Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αποφάνθηκε χθες ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να καταστείλει νομίμως την πολιτική κριτική των θεσμών της και των ηγετικών στελεχών της, ισοπεδώνοντας το αγγλικό κοινό δίκαιο και τα 50 χρόνια της ευρωπαϊκής νομολογίας σχετικά με τις πολιτικές ελευθερίες.
Το ανώτατο δικαστήριο της ΕΕ διαπίστωσε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε το δικαίωμα να απολύσει τον Bernard Connolly, Βρετανό οικονομολόγο ο οποίος απολύθηκε το 1995 επειδή έγραψε μια κριτική για την ευρωπαϊκή νομισματική ενοποίηση με τίτλο ‘The Rotten Heart of Europe’ (‘Η Σάπια Καρδιά της Ευρώπης’).
Η απόφαση ανέφερε ότι η Επιτροπή έχει δικαίωμα να περιορίσει τις διαφωνίες προκειμένου να «προστατεύσει τα δικαιώματα των άλλων» και να τιμωρήσει τα άτομα που «ζημιώνουν την εικόνα και τη φήμη του ιδρύματος». Η υπόθεση έχει ευρύτερες επιπτώσεις για την ελευθερία του λόγου και θα μπορούσε να επεκταθεί στους πολίτες της ΕΕ οι οποίοι δεν εργάζονται για τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών.Το δικαστήριο κάλεσε το βιβλίο του Connolly «επιθετικό, υποτιμητικό και προσβλητικό», εκφράζοντας ιδιαίτερη δυσαρέσκεια για τη πρόταση του συγγραφέα ότι η Οικονομική και Νομισματική Ένωση αποτελεί μια απειλή για τη δημοκρατία, την ελευθερία και «τελικά την ειρήνη».
Την απόφαση μπορείτε να την διαβάσετε ΕΔΩ
Ωστόσο, υπήρχε και ένα επιχείρημα που προέβαλε τρεις μήνες πριν ο γενικός εισαγγελέας Ruiz-Jarabo Colomer (φωτο), ο οποίος άφησε να εννοηθεί ότι η κριτική του κ. Β. Connolly κατά της ΕΕ ήταν παρόμοια με «ακραία βλασφημία», και ως εκ τούτου δεν αποτελεί προστατευόμενο λόγο.Ο Connolly, ο οποίος υποχρεώθηκε να πληρώσει τη δικαστική δαπάνη στη Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δήλωσε ότι η διαδικασία δεν οδήγησε σε μια δίκαιη δίκη. Είπε: «Οδηγούμαστε πίσω στο ‘Star Chamber’ (δικαστήρια της Αγγλίας του 15ου αιώνα έως και του 17ου σύμβολα της εξουσίας της Μοναρχίας και συνώνυμα της ασυδοσίας και της εμπέδωσης φόβου, καθώς με συνοπτικές διαδικασίες, μυστικά, χωρίς δικηγόρους, μάρτυρες και έγγραφα, καταδίκαζαν πολίτες) και στα ‘Acts of Attainder’: τα δικαιώματα των κατηγορουμένων δεν γίνονται σεβαστά ούτε προστατεύονται με οποιονδήποτε τρόπο. Το αδίκημα της ‘ανατρεπτικής δυσφήμησης’ έχει αναστηθεί".
Ο κ. Colomer έγραψε στο Σημείωμά του τον περασμένο Νοέμβριο ότι μία υπόθεση -ορόσημο του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με την ελευθερία του λόγου δεν έχει «καμία βάση ή σχέση» με το ευρωπαϊκό δίκαιο, γεγονός που υποδηλώνει ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ήταν απρόθυμο να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στη βρετανική νομική παράδοση.
Ο κ. Κόνολι προτίθεται τώρα να πάει την υπόθεσή του στο άλλο δικαστήριο της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο.
Για την ιστορία :
Το βιβλίο του Bernard Connolly έχει εκδοθεί και στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Λιβάνη «Ο βρόμικος πόλεμος για το ευρωπαϊκό νόμισμα». Δες ΕΔΩ
Ένα βιβλίο που «προφήτεψε» τα σημερινά χάλια της ευρωπαϊκής νομισματικής ψευδαίσθησης από το 1995.
Αυτή την ψευδαίσθηση πρέπει να την ξανασυνειδητοποιήσουμε ως πολυ-διαπλοκή, που οδήγησε σε μια μεγάλη επιπλοκή το ευρωπαϊκό όνειρο, που δεν έγινε ποτέ ΟΡΑΜΑ πνευματικό, για να εμψυχώνει στερεά σε μια συνέγερση τους Ευρωπαίους πολίτες, οι οποίοι, πια, έχουν πρόβλημα οντότητας και βίωμα απόγνωσης ιδιαίτερα οι νέες γενιές που ζουν την απόγνωση της ανεργίας, την κυριαρχία των πολυεθνικών και τη μεγάλη κρίση της νέας αβεβαιότητας, για το αύριο, χωρίς καλύτερες συνθήκες.
Γράφει ο Bernard Connolly: «Η ΕΕ δημιούργησε επίτηδες τη πιο μεγάλη πιστωτική φούσκα, την ΟΝΕ. Και εκεί που ο ρόλος της αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας είναι η αποφυγή οικονομικών κρίσεων, ο ρόλος της αντίστοιχης ευρωπαϊκής είναι η δημιουργία τους. Ο σκοπός της κρίσης θα είναι, όπως είχε πει το 2002(!) ο πρόεδρος της Κομισιόν Prodi, να επιτραπεί στην ΕΕ να διεκδικήσει περισσότερη ισχύ για τον εαυτό της. Τα θύματα που θα θυσιαστούν στην αρχή θα είναι τράπεζες και επενδυτές σε κράτη όπως η Ιρλανδία και αυτά της Μεσογείου. Στη συνέχεια, οι Γερμανοί καταθέτες και οι Βρετανοί φορολογούμενοι θα αναλάβουν το βάρος της οικονομικής διάσωσής τους, όπως ακριβώς θα επιβάλλει μια ιδιαίτερα ενισχυμένη οικονομική κυβέρνηση της ΕΕ».Βλέπε πλήρες άρθρο από Taxalia: Η οικονομική κρίση και η υποταγή στο ΔΝΤ ήταν προσχεδιασμένες από καιρό, από όπου και τα παρακάτω:
Ο Connolly έγραψε επίσης ότι «Η Γερμανία μπήκε στο ευρώ με μια υπερτιμημένη ισοτιμία… στη συνέχεια αντιμετώπισε μια περίοδο υψηλής ανεργίας που έριξε τα ημερομίσθια, και επανέφερε την ανταγωνιστικότητα».
Όλα αυτά προκάλεσαν άνθηση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως συνέβη στην Αμερική στις δεκαετίες του`20 και του `90, τα άσχετα επιτόκια και η προσωρινή ανάπτυξη παραμόρφωσαν την οικονομική αντίληψη του αύριο. Το αποτέλεσμα ήταν να υπερδανειστούν οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, και να υπερδανείσουν οι τράπεζες και οι επενδυτές, με την απατηλή ασφάλεια των υπερτιμημένων τιμών ακινήτων.
Οι ΗΠΑ προσπαθούν να διορθώσουν τα προβλήματα με το χρέος τους μειώνοντας τα επιτόκια και διευκολύνοντας τον δανεισμό. Αυτό όπως θεραπεύει το σύμπτωμα, απομακρύνει προσωρινά τον πόνο, και δεν διορθώνει οριστικά την οικονομία. Κράτη όμως σαν την Ελλάδα, δεν έχουν ούτε αυτή την επιλογή. Δεν μπορούν να αλλάξουν τα επιτόκια και είναι αναγκασμένα να συμμορφώνονται με ότι αποφασίζει η ΕΚΤ. Και όπως είναι γνωστό, την ΕΚΤ επηρεάζει η Γερμανία.
Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα πιασμένη σε αυτή τη παγίδα. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ισπανία, όπου το ΔΝΤ προβλέπει αύξηση της ανεργίας στο 15%. Το ίδιο και στη Δανία και στην Ιρλανδία.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πως τελειώνει η εποχή του ευρώ; Κάθε άλλο. Όπως προειδοποίησε ο Connolly, το Βερολίνο την είχε προσχεδιάσει αυτή τη κρίση. Πολύ πριν υιοθετηθεί το κοινό νόμισμα. Οι ευρωπαϊκές ελίτ την περίμεναν, και πολύ σύντομα θα παρουσιάσουν και τη λύση στη κρίση.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου