Έχασαν την δεδηλωμένη, αλλά συνεχίζουν το… έργο τους, στέλνοντας την χώρα στο εκτελεστικό απόσπασμα. Καμία σοβαρότητα, καμία συνέπεια, καμία απολύτως συναίσθηση του πολιτικού πραξικοπήματος και των συνεπειών του. Η κυβέρνηση Σαμαρά, ουσιαστικά ανύπαρκτη όπως και εκείνη του Παπανδρέου, τολμά να συνεχίζει να εμφανίζεται ως ισχυρή, εκμεταλλευόμενη απουσίες(;) που σηκώνουν πάρα πολύ συζήτηση, οι οποίες έγιναν κατά τη διάρκεια της σημαντικής ψηφοφορίας στην Βουλή, το οποίο αφορούσε το ξεπούλημα του συνόλου της κρατικής περιουσίας.
Οι συνεργάτες της κυβέρνησης Σαμαρά, το υπόλοιπο του τρίο μπελκάντε της συν-καταστροφής, δεν στάθηκαν ικανοί να αντιμετωπίσουν όλα όσα οι ίδιοι συνήργησαν (ακούσια ή εκούσια δεν έχει καμία απολύτως σημασία), για να συμβούν στην χώρα. Άφαντοι, τόσο ο Βενιζέλος που τον έψαχναν και δεν τον έβρισκαν, όσο και ο υπόλειμμα της δημοκρατίας α λα αριστερά Φώτης Κουβέλης, δεν είχαν ούτε το πολιτικό θράσος, ούτε το θάρρος ως άνδρες να σταθούν ενώπιον των ευθυνών τους και να ξεκαθαρίσουν τι ψηφίζουν και τι δεν ψηφίζουν.
Η δημοκρατία, είναι γνωστό εδώ και καιρό, δεν υπάρχει την Ελλάδα. Προτίμησε να αποδημήσει όταν διείδε τα επερχόμενα στο πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά. Ο ίδιος ο Σαμαράς, ως πρωθυπουργεύων της τροϊκανής μπανανίας, συμμεριζόμενος την πάγια πολιτική τακτική του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», αλλά και του συστήματος πολιτικής αφόδευσης επί του πολιτεύματος και της χώρας γενικότερα, επιχαίρει μίας ανύπαρκτης νίκης η οποία θα συγκαταριθμηθεί στο εναντίον του κατηγορητήριο άμα της επανόδου της δημοκρατίας στην χώρα.
Προφανώς, κάποιος πρέπει να τονίσει στους κυβερνώντες υπαλλήλους των τραπεζών και των λοιπών διεθνών λαμογιών, πως ούτε οι αποφάσεις τους, ούτε οι υπογραφές τους, ούτε οι επίσημες και ανεπίσημες συμφωνίες τους, πολλώ δε μάλλον ούτε οποιαδήποτε αιτιολογία προβάλλουν οι ίδιοι στο μέλλον, δεν γίνεται δεκτή και φυσικά ούτε αναγνωρίσιμη από τον Ελληνικό λαό. Σε κάθε τους απόφαση, αυτοί οι πολιτικοί νάνοι, ψηφίζουν υπέρ της προσωπικής τους καταδίκης, συμφωνούν υπέρ του ισόβιου εγκλεισμού τους και συναινούν υπέρ της απώλειας κάθε προσωπικού πολιτικού και ανθρώπινου δικαιώματος που μέχρι σήμερα τους αναγνωρίζεται από την κυβέρνηση του Βερολίνου, των Βρυξελλών και του Παρισιού.
Πύρρειος πολιτική νίκη για τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση ήταν η σημερινή ψηφοφορία για τις αποκρατικοποιήσεις στη Βουλή, αφού μόνο 148 βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ υπερψήφισαν το σχετικό άρθρο του νομοσχεδίου.
Η ψηφοφορία η οποία θα αποτελούσε πρόβα τζενεράλε εν όψει της τελικής ψήφισης του Μνημονίου στις 7 Νοεμβρίου κατέληξε σε ναυάγιο για τη συνοχή της κυβέρνησης.
Η σημερινή ψηφοφορία στο νομοσχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις έχει ως εξής:
Άρθρο 1: 173 ναι, 120 όχι Δεκτό κατά πλειοψηφία
Άρθρο 2 : 148 ναι, 139 όχι, παρών 6, Δεκτό κατά πλειοψηφία
Άρθρο 3: 156 ναι, 135 όχι, 2 παρών, Δεκτό κατά πλειοψηφία
Άρθρο 4: 146 ναι, 121 όχι, 26 παρών, Δεκτό κατά πλειοψηφία
Άρθρο 5: 158 ναι, 135 όχι, δεκτό κατά πλειοψηφία
Άρθρο 6: 173 ναι, 120 όχι, δεκτό κατά πλειοψηφία
Τροπολογία: 136 ναι, 143 όχι, 14 παρών, καταψηφίστηκε
Η σημερινή ψηφοφορία στη Βουλή για το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών (είχε επτά άρθρα και τίτλο «Κατάργηση ελάχιστου ποσοστού Ελληνικού Δημοσίου σε ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΟΔΙΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΤΑ, κα» ενώ συμπληρωνόταν με τροπολογία για τα «ευγενή ταμεία») έγινε ονομαστικά μετά από αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ, που καταψήφισε το νομοσχέδιο. Η υπερψήφιση του νομοσχεδίου από τους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ήταν η πρόβα τζενεράλε του «γάμου» των δύο κομμάτων, με την ΔΗΜΑΡ ουσιαστικά να «θέτει εαυτόν» εκτός κυβέρνησης.
Από σήμερα, επισήμως δεν υφίσταται κυβέρνηση, παρά μόνο για τυπικούς λόγους, μέχρις ότου ολοκληρωθούν οι αμερικανικές εκλογές και έως ότου το Βερολίνο αποφασίσει τι θα κάνει στην Ελλάδα. Κι αυτό επειδή είναι τελείως διαφορετικό το να καταλαμβάνεις μία χώρα οικονομικά και πολιτικά επειδή έχουν συναινέσει οι κυβερνώντες σε αυτήν και είναι τελείως διαφορετικό το να καταλαμβάνεις μία χώρα ολοκληρωτικά και σε βάθος χρόνου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου