Πολλες φορες η συζητηση ερχεται στην παρεα γυρω απο τις σχεσεις,τις εμπειριες του καθε ενος μας και οσα γινονται μεσα σε μια μακροχρονη σχεση ερωτικη.
Η αποψη μου ειναι οτι σε καθε σχεση πρεπει να εμπεριεχεται και ο σεβασμος προς την ατομικοτητα του αλλου ατομου,η εκτιμηση για το ατομο αυτο,και ναι γιατι οχι και ενα ειδος θαυμασμου για τον αλλον.
Η λεξη αγαπη απο μονη της δεν μου λεει τιποτα το ζητημα ειναι γιατι αγαπας τον αλλον και οχι η λεκτικη εκφραση αυτης της "αγαπης".
Εχω περασει απο μακροχρονες σχεσεις και εχω μια σχετικη πειρα κυριως στις ψυχολογικες ανεπαρκειες που κουβαλαει ο καθενας μαζι του και τις εναποθετει προσεκτικα και με τον χρονο πανω στην εκαστοτε σχεση του.
Οπως εχω αναφερθει και παλαιοτερα τουλαχιστον δυο απο τις σχεσεις που ειχα μαλλον επρεπε να εχουν σχεση με ψυχιατρο παρα με εμενα,ατομα με φοβερες ανασφαλειες που χαρακωναν καθε τοσο με τις εκρηξεις της παθολογικης τους ζηλειας την ευθραυστη ισοροπια μιας συμβιωσης.
Το να θελει καποιος να αυτοκτονησει η να παιδευει με τις ανασφαλειες του τον διπλανο του δεν ειναι κατι που μπορει να χαρακτηρησει μια σχεση ως ειλικρινη.
Ευτυχως τα τελευταια 6 χρονια δεν ειχα την ατυχια να μπλεχτω σε μια τετοια σχεση αλλα βλεπω κοντινα μου ατομα να ταλαιπωρουνται απο γνωστες σε μενα καταστασεις,ε ας το πω δεν ειναι και το καλυτερο να ψαχνει η σχεση σου τα απορριματα της τουαλετας για να βρη......χρησιμοποιημενα προφυλακτικα.
Γενικα η αποψη οτι για ολα φταινε οι αλλοι δεν με
εκφραζει,πιστευω οτι οι σχεσεις μας παιρνουν οσο χωρο απο την ζωη μας τους επιτρεπουμε εμεις.
Και χωρος απο την ζωη μας ειναι η αγαπη και η τρυφεροτητα και αυτες τις μοιραζομαστε χωρις οριο,αλλα αμαν οχι αλλες
εκρηξεις ¨αγαπης" τετοιου ειδους,στο φιναλε κανεις δεν ειναι κανενος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου