Του Στάθη στην Ελευθεροτυπία
Συνήθως και έως τώρα ο εκάστοτε Πρωθυπουργός της Ελλάδας εχειραγωγείτο από τους Δυνατούς, ντόπιους και ξένους, όμως ο Παπανδρέου είναι ο πρώτος έλληνας πρωθυπουργός που, σε καιρό ειρήνης, θέτει τη χώρα σε Καθεστώς Εντολής ξένων δυνάμεων ...
υποκαθιστά με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα το Σύνταγμά της με το Μνημόνιο και καθίσταται ο ίδιος πρωθυπουργός-ανδρείκελο της Τρόικας
συμπαρασύροντας την κυβέρνησή του σε καθεστώς υπολόγων για δωσιλογισμό.
Το Καθεστώς Εντολής έχει ήδη εξελιχθεί σε Καθεστώς Κατοχής και πλέον εγείρεται το ερώτημα της νομιμότητας των πράξεων μιας τέτοιας κυβέρνησης.
Η δυνατότητα, για παράδειγμα, του υπουργού των Οικονομικών (και προστασίας των Δικαιωμάτων των Τοκογλύφων) να παρακάμπτει μέσω fast track, κι όχι μόνον, κάθε θέσμιση, είναι Συνταγματική;
....................................
Αλλά, αν η παράκαμψη των θεσμών -έκπαλαι πασόκιον ήθος- έχει ένα κακό προηγούμενο στα πολιτειακά μας, θεραπεύεται μήπως κάτι τέτοιο
από την επίκληση της λαϊκής εντολής; Νομιμοποιούνται δηλαδή για όσα παρά τους θεσμούς πράττουν ο Παπανδρέου και η κυβέρνησή του όταν λένε ότι «εντολές παίρνουμε μόνον απ' τον ελληνικό λαό»;
Εκτός του ότι τα ίδια λέει και ο κάθε Καντάφι, ότι δηλαδή «δεν εκτελεί παρά τις εντολές του λαού», έδωσε
ποτέ ο ελληνικός λαός την εντολή στον δικό μας «Ηγεμόνα εκ δυτικής Λιβύης» να του κόψει συντάξεις, μισθούς και ασφαλιστικά δικαιώματα;
Εδωσε ποτέ ο ελληνικός λαός εντολή στον Παπανδρέου να χρεώσει τη χώρα έως τετάρτης γενεάς; να ξεπουλάει τον πλούτο της κατά το δοκούν;
Οι χειρισμοί Παπανδρέου έχουν υπερβεί απ' την πρώτη στιγμή και υπερβαίνουν διαρκώς την εντολή που, με ψέματα άλλωστε πήρε, άρα υπεξαίρεσε απ' τους Ελληνες.
Εγείρεται συνεπώς θέμα νομιμότητος της υπογραφής του.
Τίθεται θέμα αν η συνέχεια του κράτους και κατά τα δικαιώματα και κατά τις υποχρεώσεις του μπορεί να δεσμεύεται -στην πραγματικότητα να αιχμαλωτίζεται- απ' την υπογραφή αυτού του αναξιόπιστου ανθρώπου.
*****
Και δεν είναι αναξιόπιστος ο αξιόπιστος αυτός κ. Ψευτοθόδωρος διότι ψεύδεται διαρκώς και με ιδιαίτερη ευκολία ενώπιον (στην πραγματικότητα εναντίον) του λαού, του Κοινοβουλίου, του κόμματός του και των ψηφοφόρων του, αλλά διότι
κινείται διαρκώς με μια προσωπική ατζέντα που τον φέρνει απ' το μπουντουάρ του Στρος-Καν στον συνωστισμό του Ερζερούμ κι απ' τους εμίρηδες του Κατάρ στην κομαντατούρ της Μέρκελ.
Με ένα μόνιμο, διαρκές και αποδεδειγμένο αποτέλεσμα: τη βλάβη της χώρας. Την επιδείνωση της κατάστασής της και στο εσωτερικό και διεθνώς.
Διαπιστώνεται συνεχώς όχι μόνον η συρρίκνωση της ισχύος, οικονομικής, πολιτισμικής και κοινωνικής της Ελλάδας, όχι μόνον η απεμπόληση δικαιωμάτων, όπως η ανακήρυξη της ΑΟΖ, όχι μόνον η εκχώρηση εθνικού πλούτου, αλλά η περιαγωγή της
χώρας σε κατάσταση κινδύνου.
Κινδύνων! Περαιτέρω απώλειας αυτεξούσιου, χρεωκοπίας, διαμελισμού.
Εκτός λοιπόν από το ερώτημα της νομιμότητας περί την υπογραφή και τις πράξεις του τιτουλάριου Πρωθυπουργού Γιώργου του Β' Παπανδρέου του Γ' του Δόσωνος εγείρεται και το ερώτημα της νομιμότητας προς τον λαό και το κράτος εκείνων και όσων εκ των πολιτικών τον υποστηρίζουν.
Και το ερώτημα αυτό δεν αναφέρεται στους παρακοιμώμενους που ο ίδιος περιέσφιξε γύρω του, ανθρώπους απ' το πουθενά, Ραγκούσηδες, Καραχασάν, Ξυνίδηδες, Δρούτσες και Παμπουκονικολάκηδες, δεν αναφέρεται στον ΛΑΟΣ και την Ντόρα που υποστηρίζουν την πολιτική Παπανδρέου με θέρμη Τσολάκογλου ή Γουλιμή, αναφέρεται
στο ΠΑΣΟΚ. Αν αυτό το κόμμα υπάρχει ακόμα, αν εκπροσωπεί ακόμα τους ψηφοφόρους του, ελέγχεται για συνενοχή στο μόρφωμα Παπανδρέου, για προσυπογραφή της υπογραφής του. Δέχεται έτσι να ελέγχεται;
Δεν βρίσκεται «ούτε ένας χριστιανός» απ' το ΠΑΣΟΚ να φωνάξει ότι πάνω στο κεφάλι του Παπανδρέου το στέμμα είναι του απαισίου εκείνου Νοταρά;
http://lalipouli.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου