Με τετοια νοσηλεια που παρεχετε δεν ειναι και τοσο δυσκολο για καποιον να αποδημησει εις Κυριον,εσεις δεν πατε εκει καθε ημερα με σκοπο να νοσηλευσετε Γιατρε,εσεις πατε για να καθησετε στην καρεκλα εκει στο γραφειο σας,να πιειτε τον καφε σας,να μιλησετε με τις φιλες και τους φιλους σας,να κανονισετε την εξωνοσοκομειακη σας απασχοληση και να φυγετε,που να βρειτε χρονο να ασχοληθειτε με τον ασθενη?
Κοντα στην συνταξη εισαι πλεον,αλλα και κοντα να μην ησουν εχει ρουτινιασει τοσο πολυ η ζωη σου,κουραστηκες εκει μεσα,τι κι'αν καταφερες να γινεις διευθυντης...εσυ κατι αλλο ηθελες να γινεις....ισως πλουσιος χωρις να εργαζεσαι,χανει ο κοσμος που δεν ειχες την ευκαιρια να ασχοληθεις μαζι του.
Ναι βρε γιατρε,ζει ακομη,κατι διεγνωσες λαθος,και της σταματησες και τα φαρμακα περιμενοντας να επελθει το μοιραιο,μην χαλαμε και φαρμακα τσαμπα θα σκεφτηκες,αυτη ειναι ξεγραμμενη.
Κι'ομως εκει που ειναι τωρα γιατρε ξαναζωντανεψε,και αν δεν την ειχατε παρατησει εσυ και το επιτελειο σου τοσους μηνες θα περπαταγε κιολας,και το θελει πολυ να περπατησει,πως να της εξηγησω οτι δεν μπορει επειδη την πλακωσες στα χαπια και την εκανες φυτο?
Και οχι μονο ζει,αλλα τρωει κι'ολας,μα γιατι εσεις λεγατε οτι δεν τρωει?ισως επειδη δεν νοιαστηκατε να την ταισετε,το εχετε σκεφτει αυτο?
Και της περασαν και τα μικροβια που κουβαλαγε απο την βρωμια που την ειχατε παρατησει γιατρε,και μιλαει καλυτερα,και καταλαβαινει καλυτερα,εσεις τι καλυτερο κανατε δεκα μηνες μαζι της?
Αχ..γιατρε μια μερα ολοι θα πεθανουμε.....και εγω και εσεις και εκεινη....και ενα μονο ελπιζω,να σας βρει καθως θα μπαινετε στον προθαλαμο,να σας θυμηθει,και να σας νοσηλευσει εκει....ακριβως με τον ιδιο τροπο που την νοσηλευσατε εσεις εδω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου