Ξεκινησα με λιγη σουπιτσα για το νοσοκομειο και παλι,την περασμενη φορα μου παραπονιοταν οτι το φαγητο εκει δεν της αρεσει και ετσι μια αλλαγη καλο θα της εκανε.
Το μονο καλο ειναι οτι παιρνοντας τα φαρμακα της εχει ηρεμησει και η λογικη της εχει σταθεροποιηθει,το κακο ειναι οτι μηνες τωρα δεν εχει περπατησει με ασχημα αποτελεσματα που δεν μπορω να τα αναφερω εδω.
Μιλησαμε για λιγο και με την αποκλειστικη,δεν μπορουμε να κανουμε και πολλα ειπε ενω την προετοιμαζε για να την δει ο γιατρος,μου μιλησε και για τα προβληματα στο δικο της σπιτι,καθενας με τον δικο του πονο σκεφθηκα.Υπομονη της ειπα,τι αλλο να πεις.
Γυρνωντας σπιτι ενοιωσα εναν πολυ εντονο πονοκεφαλο και παρα τα παναντολ ακομη και τωρα δεν τον εχω πολεμησει,τα πρωινα καποια ονειρα,εφιαλτες με τρομαζουν και ξυπναω πολυ πρωι,υπομονη και πιο πολυ υπομονη,τα πραγματα δεν ειναι καλα για πολυ κοσμο,πως να παραπονιεμε εγω?
Με το μωρουλι θα φυγουμε για αυτο το μικρο ταξιδι(και παμφθηνο)τις ημερες του Πασχα,ευκαιρια να βγω απο το σπιτι και να ξεχαστω λιγο.
Ας εφευγε αυτος ο πονοκεφαλος γαμοτο.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου