Ανθρωποι σε απελπισια

Εχει γινει καθημερινη ειδηση πλεον το τελος μιας ζωης απο αυτοκτονια,δεν το ακουμε τοσο στις ειδησεις,περναει στα ψιλα των εφημεριδων,κυριοτερα το μαθαινουμε απο το διαδυκτιο.

Οικονομικοι οι λογοι,αναφερεται στις περισσοτερες φορες σαν αιτια του ασχημου αυτου νεου,ξερει ομως κανενας μας ποσα εχουν περασει απο το μυαλο καποιου που φτανει εως εκει.....μεχρι να φτασει?

Πολλοι απο εμας ξεκιναμε την ζωη μας βασισμενοι πανω στα ηδη υπαρχοντα δεδομενα,με αυτα τα δεδομενα πολλοι αρχιζουν μια επιχειρηση,μπαινουν ως τον λαιμο σε τραπεζικα δανεια,κτιζουν μια ζωη γυρω απο αυτα τα δεδομενα.Με την ελπιδα για καλυτερο μελλον φυσικα.

Τα τελευταια χρονια ολα αυτα αλλαξαν,ολα οσα πιστευαμε σαν δεδομενα ανατραπηκαν,οσοι ειχαν βασιστει σε αυτα και ειχαν κανει ανοιγματα οικονομικα βρεθηκαν απροετοιμαστοι σε αυτη την αλλαγη.
Θα υπηρχε λετε καποιος να τους συμπαρασταθει?

Οχι..δεν θα υπηρχε,εχουμε αλλαξει και σαν λαος,πλεον η ατομικη μας επιβιωση ειναι πανω απο την επιβιωση οποιου αλλου,ο καθενας για τον εαυτο του.

Οταν λοιπον φτανει καποιος να σκεφτει...τα πιθανα λαθη του,να δει το αδιεξοδο,να κοιταξει μπροστα αλλα να μην βλεπει μελλον...τοτε τι λυση υπαρχει?

Η πιο δυσκολη.....