Κυριακή, Σεπτεμβρίου 30, 2012

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ "ΒΗΜΑ". ΤΟ ΛΑΜΠΡΑΚΙΣΤΑΝ ΔΕΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ "ΗΓΕΜΟΝΕΣ" Ή ΜΑΣ ΓΕΛΑΕΙ Η ΜΝΗΜΗ ΜΑΣ;


"Ότι πολλά δεν πάνε καλά στη χώρα μας το γνωρίζουμε πλέον όλοι. Οτι οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις φέρουν ευθύνη μεγίστη γι' αυτή την κατάσταση επίσης το γνωρίζουμε όλοι.
Αλλά από αυτό το σημείο μέχρι να περπατούν όλα τα ζόμπι καταμεσήμερο στον δρόμο υπάρχει απόσταση μεγάλη. Και όμως η τρίχρονη οικονομική κρίση νομιμοποίησε και επανέφερε στο προσκήνιο τις σκοτεινότερες των δυνάμεων.
Όλη αυτή η ανεμπόδιστη, σχεδόν καθημερινή, παρέλαση των νοσταλγών της χούντας των συνταγματαρχών, των κατά δήλωσή τους εχθρών της Δημοκρατίας, συνιστά ίσως τη χειρότερη εξέλιξη της παρούσης περιόδου.
Η δράση των ακροδεξιών ταγμάτων εφόδου, τα γιουρούσια κατά των μεταναστών στις γειτονιές της Αθήνας, η υποκατάσταση των αρχών στα πανηγύρια, οι παρελάσεις σε εμφυλιοπολεμικές συνάξεις, αλλά και οι προκλητικές δηλώσεις κατά του Κοινοβουλίου που τους στεγάζει, δεν μπορούν να προσπερνώνται ελαφρά τη καρδία.
Οι συγκεκριμένες ομάδες και τα πρόσωπα που τις ορίζουν διακρίνονται για την πίστη τους στον ολοκληρωτισμό, έχουν δεδηλωμένες αντιδημοκρατικές πεποιθήσεις, το Κοινοβούλιο γι' αυτούς αποτελεί εφαλτήριο για τα άνομα σχέδιά τους, αν οι συνθήκες τους ευνοήσουν δεν θα διστάσουν να καταλύσουν τη Δημοκρατία και να επιβάλουν ανελεύθερο καθεστώς βίας και υποταγής των πάντων.
Η δράση και η στάση τους, η ρητορεία και οι μέθοδοι είναι ίδιες με εκείνες που εφήρμοσε το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα του Χίτλερ στη Γερμανία στα χρόνια του μεσοπολέμου, με τις γνωστές συνέπειες για όλους.
Ας το γνωρίζουν λοιπόν όσοι χαριεντίζονται μαζί τους και αφελώς δικαιολογούν τη δράση τους. Η ανοχή δεν απέχει πολύ από τη συμμετοχή. Και επίσης ας θυμούνται ότι η Δημοκρατία όσο ανεκτική κι αν είναι, άλλο τόσο αυστηρή μπορεί να γίνει απέναντι σε όσους απεργάζονται ή ευνοούν την κατάλυσή της".
Από το "Βήμα" που πάντα ήταν πιστό στις αρχές της Ελληνικής Δημοκρατίας. Και αυτό και το συγκρότημα που ανήκει. Δείτε το εξώφυλο των Νέων του 1967 για να καταλάβετε ποιοι μιλάνε και ποιοι γράφουνε για δημοκρατία.

Με αυτο το video πάνε για εσχάτη προδοσία όσοι έφεραν και ψήφισαν το μνημονιο




Ο Ρουμειώτης αποδεικνύει τα όσα ήδη ξέραμε

 Χρειαζόμαστε όσο ποτέ Κάθαρση Για το πως φτάσαμε στο μνημονιο. Με ποιους όρους έγινε η προσφυγή στο ΔΝΤ . Υπέρ ποιων έγινε όταν έγινε το κούρεμα του χρέους.Εάν σε κάθε περίπτωση υπερασπίστηκαν το εθνικό συμφέρον στο μέγιστο βαθμό και σε όλα τα επίπεδα. Αλλά και  γιατί πέρασε από την βουλή αυτή η τραγωδία. Πόσα θύματα πόσοι νεκροί πόση δυστυχία. Όλα πρέπει να μπουν σε τάξη και γρήγορα.
 Χρειαζόμαστε όσο ποτέ Κάθαρση! Χρειαζόμαστε δικαιοσύνη για να οδηγηθούμε σε  δίκες και ποινές με τις οποίες θα ηρεμήσει η κοινωνία.

Πραξικοπημα παρτυ

Τι αλλο θα βρουν να μας πουλησουν τα λαμογια του ΔΟΛ δεν ξερω,απλα περιμενω να δω μεχρι που θα φτασει η μαυρη καταντια τους.
Πραξικοπημα ονειρευτηκαν,καιρος ειναι να εχουμε ενα,ετσι κι αλλοιως χουντα εχουμε να εχουμε και τα συνοδευτικα δηλαδη στολες και τανκς.

Κουρεληδες και ξεφτιλες μας κυβερνουν,κουρεληδες και ξεφτιλες στον δημοσιογραφικο χωρα εχουμε παρα πολλους.

Αντε μαζευτειτε να κανουμε ενα πραξικοπημα παρτυ. 

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 29, 2012

Απελευθερώστε τον Άκη, τώρα!




Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Τι είναι όλοι αυτοί με τις πόζες και το υφάκι; Φαύλοι, διαβρωμένοι ως το μεδούλι αλλά ακόμη μέσα στα πράγματα να προσπαθούν να επιβιώσουν παίζοντας τα ρέστα τους. Και οι ίδιοι και το σύστημα που εκπροσωπούν. Το σύστημα που υποτίθεται πως επιδιώκει αλλαγές για να μην αλλάξει κατά βάθος τίποτε: Υποκρισία, φανφαρονισμοί, κουφότητα, αμοραλισμός, εξουσία των μετρίων, αναξιοκρατία, φαβοριτισμός. Κανείς δεν έχει καταλάβει τίποτε.Ακόμη. Κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για οτιδήποτε. Μισές αλήθειες, λαϊκισμοί, χατζηαβάτηδες εναντίον σταρχιδιστών και vice versa. Λ.χ. Ο Βενιζέλος. Καταρρέει στη συνείδηση ακόμη και των στενών κομματικών φίλων του και ακόμη συνεχίζει το ρόλο που δεν του πάει. Αρχηγός μονάχα στις ειδήσεις του Mega και εμπρός απ' τον καθρέφτη του. Ένας αξιοθρήνητος φαφλατάς Μπενίτο που ναρκισσεύεται, παλινωδεί, δοκησίσοφος που αυτοαναιρείται, φαιδρός πολιτικάντης που καμώνεται τον σωτήρα του τόπου ενώ το μόνο που τον απασχολεί είναι η απύθμενη, η νοσηρή του φιλοδοξία. Θεωρεί όλους του υπόλοιπους ηλίθιους -από τον Σόιμπλε ως τον τελευταίο σαλονικιό ψηφοφόρο του- εκπροσωπεί αυτός και οι άνθρωποί του, ό, τι πιο αντιδραστικό διαθέτει ο τόπος, φοράει τη τήβεννο του συνταγματολόγου μόνο για να υποτάξει την επιστήμη στη μικροπολιτική σκοπιμότητα. Ιδού τα πρότυπα που για χρόνια έχει αυτή η χώρα: Άνθρωποι σαν τον Γιωργάκη, τον πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (sic), ένα προγλωσσικό ανθρωπάριο που έχει προβάρει όλους τους ρόλους της εξουσίας και πέτυχε μονάχα σ' εκείνον του υποβολέα και τώρα διακόπτει και μαυρίζει. Τι θα γράψει η Ιστορία γι' αυτούς; Ούτε που το σκέφτονται, ούτε που τους νοιάζει. Το φοβερότερο: πορεύονται χωρίς το ελάχιστο φόβο Ιστορίας, κάτι που διέθετε, τουλάχιστον, ο Κωστάκης, ο ελάχιστος. Πάρτε για παράδειγμα τη περίπτωση Ρουμελιώτη, έναν πολιτικό υπάλληλο που απασχολεί και στοιχειώνει τον τόπο από το '80. Σήμερα, ο άνδρας αυτός, υπουργός του Ανδρέα που έγινε γνωστός από το σκάνδαλο του Κοσκωτά, μας εμπαίζει λέγοντας πως το μνημόνιο ήταν γνωστό πως δεν θα επιτύχει κι αυτός από το ΔΝΤ και τη Νέα Υόρκη του τάλεγε. Ποιος; Ο μυστικός σύμβουλος του Γιωργάκη και ο άνθρωπος, έκπαλαι, του Βαγγέλα. Απ' όταν η κόρη του ήταν σύμβουλος κινηματογράφου (sic) στο ΥΠΠΟ του Βενιζέλου. Σήμερα, δίνει προβοκατόρικες συνεντεύξεις εμπρός σε ενεούς τηλε-δημοσιογράφους που θέλουν να φαίνονται αφελείς ενώ είναι απλώς τρομαλέοι αχθοφόροι, είναι αντιπρόεδρος της Πειραιώς -το πιο δυσώδες σκάνδαλο μετά από τη Siemens-, πρόεδρος του Ιδρύματος Τηνιακού Πολιτισμού -έστω κι αν αγνοεί ποιος είναι ο Λαμέρας ή ο Σώχος- και πρόσωπο που τον καλούν οι εισαγγελείς δια τα περαιτέρω και θυμώνει ο Βενιζέλος καταγγέλλοντάς τους! Όμως απλοί εισαγγελείς, δυο ανεπίληπτες κυρίες, έσπασαν το απόστημα και έστειλαν τον Άκη στη φυλακή. Εκείνον τον Άκη που απάλλαξε η Βουλή δια των στρατηγημάτων του Μπένι. Γι αυτό σας λέω: ή να ελεγχθούν οι πάντες όσοι πέρασαν από το ΥΠΕΘΑ με πρώτο το Γιάννο και να σταλούν τώρα άλλοι εκατό μεγαλοσχήμονες του πασοκικού εσμού στο Κορυδαλλό ή απελευθερώστε τον ταπεινό ένοικο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Όχι άλλη υποκρισία!

ΥΓ. 1 Φαίνεται πάντως ότι και ακόμα και σήμερα κανείς εκπρόσωπος της εξουσίας δεν μαθαίνει τίποτε από το παρελθόν και από τους μόλις χτεσινούς προκατόχους του. Τα ρουσφέτια συνεχίζονται αδιατάρακτα μαζί με την προώθηση των δικών μας παιδιών. Κλασικό παράδειγμα η ΕΡΤ: αντί να επιβάλλουν αξιοκρατία, οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι διορίζουν με ποσόστωση τους κομματικούς τους φίλους προς δόξαν του νεποτισμού και της αδιαφάνειας.

ΥΓ. 2 “Ο άντρας κάνει τη γενιά και όχι η γενιά τον άντρα”, τραγουδάνε ακόμα στη Κρήτη. Γαμώ τους τουρκμεντζόγλου μου μέσα...

ΥΓ. 3 Επί προεδρίας του Απόστολου Κακλαμάνη, η Βουλή των Ελλήνων, διαθέτοντας άφθονο και ανεξέλεγκτο χρήμα, αγόρασε αφειδώς από αγγλικές δημοπρασίες..., πανάκριβους πίνακες και λοιπά έργα τέχνης! Μήπως θα έπρεπε σήμερα να τα πουλήσει, συνεισφέροντας κατ' ελάχιστον στη δραματική προσπάθεια του έθνους; Τι λέτε κύριε Μειμαράκη; Δεν ρωτάω ποιος συμβούλευε σχετικά τον τ. Πρόεδρο γιατί ξέρω. Η, πολύτιμη για την εξουσία, κ. Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα. (Πάντως, αν φύλαγαν τον Πικάσο οι τρεις χιλιάδες υπάλληλοι της Βουλής, τώρα θα είχε σωθεί).

ΥΓ. 4 Ο έτερος Κακλαμάνης, μετά την καταστροφική παρουσία του στο δήμο, ήθελε και τη γενική γραμματεία της ΝΔ. Ο Νικήτας ονειρεύεται να γίνει πρωθυπουργός! Όσο για τον νυν γ.γ. κ. Κεφαλογιάννη, θα τον συμβουλεύαμε λιγότερους βερμπαλισμούς και περισσότερη αποτελεσματικότητα.

ΥΓ. 5 Οι κωλοτούμπες του Βενιζέλου ξεπέρασαν και αυτές τον Καρατζαφέρη. Έτσι, το ανέκαθεν κυβερνητικό Βήμα στηρίζει πλέον αναφανδόν το κ. Σαμαρά μπας και σώσει τη παρτίδα. Εξάλλου για πόσο ακόμα θα είναι πρόεδρος ο Μπενίτο;


Ανθρωποθυσιες διχως σκοπο



Ακουστε το,δεν θα βρεθει λυση ουτε με αυτα τα μετρα,οποτε εμεις θα πεθαινουμε διχως λογο.

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 28, 2012

Ζητω η Νεα Τρομοκρατια

Αυτη ειναι η αντιμετωπιση των Αμεα απο την τρομοκρατικη τρικυβερνηση των δοσιλογων.

Προεδρος της Λαχαναγορας


Δίβουλοι, δίγλωσσοι και σε διπλούς ρόλους

Πόσος βαθμός σκηνοθεσίας και υποκριτικής και τι ποσοστό αλήθειας υπάρχει στα πολλαπλά ρήγματα που έχουν αποκαλυφθεί στις δύο  τρόικες της ζωής μας, την «τρόικα εσωτερικού»  και την «τρόικα εξωτερικού»; Το ερώτημα αναμένεται να λάβει πλήρεις απαντήσεις σε βάθος  χρόνου, περίπου μέχρι το τέλος αυτού του έτους.

Και ενδεχομένως θα αποδειχθεί ότι η πολιτική υποκρισία δεν αποκλείει βαθιές διαφωνίες και αντιθέσεις. Ο λόγος, φυσικά, για το θρίλερ που εκτυλίσσεται κατά τους τρεις σχεδόν μήνες από τον σχηματισμό της συγκυβέρνησης για το περίφημο θανατηφόρο πακέτο των 12 + 4 δισ. ευρώ.
Σε όλους τους πρωταγωνιστικούς πόλους αυτού του θρίλερ έχουν καταγραφεί ρήξεις και αντιθέσεις.

Ας τις δούμε με τη σειρά.

 - Στην «τρόικα εσωτερικού», τους τρεις κυβερνητικούς εταίρους, επικρατεί η προφανής αγωνία να διασωθούν από μια αναπόφευκτη κοινωνική έκρηξη που θα τους σαρώσει. Όλοι τους έχουν κάθε λόγο να διασωθεί το πείραμα της συγκυβέρνησης, να αποφύγουν μια κατάρρευση που θα αποτελέσει το πρελούδιο μιας εκλογικής τους συντριβής. Η μόνη τους ελπίδα γι' αυτό είναι να επιδείξουν, έστω, μια διαχειριστική επάρκεια στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους - πιστωτές, να εξασφαλίσουν τη συνέχιση της δανειοδότησης της χώρας και μια χρονική χαλάρωση του προγράμματος προσαρμογής. Αυτό προϋποθέτει «να τα δώσουν όλα» στο πρόγραμμα λιτότητας. Κανείς τους, όμως, δεν είναι διατεθειμένος να πάρει όλο το κόστος μιας τόσο σκληρής σύγκρουσης με την κοινωνία και την κοινή λογική.

Έτσι, προσφεύγουν στη σκηνοθεσία της σκληρής διαπραγμάτευσης με την τρόικα που «θέλει αίμα». Οι υπερβολές στην υποκριτική, πάντως, εμπεριέχουν και τον κίνδυνο μιας κατάρρευσης της διαπραγμάτευσης από «ατύχημα» Και ο κίνδυνος αυτός αυξάνεται επικίνδυνα όσο ο παράγοντας κοινωνία ξεφεύγει από τη στάση αναμονής και μπαίνει πάλι στο παιχνίδι.

- Μεταξύ «τρόικας εσωτερικού» και «τρόικας εξωτερικού» υπάρχει επίσης μια ισορροπία τρόμου. Οι εκπρόσωποι των πιστωτών κατανοούν τις πολιτικές δυσκολίες της συγκυβέρνησης και θα ήθελαν να τη διευκολύνουν με ένα κατά τι πιο εύπεπτο πακέτο λιτότητας. Πλην όμως, τα μηνύματα από την πλευρά των προϊσταμένων τους, από τις ηγεσίες Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ είναι ακόμη ασαφή και αντικρουόμενα ως προς το μέλλον της ελληνικής περιπέτειας. Από τη μια πλευρά είναι προφανής η διάθεση του ΔΝΤ και μέρους της ευρωπαϊκής ηγεσίας να εξετάσει το ελληνικό αίτημα για επιμήκυνση και να βάλει στο τραπέζι ιδέες για νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους, ή άλλα μέτρα «βελτίωσης» του προγράμματος στήριξης της Ελλάδας. Από την άλλη, συνεχίζονται αταλάντευτα οι συστάσεις «να τηρήσει η Ελλάδα τις υποχρεώσεις της» και να επιδείξει η συγκυβέρνηση ζήλο σε κοινωνική αναλγησία.

Αυτό που τελικά αντιλαμβάνονται οι τεχνοκράτες της τρόικας είναι πως οι εταίροι πιστωτές της Ελλάδας δεν βιάζονται να πάρουν στα χέρια τους την έκθεση αξιολόγησης και να εγκρίνουν την εκταμίευση της επόμενης δόσης δανεισμού. Αυτή μπορεί να περιμένει κι άλλο, μετατιθέμενη προς τον Νοέμβριο ή και τον Δεκέμβριο. Εξ ου και το «προγραμματισμένο διάλλειμα» στη διαπραγμάτευση και η «ολιγοήμερη αποχώρηση» της τρόικας.

- Η παράταση του χρονοδιαγράμματος για να κλείσουν οι ελληνικές «εκκρεμότητες», σχετίζεται με τις βαθύτερες αντιθέσεις που σοβούν εντός της «τρόικας εξωτερικού». Όχι των τεχνοκρατών που την εκπροσωπούν με το πήγαινε- έλα στην Ελλάδα, αλλά των πολιτικών κέντρων του ΔΝΤ, της Ε.Ε. και της ΕΚΤ. Το ΔΝΤ επισημοποίησε για πρώτη φορά τη δυσφορία του για τις δυσκολίες συνεργασίας με την Ε.Ε. και την ΕΚΤ και τη διαφωνία του για την υπερβολική δόση «βραχυπρόθεσμων μέτρων λιτότητας». Η διαφοροποίηση αυτή περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και την ανάγκη ενός ακόμη κουρέματος του ελληνικού χρέους, με τη συμμετοχή αυτή τη φορά και του επίσημου τομέα, κυρίως της ΕΚΤ. Στην προοπτική αυτή ανθίσταται μέχρι στιγμής η ηγεσία της ΕΚΤ, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι θα μείνει αμετακίνητη μετά τη συνάντηση Μέρκελ - Ντράγκι, την ερχόμενη εβδομάδα.

- Για τη Γερμανίδα καγκελάριο πυκνώνουν οι ενδείξεις ότι αναζητεί έναν ιδανικό συμβιβασμό που θα γεφυρώσει τις αντιθέσεις που υπάρχουν εντός της χώρας της, εντός του κυβερνητικού συνασπισμού της, εντός του συνασπισμού των «Βορείων» της Ευρωζώνης, εντός των ηγετικών πόλων της Ε .Ε., αλλά και εντός του ευρωατλαντικού άξονα γύρω από τα θέματα της ενοποίησης και της ελληνικής «σωτηρίας». Για να επιτύχει αυτόν τον συμβιβασμό η Μέρκελ χρειάζεται χρόνο. Κρίσιμο πολιτικό χρόνο, στον οποίο πρέπει να συνυπολογιστούν και οι αμερικανικές εκλογές, με τις γεωπολιτικές ισορροπίες που εξαρτώνται από αυτές.

- Οι πληροφορίες που διέρρευσαν από το Reuter, χθες, περί μετάθεσης της έκθεσης της τρόικας μετά τις αμερικανικές εκλογές, παρά τις αγωνιώδεις διαψεύσεις τους, αποκαλύπτουν ότι ο αμερικανικός παράγοντας δεν είναι καθόλου βέβαιος ότι το σενάριο μιας GREXIT έχει απομακρυνθεί εντελώς από τη σκέψη πολλών Ευρωπαίων αξιωματούχων. Φοβάται το ενδεχόμενο μιας αρνητικής έκθεσης της τρόικας για την Ελλάδα και τις παρενέργειες της, και επιχειρεί να «εμβολιάσει» και με γεωπολιτικά κριτήρια την απόφαση για την ελληνική υπόθεση.

- Το στρατηγικό στοιχείο που φαίνεται ότι εσχάτως έχει παρεισφρήσει στον προβληματισμέ Βερολίνου και Ουάσιγκτον το τελευταίο διάστημα είναι πως η Ελλάδα, πέρα από τη χρήση της ως «οικονομικό πειραματόζωο» και από τον ρόλο της ως καταλύτης εξελίξεων στην Ευρωζώνη, έχει και μια μακρόχρονη χρησιμότητα στις γεωπολι τικές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή. Είναι ένα «πιστό σκυλί» του ΝΑΤΟ και των λοιπών δυτικών συμμαχιών, είναι ένας προνομιακός χώρος πρόσβασης στη Μέση και Εγγύς Ανατολή, είναι ένας σταθερός πόλος στα Βαλκάνια.

- Μια πολιτική κα κοινωνική αποσταθεροποίηση της με απρόβλεπτη έκβαση δεν είναι ό,τι καλύτερο για τα ευρω-ατλαντικά συμφέροντα, σε μια περίοδο που ανακυκλώνονται σχέδια και φόβοι για αναδιαρθρώσεις όχι μόνο χρεών, αλλά και συνόρων στον αραβικό κόσμο.
Αυτά όλα είναι ένας πιο σύνθετος καμβάς πάνω στον οποίο υφαίνονται πιο φρέσκοι προβληματισμοί για το «ελληνικό πείραμα», προβληματισμοί που μεταθέτουν τις τελικές αποφάσεις προς το τέλος του χρόνου. Πάνω σ' αυτούς τους προβληματισμούς δοκιμάζονται η διβουλία των Ευρωπαίων εταίρων, η διγλωσσία του ΔΝΤ και οι διπλοί ρόλοι των θλιβερά» συνεταίρων της συγκυβέρνησης.

Europe needs to look at sharing more of Greece’s pain


If you want to cause major discomfort at a meeting of European policymakers, just try mentioning “OSI”, or official sector involvement. The notion that official creditors, and by that I mean governments and regional/multilateral institutions, may need to accept a reduction in their contractual claims on Greece is anathema to many. Yet the issue will surface repeatedly, and more frequently, given the current overly-constrained approach to solving Greece’s deep problems.
Official creditors have good reasons to resist OSI. Their sizeable lending to Greece was not a commercially-based decision but rather an emergency intervention. The aim was both to stabilise Greece and to limit destabilising spillover for other European economies.
They came in at a time when private creditors were exiting Greece en masse, and in a highly disorderly fashion. Their financing was extended at concessional interest rates. Loan maturities extended well beyond what a private creditor would envisage. And, when push came to shove, the official sector provided even more funding to Greece so that the country could meet its debt-servicing obligations.
None of this would have occurred if the official sector did not think of itself as a “preferred creditor”. That is what a lender of last resort reasonably expects, especially when it is stepping in to counter a disorderly financing implosion (and thus limit the losses to be incurred by private creditors). And it is what many parliaments in creditor countries believe as they encumber domestic tax receipts with actual or contingent Greek liabilities.
Yet the story is not that simple for two distinct reasons: there are precedents; and without further debt reduction, Greece has little hope for restoring growth, jobs and, therefore, financial solvency.
It is not so long ago that western countries willingly engaged in debt and debt service reduction for developing economies under the auspices of the Paris Club. This was often combined with the type of private sector involvement that has already occurred in Greece, and that has wiped out more than half of the contractual claims of most private creditors.
Even multilateral institutions, known to fanatically guard their preferred creditor status, have found ways in the past to de facto provide concessions to over-indebted countries. Indeed, just a few weeks ago, the European Central Bank used a clever mechanism to channel money to Greece so that it could be recycled as a debt service payment from the country to the central bank.
Then, and even more importantly, there is the urgent reality of Greece’s repeatedly faltering adjustment and reform effort.
More than three years into a series of troika-supported programmes, Greece has consistently failed to generate growth, to control its explosive debt dynamics and to attract new capital. Indeed, when it comes to outcomes, virtually all of the programmed targets have been missed.
Failing to see any light at the end of a very long and painful tunnel, the result has been an unprecedented level of rejection by the population – economic, financial, political and social. And who would blame the Greek people for their disillusionment?
Most economists would agree that, given the conditions on the ground, the situation could well get even worse unless there are fundamental changes to Greece’s debt and/or competitiveness parameters. Put another way, no realistic amount of domestic austerity and structural reforms – even if socially and politically palatable, which is a big if – would work unless Greece regains greater degrees of operational flexibility. In most scenarios, another round of debt reduction constitutes a necessary, though not sufficient, requirement for a sustainable solution to a very difficult situation.
Without a substantial decline in its debt overhang, Greece will find it virtually impossible to attract new capital inflows. Why should new creditors come in when the risk of concerted principal haircuts is so high? And without fresh capital, private sector activity will continue to collapse, arrears will increase further, and growth and employment will remain elusive.
The time has come for European creditor governments to think long and hard about the cost-benefit of OSI for Greece, as well as the broader regional implications. The longer they wait and curtail sensible analyses, the greater the likelihood of an unplanned and badly managed debt reduction, and the lesser eventual benefits for Greece and Europe as a whole.
The writer is the chief executive and co-chief investment officer of Pimco

Συριζο-πασοκ? Ευχαριστω δεν θα παρω

Ενω η χωρα κατρακυλαει στην υφεση και η τρικυβερνηση εσβησε ολες τις κοκκινες γραμμες και κατακλεβει τους αδυναμους οικονομικα,το μεγαλο νεο ειναι οτι ο γνωστος απο την προυπηρεσια του πρωην υπουργος δημοσιας ταξης και επι Σαμινα Ναυτιλιας του Πασοκ Παπουτσης συζηταει με τον Συριζα να ενταχθει στο υπο ανεγερση κομμα μαζι με την ομαδα του που την αποτελει η Ξενογιαννακοπουλου και αλλα σαπροφυτα.

Αυτο δεν με εκπλησει,με εκπλησει που ο Συριζα στην αγωνια του να καταλαβει και αυτος την εξουσια με ολα τα παρελκομενα της ξεχναει οτι ο Παπουτσης εχει ψηφισει ναι σε ολα τα μνημονια,ηταν υποδουλος καθε ηγετη του Πασοκ,ειναι υπευθυνος και ατιμωρητος για το ναυαγιο του Σαμινα και το κυριοτερο.....

Ηταν ο υπουργος δημοσιας ταξης που στην περιοδο του εγιναν οργια απο τις δυναμεις καταστολης χωρις αυτος να ζητησει ποτε ουτε μια συγνωμη.

Αν ο Συριζα λοιπον θελει να ειναι μια μικρη παρενθεση και να καταλαβει την κυβερνηση μπορει να το κανει ανετα,εχουμε ανεχθει σαν λαος τοσους ψευτες και απατεωνες αλλο ενα κτυπημα δεν θα μας σωριασει στο εδαφος,αλλα να νομιζει οτι με τετοια σαπια ονοματα θα προσελκυσει ψηφοφορους το θεωρω απλα ανοησια.

Οχι δεν θα σκεφτω καν να ψηφισω ενα κομμα που μεσα του περιεχει τον σαπιο σκελετο του πασοκ,οχι δεν θεωρω οτι πολιτικοι σε εισαγωγικα που κυβερνησαν επι δεκαετιες εχουν πλεον θεση σε κατι καινουργιο...αν ειναι καινουργιο κομμα ο Συριζα που οσο παει θυμιζει ολο και περισσοτερο το πασοκ παρα ενα αριστερο κομμα.

Η δε Ξενογιαννακοπουλου με τι προσοντα θα ενταχθει σε αυτο το σαπιο κομμα των πασοκοσυριζαιων?

Τι εχει πετυχει σαν πολιτικος εως σημερα εκτος απο το να ειναι η υπηρετρια του Γαπ και του Βενιζελου αργοτερα μεχρι που την ξερασε ο λαος στις εκλογες που περασαν?

Συμβουλη προς τον Συριζα-πασοκ,μπορει να μας κοροιδεψετε και το περιμενουμε,κοροιδεψτε μας μονοι σας,οχι μαζι με την χολερα που εμεις δεν ψηφισαμε στις εκλογες.
Θα το μετανοιωσετε μετα.

Η φωτογραφια της αναρτησης για να μην ξεχνατε την λατρεια του Παπουτση προς τους διαδηλωτες.

Μελος του Συριζα με ενημερωσε οτι θεμα Παπουτση δεν υπαρχει στο κομμα,ας το ελπισουμε,με την αλλη ανικανη τι γινεται?

Και ενας αλλος μαλακας οπαδος του Συριζα το παιζει εξυπνος εδω και στο τουιτερ,φιλε μου παιξτον σπιτι σου οχι εδω.

Και η απαντηση της Δουρου,μενει να δουμε τι θα γινει.

 να μην πάρετε αλλά θυμηθείτε την ίδια κουβέντα προεκλογικά με την υποψήφιοτητα Φωτόπουλου. Σιγουράκι το είχανε και τότε

Αποκλειστικό! Τα 24 νέα μέτρα



Υπερήφανη για τον εαυτό της σήμερα η στήλη (τις υπόλοιπες μέρες είναι απλώς υπερήφανη με τον εαυτόν της) φέρνει πρώτη και κατάαποκλειστικότητα στο φως της δημοσιότητας τα νέα και τελευταία μέτρα που θα πάρει η κυβέρνηση πριν πάρει τα επόμενα.
Τις πληροφορίες της στήλης ήλεγξαν και διασταύρωσαν οι κ.κ.Μεϊμαράκης, Βουλγαράκης, Λιάπης,  Μαντέλης, Τσουκάτος και Πανταγιάς,τις βρήκαν σωστές και με παρέπεμψαν στην Κομαντατούρ για να λάβω άδεια δημοσίευσης (ντάνκε, μάιν Σίμος!)
Τα μέτρα διοχέτευσε στη στήλη ο κυρ Φώτης Κουβέλης σημειώνοντας τη διαφωνία του για τη συμφωνία του με δαύτα.
  
Ομως ας αφήσουμε τους προλόγους και ας μπούμε στο ψητό (που θα φάνε οι Γερμανοί). Ιδού τα νέα μέτρα:
1.«Τέλος δώρων δημοσίων υπαλλήλων -  συνταξιούχων». Το αργότέλος των υπαλλήλων επιμηκύνεται, το άγριο τέλος των συνταξιούχων επισπεύδεται.
2. «Συνταξιοδότηση στα 67 έτη». Οποιος συνταξιούχος ζήσει στο εξής περισσότερο από πέντε έτη θα επιστρέφει στον κ. Μπομπ..., συγγνώμην στοιδιωτικοποιημένο Δημόσιο τη σύνταξή του προσαυξημένη κατά 23% - όσον και ο Φ.Π.Α. στις μπουγάτσες.
 3. «Ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο» με το μισθολόγιο Βουλγαρίας. Γιατί δηλαδή οι Βούλγαροι να παίρνουν λιγότερα απ’ τους Ελληνες, μάνα (έστω και Βουλγάρα) δεν τους γέννησε κι αυτούς; Μην είμεθα ρατσιστές και να είμεθα δίκαιοι. Οταν ένα παιδάκι στο Μπαγκλαντές εργάζεται από οκτώ ετών για 30 ρουπίες την ημέρα (0,50 ευρώ), γιατί ένα Ελληνάκι να μην τρώει απ’ τα σκουπίδια;
 4. «Κλιμακωτή μείωση επικουρικών», κλιμακωτή, από όροφο σε όροφο έως το ισόγειο, όχι απ’ τον τέταρτο κατευθείαν στο πεζοδρόμιο - όχι να στεναχωρούμε με τις αυτοκτονίες μας την κυρία Μέρκελ! Κλαίει κι ανεβαίνει επικίνδυνα η στάθμη στις θάλασσες του κόσμου.
5. «Περικοπή ΕΚΑΣ κάτω των 65 ετών». Κακώς! Ελπίζεται όμως ότι με την εφαρμογή των μέτρων ουδείς θα φθάνει τα 65, όπερ έδει δείξαι.
 6. «Περικοπή συντάξεων ανασφάλιστων». Στον Καιάδα οι κουφάλες. (Με την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε μια ιστορική παρεξήγηση: ουδέποτε οι Λάκωνες έριχναν ανάπηρα παιδάκια στον Καιάδα! Ούτε ανήθικοι ήταν ούτε καπιταλιστές, ηλίθιοι ή φασίστες.) Βεβαίως θα μπορούσαν να πετάνε στον Καιάδα τους μαλάκες, αλλά ουδείς πολιτισμός και ουδέν πολίτευμα τέλειο.
Ας αρκεσθούμε λοιπόν ότι στο εν λόγω βάραθρο οι Λακεδαιμόνιοι πέταγαν μόνον τους ραγιάδες και τους γενίτσαρους! - «ακόμα κι αν δεν είναι αληθινό, είναι ωραίο», που θα έλεγαν και οι Ιταλοί.
7. «Τέλος  το αφορολόγητο των επαγγελμάτων». Ακολουθεί και τοτέλος των επαγγελμάτων γενικώς. Η πλήρης απελευθέρωσή τους από τα δεσμά του μάταιου τούτου κόσμου και η ανάληψίς των εις τας αιωνίους μονάς. Αλληλούια.
 8. «Αύξηση εισφοράς σε ΟΓΑ - ΟΑΕΕ». Εις είδος: ντομάτες (σάπιες), μαρούλια, γιαούρτια, μούντζες, σιχτίρια - όπα! Μην παρεκτρεπόμεθα! Δεν είναι σωστό να μουτζώνετε όσους σας πηδάνε. (Απαντα «Mega», τόμος Πρ. Κεφάλαιο Τρ. παράγραφος Πρ. - Τρ.)
 9. «Περικοπή δώρων Επικουρικών». Κι όποιου άλλου, γέροντα, γάτου ή σκύλου, συλληφθεί να κυκλοφορεί μετά την απαγόρευση της κυκλοφορίας στις 8.00 μ.μ ακριβώς.
Ωστε όλοι μαζί μέσα στα σπίτια μας να βλέπουμε τα δελτία ειδήσεων των 8.00 χωρίς εξαιρέσεις που διαταράσσουν την ομαλότητα και την εύρυθμη λειτουργία εν γένει του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.
10. «Κατώτατη σύνταξη σε 21 αντί σε 15 έτη» -  πού πας, ρεΚαραμήτραινα; Στα τρία Καραμητράκια καίγεσαι...
11. «Μείωση εποχικών επιδομάτων ανεργίας». Σωστό! Ουδείς δικαιούται να είναι εποχικός σκλάβος, πρέπει να είμεθα όλοι σκλάβοι εφ’ όρου ζωής. Λιμπερτέ (στη σκλαβιά), φρατερνιτέ (στη σκλαβιά), εγκαλιτέ (στη σκλαβιά).
12. «Πλαφόν στα οικογενειακά επιδόματα» ή «ποιος πούλησε, ρε παιδιά, τον Δημητράκη;». Απαράδεκτον σε τέτοια χαμηλή τιμή!...
  13. «Πέντε συνταξιοδοτήσεις - μία πρόσληψη». Πέντε και στο χέρι (του Χάρου) δέκα και καρτέρει την επιμήκυνση, την επαναδιαπραγμάτευσηκαι τις ελληνικές καλένδες.
 14. «Πλαφόν χορήγησης φαρμάκων 1.500 ευρώ». Χίλια πεντακόσιαλεπτά να ’ναι οι μέρες σας, καριόληδες.
15. «Εισιτήριο στα νοσοκομεία» - και να τα φάτε σε ασπιρίνες,καριόληδες (δις)...
16. «Μείωση ειδικών μισθολογίων 12%». Αριστα! Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει, αλλά δικάζει. Δεν χορεύει, αλλά διδάσκει. Δεν χορεύει, αλλά φυλάει σκοπιά! Δεν τρώει, αλλά και δεν πεθαίνει - διότι ούτε η Ελλάδα πεθαίνει! Βιάζεται, ατιμάζεται, ξεφτιλίζεται, αλλά δεν πεθαίνει - ούτε οι γάιδαροι πια όταν δεν τρώνε, ψοφάνε! Πετάνε...
17. «Μείωση φοροαπαλλαγών». Κι αύξηση των φοροφυγάδων. Βγάζεις 30.000 ευρώ τον χρόνο; σου κόβουν τη φοροαπαλλαγή για το στεγαστικό. Βγάζεις 3.000.000 τον χρόνο (στο εξωτερικό μαύρα); σου πλένουν τα πόδια ιδιωτικώς και δημοσίως - έρχονται και στον χώρο σου άμα λάχει...
  
Να σας παραθέσω και τα υπόλοιπα εφτά μέτρα δεν έχει νόημα, «εφτά πληγές του Φαραώ» είναι κι αυτά. Αλλωστε αυτά τα εφτά άλλα χίλια εφτά θα ακολουθήσουν,
«έχει δρόμο αυτή η ιστορία», μονόδρομο.
Ωσπου να σπάσει τα μούτρα της αυτή η πολιτική θα σπάει κεφάλια, θα κλείνει σπίτια και μαγαζιά, θα ληστεύει γέροντες και ασθενείς, θα λεηλατείτην Ελλάδα, θα στέλνει ραγιάδες τους νέους στα ξένα ή θα τους κρατά εδώ είλωτες, θα σκλαβώνει τους εργαζόμενους, θα απαξιώνει τους επιστήμονες,αυτή
η πολιτική με την υπογραφή (που δεν θα έβαζε) του κ. Σαμαρά, τη θερμή υποστήριξη του κ. Βενιζέλου και τη μυξοκακομοίρικη συμμετοχή του κ.Κουβέληδηώνει την Ελλάδα,
την προδίδει και την παραδίδει σφαχτάρι και λάφυρο στον Ξέρξη.
  
ESPANIOLES LA COΝSTITUCION HA MUERTO, Ισπανοί το Σύνταγμα είναι νεκρό διαδήλωνε και διαδηλώνει ο ισπανικός λαός. Και το ελληνικό Σύνταγμα είναι το ίδιο νεκρό. Του έκοψε τον λαιμό ο Γιωργάκης φέρνοντας την Τρόικα, και το αποτελειώνει τώρα η
Τριανδρία των Ανδρεικέλων φέρνοντας σε ΕΝΑ άρθρο προς ψήφισιν απ’ τη Βουλή ένα νέο Πρωτόκολλο - όχι εκείνο του Λονδίνου το 1830 που αναγνώριζε την ανεξαρτησία του νέου ελληνικού κράτους, αλλά το Πρωτόκολλοτου Βερολίνου, τώρα το 2012, που επιβάλλει την εκ νέου υποταγή της χώρας μας σε ξένους Δυνάστες.
  
Η ξενοκρατία στην Ελλάδα είναι αδιάκοπη και αδιάπτωτη απ’ το 1831 έως σήμερα, είναι όμως η πρώτη φορά που, μετά τη ναζιστική Κατοχή του 1941-44, η χώρα καθίσταται εκ νέου Φόρου (δανείων) Υποτελής, με το αυτεξούσιόν της να έχει ανασταλεί και το Σύνταγμά της «να κοιμάται» (κι όχι «για μια μόνον ημέρα»).
Και για όσους κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν (διότι ντροπιάζει και καίει) τους πολιτικούς όρους που περιγράφουν ένα καθεστώς κατοχής, ας  χρησιμοποιήσουμε τους (προσφιλείς τους;) οικονομικούς όρους: Εχει γίνει η Ελλάδα
  
μια θυγατρική εταιρεία της μητρικής Μέρκελ Ζήμενς & Σία...
Αυτό...

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 27, 2012

O Πρυτανης του Harvard δικαιολογει την προσληψη του προδοτη


From: Harry Tsopanos [tsopanos@hotmail.com]
Sent: Wednesday, September 12, 2012 1:51 AM
To: Ellwood, David
Subject: FW: Congrats
Μy congratulations to you too and your institute that employed the person who is responsible for more than 3000 suicides up to date,1,5 million unemployed,people suffering and sleeping in the streets.'
This is what he is going to teach your students this man?
How to destroy a country in ten simple steps?
Good luck
Harry Tsopanos 

From: david_ellwood@Harvard.Edu
To: tsopanos@hotmail.com
Subject: RE: Congrats
Date: Thu, 27 Sep 2012 16:59:57 +0000

Dear Mr. Tsopanos,

Thank you for taking the time to write to me. 

Former Prime Minister Papandreou was invited to spend the fall 2012 semester as a Visiting Fellow by Harvard's Institute of Politics, which is based here at the Kennedy School.  Visiting fellows with the Institute of Politics traditionally meet with student groups, lead discussion groups on topical issues and their experiences in public and political service, and participate in public policy classes with students and Harvard University faculty.  Over the years the program has hosted hundreds of political leaders with diverse experiences and viewpoints.  Past Visiting Fellows include former British Prime Minister Gordon Brown; former Haitian Prime Minister Michele Pierre-Louis; and former Florida Governor Jeb Bush, among many others.

One of the fundamental tenets of the Kennedy School and all American universities is a free exchange of ideas. In keeping with that educational mission, the School has a long and proud tradition of providing an opportunity for leaders from around the world to speak to and interact with the community on important public policy issues, and just as importantly, to give members of our community the opportunity to ask unfiltered questions of these leaders. The unique opportunity to engage in direct discussion with a head of state is one that many of our students value greatly, even if they may disagree on some policy positions. 

I do appreciate your concerns and hope this background is helpful.

Best regards,
David 

David T. Ellwood, Dean
Scott M. Black Professor of Political Economy
Harvard Kennedy School
79 JFK Street
Cambridge, MA 02138
Phone: (617) 495-1122


  Dear Sir
Thank you for your reply,but what exchange of ideas are you talking about,since when education can be based in lies?
Mr Papandreou is lying to all the world and to himself,we know the truth,you can visit Athens to experience it yourself,to see the homeless,the million of unemployed,read in the newspapers of the suicides of people every day,Mr Papandreou either was unable to govern a country or he had orders to act the way he did.
It is a pity your univercity gave a position to a criminal,I only hope that soon someone will take him to court for high treason.
I always thought Americans respect the ideas of freedom and democracy,this person destroyed all theese ideas in my country.

Harry Tsopanos

Να αυτοκτονησω τωρα η μετα?


ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ειναι ανοητο,δεν υπηρχε λογος καν να το διαβασω,αλλα κατεβειτε χαμηλα στο τελος του και δειτε πως φανταζεται αυτο το κοριτσι που εγραψε το κειμενο τους αστεγους ...
και σκεπτομαι,γιατι κατηγορουμε τους μεγαλους για το χαλι της χωρας και οχι γιατι μεγαλωνουν παιδια με τετοιο δεικτη νοημοσυνης?



Μένω στο Παλαιό Φάληρο,ανάμεσα στη μεγάλη εκκλησία που λέγεται Παναγίτσα και στο ρέμα της Πικροδάφνης. Είναι μια περιοχή που σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι μακριά από το κέντρο, ενώ στην πραγματικότητα είσαι δίπλα σε αυτό (μόλις 10-15 λεπτά με το αυτοκίνητο). Μου αρέσει γιατί έχει δίπλα του τη θάλασσα, έχει μεγάλους δρόμους, έχει πράσινο, πολλούς κάκτους, σκυλιά και κοκέτες γριές. Είναι το ιδανικό «προάστιο» για έναν hipster που έχει βαρεθεί το χάος του κέντρου και θέλει να μονάσει.

Tο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Παλαιού Φαλήρου είναι οι τρελοί. Άνθρωποι που έχουν χάσει τα λογικά τους, αλλά που τελικά είναι πιο λογικοί από τους φαινομενικά λογικούς. Δεν ξέρω γιατί έχουμε τόσο πολλούς εδώ. Υποψιάζομαι ότι φταίει η θάλασσα.

Ο αγαπημένος μου περίπατος είναι στην παραλιακή. Το κομμάτι από το Έδεμ μέχρι και τη Μαρίνα Φλοίσβου είναι ιδανικό για περίπατο, τρέξιμο, βόλτα με το ποδήλατο, βόλτα με τον σκύλο. Αν θέλω να καθαρίσει το μυαλό μου, πηγαίνω στον κυματοθραύστη ή απλώς ξαπλώνω στο γκαζόν στο πάρκο του Φλοίσβου και κοιτάω τον ουρανό.

Magnify Image

Το αγαπημένο μου σούπερ μάρκετείναι ο Μπαλάσκας, στην Αχιλλέως. Επειδή είναι και ντελικατέσεν, ό,τι ζητά ο οργανισμός μου μπορώ να το βρω εκεί. Κρουασάν σοκολάτας (με μερέντα μέσα) αγοράζω μόνο από τον φούρνο που βρίσκεται στην Αλκυόνης, πολύ κοντά στο σπίτι μου. Για καφέ ο προορισμός είναι μόνο ένας: τα Starbucks στην Ποσειδώνος, απέναντι από το Πάρκο Φλοίσβου. Πηγαίνουμε τόσο συχνά εκεί, που το λέμε «γραφείο». Τώρα τελευταία έχει πάρει πολύ τα πάνω της η Αγίου Αλεξάνδρου, με διάφορα καφέ, γιαουρτάδικα κ.λπ, αλλά δεν τα έχω ψάξει ακόμα.

Πριν από χρόνιαοι πλούσιοι είχαν εδώ τα εξοχικά τους, γι' αυτό υπάρχουν αρκετά νεοκλασικά, πέτρινα σπίτια, που είναι μαγεία. Το ωραιότερο απ’ όλα αυτά βρίσκεται στη Θησέως και Μουσών. Το βλέπεις και νομίζεις ότι θα βγει η πριγκίπισσα με τα μακριά μαλλιά στο περβάζι.

Όπως περπατάςστην παραλιακή, πολύ κοντά στον Φλοίσβο υπάρχουν κάτι τεράστιες σκακιέρες. Εκεί αράζουν διάφοροι ηλικιωμένοι και παίζουν σκάκι. Έχω πετύχει, λοιπόν, γέρους να τσακώνονται τρελά για το σκάκι. Βριζόντουσαν μεταξύ τους και παραλίγο να πιαστούν στα χέρια. Ήταν πολύ αστείο να τους ακούω να μαλώνουν για το πού έπρεπε να είναι ο πύργος και για το ότι αυτό δεν ήταν ρουά-ματ.

Το Παλαιό Φάληρο είναι η Καλιφόρνια της Αθήνας. Αλλά δεν το λέμε παραέξω.

Δύο είναι οι μορφές του Παλαιού Φαλήρου: η μία είναι μια κυρία με μαλλί-σφηκοφωλιά, που, αν ζούσε η Έιμι Γουάινχαουζ και την έβλεπε, στάνταρ θα της ζητούσε συμβουλές για την περίτεχνη κουαφίρ της, και ο δεύτερος είναι ο Γουίλι. Ο Γουίλι είναι φίλος μου. Κυκλοφορεί με το cruiser ποδήλατό του, έχει μούσια και φοράει χαβανέζικα πουκάμισα. Θεός!

Εάν είχα τη δυνατότητα ν’ αλλάξω κάτι, θα καθάριζα σίγουρα την παραλία, θα έκανα ό,τι χρειαζόταν για να κολυμπάς, χωρίς να σιχαίνεσαι, θα έφτιαχνα έναν ποδηλατόδρομο, θα κάναμε δύο φορές την εβδομάδα δωρεάν υπαίθριο μάθημα Yoga και κάθε Κυριακή θα οργάνωνα ένα μεγάλο πικνίκ για τους αστέγους