Το ενα κακο μετα το αλλο

Ειμαι εδω αλλα δεν ειμαι,με την επιστροφη μου το νεο με κτυπησε κατακουτελα,δεν εφτανε το σοκ απο τον χαμο της,δεν εφτανε ολο το υπολοιπο πακετο,ηρθε και αυτο,δεν μπορω να μιλησω με λεπτομερειες γιατι δεν αφορα εμενα,αλλα συγχρονως με αφορα αμεσα,εχασα οτι πιστευα,εχασα πλεον καθε στηριγμα ψυχολογικο που θα μπορουσε να με βοηθησει να αντεπεξελθω στις δυσκολιες.

Πρεπει ομως να σταθω εκει,κοντα,βοηθος,και αλλο ενα πρεπει μολις τελειωσε το προηγουμενο,η ζωη κτυπαει και εκδικειται για λαθη και αβλεψιες του παρελθοντος,μεσα μου ενα τεραστιο γιατι,ενα κενο και μια απορια,τι ειναι τελικα αυτα που πιστευουμε σαν σημαντικα στην ζωη μας και γιατι ξαφνικα ανακαλυπτουμε οτι μας εχουν προδωσει?

Πρεπει,πρεπει,η αγαπη δεν τελειωνει αν δεν βλεπεις αυτους που αγαπας,οπως δεν τελειωνει και ο πονος που σε αφησαν να πολεμας μονος σου.

Ειμαι εδω,δεν ξερω για ποσο,αλλα ειμαι.Νεκρος η ζωντανος,δεν ξερω αν ειμαι.