Μεταλλαγμενο προιον

Περιμενοντας να περασει η ωρα,να βγουν στην κυκλοφορια παλι τα λεωφωρεια σκεφτομαι οτι περασαμε μια ζωη πιστευοντας λαθος ανθρωπους,εγω προσωπικα στην πολιτικη δεν ειχα καμια εμπιστοσυνη για αυτο τον λογο δεν πηγα ποτε μου και να ψηφισω,αλλα στους καλλιτεχνες ειδικα σε καποιους στρατευμενους ταχα, πιστεψα,θεωρησα οτι δεν ημουν μονο εγω που εβλεπα την σαπιλα και το μαυρο χαλι των πολιτικων που μας κυβερνησαν τοσες δεκαετιες,ητανε σαν να ειχα μια παρεα και ειχαμε την ιδια αποψη.

Σιγα-σιγα καταλαβα οτι αυτο δεν συμβαινει,ντρεπομουν και να το ομολογησω ακομη και στον εαυτο μου αυτο,ηταν σαν μια προδοσια σκληρη,σαν αυτες που καποιοι νοιωθουν οταν πολυ καλοι τους φιλοι τους προδιδουν.
Η ζωη ειναι σκληρη για τους ανθρωπους με σταθερες ιδεες,πρεπει να ξερεις να κανεις ελιγμους,να μεταλλασεσαι σε κατι αλλο αναλογα με τον ανθρωπο η την κατασταση που εχεις να αντιμετωπισεις,δεν ημουν ποτε καλος σε αυτο.

Περιμενοντας το λεωφωρειο για το νοσοκομειο,τελικα τι να πιστεψεις πια....μαλλον τιποτα.