Αυριο πρωι μετα απο 12 ημερες εχω πρωινο ξυπνημα,αρχιζει η δουλεια παλι που σημαινει ορθοστασια,αλλα ευτυχως ο εργασιακος χωρος ειναι ευχαριστος και οι συναδελφοι ολοι πολυ καλοι και αυτο με ανακουφιζει.
Μονο που θα χειροτερεψουν και αυτοι οι γαμημενοι πονοι στα ποδια μια και τις τελευταιες ημερες εχουν ενταθει και αισθανομαι ηδη κουρασμενος χωρις να εχω κανει τιποτα.
Χθες και σημερα ημουν χαλια χωρις κουραγιο αν και τις βολτες μου τις εκανα αλλα τι να κανω να ερθει το μωρουλι μου και να το κλεισω μεσα?
Το κακο ειναι οτι αυτοι οι πονοι με επηρρεαζουν και αλλου.......δηλαδη οταν ποναω και ειναι πια συνηθες αυτο δεν εχω διαθεση για τιποτα και εννοω τιποτα.
Η μονη διαθεση που εχω ειναι να παρω φορα και να πεσω με δυναμη επανω σε εναν τοιχο μηπως και ο πονος που θα νοιωσω ειναι μεγαλυτερος απο τον ηδη υπαρχοντα και ετσι ξεχαστω λιγακι.
Που θα βγαλει αυτο δεν ξερω αλλα μου χαλαει την διαθεση και με κανει να σκεπτομαι πολυ δυσαρεστα,σαν να εχει τελειωσει εδω η ζωη μου γαμοτο.
Εξ αλλου αν ειναι να ζω ετσι απλα για να δουλευω για να τρωμε χωρις αλλες στιγμες χαρας δεν μου λεει τιποτα και ο πονος αυτος δεν λεει να με αφησει και με πιανει σε εποχες που δεν κανω και κατι επιβαρυντικο οποτε δεν τον καταλαβαινω.
Γαμοτο και παλι γαμοτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου