Φιλοσοφια μηδεν

Περιμενοντας χωρις ελπιδα να παρω απαντηση σε ενα απο τα εκατονταδες βιογραφικα που στελνω θυμαμαι την ταλαιπωρια που εχω υποστει τα τελευταια 5 χρονια στην επαγγελματικη μου σταδιοδρομια.

Σταδιοδρομια δεν λεγετε φυσικα,κατι τετοιο θα μπορουσα να πω αν εργαζομουν ακομη στο εξωτερικο,εδω ειναι απλα μια θεση εργασιας που σου επιτρεπει να ζεις,μην φανταστει κανεις τιποτα πολυτελειες,απλα μια αξιοπρεπη διαβιωση.


Εχω γραψει πολλα τα τελευταια χρονια γυρω απο αυτο το θεμα,με απασχολει η διαφορα νοοτροπιας που υπαρχει στην Ελλαδα σε σχεση με αλλες χωρες.
Στην Αυστραλια για παραδειγμα ολοι εργαζονται για εναν σκοπο,την καλυτερη εξυπηρετηση των πελατων...απωτερο κερδος ειναι ενα και μοναδικο,η αυξηση των πωλησεων,χωρις κολπα,χωρις ταλαιπωρια.

Εδω ειναι μια ζουγκλα,καθε ενας προσπαθει να ανεβει σπρωχνοντας,γλυφωντας,παρακαλωντας,και οταν το καταφερει τοτε αφηνει ολα τα αγρια ενστικτα του να βγουν στην επιφανεια.

Τι διαφορα εχει ενας υπευθυνος σε εναν χωρο απο τον υφισταμενο του?
Καμμια,μονο λειτουργικα εχει περισσοτερες ευθυνες,και ομως εδω αλλαζει το πραγμα.

Αναλογα με την συνειδηση,την μορφωση,κυριως την κοινωνικη,και την φιλοσοφια,μπορει καποιος να γινει δυναστης σε μια ομαδα ανθρωπων και να την οδηγησει αντι για την παραγωγικη συνενωση στην διαλυση.

Αυτο το εζησα,και αυτος ηταν ο λογος που δεν ηθελα ποτε να γινω υπευθυνος σε εναν χωρα στην Ελλαδα,αντι για το σωστο...ενωμενοι και δυνατοι,λειτουργει το διαιρει και βασιλευε.
Φανταστειτε την εικονα ενος υπευθυνου ο οποιος δινει χαρτακια στους υφισταμενους του και τους ζηταει να γραψουν σε αυτα με ποιον συναδελφο τους δεν μπορουν να συνεργαστουν.

Μονο για γελια ειναι η κατασταση,και μετα σου λενε μα δεν εχουμε πωλησεις,πως να εχεις πωλησεις με τετοια νοοτροπια?

Τα θελουν ομως και οι εταιρειες αυτα,αδιαφορουν για το προσωπικο που τους κραταει σε λειτουργια,και αυτοι που τελικα κρατανε σε λειτουργια μια επιχειρηση στις πωλησεις....ειναι αυτοι που πουλανε,πως απολυεις καποιον που κανει τις μεγαλυτερες πωλησεις σε εναν χωρο χωρις να τον ρωτησεις αν αυτα που λεγονται απο καποιους,καλοπροαιρετους η μη ειναι αληθινα?
Εδω εγκλημα κανει καποιος και παλι του δινετε το δικαιωμα να απολογηθει.

Πως απολυεις καποιον που κανοντας κατι που λογικα δεν ηταν δικη του δουλεια πεφτει και σπαει 3 δισκους απο την σπονδυλικη του στηλη,και παρ'ολα αυτα συνεχιζει να ειναι πρωτος στην δουλεια του και το μονο που ζηταει ειναι να μην κουβαλαει υπερογκα βαρη?

Και τελικα ανεργος να ψαχνω δουλεια,και χωρις ελπιδα.

Ωραια φιλοσοφια δεν νομιζετε?

Και εγω το ιδιο.