Τελευταια εχω παθει κατι σαν οξεια βαριεστημαρα,ολα μου φαινονται ιδια,κουραστικα,χωρις ενδιαφερον.
Ψαχνω τροπους να αντιδρασω σε αυτο το συναισθημα αλλα μπα τιποτα,συνεχιζει η ιδια κατασταση της αποπνικτικης ανιας.
Ισως ειναι που εχω αυτο το αισθημα της κοπωσης και κουραζομαι ευκολα και ετσι βρισκω σαν δικαιολογια την ανια για να μην κανω τιποτα,και ειναι πολλα που πρεπει να κανω γμτο.
Εκτος της δουλειας εχω και την ολη κατασταση του σπιτιου,ασε που τελευταια αρχισε παλι η μητερα μου τις εμμονες ιδεες οτι οι γειτονες της κτυπανε τις πορτες η τα παραθυρα.
Προχθες στην λαικη μια γειτονισα μου παραπονεθηκε οτι την εβρισε ασχημα γιατι πιστευει οτι βαζει τα κλειδια της στην πορτα μας.Τι να απαντησω?Τιποτα....συγνωμμη ειπα απλα.
Αλλη εμμονη ιδεα παλι ειναι οτι μυριζει το νερο της βρυσης κατι που ελεγε και περισυ τετοιον καιρο πριν αρχισει να της μυριζει το κατσαριδικτονο.
Ας ελπισω οτι δεν θα εχω και παλι τα ιδια οπως το 2006.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου