Σημερα ετρεχα παλι στα νοσοκομεια,οχι για τιποτα αλλο αλλα για να γραψω τα φαρμακα της μητερας μου.
Ηλθα παλι ετσι αντιμετωπος με τον χωρο που νοσηλευτηκε και που μαλλον κακες εντυπωσεις μου αφησε.
Δεν περιμενα να δω καμμια αλλαγη και ετσι ηταν,το ιδιο συστημα με την ιδια νοοτροπια,ασθενεις να εχουν κλεισει ραντεβου και να μην υπαρχει ο γιατρος στην ωρα του να τους εξετασει,προχειροτητα και βαριεστημαρα,και ως συνηθως αδιαφορια.
Αυτο που με εξοργιζει ομως πιο πολυ απο ολα ειναι αυτη η συνηθεια που ολοι αν την εχουμε την εκμεταλευομαστε να μπαινουμε εμεις αντι αυτου που εχει ραντεβου λογω του οτι γνωριζουμε καποιο γιατρο η μια νοσοκομα και να αφηνουμε αδιαφορα τους υπολοιπους να περιμενουν.
Το κακο ειναι οτι θα πρεπει να πηγαινω εκει καθε τρεις μηνες και αυτο θα μου υπενθυμιζει και θα δυναμωνει την αποψη μου για τον τομεα υγειας στην Ελλαδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου