Ακουστε τον και μετα σκεφτειτε,αυτος θα μας σωσει?
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 30, 2011
Tι σημαινει το"με οποιο κοστος"?
Σημαινει οτι δεν θα διστασει μπροστα σε οτιδηποτε μεχρι να ξεπληρωσει το αβασταχτο χρεος μας στους δανειστες που εκεινος επελεξε να μας καταδυναστευουν.
Δεν θα τον πτοησει η φτωχεια,η ανεχεια,η καταστροφη του λαου που κυβερναει.
Δεν θα πονεσει για την συμφορα,τον πονο,την απελπισια που σπερνει σε ολες τις Ελληνικες οικογενειες.
Δεν θα διστασει να κανει ακομα χειροτερα απο οσα εχει κανει εως σημερα.
Δεν θα κανει πισω ακομα και οταν αρχισει ο κοσμος να μην εχει φαγητο η χρηματα για να επιβιωσει.
Θα φορολογησει τα παντα αλλα οχι τους παντες για να μαζεψει αυτα που του χρειαζονται.
Αυτο ειναι ομιλια Ελληνα πρωθυπουργου.
Επισης καλεσε τον Σαρκοζι να στειλει Γαλλους να επιβλεπουν αν κανει την δουλεια του καλα.
Αν αυτο δεν ειναι παραχωρηση εθνικης κυριαρχιας τοτε τι ειναι?
Εμεις γιατι να πληρωνουμε εναν υπαλληλο που ζηταει απο το αφεντικο του να παραβρισκεται στον τοπο που εκεινος εργαζεται?
Τι χρησιμοτητα εκτος του τοποτηρητη εχει πλεον αυτος ο ανθρωπος για την χωρα?
Δεν ειναι λογικο και εμεις να προσπαθησουμε "με οποιο κοστος " να ξεφορτωθουμε αυτο το βαρος απο πανω μας?
Αυτος ο ανθρωπος ειναι βαρος για την χωρα,ενα βαρος που δεν μπορουμε πλεον να σηκωσουμε.
Μας ξεφτιλισε,μας εβρισε,μας συκοφαντησε.
Ειναι εχθρος μας.
Μας τη φέρανε, κορόιδα!
Την ώρα που το Ντούο Φαλιμέντο (ο «Λεφτά Υπάρχουν» και ο «Αργεντινή Θα Γίνουμε») έπειθαν κόσμο και κοσμάκη ότι μας ξανασώσανε, την 21η Ιουλίου, ντάλα καλοκαίρι με τους αφελείς στις παραλίες, πίσω από την πλάτη μας στηνόταν η μεγαλύτερη αρπαχτή που έγινε ποτέ εις βάρος της ταλαίπωρης Ελλαδίτσας και των αφελών που την κατοικούν. Όμως, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, ακόμη κι αν τον χαρίζουμε (και αυτόν!) στη Γερμανία.
Από όσα αποκαλύπτονται αυτές τις μέρες, το μοναδικό συμπέρασμα είναι ότι μια τεράστια πολιτική και οικονομική απάτη εκτυλίσσεται σε δύο φάσεις, ως μέρη του ίδιου σχεδίου, με τον κωδικό «21η Ιουλίου».
Τρελό πάρτι κερδοσκόπων
Η μια από τις αποφάσεις του Ιουλίου (για την άλλη θα τα πούμε προσεχώς) αφορούσε τη χρονική μετακύλιση (rollover) ομολόγων και την αντικατάσταση παλαιών, αξίας έως 135 δισ. ευρώ και λήξεως μέχρι και το τέλος του 2020. Υποτίθεται ότι αυτή η διαδικασία θα μείωνε το χρέος της Ελλάδας κατά 21% περίπου.
Ακόμη υποτίθεται ότι έτσι θα εκπληρωνόταν επιπλέον ο στόχος της Μέρκελ και του «Λεφτά Υπάρχουν» να συμμετάσχουν (δηλαδή να χάσουν λεφτά) και οι ιδιώτες κάτοχοι ομολόγων, ώστε να... τιμωρηθούν έστω και λίγο οι άφρονες δανειστές, να ελαφρυνθεί η ελληνική οικονομία από τα βάρη των τόκων, να ρίξει χρήμα στην ανάπτυξη, να μειώσει το ποσοστό του χρέους επί του ΑΕΠ και να ξαναβγούν και του σπανού τα γένια.
Παπάρια μάντολες, που λέει κι ο Γεωργίου. Όχι ότι δεν έχουμε καταλάβει, αλλά τώρα μαθαίνουμε και τις λεπτομέρειες. Με τη συνδρομή λοιπόν των New York Times (NYT, συντομογραφικώς) και ενός πολύ ενδιαφέροντος και αναλυτικού ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Landon Thomas Jr, μαθαίνουμε ότι μια σειρά επενδυτές κάνουν τρελό πάρτι με τα ελληνικά ομόλογα εν όψει του rollover.
Για την ακρίβεια ο άνθρωπος μας πληροφορεί ότι πολλοί «επενδυτές» έχουν ξεχυθεί στην ελεύθερη (δευτερογενή) αγορά και καβαντζώνουν σωρηδόν ελληνικά ομόλογα. Μάλιστα τα ομόλογα Γραικολάνδης συμπεριλαμβάνονται αυτή την εποχή, ιδιαίτερα μετά την 21η Ιουλίου, στις πιο «καυτές» αγορές. Γιατί; Απλούστατο:
● Οι μάγκες αγοράζουν κάθε ελληνικό ομόλογο περίπου στα 36 σεντς ανά ευρώ ονομαστικής αξίας. Δηλαδή στο 36%. Δηλαδή με έκπτωση 64%. Λογικό, αφού, λόγω της τρομακτικής τους απαξίωσης, αυτή είναι η πραγματική αξία των ελληνικών ομολόγων στην αγορά.
● Η ελληνική κυβέρνηση επισήμως πρόκειται να ανταλλάξει αυτά τα σημερινά σκουπίδια με νέα, ισχυρά ομόλογα, που θα αποτιμώνται στα 75 με 80 σεντς ανά ευρώ ονομαστικής αξίας των σημερινών.
● Δηλαδή, όποιος συμμετάσχει στο σχέδιο της «μείωσης του ελληνικού χρέους κατά 21%» βγάζει ζεστά 100% κέρδη. Αρκεί να έχει κάνει την αγορά του μετά την 21η Ιουλίου – ή, τέλος πάντων, τον τελευταίο χρόνο – και να έχει πάρει το εμπόρευμα κοψοχρονιά.
● Σύμφωνα λοιπόν με το ρεπορτάζ των ΝΥΤ, πολλά κερδοσκοπικά κεφάλαια (τα επιλεγόμενα και hedge funds), τα οποία έχουν ξεχυθεί στην αγορά αμέσως μετά τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου για να μαζέψουνε τη σημερινή σαβούρα και να βγάλουν χρυσά κέρδη στα σίγουρα, έχουν καβαντζάρει μέχρι σήμερα ομόλογα ονομαστικής αξίας κάπου 40 δισ. ευρώ από τα 130 που θα φτάσει το rollover – με συμμετοχή στο 90% και βάλε, η οποία θεωρείται πλέον σίγουρη.
● Δηλαδή το ένα τρίτο του όλου «κόλπου» το κρατάνε στα χεράκια τους τα πιο αρπακτικά λαμόγια της διεθνούς κερδοσκοπίας, τα οποία, αντί να χάσουν, όπως μας παραμυθιάζουν τα παλικάρια μας, θα διπλασιάσουν τα λεφτά τους. Τα οποία βεβαίως θα διασφαλίσουμε και θα εγγυηθούμε εμείς οι μαλάκες χάρη στους Παπανδρέου και Βενιζέλο.
Προσέξτε όμως: Αυτά είναι τα σημερινά δεδομένα. Μέχρι το τέλος Οκτωβρίου, οπότε αναμένεται να εγκριθεί το συγκεκριμένο κόλπο από τα κοινοβούλια των 17 χωρών - μελών της ευρωζώνης, μένει ακόμη ένας μήνας. Της μαϊμούς ο γάμος μέχρι τότε...
Και, βεβαίως, ένα από τα πιο λογικά ερωτήματα είναι ποιοι και πόσοι από το εσωτερικό της χώρας έχουν σπρώξει τα ευρούδια τους για να συμμετάσχουν στο μεγάλο πάρτι. Διότι τα εγχώρια λαμόγια είναι μάλλον αδύνατον να απέχουν από τη λεηλασία.
● Τι κι αν η υπερατλαντική Wall Street Journal έλεγε, πριν από ένα μήνα, ότι αυτό το κόλπο είναι κομμένο και ραμμένο εξ αρχής στα μέτρα των τραπεζών και τελικά δεν πρόκειται να ωφελήσει την Ελλάδα. Το Ντούο Φαλιμέντο επιμένει.
● Τι κι αν υποστηρίζει ακριβώς το ίδιο ο Ότμαρ Ίσινγκ, πρώην μέλος της ΕΚΤ και εν των σχεδιαστών του ευρώ (και όχι κάποιος εγχώριος σκιτζής, από αυτούς που επιλέγουν τα τηλεκανάλια), ο οποίος συμπληρώνει ότι τράπεζες και άλλοι πιστωτές δεν αναγκάστηκαν να συνεισφέρουν περισσότερα.
● Τι κι αν οι ΝΥΤ στο εν λόγω ρεπορτάζ τους επικαλούνται αναλυτές της αγοράς που υποστηρίζουν ότι «οι περισσότερες από τις τράπεζες που θα συμμετάσχουν στο rollover θα έχουν απώλειες πιο κοντά στο 10% ή και λιγότερο επί ομολόγων που είναι διαπραγματεύσιμα τώρα με discount (έκπτωση) περίπου 60%».
Τίποτε δεν πτοεί το Ντούο Φαλιμέντο. Μια συμφωνία αυτού του μεγέθους μπορεί να είναι άχρηστη για τη χώρα και επιβλαβής για τον ελληνικό λαό – ο οποίος θα κληθεί να εγγυηθεί και να πληρώσει πάλι τα κερατιάτικα και τρελά ρκέρδη των κερδοσκόπων – αλλά θα είναι επικερδέστατη για το διεθνές και το εγχώριο λαμογιστάν. Του οποίου τα συμφέροντα μάλλον έχουν τον πρώτο λόγο...
Πού 'τανε ο νους μας πού 'τανε
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί ο Βαγγελάκης μας απειλεί ότι «θα γίνουμε Αργεντινή» αν δεν είμαστε καλά παιδιά;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί οι μισθοί μας πάνε – και θα πάνε – στα Τάρταρα;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί γκρεμίζεται το σύμπαν γύρω μας;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί εμείς είμαστε όλοι διεφθαρμένοι και συντεχνίες – δημόσιοι, ιδιωτικοί, έμποροι, μικρομεσαίοι, ελευθεροεπαγγελματίες, αυταπασχολούμενοι, ιδιοκτήτες και μεροκαματιάρηδες αδιακρίτως – και πρέπει να μας σκίσουνε τον πάτο;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί η φορολογία είναι οριζόντια, χωρίς διακρίσεις;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί οι απολύσεις στο Δημόσιο είναι κι αυτές οριζόντιες και γιατί – αντί της άθλιας εφεδρείας – σε λίγο θα γίνουν απευθείας και χωρίς βαζελίνη;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί φορολογούν τους ανέργους, εξαφανίζουν τις συντάξεις, αφήνουν τους φτωχούς να πεθάνουν από το κρύο, καταργούν υγεία, παιδεία και πρόνοια και αυξάνουν αλματωδώς τους άστεγους;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί σε λίγο θα πηγαίνουμε αυτόφωρο αν δεν μπορούμε να πληρώσουμε και χρωστάμε πάνω από πέντε χιλιάρικα στην εφορία;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί τράπεζες και εφορία την έχουν πέσει ήδη μανιωδώς στην κατάσχεση μισθών ανθρώπων που δεν αντέχουν πια να πληρώσουν;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί την είσπραξη των φόρων θα την αναλάβουν οσονούπω εισπρακτικές με μπράβους κεφαλοκυνηγούς που για αμοιβή 200 ευρώ το κεφάλι θα κυνηγάνε φτωχομπινέδες για να τους παραδώσουν στους σερίφηδες της τρόικας;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί τα καρακόλια της τρόικας και της κυβέρνησης μας βρίζουν, μας συκοφαντούν, μας απειλούν και μας εκφοβίζουν κάθε μέρα;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί η αστυνομία την πέφτει οκτάχρονα στο Σύνταγμα και πουλάει καουμποϊλίκια με χημικά στα δεκαεξάχρονα αντί να κυνηγάει τις συμμορίες με τα καλάσνικοφ, που μπουκάρουν στα σπίτια για 150 ευρώ και στα περίπτερα για τηλεκάρτες και τσιγάρα;
1. Διότι προέχει να παντελονιάσουν τα – εγγυημένα από κυβέρνηση και ευρωκράτες – κέρδη τους τα διεθνή και εγχώρια λαμόγια.
2. Διότι μας πιάσανε με τις πιτζάμες και τώρα θα μας πάρουν και τα σώβρακα.
3. Διότι από την αρχή του μεγάλου κόλπου, παίζοντας το παιχνίδι τους, ψάχναμε (και πολλοί ακόμη «ψάχνουν» αλληλοκατηγορούμενοι) να βρούμε ποιος φταίει και όχι τι ετοιμάζουν για όλους μας, χωρίς διακρίσεις.
4. Διότι, όπως λέει κι ένας φίλος που σέβομαι, έχουμε μείνει κολλημένοι στο τεράστιο Εγώ της μεταπολίτευσης (και όχι μόνο αυτής, θα συμπλήρωνα) και αδυνατούμε να κατανοήσουμε ότι μόνο ένα θηριώδες Εμείς μπορεί να ορθώσει ανάστημα στη λεηλασία, την αγριότητα, την απανθρωπιά και την υποδούλωση λόγω δανεικών.
Η εμμονή στο Εγώ, σε συνθήκες προτεκτοράτου χρέους για την Ελλάδα και σκλαβοπάζαρου για τους Έλληνες, μόνο σε έναν δρόμο μπορεί να μας βγάλει: στη μαζική εξαθλίωση και στην κοινωνία του καλάσνικοφ. Ας βρούμε λοιπόν το Εμείς, μπας και καταφέρουμε να πούμε το μεγάλο Όχι: «Αρνούμαι»...
ΥΓ.: Η ιστορία της μεγάλης αρπαχτής δεν τελειώνει στο rollover. Το ακόμη πιο μεγάλο κόλπο στήνεται με την εθνική περιουσία. Προς το παρόν συστήνω να διαβάσετε προσεκτικά το έντυπο «Π» αυτής της εβδομάδας. Και έπεται φοβερή συνέχεια, διότι το colpo grosso βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Και οι σχεδιαστές του θα είναι αύριο τόσο ανελέητοι όσο ψεύτες είναι σήμερα...
www.topontiki.gr
Δεν θα πρέπει να κάνουμε το λάθος να θεωρήσουμε ότι ο Γ. Παπανδρέου απέτυχε! Απεναντίας...Μενέλαος Γκίβαλος: "Συνειδητή πολιτική προβοκάτσια"
Oταν ο εφιαλτης γινεται πραγματικοτητα
Σιγα σιγα αρχιζει και δειχνει οτι το σχεδιο αυτο μπαινει στην τελικη του μορφη,το πειραμα που εγινε πανω σε εμας εχει κατα ολους πετυχει,αντιδραση δεν υπηρξε και ετσι προχωρουν οι ελιτιστες στην τελικη επιθεση και στην επιβολη ολων αυτων των μετρων που θα τους οδηγησουν στην εφιαλτικη τους αυτη συνομωσια.
Η Παγκοσμια κυβερνηση δεν μπορει να παραμεινει στα χαρτια πλεον,και να που βρεθηκε ο τροπος μεσω της τεχνιτης οικονομικης κρισης για να μπουν τα θεμελια της και να οργανωθει το συστημα ωστε σε λιγα χρονια να ειναι ολα οπως τα σχεδιασαν οι ψυχασθενεις αυτοι και απανθρωποι ηγετες και κυριως τα οικονομικα συμφεροντα που βρισκονται πισω απο αυτους.
Τα γεγονοτα και οι ανακοινωσεις τρεχουν τοσο πολυ που ειναι δυσκολο να τα προλαβω,ηδη μετα τις εδω ανακοινωσεις περι φοροκαρτας και της επικειμενης εκδοσης της καρτας του πολιτη....η ευρωπαικη ενωση εχει αποφασισει την οικονομικη διακυβερνηση της ευρωπης με προεδρο τον Ρομπουι εναν ασχετο ο οποιος βρισκεται εκει διοτι ειναι μελος της λεσχης Μπιλντερμπεργκ και μονο.
Μαζι με τους συναδελφους του και μελη της λεσχης Μπαροζο και Τρισε εχουν εξυφανει το δυχτι που θα φυλακισουν την Ευρωπη και στο επομενο συμβουλιο αρχηγων θα τεθει πλεον το επομενο βημα.
Το νεο παγκοσμιο νομισμα.
Καθε τι που γραφτηκε και εγω το θεωρουσα μια εφιαλτικη ιστορια παιρνει σαρκα και οστα.
Παγκοσμια κυβερνηση,παγκοσμιο νομισμα,ελεγχος πληθυσμου..και το χειροτερο απο ολα η μειωση του με καθε ηθικο τροπο ωστε να εκπληρωθει και αυτος ο εφιαλτης.
Κυριε Παπανδρεου,ποσο περηφανος μπορειτε να νοιωθετε?
Ολα τα σχεδια σας πραγματοποιουνται.
Ενα προς ενα.
Διαβαστε αυτο:
http://socioecohistory.wordpress.com/2011/01/19/new-world-order-insiders-one-world-currency-by-march-july-2011-50-70-dollar-devaluation-a-time-of-great-darkness-approaching/
Oσοι κοροιδευαν...ιδου Η Νεα Ταξη Πραγματων
Θέλουν νέο παγκόσμιο νόμισμα για τις διεθνείς συναλλαγές αντί για το δολάριο
http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=149489
Σοσιαλισμός για τους λίγους, βαρβαρότητα για τους πολλούς
Καθώς πλησιάζει η επέτειος ανάληψης της εξουσίας από την «σωτήρια» διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κρίνουμε σκόπιμο να συνοψίσουμε το τιτάνιο έργο του. Χωρίς ρήματα, καθώς αυτά συνήθως υποδηλώνουν κάποια ενέργεια:
Ένα νησί ανά Μνημόνιο.
Ένα μέτρο ανά ημέρα.
Ένα χαράτσι ανά εβδομάδα.
Ένα DVD ανά Τζούλια
Ένας εργαζόμενος ανά οικογένεια
Ένας ασφαλισμένος ανά οικοδομικό τετράγωνο.
Ένας μετανάστης ανά νέο.
Ένας μισθός, ανά τέσσερις εργαζόμενους.
Ένας βουλευτής ανά γιαούρτι.
Ένας Γενικός Γραμματέας ανά 150 συμβούλους.
Ένας Υπουργός ανά Τροϊκανό.
Ένα ΠΑΣΟΚ ανά περίσταση
Ένα πολεμικό αεροπλάνο, ανά πενήντα τουρκικά.
Ένα ταξί ανά τέσσερις κατοίκους.
Ένα φαρμακείο ανά πολυκατοικία.
Ένα σχολείο ανά δέκα χωριά.
Ένα βιβλίο ανά τάξη.
Ένα μήλο ανά Λόλα.
Ένα νοσοκομείο ανά Περιφέρεια.
Ένας γιατρός ανά νομό.
Ένα νερό ανά Βαγγελιώ.
Ένας φόρος ανά λογαριασμό ρεύματος
Τουτέστιν μεθερμηνευόμενα όλα τα παραπάνω σημαίνουν ότι οδηγούμαστε σε ένα νέο πρωτότυπο κοινωνικό μοντέλο «πράσινης ανάπτυξης».
Εκεί που ζούσαμε τον νεοβαρβαρικό «γαπισμό», μας προέκυψε η δημοσιονομική αντεπανάσταση του Βενιζέλου, με έντονα στοιχεία συνταγματικής εκτροπής. Διανθίζεται κατά το δοκούν, τόσο με “οράματα” σοβιετικής και αλβανικής σοσιαλιστικής κουλτούρας όσο και με προσταγές «θατσερικής» προέλευσης.Το νέο μοντέλο θα αποτελέσει πρότυπο για όλα τα προτεκτοράτα, τις νέο-αποικίες, τις υπεράκτιες κτήσεις και τα κράτη με «μειωμένη εθνική κυριαρχία».
Το ερώτημα πλέον είναι πόση «βαρβαρότητα» χωρά ένας ψευδεπίγραφος «σοσιαλισμός»…
Δείχνουν ΓΑΠ για την παγκόσμια ύφεση
Ήταν κάτι περισσότερο από φανερό ότι, αναλαμβάνοντας τα ηνία της χώρας, ο κ. Παπανδρέου έβλεπε την πρωθυπουργία ως μεταβατικό σκαλοπάτι για μια… διεθνή καριέρα.
Οι υψηλές γνωριμίες του, που τόσο διαφήμιζε, τα πολλά ανούσια –όπως αποδείχτηκε– ταξίδια του στο εξωτερικό και παλιότερα τα ριψοκίνδυνα παιχνίδια του στο Κυπριακό, έδειχναν πως ο κ. Παπανδρέου προετοίμαζε τον εαυτό του για μια θέση σε κάποιο διεθνή οργανισμό, ξεπερνώντας όλους τους προηγούμενους πρωθυπουργούς.
Σήμερα είναι περισσότερο από φανερό πως έχει γίνει άθελά του το «μαύρο πρόβατο» της διεθνούς πολιτικής σκηνής.
Ήδη, με έναν τρόπο το είπε σήμερα ο «πολύς» Τζωρτζ Σόρος σε άρθρο του σε αμερικανική εφημερίδα, ότι δηλαδή ο δυτικός κόσμος κινδυνεύει να μπει σε μια βαθιά κρίση εξαιτίας της Ελλάδας. Και ποιος είναι ο υπεύθυνος γι’ αυτό; Οι ξένοι γνωρίζουν πολύ καλά πως ο κ. Παπανδρέου θεωρούσε «καθήκον» του να βάλει την Ελλάδα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τη στιγμή που όλοι του έλεγαν να το ξανασκεφτεί. Από τον Στρος-Καν μέχρι τους ευρωπαίους ηγέτες, όλοι τον κοιτούσαν περίεργα όταν ανέλαβε στο Μέγαρο Μαξίμου και δήλωνε ότι η χώρα πρέπει να μπει στο ΔΝΤ, τη στιγμή που τα spreads των δεκαετών ομολόγων δεν ξεπερνούσαν τις 150 μονάδες. Σήμερα ξεπερνούν τις 2000…!
Στη Βαρσοβία σήμερα, επίσης, η «οικογενειακή» φωτογραφία αποφεύχθηκε.
Δημοσιογράφοι που καλύπτουν τη συνάντηση μετέδιδαν πεπεισμένοι ότι κανείς ηγέτης δεν ήθελε να φωτογραφηθεί αυτή την περίοδο με τον κ. Παπανδρέου.
Η φήμη που έχει αποκτήσει έξω πλέον, ίσως είναι πιο γκρίζα από την κατάσταση της χώρας που ο ίδιος την έφερε ως εδώ.
Συνυπευθυνότητα των κομμάτων εξουσίας και του ανώτατου άρχοντα στην σημερινή ζοφερή κατάσταση
οι Αθηναίοι πολίτες, με αναμμένες λαμπάδες έτρεξαν να τον προϋπαντήσουν, καταθέτοντας έτσι την αμέριστη εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπό του. Στις Εθνικές εκλογές που ακολούθησαν, λοιπόν, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας υπό την αρχηγία του, εξελέγη πρώτο με ποσοστό 54,37%.
Από τις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974, προέκυψε η Ε΄ Αναθεωρητική Βουλή που επεξεργάσθηκε την αναθεώρηση του Συντάγματος του 1952 και τον Ιούνιο του 1975 ψήφισε το Σύνταγμα του 1975 που ορίζει ως πολίτευμα της χώρας, την προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία. Όμως ο χρόνος που πέρασε από τότε, έχει πλέον αποδείξει πως το αναθεωρημένο Σύνταγμα του 1975, ήταν τελείως διάτρητο και ελλιπές και επέτρεψε στα πολιτικά κόμματα της πατρίδος μας να το χρησιμοποιούν κατά το δοκούν, εξυπηρετώντας τις πολιτικές τους σκοπιμότητες. Παραμένει βέβαια τεράστιο ερώτημα, γιατί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής οξυδερκής πολιτικός που έβλεπε μπροστά από την εποχή του, δεν όρισε Συντακτική Βουλή προκειμένου να προετοιμάσει νέο Σύνταγμα για την χώρα, αλλά αρκέστηκε στην αναθεώρηση του Συντάγματος του 1952. Ποιες δεσμεύσεις ήταν εκείνες που τον εμπόδισαν να θωρακίσει θεσμικά την χώρα και να προστατέψει τον Ελληνικό λαό από τους κάθε λογής απατεώνες και καιροσκόπους;
Αργότερα το 1981 ο λαϊκιστής Πρωθυπουργός του τρίπτυχου «Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Κοινωνική Απελευθέρωση», Ανδρέας Παπανδρέου ψηφίσθηκε από το 48,07% και ξανά το 1985 από το 45,82% του Ελληνικού λαού. Αυτός ήταν ο πολιτικός που είχε την μεγαλύτερη συμβολή στη δημιουργία του σαθρού υπερκομματικού πολιτικού συστήματος της σύγχρονης Ελλάδας. Ήταν ο δημιουργός και ο εκφραστής του σκληρού πασοκικού συνδικαλιστικού κινήματος, των «αυριανιστών» και των «κλαδικών». Ήταν ο δημιουργός του υπερτροφικού και σπάταλου δημόσιου τομέα που σήμερα κατατρώγει τις σάρκες της χώρας μας και δημιουργεί τα τεράστια ελλείμματα της οικονομίας μας. Ήταν ο δημιουργός του δίπολου «δεξιά - Αντιδεξιά» και του διχαστικού δόγματος, «απόψε πεθαίνει η δεξιά». Αυτός ο Πρωθυπουργός λοιπόν, το 1985, αναθεώρησε το Σύνταγμα μέσω της ΣΤ΄ Αναθεωρητικής Βουλής, δίχως να καλύψει στο ελάχιστο τις αδυναμίες του. Αντ΄αυτού αφαίρεσε ακόμη και τις λίγες αρμοδιότητες που είχε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, μετατρέποντάς τον από Ανώτατο άρχοντα, σε ορντίναντσα του συστήματος εξουσίας.
Εδώ πρέπει εδώ να σημειωθεί πως η δικτατορία άφησε το Δημόσιο χρέος στο 25% του ΑΕΠ και το ΠΑΣΟΚ όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της Ελλάδος το 1981, το Δημόσιο χρέος αντιστοιχούσε στο 27% του ΑΕΠ, ενώ το παρέδωσε στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1990 στο 80%. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, απ΄την άλλη, μέσα σε τρία χρόνια εκτίναξε το Δημόσιο χρέος στο 110% του ΑΕΠ. Επιπλέον από το 1993, όταν έγινε πάλι Πρωθυπουργός ο Ανδρέας, διογκώνεται εκ νέου ο δημόσιος τομέας της οικονομίας, με πολλά πολιτικά τερτίπια, όπως η επανακρατικοποίηση των Αστικών Συγκοινωνιών Αθηνών (ποιος θα ξεχάσει άραγε τους Κολλάδες και τους Σταμούληδες). Επίσης, γίνεται κατασπατάληση του χρήματος που εισρέει από την ΕΕ αφού διοχετεύεται σε μη βιώσιμες ή ελλειμματικές δημόσιες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω ήταν τα δύο κόμματα εξουσίας, όλα αυτά τα χρόνια από την μεταπολίτευση και μετά να μετατρέψουν το πολίτευμα της χώρας από Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική δημοκρατία, σε πλήρη ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ. Αυτά τα κόμματα αντί να είναι όργανα προάσπισης των συμφερόντων του Ελληνικού λαού και του δημοκρατικού πολιτεύματος, μετετράπησαν σε σπόνσορες των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και των διαφόρων συντεχνιών και έγιναν παράγοντες εκμαυλισμού, διαφθοράς και διαπλοκής. Μέσω των αναθεωρήσεων του Συντάγματος προάσπισαν τα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών παραγόντων και εμμέσως και των δικών τους, από την στιγμή που οι ίδιοι παραδέχονται πως κόμματα και πολιτικά πρόσωπα έχουν χορηγούς το μεγάλο, ανεξέλεγκτο κεφάλαιο. Τα αναθεωρημένα Συντάγματα, τους δίνουν το δικαίωμα της πλήρους ασυλίας και ατιμωρησίας στα όποια ανομήματά τους (ασυλία βουλευτών και νόμος περί ευθύνης υπουργών κ.α.). Τριάντα επτά ολόκληρα χρόνια δεν έλυσαν κανένα κοινωνικό πρόβλημα παρά τις συνεχείς προεκλογικές τους εξαγγελίες.
Ξεχαρβαλωμένη η υγεία, η παιδεία, η δικαιοσύνη, η Εθνική άμυνα, το ασφαλιστικό κ.α. Τα εγκλήματα των δύο κομμάτων εξουσίας είναι εξόφθαλμα και αποδεδειγμένα. Κατασπατάλησαν ασύστολα το απίστευτο χρήμα που εισέρευσε στην χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και απέβλεπε στην ανάπτυξή της και την βελτίωση της υποδομής της, για να επιτευχτεί η σύγκλιση της οικονομίας με τις οικονομίες των χωρών της Ευρωζώνης. Δημιούργησαν παρανοϊκό και ακατάσχετο δανεισμό βουλιάζοντας κάθε μέρα που περνούσε την χώρα στην άβυσσο. Μοίραζαν πρόσκαιρες φρούδες ελπίδες, με τα ρουσφέτια και τους διορισμούς στο δημόσιο. Ανάγκασαν τον πολίτη να ψηφίζει, με μοναδικό κριτήριο το ατομικό του συμφέρον και μόνο. Υφάρπαζαν επί της ουσίας βίαια την ψήφο, το τελευταίο απομεινάρι διαφοράς από το σκλάβο, το ραγιά, του άμοιρου ψηφοφόρου.
Αυτά τα κόμματα εξουσίας δεν είναι πολιτικοί σχηματισμοί είναι καρκινώματα στο κοινωνικό ιστό της χώρας, είναι εστίες μόλυνσης ανίατων ασθενειών. Μετάλλαξαν τους Έλληνες πολίτες σε ευνουχισμένες μάζες. Ευνουχισμός που συντελέσθηκε με τέχνη και μεθοδικότητα. Δεν νομίζω πως σήμερα υπάρχει έστω ένας Έλληνας που να μην έχει πεισθεί για την προκλητική ιδιοτέλεια, την ανικανότητα, την φαυλότητα και την εξωτερική πολιτική εξάρτηση των πολιτικών κομμάτων.
Αποτέλεσμα αυτής της φαύλης πολιτικής είναι το σημερινό κατάντημα της χώρας, όπου κατακρεουργούνται οι μισθοί εργαζομένων και οι συντάξεις των απόμαχων της εργασίας με οριζόντιες περικοπές, που μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν με πρωτόγνωρους ρυθμούς, που οι έμμεσοι φόροι είναι χαράτσι απάνθρωπης αδικίας, όπου η ανεργία, ειδικά στους νέους καλπάζει και δεν δίνει στην νεολαία μας καμία ελπίδα και προοπτική.
Με λίγα λόγια έχουμε μια κοινωνία σε πλήρη απόγνωση και ταυτόχρονα έχουμε πολιτικούς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η επανεκλογή τους στα έδρανα της Βουλής, από την στιγμή που οι περισσότεροι των σημερινών βουλευτών είναι κατ΄ ουσίαν ανεπάγγελτοι, χωρίς να έχουν κωλύσει ούτε ένα ένσημο στη ζωή τους και όταν τους φτύνουν, θεωρούν πως ψιχαλίζει. Αυτά τα κόμματα εξουσίας, λοιπόν, δεν ήθελαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον οποίο τα ίδια εκλέγουν, με τις λίγες αρμοδιότητες που είχε και φρόντισαν, μέσω των αναθεωρήσεων του Συντάγματος, να τον αποδυναμώσουν περισσότερο από κάθε θεσμική εξουσία. Τον έκαναν διακοσμητικό στοιχείο της κομματικής τους αυθαιρεσίας, ενώ θα έπρεπε να είναι ο πραγματικός ρυθμιστής του πολιτεύματος και ο φρουρός του Συντάγματος. Ωστόσο, αυτά τα κόμματα εξουσίας πάντα επένδυαν και όριζαν ως «ανώτατους άρχοντες», απόμαχους πολιτικούς στα βαθειά τους γεράματα που δεν είχαν πλέον τίποτε να δώσουν στην πατρίδα και τους πολίτες της χώρας εκτός των απολαύσεων και των ανέσεων που τους παρέχει η εγκατάστασή τους στο Προεδρικό Μέγαρο.
Ένας τέτοιος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι και ο σημερινός Πρόεδρος, ο κ. Παπούλιας, ο οποίος είναι συμμέτοχος της ηθικής, πολιτικής, πολιτισμικής και οικονομικής εξαθλίωσης της πατρίδος, εφ΄όσον ήταν στενότατος συνεργάτης του Ανδρέα και διατέλεσε Υπουργός σε όλες τις κυβερνήσεις του Ανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ. Ήταν δε εξ εκείνων που ψήφισαν το 1985 στην αναθεώρηση του Συντάγματος, το «κούρεμα» των λίγων αρμοδιοτήτων που είχαν απομείνει στον ανώτατο άρχοντα.
Ο κ. Παπούλιας το 2005 «εκλέγεται» με τεράστια πλειοψηφία από την βουλή των Ελλήνων, Πρόεδρος της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Η κ. Μπενάκη, Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, επί κυβερνήσεως Ν.Δ. του Κώστα Καραμανλή, προσφωνεί από χειρογράφου εκ μέρους της βουλής των Ελλήνων, τον κ. Κάρολο Παπούλια για την εκλογή του στο ύπατο αξίωμα της χώρας, του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, στις 12/12/2004 και μεταξύ άλλων αναφέρει:
« … Τα Εθνικά σύνορα και ένα μέρος της Εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν, χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη…»
Είναι γνωστό πως η πολιτική είναι πρόβλεψη!! Άρα η κ. Μπενάκη, ως πρόεδρος της Ελληνικής βουλής, είχε τόσο υψηλή διορατικότητα επτά χρόνια πριν, που μπόρεσε να προβλέψει όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα και πλέον μας τρομάζουν;
Ο Ελληνικός Λαός, που παρακολουθούσε από τις τηλεοράσεις την τελετή της ορκωμοσίας, έμεινε κεραυνόπληκτος, όταν άκουσε από την Πρόεδρο της Βουλής τα ανωτέρω και ανάμενε την αντίδραση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας που περιέργως σιώπησε. Ο Ελληνικός λαός περίμενε από τον Ανώτατο άρχοντα της Δημοκρατίας του, να απαιτήσει από την Πρόεδρο της Βουλής να εξηγήσει πως είναι δυνατόν να γνωρίζει τι ακριβώς θα συμβεί τα επόμενα χρόνια στην πατρίδα μας. Επίσης, θα έπρεπε να είχε ζητήσει την άμεση καθαίρεσή της, από την προεδρία της Βουλής και εάν δεν το έπραττε άμεσα ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, να προέβαινε ακόμη και στην παραίτησή του, προκειμένου να τηρήσει και να τιμήσει τον όρκο που μόλις είχε δώσει ενώπιον του Θεού και του Ελληνικού Λαού, ως ο θεματοφύλακας του Συντάγματος.
Όμως δυστυχώς, σιώπησε !!!
Τον Μάιο του 2010, η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπέγραψε την δανειακή διεθνή σύμβαση με το ΔΝΤ, μια ανυπόστατη σύμβαση που είναι αντίθετη στην διεθνή, Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομιμότητα που παραβιάζει κατάφορα το Ελληνικό Σύνταγμα. Μία σύμβαση που εμπεριέχει πλήθος καταχρηστικών όρων και που για πρώτη φορά μια διεθνής σύμβαση κάνει αναφορά σε κυριαρχικά Εθνικά δικαιώματα κράτους. Μία σύμβαση που παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές δικαίου. Ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπογράφοντας αυτή την σύμβαση υποθήκευσε το μέλλον της Ελλάδος και των πολιτών της. Υποθήκευσε τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδος μας. Σήμερα εκποιεί τις τηλεπικοινωνίες, εκχωρεί τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, πωλεί τις αερομεταφορές, χρονομισθώνει τις Εθνικές οδούς. Εξαθλιώνει τον λαό της Ελλάδος μετατρέποντάς τον σε επαίτη της Ευρώπης.
Τώρα βλέπουμε να ψηφίζονται άδικοι και αντιλαϊκοί νόμοι και ο Ελληνικός Λαός στην συντριπτική του πλειοψηφία να αντιδρά κατά των μέτρων της κυβέρνησης και αυτή η αντιλαϊκή, κουφή και υποταγμένη στους διεθνείς τραπεζίτες Κυβέρνηση, να συνεχίζει ανενόχλητη το καταστροφικό της έργο με ανεπανόρθωτη ζημία για τον λαό και την χώρα, έχοντας απόλυτο συνεργάτη της, όλα τα ΜΜΕ κρατικά και μη.
Πάλι όμως ο πρόεδρος σιωπά!!!
Έτσι, σιώπησε και τότε, όταν εβδομήντα επτά ακαδημαϊκοί του ζήτησαν με επιστολή τους να καταγγείλει το κατάπτυστο και προδοτικό μνημόνιο, εκφράζοντας παράλληλα τις ανησυχίες τους για την εξέλιξη των Εθνικών μας θεμάτων.
Παρόλα αυτά, ο Πρόεδρος ποτέ δεν έπαυσε να είναι ο Ανώτατος Άρχων του πολιτεύματος, αλλά και ο πρώτος πολίτης της χώρας και θα έπρεπε να κάνει χρήση των όποιων αρμοδιοτήτων του απορρέουν από το Σύνταγμα, από την στιγμή που διαπιστώνει πως η χώρα εξαθλιώνεται και κινδυνεύει η Εθνική της Κυριαρχία και η εδαφική της ανεξαρτησία.
Στο Σύνταγμα μας, δυστυχώς, δεν προβλέπεται Συνταγματικό Δικαστήριο, που αποτελεί τεράστιο συνταγματικό έλλειμμα, το οποίο θα αποφάσιζε, εάν ο εκάστοτε ψηφισθείς νόμος από την Βουλή είναι συνταγματικός ή όχι. Όμως παρόλα ταύτα κανείς νεοψηφισθείς νόμος από την Βουλή, δεν καθίσταται έγκυρος και δεν μπορεί να δημοσιευθεί σε ΦΕΚ, εάν δεν φέρει και την ΥΠΟΓΡΑΦΗ του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Τα τελευταία κυρίως δύο χρόνια πολλοί αντιλαϊκοί νόμοι υπεγράφησαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η μη υπογραφή κάποιου νόμου οδηγεί την Κυβέρνηση σε παραίτηση και οδηγεί τη χώρα σε εκλογές. Αυτή την στιγμή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε κάθε δικαίωμα να προκαλέσει εκλογές, αφουγκραζόμενος την συνεχώς αυξανόμενη λαϊκή οργή και την μη δεδηλωμένη, πλέον στήριξη του Ελληνικού λαού ως προς την Κυβέρνησή του. Συμπληρωματικά θα μπορούσε να έκανε χρήση των άρθρων 40 και 42 του Συντάγματος που θα του έδινε το δικαίωμα να προκαλέσει την παραίτησή του.
Αλλά όπως φαίνεται, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας εναποθέτει τις τύχες της χώρας στο ακροτελεύτιο άρθρο 120 παρ. 4 του Συντάγματος που αναφέρει: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στο πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
Κε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, κατάγομαι από την Ήπειρο και συγκεκριμένα από την πόλη των Ιωαννίνων. Αισθάνομαι πολύ υπερήφανος για τους προγόνους μου Ηπειρώτες, οι οποίοι έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της πατρίδος μας μέσα από πολύχρονους αιματηρούς αγώνες. Αισθάνομαι, επίσης υπερήφανος για τους Ηπειρώτες Εθνικούς ευεργέτες που μόχθησαν στην ξενιτιά και δημιούργησαν τεράστιες περιουσίες, τις οποίες πρόσφεραν ολόψυχα στην μητέρα πατρίδα τους, τα σκλαβωμένα τότε Ιωάννινα, αλλά και στην ελεύθερη Αθήνα.
Κε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, θα ήθελα πάρα πολύ να αισθάνομαι το ίδιο ακριβώς και για εσάς, αλλά δυστυχώς με οδύνη και θλίψη ομολογώ, ότι μέχρι αυτή τη στιγμή, αισθάνομαι ντροπιασμένος και ταπεινωμένος από την γενικότερη στάση σας.
Κε Πρόεδρε, έχετε την χρυσή ευκαιρία, τις αμέσως επόμενες ημέρες, να πράξετε το χρέος σας απέναντι στην πατρίδα, μη υπογράφοντας τον αντιλαϊκό και φασιστικό νόμο που πρόσφατα ψήφισε η βουλή για το νέο χαράτσι του «ειδικού τέλους ακινήτων».
Κε Πρόεδρε, επιτέλους σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και κάντε το καθήκον σας απέναντι στην Ελλάδα και τον Ελληνικό λαό, που σας πληρώνει για να ζείτε πλουσιοπάροχα, από τη στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος του λαού μας και κυρίως συνομήλικοί σας, φυτοζωούν και έχουν περιέλθει σε απόλυτη δυστυχία και απελπισία.
Κε Πρόεδρε, οδηγείστε τη χώρα σε Εθνικές εκλογές που ίσως σηματοδοτήσουν με την ψήφο του Ελληνικού λαού, καλύτερες ημέρες για την πολύπαθη πατρίδα μας.
Παναγιώτης Αποστόλου
οικονομολόγος
Τα πράγματα είναι χειρότερα: Ο ΓΑΠ πιστεύει ότι μας… σώζει
Ο κ. Παπανδρέου, όπου σταθεί και όπου βρεθεί, επαναλαμβάνει, σχεδόν μονότονα πια, ότι αγωνίζεται για να σώσει την Ελλάδα. Δεν τον ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Ούτε κάν η επανεκλογή του! Αυτό το τελευταίο δεν νομίζω να το πιστεύει κανένας. Απλώς το χρησιμοποιεί γιατί προσδίδει μια αίσθηση αυτοθυσίας στην αποστολή που δήθεν επιτελεί.
Αυτή η ρητορική είναι λάθος γιατί θυμίζει το στρατηγό που δεν πάει στη μάχη για να νικήσει! Γιατί, αν πραγματικά ο πρωθυπουργός πιστεύει ότι σώζει την Ελλάδα, τότε θα είχε κάθε λόγο να του αναγνωρίσουμε, όλοι εμείς, τη σωτηρία μας. Αυτό σημαίνει επιβράβευση στις εκλογές!
Αρά, είτε κάνει κάτι στραβά, δηλαδή δεν μας σώζει, είτε το κόστος σωτηρίας είναι τόσο υψηλό που μόνο με σωτηρία δεν μοιάζει!
Προσωπικώς, διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις, αν πραγματικά μας ….σώζει. Και δεν ισχυρίζομαι ότι έχει κάποιο σχέδιο καταστροφής για τη χώρα μας. Απλώς μπορεί να έχει εγκλωβιστεί σε μια πολιτική που στην πράξη αποδεικνύεται καταστροφική. Επιπροσθέτως, να έχει αναλάβει δεσμεύσεις από τις οποίες δεν μπορεί να απεμπλακεί. Με αποτέλεσμα να άγεται και να φέρεται από μια πολιτική η οποία πρωτίστως εξυπηρετεί τους δανειστές μας.
Για κάνω ξαφνικά αυτές τις διαπιστώσεις;
Διάβαζα χθες στους FT ένα άρθρο με τίτλο «Ρήγμα στην Ευρωζώνη για τη διάσωση της Ελλάδος», όπου μεταξύ άλλων επισημαίνεται ότι τελικά οι δανειακές ανάγκες της χώρας μας μπορεί να είναι μεγαλύτερες απ’ ότι είχαν τελικά εκτιμηθεί με την απόφαση της 21ης Ιουλίου και αυτή η διαπίστωση ίσως δημιουργήσει προβλήματα στην επικύρωση της συμφωνίας από τα Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια, ενώ ανοίγει εκ νέου τη συζήτηση για κάποιας μορφής αναθεώρησή της.
Το ερώτημα που ανακύπτει για την ελληνική πλευρά, είναι τι έκανε από την ψήφιση της συμφωνίας και μετά; Ποιες πρωτοβουλίες ανέλαβε για να βρεθεί μπροστά από τις εξελίξεις; Πόσα από τα συμφωνηθέντα υλοποίησε; Τίποτα απολύτως! Ο μεν πρωθυπουργός απολάμβανε τις ομορφιές των ελληνικών νησιών, ο δε επί των Οικονομικών Αντιπρόεδρος «έκανε τον τζάμπα μάγκα» με την τρόϊκα! Τα αποτελέσματα τα είδαμε. Σήμερα, η Κυβέρνηση όχι μόνο τρέχει ασθμαίνουσα πίσω από τις εξελίξεις, αλλά καθημερινά ανακοινώνει μέτρα που δεν πείθουν κανέναν!
Κάποιος που πραγματικά ήθελε να σώσει τη χώρα, εικάζω ότι θα πολιτευόταν κάπως διαφορετικά!
Βέβαια, είναι σφόδρα πιθανό το ενδεχόμενο η αποτυχία αυτή να οφείλεται απλά και μόνο στην ανικανότητα, την παντελή έλλειψη διορατικότητας και πολιτικής αντίληψης του κ. Παπανδρέου και της Κυβέρνησής του.
Όμως, δεν είναι η πρώτη φορά που αντιδρούν έτσι!
Να υπενθυμίσω, ότι το τελευταίο τρίμηνο του 2009 πέρασε με διαβεβαιώσεις εκ μέρους του κ. Παπανδρέου για την τήρηση του προεκλογικού του προγράμματος!
Ό,τι, εν μέσω κρίσης, μοίραζε παροχές!
Ό,τι τόσο αυτός όσο και οι υπουργοί του συκοφαντούσαν διεθνώς τη χώρα!
Έκαναν τις γνωστές αλχημείες με τη Στατιστική Υπηρεσία για να παραφουσκώσουν το έλλειμμα.
Όλα αυτά προφανώς και δεν έγιναν τυχαία.
Όμως, ακόμα και το πρώτο τρίμηνο του 2010, δεν πήραν κανένα σοβαρό μέτρο!
Μόνο εκεί προς το Μάρτη, κάτι άρχισαν να ψελλίζουν και μετά από λίγο μας οδήγησαν στο Μνημόνιο!
Πολύ δε αργότερα μάθαμε από τον Ντομινίκ Στρος Κάν, ότι ο κ. Παπανδρέου είχε παρασκηνιακές διαβουλεύσεις μαζί του για την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ προτού ακόμα εκλεγεί πρωθυπουργός!
Ύστερα άρχισε αυτό το ατελείωτο γαϊτανάκι με τις επιθεωρήσεις τις τρόϊκας, τις δόσεις και τη σωτηρία μας.
Είχα χάσει το λογαριασμό πόσες φορές μας έχουν σώσει μέχρι σήμερα! Μας το υπενθύμισε η κ. Β. Παπανδρέου στην διευρυμένη ΚΤΕ Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ την περασμένη εβδομάδα, όταν είπε επιγραμματικά: «έξη δόσεις και έξη φορές σώσαμε τη χώρα»!
Και το τραγικό για τη χώρα είναι πώς κάθε δόση και κάθε νέα σωτηρία, έφερνε πρόσθετα μέτρα και νέα βάρη, παρά το γεγονός ότι μας διαβεβαίωναν περί του αντιθέτου. Ποιος θα ξεχάσει εκείνη τη δήλωση του κ. Παπακωνσταντίνου το Ιούνιο του 2010 (αν θυμάμαι καλά) ότι αν χρειαστεί να πάρει νέα μέτρα, θα παραιτηθεί!
Ποιος ξεχνάει τη διαβεβαίωση του προς τον ελληνικό λαό, τον Φεβρουάριο του 2011, από το Βήμα της Βουλής μάλιστα, ότι «η ύφεση ρηχαίνει»!
Για την οικονομία της συζήτησης να δεχτώ τις διαβεβαιώσεις του κ, Παπανδρέου ότι μας σώζει.
Όμως, τι είδους σωτηρία είναι αυτή, όταν κάθε βδομάδα επιβάλλει νέα μέτρα;
Όταν κατάφερε (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται) μέσα σε δυο χρόνια να αυξήσει το χρέος της χώρας κατά 70 μονάδες;
Όταν η ανεργία οδεύει, αν δεν έφτασε ήδη στο 25%;
Όταν φορολογεί τους συνταξιούχους των 400 ευρώ;
Αν αυτή είναι σωτηρία, δεν θέλω κάν να σκεφτώ πως αντιλαμβάνεται στο μυαλό του την καταστροφή ο κ. Παπανδρέου…
Το ερώτημα, λοιπόν, έχει ως εξής: Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι απλά και μόνο αποτέλεσμα της ανικανότητάς τους;
Είναι επειδή….παραπλανήθηκαν και υιοθέτησαν μια καταστροφική για τη χώρα συνταγή;
Εκτός και εάν πραγματικά ο κ. Παπανδρέου πιστεύει ότι μας σώζει….
Οπότε τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)