Σαββατο πρωι ηρθε,ηξερα οτι δεν θα αλλαζε τιποτα,εχει ξαναγινει ολο αυτο.
Εχω δυο νυχτες να κοιμηθω,οι καταρες και οι βρισιες εγιναν πιο εντονες,τα χαπια οποτε θελει τα παιρνει αλλοιως οταν δεν τα θελει η απαιτηση ειναι να παιρνουμε τηλεφωνο τον γιατρο να την βεβαιωνει οτι πρεπει να τα παιρνει.
Το σφουγγαρισμα ειναι καθε μερα και καθε λιγο,παιρνει την μυρωδια απο το κατσαριδοκτονο λεει,και αν αντιμιλησω ακουω τα εξ'αμαξης,εγω φταιω για ολα,που ειναι αρρωστη.που την παω στα νοσοκομεια,βριζει τους παντες,τους γιατρους ιδιαιτερα,οχι οταν τους μιλαει στο τηλεφωνο ομως,εκει ειναι συγκαταβατικη,οταν το κλεινει αρχιζει παλι.
Τα παραθυρα ολο το βραδυ ανοιχτα τερμα,φευγει η μυρωδια ετσι,ετσι λεει,και το μουρμουρητο σε εικοσιτετραωρη βαση,το μουρμουρητο της κολασης.
Σημερα ηταν να γραψω τα φαρμακα της και εψαξα να βρω το συνταγολογιο,ειχε εξαφανιστει,δεν εχεις δουλεια εσυ με αυτο ειπε,το εδωσα σε καποια γυναικα,μου εχει πει τα χειροτερα για σενα.
Φαντασιες,και τωρα χωρις συνταγολογιο πως θα γραφω τα φαρμακα της?
Ο γιατρος μου ειπε...παλι στο νοσοκομειο,αλλα δεν μπορουμε να την κρατησουμε πολυ....και εγω τι θα κανω?ζωη ειναι αυτη?δεν θελω πια να ζω ετσι,δεν αντεχω αλλο.
Πηρα την εισαγγελικη παραγγελια και το γραφειο του Διοικητη στο νοσοκομειο...εχουμε απεργια αυριο,ισως την Παρασκευη,ισως......
Ζωη με ισως ζω.......
Το συνταγολογιο ουτε που μου το δινει,δεν ξερω πλεον τι να κανω,να παω να κοιμαμαι αλλου,τουλαχιστον να κοιμαμαι.
Και με τι κουραγιο να αρχισω την νεα δουλεια?
Αυτοι δεν με προσελαβαν να κουβαλαω την ταλαιπωρια μου μαζι μου,αλοιμονο.
Πηρα το υπουργειο,θα σας καλεσουμε εμεις,ναι καλα σιγα μην χασουν την ημιαργια τους να ασχοληθουν με μενα,ωραια στο δημοσιο,λες και ηταν αυτοι στο Πολυτεχνειο γιορταζουν κιολας με καθε ευκαιρια με ημιαργιες.
Εβαλα να κανω μια κοτοσουπα,αν και δεν τρωει τιποτα εκτος απο μπισκοτα και ενα κεηκ που της αγορασα,τα αλλα φαγητα δεν τα αγγιξε.
Ο θεος να με βοηθησει οι ανθρωποι τοσα χρονια δεν το εχουν κανει,κι ομως ειναι δουλεια τους να το κανουν,απλα δεν νοιαζονται.
Κουραστηκα,τα πρωινα ευχομαι να μην σηκωθω απο το κρεββατι...κουραστηκα πολυ.
Περιμένοντας μάταια αυτή την χώρα να γίνει μια χώρα που αγαπάει και σέβεται τους πολίτες της.----------------------- Live your myth in Greece,we live this nightmare for decades.......... Waiting in vain for this country to become a country who loves and respects its citizens...... Η προδοσία της χώρας συνεχίζεται απο δεξιά και τάχα αριστερά,πιαστήκαμε πάλι μαλάκες αλλα δεν θα σταματήσουμε να μαχόμαστε ενάντια στους κλέφτες,ψεύτες,απατεώνες και τους δολοφόνους αθώων ψυχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου