Πέμπτη, Ιουλίου 28, 2011

Καθε μερα...ειναι μια αλλη μερα

Εξαντλημενος αλλα με κουραγιο ακομα προσπαθω να κρατηθω ορθιος και να πηγαινω να καθομαι κοντα της,ειλικρινα δεν ειναι ευκολο να εισαι μονος και να το αντεχεις αυτο κοντα δυο χρονια τωρα,δεν ειναι ευκολο να σε θεωρουν αντιπαλο οταν το μονο που κανεις ειναι να λες την αληθεια αλλα φυσικα την αληθεια ο καθενας μας την βλεπει απο την σκοπια του....αλλα ειναι μια.

Μιλησα με την διευθυντρια του τμηματος,ηρεμη και σοβαρη γυναικα,μου εξηγησε οτι την παρελαβαν με 17 αιματοκριτη και σε τραγικη κατασταση,εγω τι να απαντησω?τα φωναζω,τα γραφω,τα λεω μηνες τωρα,ηταν αναμενομενο οτι θα καταληξει ετσι μετα την νοσηλεια των πρωτων ημερων στο Μποδοσακειο,απο εκει ειχε αρχισει το τελος της αν και με αυτοθυσια μερικοι την κρατησαν στην ζωη αλλον ενα χρονο,ελπιδες ελαχιστες,εγω πιστευω μονο στο θαυμα πλεον,απλα και αυτο να γινει η επομενη φορα θα ειναι και η τελευταια,αποστεωμενη οπως το χαρακτηρισαν στη Σωτηρια,με κατακλισεις που δεν αντιμετωπιστηκαν στην αρχη τους,που αφεθηκαν επειτα να χειροτερεψουν...τι να περιμενεις,προσευχομαι να μην ποναει τουλαχιστον,τα ματια της τα ανοιξε μερικες φορες σημερα,προσπαθησε να μιλησει,με τοσα σωληνακια,ορους και οξυγονο συν την εξαντληση της..τι να πει η δολια.
Η διευθυντρια επισης μου παραπονεθηκε αλλα με κατανοηση για την αναρτηση μου με τιτλο"Η Σωτηρια της ψυχης"της εξηγησα οτι αναφερομαι σε συγκεκριμενο περιστατικο και με πληρη αληθεια,διοτι δεν γινεται να μου λενε οτι δεν υπαρχει αυτο που χρειαζοταν για αλλαγη των κατακλισεων της και μετα απο μια ωρα που εφυγα να βρεθει.

Εχω κουραστει πολυ,εναν ωμο να ακουμπησω δεν εχω,μια βοηθεια απο πουθενα ουτε,μιλαω με συγγενεις στην Αιγινα,με καποιους φιλους εδω,βοηθαει και αυτο.
Σημερα πηγα στο υπουργειο και κατεθεσα συμπληρωματικη αναφορα για ολα που εχω βιωσει,οταν οι ιδιοι οι γιατροι λενε οτι δεν εχουν ξαναδει κατι τετοιο....εγω τι πρεπει να πω?

Αργοτερα οταν ξεκουραστω θα την ανεβασω εδω,θελω ολα οσα εχουν γινει να τα θυμαμαι με καθε λεξη,με καθε εικονα,αν καποιους τους βολευει η ληθη εμενα δεν με βολευει.
Και τις ευθυνες μου αναζητω,με ειλικρινεια,εκανα λαθος να πιστευω οτι το συστημα υγειας εχει την διαθεση να βοηθησει καποιον οσο κι αν αυτος εχει ιδιαιτερα προβληματα,ατομα ξεχωριζουν,το συνολο ομως ειναι απογοητευτικο.
Επισημαινω ξανα τις τραγικες ελλειψεις σε ολα,προσωπικο,υλικα,φαρμακα,θεωρω οτι πολλα ατομα σε καθε νοσοκομειο δινουν τον αγωνα τους αλλα χανεται μεσα στην αδιαφορια των υπολοιπων.
Αυτοι που κυβερνανε τοσες δεκαετιες αφησαν το συστημα να σαπισει ετσι,βρηκαν τρυπα και μπηκαν και τα ποντικια και πλουτισαν,εγινε η υγεια εμποριο καθαρο,η αδιαφορια συνηθεια,το μονο που δεν μου εχει συμβει ειναι να μου ζητησουν χρηματα για καποια υπηρεσια,το εχω ακουσει δεν το εχω δει ποτε.

Καθε μερα ειναι μια αλλη μερα,και για εκεινη και για μενα,ο Θεος να εχει ολους τους δικους σας καλα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: