Mια εβδομαδα χωρις νεα

Επεστρεψα με βαρια καρδια στο σπιτι επειτα απο μια εβδομαδα που φιλοξενηθηκα σε σπιτι φιλων κοντα στην θαλασσα,μονη σκεψη μου εκει ηταν η μητερα μου στην οποια αφησα μια καλη κυρια να την επισκεπτεται καθημερινα οπως εκανα και εγω οταν ημουν στην πολη.

Ξεχασα την μιζερη ζωη και την καθημερινη επιθεση των διαχειριστων μας εναντια στον λαο,απλα ξεκουρασα το μυαλο μου απο την καθημερινη ταλαιπωρια που ζω απο την μια με την υγεια της μητερας μου και απο την αλλη με την μονιμη πλεον ανεργια μου.

Με μπανια,βολτες,και καλη παρεα ξεφυγα απο την μοναξια μου την καθημερινη στο σπιτι και ενοιωσα οπως οταν ολα ηταν καλα τοτε που και δουλεια ειχα και η μητερα μου δεν εδειχνε κανενα απο τα σημαδια της χειροτερευσης της υγειας της.

Επιστρεφω σε μια πολη που δεν θελω,σε μια χωρα που δεν μπορω,σε μια ζωη που δεν προσδοκω τιποτα.

Παλι ......ποσοι θα μπορεσουν να καθησουν μια εβδομαδα κοντα στην θαλασσα φετος?