Τι περιμενω εγω απο το μελλον

Σε μια δυσκολη κατασταση ζουμε ολοι λιγο η πολυ,αλλοι με δουλεια αλλοι οχι,αλλοι με οικονομικη ανεση μεγαλυτερη και αλλοι με λιγοτερη,τι περιμενω εγω απο το μελλον,κατι καλυτερο απο σημερα?

Οχι.

Κατ'αρχην καθε μερα προετοιμαζομαι για το τελος μιας ζωης,δεν ειναι απο τα πιο ευκολα πραγματα που μπορει να κανει καποιος αλλα η ζωη απο καπου ξεκιναει και καπου τελειωνει,αυτο που με στεναχωρει περισσοτερο ειναι ο τροπος που θα συμβει αυτο και η ταλαιπωρια μεχρι εκεινη την στιγμη,οχι τοσο η δικη μου αλλα η δικη της διοτι εχει περασει ενα χρονο και 6 μηνες κατακοιτη με πολλα προβληματα και πονο απο τις κατακλισεις,με στεναχωρει οτι αν η νοσηλεια της τον πρωτο δυσκολο καιρο ηταν καλυτερη απο εκεινη που ειχε..... τοτε τουλαχιστον θα ειχε επιστρεψει σπιτι της και θα τελειωνε την ζωη της εκει και οχι μεσα στους 4 τοιχους ενος νοσοκομειου.

Επομενη σκεψη η ανεργια μου,τι θα καλυτερεψει αυριο?τιποτα,διοτι οταν η κατασταση μιας χωρας ειναι αυτη που ειναι τοτε καμια ελπιδα δεν εχει καποιος 52 ετων σχεδον να βρει μια εργασια,και τοτε τι?
Να ζητιανεψω οταν τελειωσουν οι οικονομιες μου...οχι,να κλεψω ουτε κατα ιδεα,να παω που,στον Παπανδρεου που υποσχεται δυο χρονια βοηθεια στους οικονομικα αδυνατους...αστειο και σαν σκεψη...τι τοτε?

Και πες βρηκα δουλεια εγω,απο θαυμα,τι ζωη θα ζουμε σε αυτη την χωρα απο εδω και μπρος,με ανικανους απο ολες τις πλευρες,με πολιτικους της ξεφτιλας οι οποιοι απλα αυτοθαυμαζονται ενω η χωρα καταρρεει,ποιοι και με τι ελπιδες και δυναμη θα μπορεσουν να συνεχισουν να επιβιωνουν μεσα σε αυτη την κατασταση?

Δεν περιμενω τιποτα απο το μελλον,τιποτα απολυτως,εχω το καθηκον να βρισκομαι κοντα της καθε μερα,δεν εχω και κατι καλυτερο να κανω ετσι κι'αλλοιως,και οταν τελειωσει αυτο τοτε θα σκεφτω και το υπολοιπο.

Ωραια ζωη δεν συμφωνειτε κι εσεις?