Είχα αποφασίσει από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, όταν πλακωνόταν με τους Τούρκους και την Μαντλίν Ολμπράιτ -στη συνέχεια τα έβρισκε μαζί τους και κατάπινε τις δηλώσεις του- ότι θα συγχωρώ τα πάντα στο Θεόδωρο Πάγκαλο. Αργότερα, με αφορμή το πρώτο σχέδιο για την Κύπρο ξέσπασε εναντίον του μαύρου Κόφι Ανάν, όπως τον χαρακτήρισε επιδεικνύοντας επικίνδυνη ρατσιστική συμπεριφορά, για να υποστηρίξει με πάθος στη συνέχεια την πέμπτη μορφή του κειμένου του προηγούμενου γενικού γραμματέα, το οποίο παρέδιδε το νησί υπό τον έλεγχο της Τουρκίας. Το… ξεπέρασα και αυτό.
Τα ξεσπάσματά του είναι φαινόμενο καθημερινό και δυστυχώς για τον ίδιο η πλειονότητα των Ελλήνων τον αντιμετωπίζει με ειρωνεία και διασκεδάζει μαζί του, αντί να λυπάται για το κατάντημά του. «Πάγκαλος είναι, τι περιμένεις», είναι η φράση που ακούγεται όταν η συζήτηση αφορά τις δηλώσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης. Κρίμα…
Οταν ξεκινήσαμε την έρευνα για τα Ιμια, μαζί με το συνάδελφο Αθανάσιο Ελλις, γνωρίζαμε πως το κεντρικό ζήτημα και το αναπάντητο ερώτημα αφορούσε τη σημαία που αποσύρθηκε από τη βραχονησίδα, μετά τη συμφωνία με τους Τούρκους και τους Αμερικανούς εκείνο το μοιραίο βράδυ της 31ης Ιανουαρίου του 1996. Βαθιά μέσα μου ήλπιζα πως δεν θα επιβεβαιώνονταν οι φόβοι μου πως εκείνη η απόσυρση, που ταπείνωσε τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, είχε πραγματοποιηθεί όπως ακριβώς μου το αφηγήθηκε ένας Αμερικανός αξιωματούχος. Είχε ισχυριστεί ότι ο κ. Πάγκαλος έκλεισε το μείζον αυτό ζήτημα πριν ακόμη υπάρξει οποιαδήποτε απειλή από την Τουρκία και στο πλαίσιο μίας τηλεφωνικής κουβέντας με τον τότε ομόλογό του, Γουόρεν Κρίστοφερ.
Ηθελα να πιστεύω πως δόθηκε τουλάχιστον μία διπλωματική μάχη πριν ο κ. Πάγκαλος αποδεχθεί το «γκριζάρισμα» του Αιγαίου. Η έρευνα, για την οποία και εγώ και ο συνάδελφος Ελλις νιώθουμε δικαιολογημένη υπερηφάνεια, με διέψευσε. Παρ’ όλα αυτά προτίμησα να πάρω την ευθύνη και στο βιβλίο για τα Ιμια καταγράψαμε τα γεγονότα χωρίς την παραμικρή κριτική. Ηταν λάθος και το αποδέχομαι. Διότι εάν είχε αναδειχθεί με πιο ισχυρό τρόπο η αποτυχία του κ. Πάγκαλου και η διπλωματική ήττα της Ελλάδας, ίσως ο αντιπρόεδρος να δρούσε και να αντιδρούσε διαφορετικά.
Διάβασα τις δηλώσεις του στην εφημερίδα El Mundo και έφριξα. Αποτελεί ένα τρομακτικό, ένα άνευ προηγουμένου εκβιασμό του ελληνικού λαού η πρόβλεψη του κ. Πάγκαλου ότι εάν δεν ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, που συμφώνησε η κυβέρνηση με την τρόικα, η Ελλάδα θα επιστρέψει στη δραχμή και θα επέμβει ο στρατός και τα τανκς για να προστατεύσουν τις τράπεζες από τρομαγμένα πλήθη που θα θέλουν να αποσύρουν τα χρήματά τους.
Η δήλωση του κ. Πάγκαλου είναι απειλή εναντίον των Ελλήνων και των Ελληνίδων που πρόσφεραν ανοχή στην κυβέρνηση για να υλοποιήσει την υπόσχεσή της για σωτηρία της Ελλάδας και αντί για σωτηρία γίνονται μάρτυρες της καθολικής αποτυχίας του πρωθυπουργού και των υπουργών του να εφαρμόσουν τις συμφωνίες που υπέγραψαν και που οδήγησαν σε απόγνωση τον ελληνικό λαό. Αντί να απειλεί και να εκβιάζει θα προσφέρει εθνική υπηρεσία εάν αποσυρθεί στο σπίτι του και ασχοληθεί με την οικογένειά του, που τον έχει μεγαλύτερη ανάγκη απ’ ότι ο ελληνικός λαός.
Διαβάζοντας τις δηλώσεις του στην El Mundo, μπορεί αρχικά να είπα πως «πάλι δεν πήρε τα χάπια του», αλλά η αλήθεια είναι ότι ο κ. Πάγκαλος, που δρα ως μπουλντόγκ του πρωθυπουργού, έχει καταστεί επικίνδυνος…
Τα ξεσπάσματά του είναι φαινόμενο καθημερινό και δυστυχώς για τον ίδιο η πλειονότητα των Ελλήνων τον αντιμετωπίζει με ειρωνεία και διασκεδάζει μαζί του, αντί να λυπάται για το κατάντημά του. «Πάγκαλος είναι, τι περιμένεις», είναι η φράση που ακούγεται όταν η συζήτηση αφορά τις δηλώσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης. Κρίμα…
Οταν ξεκινήσαμε την έρευνα για τα Ιμια, μαζί με το συνάδελφο Αθανάσιο Ελλις, γνωρίζαμε πως το κεντρικό ζήτημα και το αναπάντητο ερώτημα αφορούσε τη σημαία που αποσύρθηκε από τη βραχονησίδα, μετά τη συμφωνία με τους Τούρκους και τους Αμερικανούς εκείνο το μοιραίο βράδυ της 31ης Ιανουαρίου του 1996. Βαθιά μέσα μου ήλπιζα πως δεν θα επιβεβαιώνονταν οι φόβοι μου πως εκείνη η απόσυρση, που ταπείνωσε τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, είχε πραγματοποιηθεί όπως ακριβώς μου το αφηγήθηκε ένας Αμερικανός αξιωματούχος. Είχε ισχυριστεί ότι ο κ. Πάγκαλος έκλεισε το μείζον αυτό ζήτημα πριν ακόμη υπάρξει οποιαδήποτε απειλή από την Τουρκία και στο πλαίσιο μίας τηλεφωνικής κουβέντας με τον τότε ομόλογό του, Γουόρεν Κρίστοφερ.
Ηθελα να πιστεύω πως δόθηκε τουλάχιστον μία διπλωματική μάχη πριν ο κ. Πάγκαλος αποδεχθεί το «γκριζάρισμα» του Αιγαίου. Η έρευνα, για την οποία και εγώ και ο συνάδελφος Ελλις νιώθουμε δικαιολογημένη υπερηφάνεια, με διέψευσε. Παρ’ όλα αυτά προτίμησα να πάρω την ευθύνη και στο βιβλίο για τα Ιμια καταγράψαμε τα γεγονότα χωρίς την παραμικρή κριτική. Ηταν λάθος και το αποδέχομαι. Διότι εάν είχε αναδειχθεί με πιο ισχυρό τρόπο η αποτυχία του κ. Πάγκαλου και η διπλωματική ήττα της Ελλάδας, ίσως ο αντιπρόεδρος να δρούσε και να αντιδρούσε διαφορετικά.
Διάβασα τις δηλώσεις του στην εφημερίδα El Mundo και έφριξα. Αποτελεί ένα τρομακτικό, ένα άνευ προηγουμένου εκβιασμό του ελληνικού λαού η πρόβλεψη του κ. Πάγκαλου ότι εάν δεν ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, που συμφώνησε η κυβέρνηση με την τρόικα, η Ελλάδα θα επιστρέψει στη δραχμή και θα επέμβει ο στρατός και τα τανκς για να προστατεύσουν τις τράπεζες από τρομαγμένα πλήθη που θα θέλουν να αποσύρουν τα χρήματά τους.
Η δήλωση του κ. Πάγκαλου είναι απειλή εναντίον των Ελλήνων και των Ελληνίδων που πρόσφεραν ανοχή στην κυβέρνηση για να υλοποιήσει την υπόσχεσή της για σωτηρία της Ελλάδας και αντί για σωτηρία γίνονται μάρτυρες της καθολικής αποτυχίας του πρωθυπουργού και των υπουργών του να εφαρμόσουν τις συμφωνίες που υπέγραψαν και που οδήγησαν σε απόγνωση τον ελληνικό λαό. Αντί να απειλεί και να εκβιάζει θα προσφέρει εθνική υπηρεσία εάν αποσυρθεί στο σπίτι του και ασχοληθεί με την οικογένειά του, που τον έχει μεγαλύτερη ανάγκη απ’ ότι ο ελληνικός λαός.
Διαβάζοντας τις δηλώσεις του στην El Mundo, μπορεί αρχικά να είπα πως «πάλι δεν πήρε τα χάπια του», αλλά η αλήθεια είναι ότι ο κ. Πάγκαλος, που δρα ως μπουλντόγκ του πρωθυπουργού, έχει καταστεί επικίνδυνος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου