Παρασκευή, Αυγούστου 21, 2009

Της Ζωης το Σινεμα

Γεννιομαστε και μεγαλωνουμε αλλοι ευκολα αλλοι δυσκολα.Περναμε διαφορετικες εμπειριες μεγαλωνουμε με διαφορετικα πιστευω και ιδεες.
Οι γονεις μας καλοι οι κακοι μας μαθαινουν το σωστο και το λαθος και αυτοι αναλογα με οσα εχουν μαθει απο τους παλαιοτερους.
Μετα ερχεται το σχολειο και εκει μαθαινουμε πλεον τα πρεπει και τα θελω,τι μπορουμε και τι οχι,την σημασια των λεξεων.
Την αληθεια και το ψεμμα ο καθενας μας τα μαθαινει μονος του,αλλη ειναι η αληθεια η δικη μου και αλλη του διπλανου μου,ολοι εχουμε τα ελλατωματα και τα προτερηματα μας,τις δυνατοτητες και τις αδυναμιες μας.
Και εδω αρχιζει η λεξη ζωη για ολους μας,οταν μονοι μας πλεον και εχοντας αποστηθισει οσα μαθαμε προσπαθουμε να εκφρασουμε με δικο μας τροπο τι σημαινει ζωη για εμας.
Αλλοι προχωραμε με φαρο την αληθεια"εστω την δικη μας"και αλλοι με οπλο την υποκρισια και την απατη,νομιζουμε οτι θα κοροιδεψουμε τους αλλους με λογια αλλα δυστυχως στα εργα ειμαστε λιγοι και ανικανοι,δεν τα καταφερνουμε δεν μπορουμε.
Και οσο και να προσπαθησει καποιος να δειξει κατι αλλο απο αυτο που ειναι καποιοι καποτε θα το καταλαβουν,και τοτε η μονη διεξοδος ειναι η αρνηση.
Ολοι θελουμε να μας αγαπανε,μπορουμε ομως να αγαπαμε το ιδιο και εμεις?
Και που αρχιζει και που τελειωνει,και τι σημαινει η λεξη αγαπη?Εχουν γινει εγκληματα πανω σε αυτη την λεξη,καποιος που σκοτωνει απο αγαπη σημαινει οτι αγαπησε αληθινα?
Για μενα η λεξη αγαπη συμβαδιζει με τις λεξεις εκτιμηση,σεβασμος,αξιοπρεπεια.
Αν δεν υπαρχουν αυτα τοτε δεν υπαρχει τιποτα και ποσο μαλλον η αγαπη,κανεις που ειναι διπλα μας δεν ειναι δικος μας να τον εξευτελιζουμε με τις ανασφαλειες μας και τα αγχη μας,και η ελευθερια μας φτανει εως εκει που αρχιζει η δικη του,οτι αλλο και να σκεφτω ειναι απλα λογια χωρις νοημα απλα για να γραφτουν.
Γιατι να παριστανεις οτι εισαι κατι αλλο απο αυτο που εισαι τελικα?Ποιο το κερδος?
Το νοημα της ζωης για μενα ειναι πιο απλο τελικα.
Ποιο το νοημα του να κανεις ονειρα οταν δεν μπορεις να αντιμετωπισεις την πραγματικοτητα οπως ειναι?

Οπως λεει και το τραγουδι

Να μην χαριζεις ιστοριες σε πολλους'

το παρελθον σου μην ζητας να το δανεισεις,

ποσοι μπορουνε να σε νοιωσουν απ'αυτους

και ποσοι ζουν για βα ληστευουν αναμνησεις.

2 σχόλια:

maria in vain είπε...

Πιστεύω ότι το νόημα της ζωής είναι μια διαρκή αναζήτηση των δυνατοτήτων του εαυτού μας. Άλλοι τολμούν να τον εξερευνήσουν και άλλοι προσαρμόζονται στις εξωτερικές επιρροές που δέχονται απο τα media και τα μοντέλα ζωής που αυτά προωθούν. Σε μιά τέτοια κοινωνία δεν υπάρχει χώρος για την ατομικότητα του καθενός αλλά πρέπει όλοι να ανήκουμε σε κάποια κατηγορία, πρέπει όλοι να μιλάμε το ίδιο, να φερόμαστε το ίδιο, να ντυνόμαστε όλοι το ίδιο, να έχουμε παρόμοιους στόχους. Όποιος ξεφύγει απο την μάζα γίνεται το μαύρο πρόβατο από τους άλλους. Το σχολείο απλά μας αποστηρώνει από την ελευθερία της γνώμης μας.

ΗarryTsopanos είπε...

Μερικες φορες λεω να μην ξαναγραψω τιποτα,τοσο απαισια νοιωθω οταν βλεπω τετοια ωραια κειμενα.