Ζουμε μεσα σε μια συνεχη ανασφαλεια,ξυπναμε το πρωι και δεν ξερουμε τι μετρα θα ανακοινωθουν εως το βραδυ,μιλαμε για το αυριο χωρις να γνωριζουμε αν κατι απο οσα περιμενουμε θα παραμεινει το ιδιο η θα εχει αλλαξει.
Ακουμε ανακοινωσεις που δεν τις βλεπουμε ποτε σαν πραξη,ακουμε εξαγγελιες και το ξερουμε οτι ειναι μονο εξαγγελιες και τιποτα αλλο.
Πως να πεισεις εναν ανεργο οτι θα αυξηθει η πιθανοτητα να βρει εργασια οταν καθημερινα μπαινουν στην ουρα του δεκαδες η εκατονταδες αλλοι ανεργοι?
Με εξαγγελιες περι μειωσης της ανεργιας δεν λυνεται το προβλημα και με προγραμματα που ειναι μονο για ελαχιστους δεν λυνεται το βασανιστηριο των πολλων.
Πως να πεισεις οτι στα νοσοκομεια δεν υπαρχουν ελλειψεις οταν καποιος τρεχει σαν τρελλος να βρει τα φαρμακα που λειπουν στο φαρμακειο της γειτονιας του?
Με την ελπιδα οτι ο κοσμος δεν ξερει τι συμβαινει στα νοσοκομεια και θα το πιστεψει δεν λυνεται το προβλημα,με το ψεμα δεν αλλαζει η πραγματικοτητα.
Πως να πεισεις οτι θα υπαρχει αναπτυξη οταν εχουν νεκρωσει ολα,πως θα νοικιαστουν τα ξενοικιαστα καταστηματα και θα βρεθει λυση για ολους τους μικροεμπορους που αποχωρησαν απο την αγορα με εξαγγελιες μονο?
Τα κυβερνητικα αυτοκινητα δεν περνουν απο τις γειτονιες να δουν ποσα καταστηματα σε καθε γειτονια ειναι και θα παραμεινουν κλειστα?
Πως να πεισεις οτι ενδιαφερεσαι για τους οικονομικα ασθενεστερους οταν το βλεμμα σου δεν μπορει να δει τους ζητιανους που πληθαινουν στους δρομους,τους ανθρωπους να ψαχνουν στα σκουπιδια και στα πεταγμενα λαχανικα στις λαικες για τροφη?
Φτανουν οι εξαγγελιες για να καλυψουν την ελλειψη φροντιδας για τους αστεγους,φτανει η μεθαδονη για τους τυχερους που μπαινουν στα προγραμματα απεξαρτησης και αφηνουν εκατονταπλασιους να ψαχνουν στο κεντρο της πολης την καθημερινη τους δοση?
Πως να πεισεις καποιον οτι φροντιζεις για να εχει τα βασικα για να ζησει οταν του περικοπτεις το εισοδημα και την ιδια στιγμη αυξανεις τις τιμες των προιοντων και των λογαριασμων κανοντας τον βιο του αβιωτο?
Φτανουν οι εξαγγελιες για διαφανεια και τιμωρια οταν κανενας δεν εχει τιμωρηθει και ουτε προκειται απο οσους μας εφτασαν ως εδω,μπορει οι βεβαιωσεις να καλυψουν την απωλεια ενδιαφεροντος για καθαρση?
Δυστυχως οταν στο λεξιλογιο καποιου δεν εχει υπαρξει μια απο αυτες τις πιο πανω λεξεις,διοτι δεν τις εχει βιωσει....ειναι και πολυ δυσκολο να νοιωσει πως νοιωθει ενας πολιτης που βρισκεται να εχει καποιο απο αυτα τα προβληματα,το θεμα ειναι,τι την θελουμε την κυβερνηση οταν δεν μπορει να παρει μια σωστη αποφαση ωστε να διευκολυνει την ζωη των πολιτων της?
Ετσι κι'αλλοιως αποφασεις αλλες δεν παιρνει,εντολες ναι.
Ακουμε ανακοινωσεις που δεν τις βλεπουμε ποτε σαν πραξη,ακουμε εξαγγελιες και το ξερουμε οτι ειναι μονο εξαγγελιες και τιποτα αλλο.
Πως να πεισεις εναν ανεργο οτι θα αυξηθει η πιθανοτητα να βρει εργασια οταν καθημερινα μπαινουν στην ουρα του δεκαδες η εκατονταδες αλλοι ανεργοι?
Με εξαγγελιες περι μειωσης της ανεργιας δεν λυνεται το προβλημα και με προγραμματα που ειναι μονο για ελαχιστους δεν λυνεται το βασανιστηριο των πολλων.
Πως να πεισεις οτι στα νοσοκομεια δεν υπαρχουν ελλειψεις οταν καποιος τρεχει σαν τρελλος να βρει τα φαρμακα που λειπουν στο φαρμακειο της γειτονιας του?
Με την ελπιδα οτι ο κοσμος δεν ξερει τι συμβαινει στα νοσοκομεια και θα το πιστεψει δεν λυνεται το προβλημα,με το ψεμα δεν αλλαζει η πραγματικοτητα.
Πως να πεισεις οτι θα υπαρχει αναπτυξη οταν εχουν νεκρωσει ολα,πως θα νοικιαστουν τα ξενοικιαστα καταστηματα και θα βρεθει λυση για ολους τους μικροεμπορους που αποχωρησαν απο την αγορα με εξαγγελιες μονο?
Τα κυβερνητικα αυτοκινητα δεν περνουν απο τις γειτονιες να δουν ποσα καταστηματα σε καθε γειτονια ειναι και θα παραμεινουν κλειστα?
Πως να πεισεις οτι ενδιαφερεσαι για τους οικονομικα ασθενεστερους οταν το βλεμμα σου δεν μπορει να δει τους ζητιανους που πληθαινουν στους δρομους,τους ανθρωπους να ψαχνουν στα σκουπιδια και στα πεταγμενα λαχανικα στις λαικες για τροφη?
Φτανουν οι εξαγγελιες για να καλυψουν την ελλειψη φροντιδας για τους αστεγους,φτανει η μεθαδονη για τους τυχερους που μπαινουν στα προγραμματα απεξαρτησης και αφηνουν εκατονταπλασιους να ψαχνουν στο κεντρο της πολης την καθημερινη τους δοση?
Πως να πεισεις καποιον οτι φροντιζεις για να εχει τα βασικα για να ζησει οταν του περικοπτεις το εισοδημα και την ιδια στιγμη αυξανεις τις τιμες των προιοντων και των λογαριασμων κανοντας τον βιο του αβιωτο?
Φτανουν οι εξαγγελιες για διαφανεια και τιμωρια οταν κανενας δεν εχει τιμωρηθει και ουτε προκειται απο οσους μας εφτασαν ως εδω,μπορει οι βεβαιωσεις να καλυψουν την απωλεια ενδιαφεροντος για καθαρση?
Δυστυχως οταν στο λεξιλογιο καποιου δεν εχει υπαρξει μια απο αυτες τις πιο πανω λεξεις,διοτι δεν τις εχει βιωσει....ειναι και πολυ δυσκολο να νοιωσει πως νοιωθει ενας πολιτης που βρισκεται να εχει καποιο απο αυτα τα προβληματα,το θεμα ειναι,τι την θελουμε την κυβερνηση οταν δεν μπορει να παρει μια σωστη αποφαση ωστε να διευκολυνει την ζωη των πολιτων της?
Ετσι κι'αλλοιως αποφασεις αλλες δεν παιρνει,εντολες ναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου