Φίλων του Μνημονίου, θα πρέπει να πληρώσουν ρεφενέ το κέρασμα του μαλάκα, πρώτον επειδή ήταν επιλογή τους να κάνουν παρέα στον μαλάκα και δεύτερον επειδή έφαγαν κι αυτοί μαζί με όλο το υπόλοιπο μαγαζί, άρα «μαζί τα έφαγαν».

Η άρνηση του ελέγχου του δημοσίου χρέους και η θέση ότι πρέπει να πληρώσουν όλοι οι Έλληνες όλο το λογαριασμό αγνώστου προορισμού δανείων, είναι ύποπτη. Και είναι ύποπτη, επειδή παίρνει μονομερώς τη θέση των δανειστών.

Είναι ύποπτος ο φόβος τους να μάθουμε πού πήγαν αυτά τα δάνεια. Αν ήταν τόσο ωραίοι και ξεκάθαροι τύποι, θα έπρεπε πρώτοι και καλύτεροι να ζητήσουν αναλυτικό λογαριασμό.

Για να μην το κάνουν και για να έχουν σκυλιάσει με την πληρωμή ανεξέλεγκτων χρεών, μάλλον βολεύονται με την άγνοια. Αυτή την ίδια άγνοια που δείχναμε όταν κάποιοι έπαιρναν δάνεια στο όνομά μας. Ορίστε, λοιπόν, ποιοι βολεύονται από την άγνοια. Εμείς δε βολευόμαστε πλέον.

Ξέρω, βολέψαμε πολλούς ως κορόιδα. Όλους αυτούς που τώρα πασχίζουν να κάνουμε πάλι το κορόιδο και να πληρώσουμε. Τσου! Αυτή η καριέρα του κορόιδου έληξε. Πόσα δάνεια πήραμε, πότε και πού πήγαν. Κομμένες οι μαλακίες ότι πήγαιναν σε μισθούς και συντάξεις. Το ξεκαθαρίσαμε ότι εκεί πήγαινε μόνο ένα μέρος του ποσού των δανείων. Για τα υπόλοιπα αναλυτικός λογαριασμός, αλλιώς ο χαρακτηρισμός «απατεώνας» τούς ανήκει πέρα για πέρα.

http://kartesios.com/?p=74602