Τιτλος μυθιστορηματος του Β. Ουγκω,ενα βιβλιο που μου αρεσε πολυ απο τα παιδικα μου χρονια.
Μετα το ξαναθυμηθηκα στο Συδνευ γυρω στο 1989 οταν πρωτοειδα το γνωστο μουσικαλ.
Απο τοτε το εχω δει αλλες 3 φορες στο Λονδινο και το εχω χασει αλλες τοσες γιατι δεν εβρισκα καλο εισητηριο.
Ναι εχω ενα παθος με αυτο το μουσικαλ αληθεια.
Φυσικα τα τελευταια χρονια μου θυμιζει τον τροπο που πολλοι Ελληνες διαβιωνουν σε αυτην την χωρα,σαν Αθλιοι.
Αθλιοι Πολλων κατηγοριων,απο φτωχεια,απο διαφθορα,αθλιοι πολιτικοι,αρχηγοι θρησκειων,αθλιοι Κολοελληνες που τρωνε τα συκωτια αλλων Ελληνων.
Μαυραγοριτες και δοσιλογοι,κλεφτες και αρματωλοι,μπλεξαμε τα μπουτια μας και οι αριστεροι εγιναν δεξιοι και οι δεξιοι εγιναν γελοιοι.
Αθλιοι μιας ασχημης πολης γεματης ζητιανους και μαυρους που πουλανε σινιε τσαντες σε φτωχες η πλουσιες κυριες,γεματης σουβλατζιδικα και καφετεριες της ληθης και της απραξιας,ετσι μας καταντησαν οι αθλιοι των κομματων,καταναλωτες απλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου