Μία άγρια Ιστορία

Αυτήν την τραγική και άγρια ιστορία την θυμάμαι κάθε φορά που ακούω το όνομα αυτής της δημοσιογράφου,δεν θα την ξεχάσω ποτέ.

 

 Είχα μόλις επιστρέψει στην Ελλάδα,δεν θυμάμαι αν ήταν για διακοπές η για μόνιμα,ήταν η εποχή που άρχιζε να εξελίσσεται η ιδιωτική τηλεόραση,απο ότι θυμάμαι υπήρχαν μόνο δύο ιδιωτικά κανάλια εκτός των κρατικών.

Η τηλεόραση στο σπίτι ήταν ανοιχτή σχεδόν όλη μέρα,έκανε παρέα στην μητέρα μου ακόμα κι όταν δεν παρακολουθούσε κάτι,έτσι κι εγω που πάντα είχα κάτι να ασχοληθώ χάζευα χωρίς λόγο αυτό που έπαιζε.

Υπήρχε μια εκπομπή,με μια δημοσιογράφο,νέα και πολύ υποσχόμενη τότε,είχε παρέα της εναν ακόμα δημοσιογράφο και μαζί έκαναν κουτσομπολιό,διότι η δημοσιογραφία μετά το πέρασμα κάποιων μεγάλων ονομάτων που έφυγαν ...ήταν απο τότε ενα αισχρό κουτσομπολιό.

Και ξαφνικά σκάει η τεράστιου κουτσομπολιού είδηση....για την εποχή και την νοοτροπία του λαού.... γύρω στο 1990 οτι:

 

Έγινε ντού σε κλάμπ ομοφυλόφιλων κάπου στο Γκάζι και συνέλαβαν στο σκοτεινό δωμάτιο που "παράνομα"υπήρχε εκεί άτομα που επιδίδονταν σε .....διάφορες πράξεις....

Αυτό έλειπε να μην το πάρει το θέμα η νεαρή τότε δημοσιογράφος και να το κάνει βούκινο,γενικά στην ζωή της ετσι επιβίωσε και πλούτισε,με τον τρόπο που δημοσιογραφούσε...ο λόγος το λέει.

Και δημοσιογραφεί ακόμα.

Υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον μιάς και το θέμα πουλούσε,στην Αυστραλία που ζούσα κανείς δεν θα είχε ασχοληθεί με κάτι τέτοιο μιάς και οι κοινότητα των gay ήταν ισότιμη και αναγνωρισμένη απο το κράτος.

Η άγρια Ιστορία λοιπόν είναι οτι η δημοσιογράφος με τον συνεργάτη της ανέφεραν την ημέρα εκείνη τα ονόματα αυτών που είχαν συλληφθεί.....στον αέρα.

Δεν θυμάμαι αν ήταν την ίδια ημέρα η την επόμενη που έγινε γνωστό οτι ένας απο αυτούς αυτοκτόνησε..δεν θυμάμαι αν ήταν ακόμα υπο κράτηση,νομίζω ήταν....

Βγήκε ταραγμένη αλλά συγκρατημένη η γνωστή δημοσιογράφος με τον συνεργάτη της και μέσα σε όλα προσπαθούσαν να περάσουν το αφήγημα οτι δεν είχαν αναφέρει το όνομα,το είπαν μια,το είπαν δύο,ο άνθρωπος δεν θα γύριζε πίσω όσες φορές και να το έλεγαν οτι δεν το είπαν.... κι εγώ έμεινα με το στόμα ανοιχτό γιατί αυτή ήταν ακόμα εκτός φυλακής και καυχιόταν την πραμάτεια της κάθε μέρα στο ίδιο κανάλι.

Ενώ ο άτυχος αυτός άνθρωπος ήταν νεκρός.

Δεν θα αναφέρω ονόματα,έχουν περάσει 30 χρόνια και βάλε,ο Θεός θα την τιμωρήσει,αργά η γρήγορα,μια φορά της έγραψα στο ίνσταγκραμ οτι θυμάμαι να έχει συμβέί κάτι τέτοιο....χωρίς να αναφέρω οτι ήταν αυτή η ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ αυτού του ανθρώπου και με μπλόκαρε.

Αυτή την ιστορία δεν την ξεχνώ,δεν με ενδιαφέρει αν αυτός ο άνθρωπος ήταν gay η οτιδήποτε άλλο,ήταν άνθρωπος,και σε μια εποχή που οι gay  ήταν καρικατούρες στον Ελληνικό κινηματογράφο,η στις βιντεοταινίες και δακτυλοδεικτούμενοι στην κοινωνία που δεν είχε ακόμα ανοίξει τα στραβά της να δεί την κατάντια της και την ένοιαζε μόνο το κρεβάτι του διπλανού της....και σήμερα η ίδια είναι,απλά το κρύβει.......βγήκε η ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ  και ανέφερε το όνομα του,και έμεινε ατιμώρητη.

Και το έχω σαν αμαρτία στην ψυχή μου οτι δεν μπόρεσα να αντιδράσω..... και τι να κάνω;

Μεγάλο βάρος ...

Δεν θα το ξεχάσω.