Πέμπτη, Αυγούστου 26, 2010

Χαρτοπετσετες γιοκ


Μια απο τις μεγαλυτερες πληγες της χωρας ειναι το ΕΣΥ,ενα μαυρο χαλι επι δεκαετιες με καποιους που πλουτιζουν απο αυτο και συνηθως με υπουργους παντελως ανικανους να αντιμετωπισουν το προβλημα αυτο,συνηθως κανουν ηλιθιοτητες και παιρνουν μετρα που δεν εχουν αποτελεσμα.

Σημερα παλι ξεκινησα για το νοσοκομειο,κατι συνηθισμενο τον τελευταιο χρονο,μια διαδρομη που δεν θελω αλλα πρεπει να κανω,που με βασανιζει,που με ριχνει αφανταστα.

Μονη της και εκεινη προσπαθει να καταλαβει πως εφτασε να ειναι εκει μεσα τοσο καιρο,προσπαθει ισως να αντιδρασει,τα φαρμακα ειναι πλεον πολλα,μπερδευεται το μυαλο,δεν σκεφτεται σωστα.

Την βρηκα να τρωει το πρωινο της,ειχε ενα κτυπημα ασχημο στο πανω μερος της μυτης της,την εχω δει και εγω που οταν ειναι ξαπλωμενη πεφτει με το προσωπο στο καγκελο το προστατευτικο που εχουν για να μην πεσει απο το κερβατι,απο την πολυ πιεση που βαζει κανει αυτην την πληγη,οσο και να της λεω να μην το κανει και να προσεχει,αδικος κοπος,δεν το καταλαβαινει.

Και ομως παλι με ρωτησε αν δουλευω,της ειπα οχι,κοιταγε σκεφτικη,και μου ειπε...

Και τι θα κανεις?
Τι να της απαντησω?
Αν ηξερα και εγω τι θα κανω θα ηταν ισως ευκολοτερο να της πω κατι,απλα υπομονη κανω μαμα της ειπα.

Εφαγε σιγα και αργα,φερε μου μπισκοτακια μου ειπε,της εφερα απο εκεινα που της αρεσουν εφαγε δυο,και μετα εφαγε και ενα αυγο,ειναι καλο για τις κατακλισεις ειπε η αποκλειστικη,τελειωσε και μου ζητησε χαρτοπετσετα να σκουπισει το στομα της.

Πηγα στο χωρο που καθονται οι νοσοκομες....χαρτοπετσετες παρακαλω εχετε?
Οχι....απαντησαν,απο τον αλλο μηνα θα μας φερουν παλι,παρτε απο αυτο το χαρτι.

Ενα χαρτι σαν αυτα που τυλιγουν διαφορα στα μαγαζια ηταν,σαν αφης αλλα σκουρο,τι να πω πηρα και την σκουπισα με αυτο.

Δεν ειναι τυχερο τους ειπα να δω την υπουργο στον δρομο?Αν εχω και ενα γιαουρτι χαλασμενο θα ηταν ιδανικο να της το πεταξω στην μουρη της ανικανης.

Συστηματα υγειας και κουραφεξαλα,εκει αν παει κανεις ειναι σαν να εχει υπογραψει την θανατικη του καταδικη.
Την φιλησα και εφυγα μετα απο ωρα,μεινε λιγο μου ειπε....ραγιζω πολλες φορες,κι εμενα δεν μ'αρεσει να την βλεπω εκει,καλυτερα να εμενε σπιτι και να επερνε τα φαρμακα της.

Αυτοι οι αναξιοπρεπεις ανθρωποι που μας κυβερνανε δεν εχουν την αισθηση οτι ολοι μας δικαιουμαστε να ζουμε και να πεθαινουμε με αξιοπρεπεια?

Τουλαχιστον μονο με αυτο.

2 σχόλια:

Provato είπε...

χαρούλη μου, υπομονή, σε σκέφτομαι κ σου στέλνω αγάπη όσο μπορώ, xxxx

ΗarryTsopanos είπε...

To νοιωθω Μπεουλη,νασαι καλα,παντα.