Πηγαινοντας προς το Πασχα,μονο δυο εβδομαδες μας εμειναν πια....περασε και αλλο ενα Σαββατοκυριακο οχι και τοσο καλο οπως το προηγουμενο,κατ'αρχην εργαζομουν εως τις 7μμ το Σαββατο και ημουν λιγο κουρασμενος απο την ορθοστασια ας μην ξεχναμε και το προβλημα της μεσης μου.
Και ηλπιζα σε ενα ησυχο τρυφερο διημερο,σπανιο πραγμα πλεον με βολτες και καφεδουλη οπως γενικα παντα περιμενω.
Αντ'αυτου αναγκαστηκα λογω επιμονης απο το μωρουλι να παω σε ενα μπαρακι κατι που ειναι πλεον απο τα βαρετοτερα πραγματα που ουτε θελω ουτε ζηταω να κανω.
Και δεν ηταν αυτο και το μονο που επρεπε να αντεξω αλλα και τους διαφορους μακρυνους η οχι και τοσο μακρυνους τυπους,γνωστους κυριως οχι δικους μου οι οποιοι κατεφθασαν και αναμενοταν απο εμενα να ειμαι κοινωνικος και φιλικος με ατομα που ουτε κανω κεφι να κανω παρεα,ουτε και θελω.
Μουλαρωσα και εγω και κολλησα στο καθισμα σαν μικρο παιδι και πολυ λιγη σημασια εδωσα στα φιλια και στα χεραιτισματα και περιμενα απλα να περασει η ωρα να σηκωθω και να φυγω.
Φυσικα δεν μ'αρεσει να κανονιζει αλλος το πως θα περασω το μοναδικο βραδυ που εχω την εβδομαδα να βγαινω μια και η κουραση απο την δουλεια και οι υποχρεωσεις στο σπιτι δεν μου το επιτρεπουν,και αυτο εχει συμβει και αλλη φορα εκτος απο το Σαββατο το βραδυ,αλλα εκανα υπομονη που δεν ξερω για ποσο ακομη θα κανω και δεν ειπα πολλα.
Και μαζευτηκαν ολοι οι πρωην καποιων αλλων παλαιοτερων σχεσεων με αλλους πρωην και εκει που οσο ειχαν σχεση δεν ηθελαν καν να ακουνε οτι θα πανε σε μπαρ με την σχεση τους τωρα οντως πρωην εχουν κανει τα ιδια αυτα μπαρ κατοικια και νοιωθουν σαν στο σπιτι τους εκει.
Αυτη η παρθενοραφη που πολλοι εχουν οσο εχουν σχεση και η σεμνοτυφια δηλαδη ανετραπη αμεσως με την ληξη αυτης καθαυτης της σχεσης που εληξε αδοξα.
Αυτο που σκεπτομαι καταλαβαινοντας την αναγκη του καθενος μας να εχει ενα Σαββατοκυριακο οπως το γουσταρει ειναι πλεον οταν αποφασιζουν οι πρωην να πανε σε μπαρ εγω να κανονιζω κατι αλλο και ας πηγαινει το μωρουλι μια και κανει κεφι την παρεα αυτη μονο του.
Εξ'αλλου οταν κατι για μενα γινει παρελθον εχω την επιθυμια να παραμεινει και παρελθον.
Περιμένοντας μάταια αυτή την χώρα να γίνει μια χώρα που αγαπάει και σέβεται τους πολίτες της.----------------------- Live your myth in Greece,we live this nightmare for decades.......... Waiting in vain for this country to become a country who loves and respects its citizens...... Η προδοσία της χώρας συνεχίζεται απο δεξιά και τάχα αριστερά,πιαστήκαμε πάλι μαλάκες αλλα δεν θα σταματήσουμε να μαχόμαστε ενάντια στους κλέφτες,ψεύτες,απατεώνες και τους δολοφόνους αθώων ψυχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου