Για αλλη μια φορα απραγοι παρακολουθουμε την πληρη ανκανοτητα ενος κρατους να προστατευσει την γη και τους πολιτες του.
Ξεκινησα νωρις χθες ολο χαρα να ανεβω στο Κορωπι για βολτες και μπανιο,κοιτωντας στον ουρανο ειδα ενα πυκνο συννεφο καπνου απο τα βορεια και τραχτηκα,δεν ειναι δυνατον ειπα,οχι παλι.
Μεχρι να φτασω στο χωριο η κατασταση φαινοταν οτι ειναι εκτος ελεγχου,με ασχημη διαθεση πηγαμε στην θαλασσα,γυρισαμε γρηγορα με τι κεφι να κανεις μπανιο.
Το βραδυ ο ανεμος ακουγοταν σαν δολοφονικο οπλο.ξυπνησα,δεν θα ειναι καλα τα πραγματα αυριο σκεφτηκα.
Ξημερωσε Κυριακη.
Βαλαμε ιντερνετ στο σπιτι στο Κορωπι και ετσι καθομαι και γραφω απο εδω,τι να γραψω ομως,αυτο το σκουρο συννεφο που καλυπτει ολη την περιοχη γυρω εχει καλυψει και την ψυχη μου,τι θα μεινει να μας ανεβαζει μεσα σε αυτην την ασχημη πολη?
Λιγο πρασινο ειχε μεινει τωρα παει και αυτο,και νευριαζω με την τηλεοραση που κλαιει για τις περιουσιες που χανονται,ποιες περιουσιες?
Υπαρχει μεγαλυτερη περιουσια για εναν λαο απο το περιβαλλον,το πρασινο?
Και ομως εμεις κλαιμε για τα σπιτια που πηγαμε και κτισαμε παντου,νομιμα η οχι,κλαιμε για τις μαντρες απο πετρα η απο συρμα που εχουν γεμισει ολα τα βουνα και αναρωτιεμαι απο που ολοι αυτοι βρηκαν συμβολαια και τιτλους και κατακερματισαν την γη σε κομματακια κατοχης τους.
Μικρος που απο το ιδρυμα στην Κηφισια μας πηγαιναν εκδρομη εκει στον Κοκκιναρα δεν υπηρχε τιποτα ουτε ενα σπιτι,ολα ηταν ελευθερη γη,τωρα αντε να δεις τι υπαρχει εκει.
Η γη εκδικειται ετσι,την μαντρωσαμε για κερδος,κτισαμε τα παντα,δεν σκεφτηκαμε για κοινοχρηστους χωρους,για μετρα πυροσβεσης,για κοινωνικη αλληλεγγυη.
Και περιμενουμε απο ενα κρατος που δεν εχει αποδειξει ποτε οτι εχει οραμα,σχεδιο,οργανωση,να μας σωσει.
Και πειτε μου ποιους εχει σωσει ποτε αυτο το κρατος?
Κι θα βγουν αυριο να ριξουν το φταιξιμο στον ανεμο,το εχουν κανει παλι,ισως και στα δεντρα,αν δεν υπηρχαν εκει τι θα καιγοταν?
Και να μπροστα μας παλι η Πεντελη,Η Παρνηθα,Η Ηλεια,Η Αχαια,ολες οι περιοχες που εχουν καει.
Ισως βρουν και καμμια αγροτισα να φυλακισουν ειναι της μοδας για ολα που συμβαινουν σε αυτην την χωρα να φυλακιζουν μια γυναικα.
Το γεφυρι της Αρτας εχουμε γινει.
Και κλαινε για τα σπιτια τους οσοι δεν εχουν μπει στον κοπο ποτε να καθαρισουν ενα κτημα με χορτα διπλα τους,τους ακαλυπτους χωρους τους,που πετανε τα απορριματα τους σε οποιο κοντινο δημοσιο χωρο βρουν.
Εγω κλαιω για το πρασινο,ια την φυση,γιατι πλεον η νεοι μονο σε φωτογραφιες θα βλεπουν δεντρα.
Ελατε...ελατε...παρτε 3000 ευρω και σωπαστε τωρα.Αντε και ενα ατοκο δανειο να ξανακτισετε τα καμμενα σας σπιτια.
Τα δεντρα ομως δεν μεγαλωνουν με δανεια ουτε με 3000 ευρω.
Ας κλεισουμε ολοι τα ματια και ας ονειρευτουμε οτι καποιοι μετα απο πολλα χρονια εδω στην χωρα αυτη θα εχουν μια ηγεσια με οραμα και με οργανωση,σε αντιθεση με εμας που κλαιμε καθε τοσο πανω απο κρανιου τοπους.
Ξεκινησα νωρις χθες ολο χαρα να ανεβω στο Κορωπι για βολτες και μπανιο,κοιτωντας στον ουρανο ειδα ενα πυκνο συννεφο καπνου απο τα βορεια και τραχτηκα,δεν ειναι δυνατον ειπα,οχι παλι.
Μεχρι να φτασω στο χωριο η κατασταση φαινοταν οτι ειναι εκτος ελεγχου,με ασχημη διαθεση πηγαμε στην θαλασσα,γυρισαμε γρηγορα με τι κεφι να κανεις μπανιο.
Το βραδυ ο ανεμος ακουγοταν σαν δολοφονικο οπλο.ξυπνησα,δεν θα ειναι καλα τα πραγματα αυριο σκεφτηκα.
Ξημερωσε Κυριακη.
Βαλαμε ιντερνετ στο σπιτι στο Κορωπι και ετσι καθομαι και γραφω απο εδω,τι να γραψω ομως,αυτο το σκουρο συννεφο που καλυπτει ολη την περιοχη γυρω εχει καλυψει και την ψυχη μου,τι θα μεινει να μας ανεβαζει μεσα σε αυτην την ασχημη πολη?
Λιγο πρασινο ειχε μεινει τωρα παει και αυτο,και νευριαζω με την τηλεοραση που κλαιει για τις περιουσιες που χανονται,ποιες περιουσιες?
Υπαρχει μεγαλυτερη περιουσια για εναν λαο απο το περιβαλλον,το πρασινο?
Και ομως εμεις κλαιμε για τα σπιτια που πηγαμε και κτισαμε παντου,νομιμα η οχι,κλαιμε για τις μαντρες απο πετρα η απο συρμα που εχουν γεμισει ολα τα βουνα και αναρωτιεμαι απο που ολοι αυτοι βρηκαν συμβολαια και τιτλους και κατακερματισαν την γη σε κομματακια κατοχης τους.
Μικρος που απο το ιδρυμα στην Κηφισια μας πηγαιναν εκδρομη εκει στον Κοκκιναρα δεν υπηρχε τιποτα ουτε ενα σπιτι,ολα ηταν ελευθερη γη,τωρα αντε να δεις τι υπαρχει εκει.
Η γη εκδικειται ετσι,την μαντρωσαμε για κερδος,κτισαμε τα παντα,δεν σκεφτηκαμε για κοινοχρηστους χωρους,για μετρα πυροσβεσης,για κοινωνικη αλληλεγγυη.
Και περιμενουμε απο ενα κρατος που δεν εχει αποδειξει ποτε οτι εχει οραμα,σχεδιο,οργανωση,να μας σωσει.
Και πειτε μου ποιους εχει σωσει ποτε αυτο το κρατος?
Κι θα βγουν αυριο να ριξουν το φταιξιμο στον ανεμο,το εχουν κανει παλι,ισως και στα δεντρα,αν δεν υπηρχαν εκει τι θα καιγοταν?
Και να μπροστα μας παλι η Πεντελη,Η Παρνηθα,Η Ηλεια,Η Αχαια,ολες οι περιοχες που εχουν καει.
Ισως βρουν και καμμια αγροτισα να φυλακισουν ειναι της μοδας για ολα που συμβαινουν σε αυτην την χωρα να φυλακιζουν μια γυναικα.
Το γεφυρι της Αρτας εχουμε γινει.
Και κλαινε για τα σπιτια τους οσοι δεν εχουν μπει στον κοπο ποτε να καθαρισουν ενα κτημα με χορτα διπλα τους,τους ακαλυπτους χωρους τους,που πετανε τα απορριματα τους σε οποιο κοντινο δημοσιο χωρο βρουν.
Εγω κλαιω για το πρασινο,ια την φυση,γιατι πλεον η νεοι μονο σε φωτογραφιες θα βλεπουν δεντρα.
Ελατε...ελατε...παρτε 3000 ευρω και σωπαστε τωρα.Αντε και ενα ατοκο δανειο να ξανακτισετε τα καμμενα σας σπιτια.
Τα δεντρα ομως δεν μεγαλωνουν με δανεια ουτε με 3000 ευρω.
Ας κλεισουμε ολοι τα ματια και ας ονειρευτουμε οτι καποιοι μετα απο πολλα χρονια εδω στην χωρα αυτη θα εχουν μια ηγεσια με οραμα και με οργανωση,σε αντιθεση με εμας που κλαιμε καθε τοσο πανω απο κρανιου τοπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου