Καθε βραδυ περναω ωρες στο ιντερνετ διαβαζοντας νεα,κατεβαζοντας μουσικη η διαφορα βιντεακια και μιλωντας με αλλους αγνωστους ανθρωπους σε διαφορα chat.
Ολη αυτη η μοναξια των ανθρωπων με ξαφνιαζει ακομη.
Ωραια η τεχνολογια αλλα αντι να ενωνει εχει απομακρυνει πιο πολυ τον εναν απο τον αλλον.
Ετσι εμαθα ομως για τα blogs και ζηλεψα και λιγο αυτο του φιλου του Πανου.
Το δικο μου ισως κανει καποιους να πουν και τι μας νοιαζει εμας πως μεγαλωσες η γιατι συνεβησαν και αν συνεβησαν ολα που περιγραφεις.
Ισως παλι καποιοι θεωρησουν υπερβολικα τα οσα γραφω,δεν αντιλεγω δεν ειναι ενα ευχαριστο σε γενικες γραμμες ημερολογιο.
Αλλα ετσι ειναι η ζωη αλλους τους ανεβαζει κι αλλους τους ριχνει στα ταρταρα (ατακα απο ελληνικη ταινια)δεν κολωνω ομως παιδια με ριχνει καποιες στιγμες αλλα δεν πεφτω για παντα,ξανασηκωνομε και συνεχιζω.
Εχω αφησει κοματια που δεν εχω συμπληρωσει αλλα μην ανησυχειτε ερχεται η ωρα τους.Εκει θα καταλαβετε γιατι μιλαω με τον τροπο που μιλαω και γιατι αυτη η χωρα δεν προκειτε ποτε μα ποτε να παει μπροστα.Και οταν λεω μπροστα εννοω για ολους μας,να εχουμε καλυτερη παιδεια,υγεια,ποιοτητα ζωης.
Αυτο κανενας απο οσους νοικιαζουν το κτηριο της Πλατειας Συνταγματος δεν ειναι ικανος να το υποσχεθει ποσο μαλλον να το πετυχει.
Αν καποιος μπορει να μου δειξει εναν τομεα που να λειτουργει σωστα σε αυτη τη χωρα αυτο θα αποτελουσε μια καλη αρχη για διαλογο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου